ΕΚΤΟΣ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ, ΖΗΤΟΥΣΑΝ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΕΙ ΑΥΤΟΝΟΜΟ ΙΟΥΔΑΪΚΟ ΚΡΑΤΙΔΙΟ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ!

«ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΣΤΕ ΗΤΤΗΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗΜΕΝΟΙ», ΕΛΕΓΑΝ ΟΙ...ΦΙΛΟΙ ΜΑΣ ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ ΟΤΑΝ ΕΜΠΑΙΝΕ ΘΡΙΑΜΒΕΥΤΗΣ Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ!

ΕΚΤΟΣ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ, ΖΗΤΟΥΣΑΝ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΕΙ ΑΥΤΟΝΟΜΟ ΙΟΥΔΑΪΚΟ ΚΡΑΤΙΔΙΟ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ!

Μεγάλη μέρα η σημερινή για την Θεσσαλονίκη, τη Μακεδονία και τον Ελληνισμό γενικότερα. Μεγάλη μέρα και για την Ορθοδοξία μας. Όμως, παρά την εορταστική ατμόσφαιρα και διάθεση, οφείλουμε να υπενθυμίζουμε κάποια πράγματα που ίσως αρκετοί δεν γνωρίζουν ή έχουν...ξεχάσει. 

Μιλάμε φυσικά για την περίφημη εβραϊκή κοινότητα της Θεσσαλονίκης. Μια πόλη που αγκάλιασε τους - κυριολεκτικά τότε - περιπλανώμενους Ιουδαίους, επιτρέποντάς τους την εγκατάσταση στα άγια χώματά τους, μετά την ανελέητη σφαγή που είχαν υποστεί στην Ισπανία.

Πώς το ξεπλήρωσαν αυτό οι Εβραίοι; Διαβάζουμε στην "Αντιπληροφόρηση":

Την στάση των Εβραίων τις παραμονές της απελευθέρωσης της Θεσσαλονίκης περιέγραψε στην εφημερίδα «Μακεδονία» της 20ης Μαίου 1933 ο Αστυνόμος Νικόλαος Αργυριάδης ως εξής:

«Ο Ελληνικός στρατός προχωρεί. Ο Ταχσίν κλονίζεται, καταρρέει, συντρίβεται. Οι Εβραίοι ετρομοκρατήθησαν. Μόνον ο Αυστριακός ναύαρχος θα μπορούσε να διώξη τους Γκιαούρηδες. Η Ανωτάτη Ισραηλιτική Κοινοτική Επιτροπεία συνελθούσα υπό την προεδρίαν του αρχιρραβίνου Μάϊρ, απεφάσισε να επιδώση ψήφισμα προς τον Αυστριακόν ναύαρχον δια του οποίου παρεκαλείτο ούτος όπως εισηγηθή εις την Σεβαστήν Κυβέρνησίν του και διαταχθεί ο ελληνικός στρατός ίνα μη εισέλθη ένοπλος εις την πόλιν! Ο Αυστριακός ναύαρχος ανέγνωσε μειδιών το γελοίον τούτο ψήφισμα και διαβεβαίωσε την επιτροπήν των χαχάμηδων ότι οι Έλληνες δεν έχουν ανάγκην συστάσεων και κηδεμονίας. Οι Εβραίοι όμως επέμενον ότι ο Ελληνικός στρατός θα τους …έσφαζεν όλους και ότι ήτο επιβεβλημένη η αποστολή του ψηφίσματος τούτου προς την Αυστριακήν κυβέρνησιν! Πράγματι αι μωρίαι της Ισραηλιτικής Κοινότητος ετηλεγραφήθησαν μέχρι Βιέννης, η Βιέννη ετηλεγράφησεν εις τας Αθήνας και ο τότε υπουργός των Στρατιωτικών Ε. Βενιζέλος κατέστησεν ενήμερον των φόβων των Εβραίων τον κατ’ εκείνην την στιγμήν διά της οδού 26ης Οκτωβρίου εισερχόμενον εις την πόλιν διάδοχον…».

