Γράφει ὁ Νεκτάριος Δαπέργολας
Λυπᾶμαι πάντως πού θά σᾶς τό χαλάσουμε τό θρασύτατο ψευδαφήγημα (σέ κάποια ξεδιάντροπα λιβανιστήρια τό λέω, πού ἀκόμη ἐπιμένουν νά ἀναρτοῦν σέ δρόμους ἤ ἔξω ἀπό ἐκκλησίες τέτοια βλάσφημα σκουπίδια), ἀλλά ἡ συγκεκριμένη φράση εἰπώθηκε γιά τόν Χριστό καί σχετίζεται μόνο μέ Ἐκεῖνον.
Συνεπῶς, ἀκόμη καί ἅγιος νά ἧταν ὁ…νῦν ἐρχόμενος, θά ἦταν ἀπαράδεκτη ἡ χρήση της (καί φυσικά οὕτε καί ὁ ἴδιος θά τήν ἀποδεχόταν, καθότι καί ἀνενημέρωτος νά ἦταν - πού ἐδῶ φυσικά δέν τίθεται τέτοιο ἐνδεχόμενο, γιατί πρόκειται γιά παλαιά καί ἐπαναλαμβανόμενη κατάσταση - μόλις τό ἔβλεπε, θά ἔλεγε νά τό κατεβάσουν ἀμέσως αὐτό τό ἐωσφορικά ὑπερφίαλο σκουπίδι, ἀντί νά καμαρώνει ἀπό κάτω του).
Πόσο δέ μᾶλλον τώρα πού ὄχι μόνο εὐλογημένος δέν εἶναι ὁ…ἐρχόμενος, ἀλλά ἀντιθέτως εἶναι ὁ πιό ζοφερός καί ἀποτρόπαιος πατριάρχης στήν Ἱστορία.
Ὅσο γιά ἐκεῖνον ἐν ὀνόματι τοῦ ὁποίου πραγματικά ἔρχεται (καί ἐνεργεῖ ἐδῶ καί τριάντα ὁλόκληρα χρόνια), ὡς φθοροποιός καί λυμεώνας καί ὀλετήρας ἀρχιλυκοποιμένας, ἐμεῖς δέν τόν βάζουμε κἄν στό στόμα μας.
Ἐσεῖς ὅμως (τά λιβανιστήρια) εἰλικρινά δέν ξέρω πιά τί ἀκριβῶς ἀντιλαμβάνεστε, σέ τί ἀκριβῶς πιστεύετε καί τί ἀκριβῶς προσκυνᾶτε.
Εἰλικρινά…
«Πᾶνος»
