Οι Άγγελοι κατά την Αγία Γραφή [8.11] [επί τη εορτή των Αρχαγγέλων Γαβριήλ και Μιχαήλ]

Γράφει ο Κωνσταντίνος

Η πρώτη σημασία της λέξης άγγελος στην Αγία Γραφή είναι αυτή του αγγελιαφόρου (Μτθ. ια΄10, Λουκ. ζ΄24). Πολλές φορές σημαίνει τον φέροντα την αγγελία (Ιώβ α΄14, Α΄ Βασ. ια΄3), άλλες τον Προφήτη (Ησ. μβ΄19, Αγγ. α΄13), άλλες τον ιερέα (Εκκλ. ε΄6, Μαλαχ. β΄7), άλλες τον ιεροκήρυκα (Αποκ. β΄1,8,12) και τέλος τον ίδιο τον Ιησού Χριστό ως μέγα άγγελο της Διαθήκης (Μαλαχ. γ΄1).

Κυρίως, όμως, με τη λέξη άγγελος η Αγία Γραφή εννοεί το πνευματικό και λογικό ον, που είναι ανώτερο από τον άνθρωπο στο χαρακτήρα, στις διαθέσεις και τις δυνάμεις.

 Οι άγγελοι αυτοί του Θεού στέκονται πάντοτε ενώπιον του Θεού, Τον υπηρετούν, μεταφέρουν στους ανθρώπους τις διαταγές Του: “ταύτα δὲ αυτού ενθυμηθέντος ιδοὺ άγγελος Κυρίου κατ' όναρ εφάνη αυτώ λέγων· Ιωσὴφ υιὸς Δαυῒδ, μὴ φοβηθής παραλαβείν Μαριὰμ την γυναίκά σου, το γαρ εν αυτή γεννηθὲν εκ πνεύματός εστιν αγίου” (Μτθ. α΄20), και ενεργούν υπέρ της ευημερίας και της σωτηρίας των ανθρώπων και της ανθρωπότητας γενικά: “Καὶ πληρωθέντων ετών τεσσαράκοντα ώφθη αυτώ εν τη ερήμω του όρους Σινά άγγελος Κυρίου εν φλογὶ πυρὸς βάτου.” (Πράξ. ζ΄30). Ως πνευματικά όντα οι άγγελοι δεν έχουν διάκριση φύλου:”Εν γὰρ τη αναστάσει ούτε γαμούσιν ούτε εκγαμίζονται, αλλ' ως άγγελοι Θεού εν ουρανώ εισι.” (Μτθ. κβ΄30) Οι άγγελοι δημιουργήθηκαν πολύ προ της δημιουργίας του ορατού κόσμου: “ότε εγενήθησαν άστρα, ήνεσάν με φωνή μεγάλη πάντες άγγελοί μου.”, λέει ο Θεός στον Ιώβ, (Ιώβ λη΄7). Στη Βίβλο οι άγγελοι παρουσιάζονται πολυπληθείς:” ποταμὸς πυρὸς είλκεν έμπροσθεν αυτού· χίλιαι χιλιάδες ελειτούργουν αυτώ, και μύριαι μυριάδες παρειστήκεισαν αυτώ· κριτήριον εκάθισε, και βίβλοι ηνεώχθησαν.“ (Δαν. ζ΄10) και αλλού: (Μτθ. κστ΄53, Λουκ. β΄13, Εβρ. ιβ΄22,23), ως όντα μεγάλης ισχύος: “ ευλογείτε τον Κύριον, πάντες οι άγγελοι αυτού, δυνατοὶ ισχύι ποιούντες τον λόγον αυτού του ακούσαι της φωνής των λόγων αυτού.” (Ψαλ. ρβ΄20) και αλλού (Β΄Πέτρ. β΄11, Αποκ. ε΄2, ιη΄21, κ.α.), ως ενεργητικοί: “και εγένετο εν τω αναβήναι την φλόγα επάνω του θυσιαστηρίου έως του ουρανού και ανέβη ο άγγελος Κυρίου εν τη φλογὶ του θυσιαστηρίου, και Μανωὲ και η γυνὴ αυτοῦ βλέποντες και έπεσαν επὶ πρόσωπον αυτῶν επὶ την γην.” (Κριτ. ιγ΄20) και αλλού (Ησ. στ΄2-6, Δαν. θ΄21-23, Μτθ. ιγ΄49, Πράξ. κζ΄23, Αποκ. η΄13), ως ομαδοποιημένοι σε τάξεις ή στρατιές, Χερουβίμ, Σεραφίμ, Θρόνοι, Κυριότητες, Δυνάμεις, Εξουσίες, Αρχές, Άγγελοι, Αρχάγγελοι, (Ι.Κ.): (Ησ. στ΄1-6) και (Ιεζ. ι΄1, Κολοσ. α΄16, Αποκ. ιβ΄7), ως ενδιαφερόμενοι για την ευημερία και τη σωτηρία των ανθρώπων: (Λουκ. Β΄9-12, κατά την κατά σάρκα Γέννηση του Κυρίου), αλλά και στο Α΄Πέτρ. α΄12 και ως απολαμβάνοντες της ουρανίου μακαριότητος μαζί με τους αγίους: (σχετ. Εβρ. ιβ΄22,23).