Ας δούμε τώρα τι γράφει, παραθέτοντας αυτούσια αποσπάσματα του βιβλίου του, ένας Εβραίος συγγραφέας για την Θεσσαλονίκη:

«MARK MAZOWER: ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: Πόλη των φαντασμάτων

ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ, ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΙ ΚΑΙ ΕΒΡΑΙΟΙ: 1430-1950

Μετάφραση ΚΩΣΤΑΣ ΚΟΥΡΕΜΕΝΟΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ

…Και οι Εβραίοι της Θεσσαλονίκης επιφύλαξαν ψυχρή υποδοχή στον νικηφόρο ελληνικό στρατό. «Πρέπει να σας πούμε ότι ο Ισραηλίτης δεν έχει το νου του στις γιορτές», έγραφε ένας Εβραίος δάσκαλος λίγο μετά. «Έχει υιοθετήσει μία στάση σωστή και αξιοπρεπή, όπως ταιριάζει στον ηττημένο… Μόνο όταν χάνουμε αυτό που έχουμε, εκτιμούμε την πραγματική του αξία, και οι Ισραηλίτες, που ποτέ δεν ξέχασαν τα σπάνια προτερήματα της ανοχής και της ευμένειας του τουρκικού λαού, συναισθάνονται σήμερα, μέσα σ’ αυτή τη φοβερή καταιγίδα, ότι μόλις έχασαν την πιο σίγουρη και την πιο σταθερή τους βάση».

Πολλοί είχαν σοβαρές αμφιβολίες για τη μελλοντική ελληνική διοίκηση. Ορισμένοι Εβραίοι ηγέτες προειδοποίησαν ότι η προσάρτηση από την Ελλάδα θα είχε καταστροφικές συνέπειες, γιατί θ’ απόκοβε την πόλη από τις παραδοσιακές της αγορές, και αντιπρότειναν ν’ αποτελέσει η Θεσσαλονίκη με τα περίχωρά της ένα αυτόνομο κρατίδιο υπό την εγγύηση των Μεγάλων Δυνάμεων, μια εβραιοκρατούμενη μητρόπολη που θα ‘μενε έξω από τις αντιπαλότητες των Βαλκανίων γειτόνων της. Αυτή η πρόταση διεθνοποίησης συζητήθηκε με Νεότουρκους εμιγκρέδες της Βιέννης, μεσολαβητές ήταν ορισμένοι Ντονμέδες της Θεσσαλονίκης. Στην Κωνσταντινούπολη συστήθηκε μια τουρκο-εβραιο-βλάχικη Μακεδονική Επιτροπή, για την προώθηση αυτής της ιδέας. Ορισμένοι εξέχοντες Εβραίοι Οθωμανοί συμπαθούντες ίσως να προχώρησαν ακόμη περισσότερο και να υποσχέθηκαν στην οθωμανική κυβέρνηση οικονομική βοήθεια, αν συνέχιζε τον πόλεμο ενάντια στα βαλκανικά κράτη…

…Οι σχέσεις μεταξύ Βενιζέλου και εβραϊσμού της Θεσσαλονίκης έφτασαν τότε στο κατώτατο ιστορικά σημείο τους. Όταν πολλοί Εβραίοι ψήφισαν και πάλι εναντίον τω Φιλελεύθερων, ο ίδιος ο Βενιζέλος ερμήνευσε την ενέργεια αυτή ως «εχθρική πράξη εναντίον της μισής Ελλάδας». «Ώστε θέλετε πόλεμο, Ισραηλίτες; Θα τον έχετε!» δήλωσε μια βενιζελική εφημερίδα το 1933. Ο Βενιζέλος υιοθετούσε τελικά τις ανυποχώρητες θέσεις που από καιρό τον προέτρεπαν να λάβει οι υποστηρικτές του στην πόλη. Το 1934 είπε σ’ ένα δημοσιογράφο της Jewish Post ότι «Οι Έλληνες δε θέλουν να επηρεάζουν οι Εβραίοι την ελληνική πολιτική… Οι Εβραίοι της Θεσσαλονίκης ακολουθούν εθνική εβραϊκή πολιτική. Δεν είναι Έλληνες και δε νιώθουν Έλληνες. Επομένως δεν πρέπει ν’ ανακατεύονται στις ελληνικές υποθέσεις». Και συνέχισε λέγοντας:

«Οι Εβραίοι της Θεσσαλονίκης δεν είναι Έλληνες πατριώτες αλλά Εβραίοι πατριώτες. Αισθάνονται πιο κοντά στους Τούρκους απ’ ό,τι σ’ εμάς… Δεν θα επιτρέψω στους Εβραίους να επηρεάζουν την ελληνική πολιτική».

ΦΑΝΤΑΣΤΕΙΤΕ ΔΗΛΑΔΗ, ΓΙΑ ΝΑ ΛΕΕΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ Ο ΕΒΡΑΪΚΗΣ ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ, ΤΙ...ΚΑΛΑ ΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΕΤΡΕΦΑΝ ΟΙ ΙΟΥΔΑΙΟΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ!!!

