Στις 27 Δεκεμβρίου του 537 μ.Χ. γίνονται τα θυρανοίξια της Αγια-Σοφιάς.
Ο πρώτος παγκοσμίως ναός της Σοφίας του Θεού, [δηλαδή του Ιησού Χριστού και όχι της Αγίας Σοφίας που εορτάζει στις 17 Σεπτεμβρίου] θεμελιώθηκε από τον Μεγάλο Κωνσταντίνο το 330 μ.Χ., όταν μετέφερε την πρωτεύουσα της Αυτοκρατορίας από τη Ρώμη στις ακτές του Βοσπόρου, στην άσημη έως τότε πολίχνη με το όνομα Βυζάντιο, στην μετέπειτα μετονομασθείσα -προς τιμήν του- Κωνσταντινούπολη. Η ανέγερση του ναού ολοκληρώθηκε από τον γιο του αυτοκράτορα, Κωνστάντιο, και τα πρώτα θυρανοίξια έγιναν στις 15 Φεβρουαρίου του 360 μ.Χ. Κατά την εποχή του αυτοκράτορα Αρκαδίου (404 μ.Χ) η πρώτη Αγια Σοφιά πυρπολείται και θα κτισθεί εκ νέου από τον αυτοκράτορα Θεοδόσιο τον Β’. Τα νέα θυρανοίξια θα γίνουν στις 10 Οκτωβρίου του 415 μ.Χ., όμως ο ναός θα πυρποληθεί και πάλι το 532 μ.Χ. κατά τη Στάση του Νίκα.
Έτσι, ο αυτοκράτορας Ιουστινιανός Α’ αποφασίζει να κατασκευάσει την εκκλησία από την αρχή, στον ίδιο χώρο, αλλά πολύ πιο επιβλητική, για να δεσπόζει στη Βασιλεύουσα. Ο μεγαλοπρεπής αυτός Ναός θα θεμελιωθεί στις 23 Φεβρουαρίου του 532 μ.Χ., και θα κτισθεί με τα σχέδια που εκπόνησαν οι αρχιτέκτονες Ανθέμιος Τραλλιανός και Ισίδωρος ο Μιλήσιος.
Για την ολοκλήρωση του κολοσσιαίου έργου δούλεψαν αδιάκοπα επί πέντε χρόνια 10.000 τεχνίτες, ενώ ξοδεύτηκαν 320.000 λίρες (περίπου 120.000.000 ευρώ).
Από κάθε σημείο όπου υπήρχε Ελληνισμός, έγινε προσφορά:Τα πράσινα μάρμαρα από τη Μάνη και την Κάρυστο, τα τριανταφυλλιά από τη Φρυγία και τα κόκκινα από την Αίγυπτο. Από τον υπόλοιπο κόσμο προσφέρθηκαν τα πολύτιμα πετράδια, ο χρυσός, το ασήμι και το ελεφαντόδοντο, για τη διακόσμηση του εσωτερικού.
Τα (τρίτα και) μεγαλοπρεπή θυρανοίξια γίνονται στις 27 Δεκεμβρίου του 537 μ.Χ. από τον ίδιο τον Ιουστινιανό, ο οποίος βλέποντας την υπεροχή της Αγίας Σοφίας έναντι του ξακουστού ναού του Σολομώντα, αναφωνεί:
«Δόξα τω Θεώ, τω καταξιώσάντι με τελέσαι τοιούτον έργον.Νενίκηκά σε, Σολομών!».
Για χίλια περίπου έτη, η Αγια-Σοφιά θα αποτελέσει το κέντρο της Ορθοδοξίας και του Ελληνισμού. Εκεί, ο λαός θα γιορτάσει τους θριάμβους, θα θρηνήσει τις συμφορές, θα υποδεχθεί τους νέους αυτοκράτορες, θα ψάλει τον Ακάθιστο Ύμνο... Ο Ναός της του Θεού Σοφίας, του Ιησού Χριστού, εόρταζε κάθε χρόνο την Μεσοπεντηκοστή, 25 μέρες μετά την Ανάστασή Του.
Η τελευταία Θεία Λειτουργία τελέστηκε στις 29 Μαΐου του 1453 μ.Χ. την αποφράδα εκείνη Τρίτη της Άλωσης. Ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος Παλαιολόγος ΙΑ’ Δραγάτσης, αφού προσευχήθηκε μαζί με το λαό και ζήτησε συγνώμη για τα λάθη που έκανε, έφυγε για τα τείχη, όπου έπεσε μαχόμενος. Έκτοτε η Αγια-Σοφιά και η Πόλη περνούν στα χέρια των Οθωμανών και στις καρδιές των Χριστιανών που αναμένουν την Άγια Ώρα...
Ορθόδοξοι Χριστιανοί από τον Λίβανο ψάλλοντας προς την Θεοτόκο, μέσα στην Αγία Σοφία.
ΤΡΕΛΟ-ΓΙΑΝΝΗΣ: 📌 «Νενίκηκά σε, Σολομών!» (trelogiannis.blogspot.com)