Μια ομάδα αγγέλων αμαρτάνοντας από οίηση, δεν τήρησε τις αρχές της και αποπέμφθηκε από τον Θεό στην Άβυσσο: καὶ παρεκάλει (το δαιμόνιο στο θαύμα της θεραπείας στα Γάδαρα) αυτὸν ίνα μη επιτάξη αυτοίς εις την άβυσσον απελθείν.” (Λουκ. η΄29-31). Αυτοί ονομάστηκαν διάβολοι, δαίμονες ή πειρασμοί εξαιτίας της πορείας τους εναντίον του θεού και της ανθρωπότητας. Ο αρχηγός τους ονομάζεται στην εβραϊκή γλώσσα Βεελζεβούλ (άρχων των μυγών), Σατάν ή Αβαδδών: “έχουσι βασιλέα επ' αυτών τον άγγελον της αβύσσου· όνομα αυτώ Εβραϊστὶ Αβαδδὼν, εν δε τη Ελληνική όνομα έχει Απολλύων.” (Αποκ. θ΄11), και Απολλύων ή Ολοθρεύων στην ελληνική, ενώ στη μετάφραση των Εβδομήκοντα καλείται άγγελος της Αβύσσου. Από τους αγαθούς αγγέλους λέγεται ότι επτά είναι οι Αρχάγγελοι, εκ των οποίων οι πιο γνωστοί στους ανθρώπους είναι ο Μιχαήλ και ο Γαβριήλ, οι και σήμερα εορτάζοντες, οι οποίοι βρίσκονται μπροστά στο θρόνο του Θεού: “Και είδον τους επτὰ αγγέλους οι ενώπιον του Θεού εστήκασι, και εδόθησαν αυτοίς επτὰ σάλπιγγες.”(Αποκ. η΄2) και έχουν εξουσία πάνω στους άλλους αγγέλους και προστατεύουν ορισμένα έθνη: “Και εν τω καιρώ εκείνω αναστήσεται Μιχαὴλ ο άρχων ο μέγας, ο εστηκώς επὶ τους υιοὺς του λαού σου· καὶ έσται καιρὸς θλίψεως, θλίψις οία ου γέγονεν αφ' ου γεγένηται έθνος εν τη γη έως του καιρού εκείνου· και εν τω καιρώ εκείνω σωθήσεται ο λαός σου, πας ο γεγραμμένος εν τη βίβλω”(Δαν. ιβ΄1). Τέσσερα ονόματα Αρχαγγέλων γνωρίζουμε, από τους οποίους οι δύο αναφέρονται στην Καινή Διαθήκη, ο Μιχαήλ (Ιουδ. 9) και ο Γαβριήλ (Λουκ. α΄16), ο ένας στην Παλαιά Διαθήκη, ο Ραφαήλ (Τωβίτ ιβ΄15), ενώ σε εβραϊκά συγγράματα άλλος ένας, ο Ουριήλ. Σε ένα από τα αρχαιότερα χριστιανικά συγγράμματα, στο έργο “Ο Ποιμήν” του Ερμά, διαβάζουμε ότι ο εφεστώς του πιστού, δηλαδή ο φύλαξ άγγελος: “τρυφερός εστί και αισχυντηρός και πραϋς και ησύχιος. Όταν μεν ουν επί την καρδία σου αναβή, ευθέως λαλεί μετά σου περί δικαιοσύνης, περί αγνείας, περί σεμνότητος και περί αυταρκείας και περί παντός έργου δικαίου και περί πάσης αρετής ενδόξου”, ενώ προσθέτει πιο κάτω πως όταν γεννιούνται στην καρδιά σου τέτοιες σκέψεις και αισθήματα, μάθε ότι ο άγγελος ο αγαθός είναι μαζί σου¹. Ο Ιωάννης ο Δαμασκηνός προσθέτει: “Είναι ο άγγελος φύση λογική, πνευματικὴ και ελεύθερη, μεταβλητὴ σύμφωνα με την απόφασή της, δηλαδὴ μεταβλητὴ μὲ τὴ θέλησή της· διότι καθετὶ που έχει δημιουργηθεί είναι και μετάβλητο και μόνο τὸ αδημιούργητο είναι αμετάβλητο. Επίσης καθετὶ λογικὸ είναι ελεύθερο. Επειδὴ λοιπὸν ο άγγελος είναι λογικὴ και πνευματικὴ φύση, είναι ελεύθερη· επειδὴ όμως είναι φύση ποὺ έχει δημιουργηθεί, είναι μεταβλητή, με δυνατότητα να μένει σταθερὴ και να προοδεύει στο αγαθό, αλλὰ και να κατευθύνεται στο κακό. Επίσης, δεν έχει τη δυνατότητα να μετανοήσει, διότι είναι και ασώματος. Ο άνθρωπος δηλαδὴ μπορεί να μετανοήσει λόγω της ασθένειας του σώματός του. Είναι αθάνατος όχι εκ φύσεως, αλλὰ κατά χάρη· διότι καθετὶ που έχει αρχή, έχει και τέλος σύμφωνα με τοὺς φυσικοὺς νόμους. Και μόνος ο Θεὸς είναι αιώνιος, ή καλύτερα πέραν απὸ το αιώνιο· διότι ὁ Δημιουργὸς του κόσμου δεν εξαρτάται απὸ τὸ χρόνο, αλλὰ είναι πέραν απὸ το χρόνο. Οι άγγελοι είναι δεύτερα πνευματικὰ φώτα, που παίρνουν το φωτισμὸ απὸ τὸ πρώτο και άναρχο φῶς και δεν έχουν ανάγκη απὸ γλώσσα και ακοή, αλλὰ πληροφορούνται μεταξύ τους τα προσωπικὰ διανοήματα και τις αποφάσεις τους χωρίς τον προφορικὸ λόγο.²”Αξίζει να αναφέρουμε ότι, εκτός της εορτής των Αγίων Αρχαγγέλων Γαβριήλ και Μιχαήλ, η Εκκλησία μας έχει αφιερώσει τη Δευτέρα κάθε εβδομάδας προς τιμήν των αγγέλων.

ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΑΓΓΕΛΩΝ – ΣΚΟΠΟΣ ΤΟΥΣ: Οι άγγελοι δημιουργήθηκαν πριν από τον υλικό κόσμο, αφού στον “Ιώβ” ο Θεός λέει ότι όταν δημιούργησε το σύμπαν, οι άγγελοι Τον ύμνησαν με δοξολογίες. Ο Μέγας Βασίλειος αναφέρει ότι πριν τη δημιουργία του υλικού κόσμου υπήρχε ο κόσμος των αγγέλων. Ο τρόπος δημιουργίας των από το Θεό δεν μας είναι γνωστός. Ο σκοπός της δημιουργίας των αγγέλων δεν έχει να κάνει με κάποια ανάγκη του Θεού. Πώς θα μπορούσε άλλωστε ο πνευματικός ή ο υλικός κόσμος να προσφέρει κάτι επιπλέον στη δόξα του Θεού. Ο σκοπός της δημιουργίας των αγγέλων, κατά τον Ιωάννη τον Χρυσόστομο, είναι να συμμεριστούν ως λογικά όντα τη μακαριότητά Του. Αυτή η μετοχή στη θεία μακαριότητα ωθεί τις αγγελικές δυνάμεις σε συνεχή ανοδική πορεία προς τη πνευματική τελειότητα.

Η ΦΥΣΗ ΤΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ: Ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός λέγει ότι οι άγγελοι είναι “φύσεις νοερές, αεικίνητες, αυτεξούσιες, ασώματες”. Υπηρετούν το θεό και είναι κατά χάριν αθάνατες. Η φύση τους είναι πνευματική. Επειδή όμως απολύτως άϋλος και ασώματος νοείται μόνο ο Θεός, γι΄ αυτό το αγγελικό σώμα νοείται ως αιθέριο, πυροειδές, ταχύτατο και πολύ λεπτότερο από τη γνωστή μας ύλη. Οι άγγελοι, ως προς τη προαίρεση ήταν ελεύθεροι και τρεπτοί, έχοντας δυνατότητα να προκόπτουν στο αγαθό, αλλά και να τρέπονται στο κακό. Συνάγουν θεία γνώση απλώς μένοντας καθαροί από κάθε υλικό στοιχείο. Παρά την καθαρότητα της αγγελικής φύσης, οι άγγελοι μπορούν να επιλέξουν τη συνεχή κοινωνία της Αγάπης ή την άρνηση της Αγαθότητας. Αποτέλεσμα της ελευθερίας τους ήταν και η πτώση του τάγματος του Εωσφόρου. Αυτό το αγγελικό τάγμα δεν αρκέστηκε στη θαυμαστή λαμπρότητά του, αρνήθηκε την ιεραρχημένη πρόοδο της θείας γνώσης και θέλησε άμεση εξομοίωσή του με το Θεό! Γι΄ αυτό ηθελημένα αφιερώθηκε στη κακία και στερήθηκε την αληθινή ζωή. Έτσι, έγιναν πνεύματα νεκρά αφού απέβαλαν την αληθινή ζωή και ακόρεστα από την ορμή τους προς τη κακία, προσθέτοντας διαρκώς κακία επάνω στην ήδη υπάρχουσα.