Δεν τα λέμε αυτά για να υποδαυλίζουμε πάθη και εντάσεις, αλλά γιατί Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΛΗΘΕΙΑ πρέπει να ακούγεται, να λέγεται και να γράφεται, όσο κι αν δυσαρεστεί ορισμένους!

Τι να κάνουμε, "φίλοι" Εβραίοι; Δεν είμαστε εμείς οι αντισημίτες, ΕΣΕΙΣ ΕΙΣΤΕ ΟΙ ΑΝΘΕΛΛΗΝΕΣ!

Και το έχετε αποδείξει πολλές φορές...!

Υ.Γ. Ένα ακόμα δείγμα της ισραηλιτικής αχαριστίας, είναι όταν μετά το τέλος του Β' Π.Π που η Θεσσαλονίκη είχε αδειάσει κυριολεκτικά από Εβραίους λόγω της εκτόπισής τους στα γερμανικά στρατόπεδα συγκέντρωσης, η Ισραηλιτική Κοινότητα κατηγορούσε ΚΑΙ ΚΑΤΗΓΟΡΕΙ τους Έλληνες ότι τους...έκλεψαν τα μαγαζιά και τις περιουσίες,όταν έφυγαν!!! Κι αυτό ενώ είναι γνωστές οι πολλές ιστορίες προστασίας και απόκρυψης εβραϊκών οικογενειών από Έλληνες (με κίνδυνο της ίδιας τους της ζωής), προκειμένου να μην πέσουν στα χέρια των Ναζί!  

Εν μέσω Μεγάλη Τεσσαρακοστής αυτοί βρίσκονται ακόμα στις Αποκριές!!!

«Βάρτα να τα ξαναρμέξουμε»

Σε προηγούμενο σημείωμά μου κάποιος αδελφός σχολίασε πως πρέπει να περιμένουμε να δούμε τα έργα του νέου δεσπότη της Κατερίνης και μετά να τον κρίνουμε. Σήμερα ανοίγοντας  «έπεσα»πάνω στα νέα έργα του!!!

«Με λαμπρότητα και η δεύτερη ενθρόνιση»!!! και μαζεύτηκε και κόσμος επίσημοι που δεν αισχυνθήκαν για την φιέστα!!!

Μου θυμίζει τα γενέθλια του μικρού που ξανανάβουν τα κεριά της τούρτας και ξανατραγουδούν το «να ζήσεις Γιωργάκη και …» και σβήνονται τα κεράκια και πάλι εν μέσω χειροκροτημάτων ή

Την ξιπασμένη νύφη που μέρες μετά τον γάμο ξαναφορά το νυφικό για να ξανααιστανθεί την λαμπρότητα της γαμήλιας τελετής!!!

Διείδαμε τον ναρκισσισμό του νέου δεσπότη ,εκείνο όμως που με προβληματίζει  είναι ότι  συμμετείχαν στην φαρσοκωμωδία και επίσημοι!!! Ο αρχιεπίσκοπος και δεσποτάδες και άλλοι…

Εν μέσω Μεγάλη Τεσσαρακοστής αυτοί βρίσκονται ακόμα στις Αποκριές!!!
Ασκληπιάδης
 Tου Αιμίλιου Πολυγένη
Με ιδιαίτερη λαμπρότητα και μεγαλοπρέπεια πραγματοποιήθηκε πριν από λίγο η δεύτερη ενθρόνιση του Σεβ. Μητροπολίτη Κίτρους κ. Γεωργίου

ε μεγάλη λαμπρότητα η δεύτερη ενθρόνιση του νέου Μητροπολίτου Κίτρους κ. Γεωργίου

Πέμπτη 03-04-2014 19:35

Πραγματοποιήθηκε σήμερα το μεσημέρι στην ηλιόλουστη Κατερίνη η δεύτερη τελετή ενθρονίσεως του νέου Μητροπολιτου Κίτρους και Κατερίνης κ. Γεωργίου με την παρουσία του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου,

(Αγιορείτικο βήμα)

Ἡ στάση τοῦ Ἀττικῆς καί Μεγαρίδος Νικοδήμου στό ἐκκλησιαστικό πρόβλημα

Ολοκληρη η Αληθεια που θα κρινη και ολους τους ενοχους φθονερους ρασοφορους ενωπιον του θρονου του Θεου

    ΜΥΘΟΙ ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΕΣ
  Ἡ στάση
τοῦ Ἀττικῆς καί Μεγαρίδος Νικοδήμου
στό ἐκκλησιαστικό πρόβλημα
  1. Μετά τίς ἀποφάσεις τοῦ Σ.τ.Ε.   

