«Γιατί το κάνουνε;» (τάδε έφη Δωδώνης για
υγειονομικούς απεργούς
πείνας)
Απάντηση:
-Μήπως, για αυτά που εσύ δεν μπορείς να ζήσεις;
Θα μου πεις: - Ποια είναι αυτά που μου δόθηκαν να ζήσω και
δεν τα ζω;
-Μήπως αυτά που σου χαρίστηκαν και δεν εκτίμησες;
Θα μου πεις: - Ποιος μου χάρισε κάτι και εγώ το περιφρόνησα;
-Μήπως η Ζωή;
Θα μου πεις: - Ποια Ζωή;
-Αυτή που απαξίωσες στα πρόσωπα αυτών των υγειονομικών απεργών
πείνας.
-Που ζουν, για αυτά που τους χαρίστηκαν, και δεν θέλουν, για
τίποτα στον κόσμο, να χάσουν (και να χάσουμε).
-Που ζουν, για αυτά που τελικά δεν θα χαθούν, ακόμη και αν «πέσουν»,
ως άλλοι «Ελεύθεροι πολιορκημένοι».
Βλέπεις…αξίζει χίλιες φορές να πεθαίνεις για ότι σου
χαρίστηκε για να ζήσεις, παρά για ό,τι απέκτησες στη ζωή σου(;).
Δωδώνης, δεν καταδίκασες, εκείνη την
στιγμή, την σφύζουσα από Ζωή, πορεία των απεργών πείνας. Καταδίκασες την
λιμώττουσα από Ζωή, στάση των χορτασμένων… σαν και του λόγου σου.
Για την τιμή του ράσου,
παπα-Παύλος Καλλίκας