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ: Οι άγγελοι όμως που δεν ακολούθησαν τον Εωσφόρο στην αποστασία, απέκτησαν την ατρεψία και ακινησία προς το κακό. Αυτό συνέβη με την ενανθρώπηση, τη σταυρική θυσία και την ανάσταση του Χριστού, αφού έμαθαν ότι ο δρόμος που οδηγεί στην κατά Θεόν ομοίωση δεν είναι η έπαρση, αλλά η υψοποιός ταπείνωση. Η α-τροπία των αγγέλων προς το κακό δεν σημαίνει ότι χάθηκε το αυτεξούσιό τους, αλλά ότι εξαγιάσθη με τη χάρη του Αγίου Πνεύματος.
Οι άγγελοι έχουν ανώτερες γνωστικές ικανότητες, αλλά δεν είναι παντογνώστες, ούτε παντοδύναμοι. Δεν προγνωρίζουν τα μέλλοντα, εκτός αν τους τα αποκαλύψει ο Θεός, ούτε γνωρίζουν τι κρύβεται στη καρδιά κάθε ανθρώπου. Η μετακίνησή τους γίνεται ταχύτατα, αλλά δεν είναι πανταχού παρόντες. Δεν έχουν διάκριση φύλου, γιατί η φύση τους είναι πνευματική, δε χρειάζονται τροφή, ή ανάπαυση, αλλά ούτε πεθαίνουν ούτε πολλαπλασιάζονται. Η αθανασία τους πηγάζει από την “κατά χάριν μετοχή” στην αγιότητα του Θεού.

ΔΙΑΤΑΞΗ: Ο αριθμός των αγγελικών όντων είναι απροσμέτρητος. Ο Κύριος ομιλεί στη Γεσθημανή για περισσότερες από δώδεκα λεγεώνες αγγέλων, ενώ ο Ευαγγελιστής Ιωάννης είδε γύρω από το θρόνο του Θεού χορωδία από μυριάδες μυριάδων αγγέλων. Οι αναρίθμητοι άγγελοι είναι οργανωμένοι σε τάγματα [τάξεις]. Κατά αναφορές των Προφητών Ησαϊα και Ιεζεκιήλ, του αποστόλου Παύλου, του αγίου Διονυσίου Αρεοπαγίτη και του Οσίου Νικήτα Στηθάτου, τα αγγελικά τάγματα είναι εννέα ταξινομούμενα σε τρεις ιεραρχίες: Σεραφείμ, Χερουβείμ, Θρόνοι- Κυριότητες, Δυνάμεις, Εξουσίες- Αρχές, Αρχάγγελοι, Άγγελοι. Όμως, η Αγία Γραφή μας φανερώνει και τα προσωπικά ονόματα ορισμένων αγγέλων. Γνωρίζουμε τον Γαβριήλ [=ήρωας του Θεού], από την εμφάνισή του στους προφήτες Δανιήλ και Ζαχαρία και στη Θεοτόκο, τον Μιχαήλ, [=τις ως ο Θεός ημών], που εμφανίζεται στη Παλαιά Διαθήκη, τον Ραφαήλ [= ο Κύριος θεραπεύει], που εμφανίζεται στον Τωβίτ μεταφέροντας ανθρώπινες προσευχές στο θρόνο του Θεού. Τέλος γνωστός από την εβραϊκή παράδοση είναι ο Ουριήλ.