του αρχιμ. Ειρηναιου Μπουσδεκη 




 Σκοπός αὐτῆς τῆς στήλης εἶναι νά ἀντιμετωπίσει μέ τεκμηριωμένο τρόπο κάποιους μύθους πού προβλήθηκαν καί προπαγανδίσθηκαν γύρω ἀπό τή στάση τοῦ μακαριστοῦ μητροπολίτη Ἀττικῆς καί Μεγαρίδος Νικοδήμου στό ἐκκλησιαστικό πρόβλημα. Μύθους πού παρουσιάστηκαν ὡς γεγονότα πραγματικά γιά νά ἐπηρεάσουν τίς συνειδήσεις τῶν ἁπλῶν πιστῶν μελῶν τῆς Ἐκκλησίας.
     

Μέ τούς μύθους αὐτούς ἔγινε ἡ προσπάθεια νά στιγματιστεῖ ὁ ἀγωνιστής ἐπίσκοπος ὡς σκληρός, ἄτεγκτος, ἀπόλυτος, ἀδιάλλακτος, ἀνυποχώρητος, ἀρνούμενος νά ἐπικοινωνήσει, νά συνεργαστεῖ, νά συνδιαλλαγεῖ μέ τούς ἄλλους μητροπολίτες καί νά καταλήξει σέ μιά συναινετική λύση. Μέ ἄλλα λόγια, φορτώθηκε ὅλο τό βάρος τῆς μή ἐπιλύσεως τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ προβλήματος ἐκεῖνος, ἐνῶ παρουσιάσθηκαν τόσο ἡ πλευρά τῆς διοικήσεως τῆς Ἐκκλησίας ὅσο καί οἱ ἐπίσκοποι πού κινήθηκαν παρά τούς Κανόνες τῆς Ἐκκλησίας καί τοῦ ἰσχύοντος νομοθετικοῦ πλαισίου ἀθώοι.
     

ΕΙΚΟΝΑ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ

«Εὐαγγελίζου, γῆ, χαρὰν μεγάλην· αἰνεῖτε, οὐρανοί, Θεοῦ τὴν δόξαν» (μεγαλυνάριον)

   ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ

«Εὐαγγελίζου, γῆ, χαρὰν μεγάλην· αἰνεῖτε, οὐρανοί, Θεοῦ τὴν δόξαν» (μεγαλυνάριον)

  25 Μαρτίου. Ἡμέρα ἔνδοξος. Διπλῆ ἑορτή, θρησκευτικὴ καὶ ἐθνική. Ὡς Ἕλληνες ἑορτάζουμε τὴν ἐκ νεκρῶν ἀνάστασι τῆς πατρίδος, ὡς ὀρθόδοξοι Χριστιανοὶ ἑορτάζουμε τὸν Εὐαγγελισμὸ τῆς Θεοτόκου.
Θὰ σᾶς παρακαλέσω νὰ δώσετε προσοχὴ στὴ λέξι ποὺ δίδει καὶ τὸ χρῶμα στὴ σημερινὴ ἑορτή. Εἶνε ἡ λέξις εὐαγγέλιο. Ἀπὸ τὸ εὐαγγέ­λιο ὠνομάστηκε καὶ ἡ ἑορτὴ Εὐαγγελισμός. Ἂς ἀναλύσουμε μὲ συντομία τὸ νόημά της.

* * *

  Εὐαγγέλιο εἶνε λέξι τῆς ὡραίας καὶ ἀθανάτου ἑλληνικῆς γλώσσης. Εὐαγγέλιο σημαίνει «καλὴ εἴδησις», εἴδησις ποὺ μὲ ἀνυπομονησία περιμένει ὁ ἄνθρωπος, κι ὅταν τὴν ἀκούσῃ χαίρεται καὶ ἀμείβει ἐκεῖνον ποὺ πρῶτος τοῦ τὴν μεταδίδει. Εὐαγγέλιο λοιπὸν ἴσον «καλὴ εἴδησις». Εὐαγγελισμὸς λέγεται ἡ μετάδοσι τῆς εἰδήσεως αὐτῆς, καὶ εὐαγγελιστὴς ἐκεῖ­νος ποὺ φέρνει τὴν εὐχάριστη εδησι.
Ποιές εἶνε εὐχάριστες εἰδήσεις, εὐαγγέλια; Ἐξαρτᾶται. Διότι ὅσοι εἶνε οἱ ἄνθρωποι, τόσοι πόθοι καὶ ἐπιθυμίες ὑπάρχουν στὶς καρδιές, τόσα εἶνε καὶ τὰ εὐαγγέλια. Νὰ σᾶς παρουσιάσω μερικὲς εὐχάριστες εἰδήσεις ποὺ περιμένουν οἱ ἄνθρωποι, ἀναλόγως τῆς καταστάσεως ποὺ βρίσκονται;