ΤΡΙΠΛΟ ΕΡΓΟ: Οι άγγελοι πρώτα δοξολογούν ακατάπαυστα το Θεό. Αυτή η δοξολογία είναι αυθόρμητη και πηγάζει από τη θέα του κάλλους του Θεϊκού προσώπου. Τη νύχτα των Χριστουγέννων εμφανίσθηκε πλήθος αγγέλων που αινούσε το Θεό για το γεγονός της θείας ενσαρκώσεως. Το δεύτερο έργο τους είναι η διακονία στη Θεία Οικονομία. Νιώθοντας αγάπη προς το Πλάστη τους διακονούν τα μυστήρια της Θείας Οικονομίας. Το τρίτο έργο των αγγελικών δυνάμεων αφορά τη σωτηρία των ανθρώπων. Με αυτό επιφορτίσθηκαν μετά την δημιουργία του ανθρώπου. Μάλιστα, όταν μετανοεί ένας άνθρωπος, πανηγυρίζουν και χαίρονται στον ουρανό. Στο έργο του Ερμά “Ποιμήν”, γίνεται λόγος για προσωπικό φύλακα άγγελο κάθε ανθρώπου. Αυτός διδάσκει στην ανθρώπινη καρδιά τη δικαιοσύνη και το δρόμο προς το αγαθό. Πατέρες της Εκκλησίας διδάσκουν ότι απαραίτητη προϋπόθεση παραμονής του φύλακα αγγέλου δίπλα μας, είναι ο άγιος βίος. Ο άγγελος αυτός παρηγορεί, συμπονά, συμπάσχει με τον άνθρωπο, τον οδηγεί στη μετάνοια και τον προστατεύει από ορατούς και αόρατους εχθρούς. Εκτός όμως από το φύλακα άγγελο κάθε ανθρώπου, υπάρχουν και οι φύλακες άγγελοι των εθνών και των κατά τόπους εκκλησιών. Στο Δευτερονόμιο ο Θεός διαμοιράζει τα έθνη και τοποθετεί τα όρια των εθνών σύμφωνα με τον αριθμό των αγγέλων του. Ο άγιος Ιππόλυτος, τέλος, παρομοιάζει την Εκκλησία με πλοίο που έχει ναύτες τους αγγέλους.

ΤΙΜΗ: Η τιμητική προσκύνηση των αγγέλων διακηρύχθηκε από τη Ζ΄ Οικουμενική Σύνοδο σε αντιδιαστολή προς τη λατρεία που αφορά μόνο το πρόσωπο του Θεού. Στον εβδομαδιαίο λειτουργικό κύκλο, η Δευτέρα αφιερώνεται στις αγγελικές δυνάμεις. Δύο παρακλητικοί κανόνες αφορούν το φύλακα άγγελο και τις επουράνιες Δυνάμεις. Ο ετήσιος λειτουργικός κύκλος σηματοδοτείται από έξι εορτές αφιερωμένες στον αγγελικό κόσμο, με κυρίαρχη εκείνη της 8ης Νοεμβρίου, στην οποία εορτάζεται η Σύναξη των Αγγέλων υπό τον αρχάγγελο Μιχαήλ ως αντίσταση κατά της αποστασίας του Εωσφόρου. Η κατεξοχήν τιμή των αγγέλων γίνεται στη Θεία Λειτουργία. Εκεί, ο λαός του Θεού στη γη και οι στρατιές του ουρανού με ένα στόμα, σε κοινή λειτουργική σύναξη προσφέρουν στο Θεό δοξολογία. Μαζί με τους ιερείς συνέρχονται στο θυσιαστήριο και συλλειτουργούν. Μαζί κυκλώνουν την αγία Τράπεζα και τα Τίμια Δώρα, διά χειρός αγγέλου αναφέρονται “εις οσμήν ευωδίας πνευματικής στο υπερουράνιο και νοερό θυσιαστήριο”. Ωστόσο, εκείνοι που τιμούν ιδιαίτερα τους αγγέλους είναι οι μοναχοί, οι έχοντες δηλαδή το “αγγελικό σχήμα”. Μέσα από διαρκή προσευχή και άσκησή, αγωνίζονται να ομοιάσουν στους αγγέλους αναπληρώνοντας το εκπεσόν τάγμα! Γι΄ αυτό και η ακολουθία της μοναχικής κουράς φέρει το όνομα “Ακολουθία του μεγάλου και αγγελικού Σχήματος”.

1. Ερμάς, Ποιμήν, Εντολή ε΄11, 3-4., ΒΕΠΕΣ.

2. Ιωάννης Δαμασκηνός, Περί Αγγέλων, Migne P.G.94, 865.

ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΣΤΟΝ ΑΡΧΑΓΓΕΛΟ ΜΙΧΑΗΛ: https://www.youtube.com/watch?v=5JjvP8dAGDE

ΒΙΝΤΕΟ ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΑΓΓΕΛΟΙ: https://www.youtube.com/watch?v=EYUzZ_EJkNs