Θα μείνουν στην ιστορία ως διώκτες ως μοιχεπιβάτες

ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΤΙΚΑΣ  Ο ΣΦΑΓΕΑΣ ΤΩΝ 10 ΑΞΙΩΝ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ 

Διαβάζοντας το συναξάρι τελευταία, παρατηρώ πως οι περισσότεροι άγιοι ιεράρχες και πατριάρχες (π.χ. ο Κύριλλος Ιεροσολύμων  18 Μαρτίου) κυνηγήθηκαν, αφορίσθηκαν, εξορίσθηκαν...κ.ο.κ.

Νομίζω πως αυτό είναι ένα Θεόσταλτο μήνυμα γιά όλους μας...Αναρωτιέμαι (δεν ξέρω αν είναι αυτό σωστό...) αν αυτούς που γνωρίσαμε  και διωχθήκανε από την επίσημη εκκλησία στις μέρες μας, αν, λέγω αν ...καταταγούν στο αγιολόγιο... πού θα πάνε να κρυφτούν οι διώκτες τους!!! Θα μείνουν στην ιστορία ως διώκτες ως μοιχεπιβάτες... Είναι φοβερό.

Ασκληπιάδης

Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ε’ Η επιχειρηθείσα αλλοίωση της ιστορίας

O Πατριάρχης Γρηγόριος ο Ε’

inShare

ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΖΗΖΗ

ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ ΚΑΘΗΓΗΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Ο  ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ε’

Η επιχειρηθείσα αλλοίωση της ιστορίας

1. Ο Σταυρός του Χριστού

Τον Σταυρό του Κυρίου προβάλλει σήμερα η Εκκλησία εις προσκύνησιν για να μας ενισχύσει στην πορεία προς το Πάσχα. Από την εξουθένωση και την καταισχύνη του Σταυρού επήγασε το χαρμόσυνο μήνυμα της Αναστάσεως. Συντρίβονται τα ανθρώπινα κριτήρια, οι ανθρώπινες εκτιμήσεις και αξιολογήσεις με το Σταυρό του Χριστού. ό,τι φαίνεται σκάνδαλο, μωρία και ανοησία και καταφρόνια αποδεικνύεται δύναμη, σοφία, αγιασμός και δόξα. Το ξύλο της ντροπής και της αισχύνης, πάνω στο οποίο άφηναν την τελευταία τους πνοή οι μεγαλύτεροι λησταί και κακούργοι, μεταβάλλεται σε σύμβολο και όργανο αγιασμού και δόξης. Μ’ αυτόν εκφράζουμε οι Χριστιανοί την πίστη μας σημειώνοντάς τον στο στήθος μας, αυτόν δίνουμε σαν φυλακτό στα αγαπημένα μας πρόσωπα, αυτός κοσμούσε και κοσμεί τα σκήπτρα των βασιλέων και τις μίτρες των αρχιερέων, αυτός θρονιάζεται στις κορυφές των ναών. Είναι το ακαταμάχητο όπλο εναντίον των αντιθέων δυνάμεων, η δόξα των αγίων της Εκκλησίας.

Σε όλα τα τοπικά εθνικά σύμβολα που είχαν διάφοροι αγωνισταί του 1821 ο Σταυρός ή ήταν κυριαρχικά μόνος ή απαραίτητο συμπλήρωμα κάθε σχετικής παραστάσεως. Και στο εθνικό σύμβολο που τελικώς επεκράτησε, στην γαλανόλευκη σημαία μας, επί δεκαετίες «λαμπύριζε στην ψηλή της κορυφή», κατά τον ποιητή, μέχρι που κάποια ατυχής έμπνευση επεχείρησε να τον καταβιβάσει, χωρίς να επικρατήσει όμως η ρύθμιση. Γιατί στις γενιές όλων των Ορθοδόξων το όραμα του θεμελιωτού της Ανατολικής Ελληνικής αυτοκρατορίας, του Μ. Κωνσταντίνου, που είδε στον ουρανό σχηματισμένο τον Τίμιο Σταυρό με την φράση «εν τούτω νίκα», έχει περάσει μέσα στα κύτταρα της εθνικής αυτοσυνειδησίας, έχει συνδεθή με τους μηχανισμούς του εθνικού συναγερμού σε περιόδους πολέμων. Στον Σταυρό και στην Εκκλησία καταφεύγει το Έθνος για να επιβιώσει και να κατατροπώσει τους εχθρούς του, από το Χριστό ζητά βοήθεια για τις νίκες εναντίον των βαρβάρων. «Σώσον Κύριε τον λαόν σου και ευλόγησον την κληρονομίαν σου, νίκας τοις βασιλεύσι κατά βαρβάρων δωρούμενος και σον φυλάττων διά του Σταυρού σου πολίτευμα».

2. Ο σταυρός του πατριάρχου

Δεν πρόκειται όμως σήμερα να ασχοληθούμε με τη σημασία του Σταυρού στη ζωή της Εκκλησίας και του Έθνους. Αυτό γίνεται πολύ συχνά, διότι και οι σχετικές με το Σταυρό γιορτές είναι πολλές, αλλά και διότι το μυστήριο της σωτηρίας και της αναστάσεως είναι αδιάλυτα δεμένο με το Σταυρό και το Πάθος. επομένως για το Σταυρό του Χριστού γίνεται συχνά λόγος. Το εορτολόγιο της Εκκλησίας μας δίνει σήμερα μία σπάνια ευκαιρία να ασχοληθούμε, σύντομα βέβαια, με το σταυρό και τη δόξα του εθνομάρτυρος πατριάρχου Γρηγορίου του Ε’, του οποίου σήμερα, 10 Απριλίου, τιμά η Εκκλησία τον δι’ αγχόνης μαρτυρικό θάνατο. Ήταν και τότε 10 Απριλίου του 1821, πριν από 162 χρόνια, ημέρα Κυριακή του Πάσχα, το αιώνιο και καλύτερο για τον εθνομάρτυρα πατριάρχη Πάσχα. μετά τη μαρτυρική Μεγάλη Εβδομάδα που πέρασε εισήλθε με όργανο το σχοινί της αγχόνης και μετά από πολλούς ονειδισμούς και εμπτυσμούς, ως γνήσιος μαθητής του εσταυρωμένου Χριστού, στο ανέσπερο φως της θεϊκής βασιλείας, και τιμήθηκε από τον Ελληνισμό με πρωτοφανείς τιμές και δόξες, επάξιες του μαρτυρίου και της μεγάλης του προσφοράς. Και υπάρχει λόγος επιτακτικός που επιβάλλει να παρουσιασθούν ο σταυρός και η δόξα του εθνομάρτυρος πατριάρχου, λόγος που συνδέεται όχι μόνο με την εθνική μας φιλοτιμία και ταυτότητα, αλλά με την ίδια την ύπαρξη του Γένους μας, του ελλη­νορθοδόξου πολιτισμού μας.

3. Πότε εξαφανίζεται ένα έθνος;

Δύο είναι στην μακραίωνα εκτίμηση των ιστορικών του πολιτισμού τα στοιχεία που προαγγέλουν την επερχόμενη καταστροφή ενός έθνους. η έλλειψη ικανών ηγετών και η αποξένωση του λαού από τα ιερά και τα όσια της φυλής. Όταν παρατηρείται το ένα από τα δύο μόνον, υπάρχει ελπίς αποφυγής του αφανισμού. Εμπνευσμένοι ηγέται μπορούν και μόνοι τους, όταν δεν είναι απλοί δημαγωγοί, να εκφράσουν την εθνική αυτοσυνειδησία, να κλείσουν μέσα τους όλο το παρελθόν και να το ζωντανέψουν στις καρδιές ενός λαού που έχει ξεχάσει την ιστορία του, έχει ισοπεδώσει τα πνευματικά του ενδιαφέροντα με τη μέριμνα της καθημερινότητας, του γλεντιού και των απολαύσεων. Αυτό δεν έκαναν οι προφήται και οι κριταί του Ισραήλ με τον καυστικό και θαρραλέο τους λόγο, εναντίον των επιθυμιών και των θελήσεων των αρχόντων και του λαού; Αυτό δεν έκαναν οι μεγάλες και ηρωικές μορφές των αγίων και Πατέρων της Εκκλησίας και του Γένους, που σαν άλλοι προφήται οδήγησαν με δριμείς ελέγχους σε αυτοσυνειδησία και επίγνωση; Όταν πάλι ο λαός βρίσκεται σε σωστή πορεία, και οι άρχοντες τον παραπλανούν, γρήγορα τους απομονώνει και τους απορρίπτει, αναδεικνύοντας μέσα από τα σπλάχνα του νέους λαοπρόβλητους και ικανούς ηγέτας. Αλλοίμονο, όμως, αν συμβεί ηγεσία και λαός να βρεθούν σε καταστροφική για το Γένος πορεία. Τότε η σωτηρία από τον Θεό μόνο πρέπει να ελπίζεται.

4. Το εικονοστάσι του Γένους ξηλώνεται από νέους εικονομάχους

Οι περισσότεροι σήμερα συμφωνούμε στη χώρα μας ότι κάτι επικίνδυνο κυοφορείται στο σώμα και πιο πολύ στο πνεύμα του πολιτισμού μας. Δεν γονιμοποιείται πλέον από υγιείς δυνάμεις ο πνευματικός μας βίος. ξέφραγο αμπέλι η παιδεία μας ταλανίζεται από εκθεμελιωτικές και καταστροφικές δυνάμεις. Υβρίζεται και παραχαράσσεται η εθνική μας ιστορία, σπιλώνονται και συκοφαντούνται μεγάλες μορφές, δεν διαβάζεται πια το συναξάρι του Γένους, στην ιερή μνήμη των προγόνων μας δεν τελούμε μνημόσυνα. Μία αδίστακτη εικονοκλαστική κίνηση κατεβάζει από το εικονοστάσι του Γένους τις τιμημένες μορφές μαρτύρων και ηρώων. Βεβηλώνονται οι μνήμες των διδασκάλων. και αυτή η ιεροσυλία και τυμβωρυχία είναι πιο βδελυρές από τις βεβηλώσεις των τάφων, γιατί προσβάλλουν και εξευτελίζουν το πνεύμα τους, μα και γιατί δεν γίνονται από αλλοεθνείς, αλλά από ομοθρήσκους γενιτσάρους. Και όλα αυτά δεν συμβαίνουν μακρυά μας. καθημερινά τα συναντούμε σε πολλές εφημερίδες και σε φθηνές εκδόσεις βιβλίων που κατακλύζουν τα βιβλιοπωλεία. Μπαίνουν, χωρίς την άδειά μας, στα σχολικά των παιδιών μας βιβλία, αλλά χωρίς ντροπή και μέσα στα σπίτια μας με την τηλεόραση, παραβιάζοντας την πανάρχαια ιερότητα της οικογενειακής εστίας, το οικογενειακό άσυλο. Και ανεχόμαστε όλους αυτούς τους βιαστάς και διαφθορείς της εθνικής μας μνήμης, της εθνικής μας ταυτότητος, των ιερών και οσίων της φυλής μας, χωρίς καμμία αντίδραση.

5. Θα ξαναζωντανέψει το κρυφό σχολειό

Ανεχόμαστε να υβρίζεται περισσότερο των άλλων η ιερή μνήμη του κορυφαίου πρωτομάρτυρος της Εκκλησίας και του Γένους στην εθνική εξέγερση του 1821, του πατριάρχου και εθνάρχου Γρηγορίου του Ε’. Επιχειρούν ασύστολα να πλήξουν στο πρόσωπό του την Εκκλησία, να μειώσουν την επίδρασή της, να την τοποθετήσουν, αν μπορέσουν, στο περιθώριο της πνευματικής και πολιτιστικής ζωής του έθνους, ώστε ανενόχλητοι να οικοδομήσουν τα δικά τους πολιτιστικά μοντέλα. Και είναι αυτή η μεθοδευμένη εναντίον της Εκκλησίας επίθεση απ’ όλους τους Κορδάτους, Κολλάτους, Καρατζαφέρηδες, Καρανικόλες και Σκαρίμπες η μεγαλύτερη απόδειξη ότι την φοβούνται και την υπολογίζουν σαν την μόνη ικανή, συγκροτημένη και οργανωμένη, με αιώνων πείρα και θεϊκή ισχύ, δύναμη που μπορεί να σταθεί εμπόδιο στα σχέδιά τους. Να καλέσει το λαό σε επαγρύπνηση, να ανοίξει διάπλατα τις πόρτες της, για να καταφύγει εκεί μέσα πάλι των ελεύθερων πολιτικά Ελλήνων το δουλωμένο πνεύμα, να ξαναλειτουργήσει τα κρυφά σχολειά, για να αποδείξει στην πράξη στους ανιστόρητους ιστορικούς ότι δεν είναι θρύλος και παραμύθι το κρυφό σχολειό, όπως το παρουσιάζουν τελευταία, αλλά αναμφίβολη πραγματικότης, που την διέσωσε η λαϊκή συνείδηση στο τραγούδι «Φεγγαράκι μου λαμπρό, φέγγε μου να περπατώ, να πηγαίνω στο σχολειό κ.τ.λ.», την έψαλε ο ποιητής μας Ιωάννης Πολέμης στο θαυμάσιο ομώνυμο ποίημά του «Απ’ έξω μαυροφόρα απελπισιά…» και την απεικόνισε ο μεγάλος μας ζωγράφος Νικ. Γύζης, στη γνωστή παράσταση του Κρυφού Σχολειού, με τους μαθητές γύρω από τον δάσκαλο Καλόγηρο.

Ο ΤΙΜΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ

ΚΡΑΤΩΜΕΝ ΤΗΣ ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ» (ἙΒΡ. 4,14)

Σήμερα, ἀγαπητοί μου, βρισκόμαστε στὴ μέ­ση τῆς Τεσσαρακοστῆς. Μεγάλη ἑ­ορτή, Τρίτη Κυριακὴ Νη­στειῶν-τῆς Σταυροπροσκυνήσεως.
Ὅσα λέγονται (ἀπολυτίκιο, ὕμνοι, τροπάρια, ἀπόστολος, εὐαγγέλιο), ὅλα διδάσκουν μεγά­λα μαθήματα. Ὅποιος ἔχει αὐτὶ μυστικὸ ἀκούει, ὅ­ποιος ἔχει μάτια βλέπει, ὅποιος ἔχει καρδιὰ αἰσθάνεται, καὶ ὅποιος ἔχει γλῶσσα ψάλλει· «Τὸν σταυρόν σου προσκυνοῦμεν, Δέσποτα, καὶ τὴν ἁγίαν σου ἀνάστασιν δοξάζομεν» (ἀντὶ τρισαγ.).
Ὠκεανὸς τὰ διδάγματα. Ἀπ᾽ ὅλα αὐτὰ ἂς ἐξ­ετάσουμε μία μόνο λέξι τοῦ σημερινοῦ ἀποστόλου, τὴ λέξι «ὁμολογία». «Κρατῶμεν», λέει, «τῆς ὁμολογίας» (Ἑβρ. 4,14). Τί σημαίνει «ὁμολογία»;

* * *

Ὑπάρχει ὁμολογία στὴ γλῶσσα τοῦ κόσμου, καὶ ὁμολογία στὴ γλῶσσα τοῦ Θεοῦ.
Ὁμολογία στὴ γλῶσσα τοῦ κόσμου. Ὅπως τώρα τελευταῖα ἀκούγεται γιὰ τὰ δάνεια ποὺ κάνει τὸ κράτος, εἶνε γνωστὸ τί σημαίνει ὁμο­λογία καὶ ὁμολογιοῦ­χοι. Τὸ κράτος, ὁποιοδήποτε κράτος, ὅταν βρεθῇ στὴν ἀνάγκη, στρέφε­ται στοὺς πολῖτες του καὶ λέει· Ζη­τῶ τὰ χρήματά σας. Καὶ ὑ­πόσχεται τόκους, κληρώσεις, λα­χνούς. Κι ὁ λαουτζῖκος δίνει ἐμπιστοσύνη, ἀνοίγει τὸ κομπόδεμά του καὶ ἐμπιστεύεται τὶς οἰκονομίες του στὸ κράτος. Καὶ τὸ κράτος; Δίνει ἕνα χαρτί, μία ὁμολογία, πάνω στὴν ὁποία γράφει ἕνα νούμερο. Εἶνε δύσκολο νὰ γράψῃ ἕνα νούμερο; Κατόπιν ὅμως ὅταν ἔρ­χεται ἡ ὥρα νὰ ἐξοφλήσῃ, –δὲν κάνω καμμία πο­λιτικὴ αὐτὴ τὴν ὥρα, ὁμιλῶ γενικὰ γιὰ ὅλα σχε­δὸν τὰ κράτη–, τὸ ψυχρὸ κράτος, ἀ­φοῦ κατα­βροχθίσῃ τὰ ἑκατομμύρια τοῦ λαοῦ, κλείνει τὶς θυρίδες τῶν τραπεζῶν καὶ ἀρνεῖ­ται νὰ δώ­σῃ ὁ,τιδήποτε ἢ δίνει ψίχουλα. Ἔτσι οἱ ὁ­μολο­γίες καταντοῦν κουρελόχαρτα· γιὰ νὰ ἐπαληθεύσῃ πάλι ὁ λόγος τῆς Γραφῆς «Μὴ πεποί­θατε ἐπ᾽ ἄρχοντας, ἐπὶ υἱοὺς ἀνθρώπων, οἷς οὐκ ἔστι σωτηρία» (Ψαλμ. 145,3).

ΚΥΡΙΑΚΗ Β' ΝΗΣΤΕΙΩΝ : ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΛΑΜΑ (1296-14.11.1356)

 ΚΥΡΙΑΚΗ Β' ΝΗΣΤΕΙΩΝ : ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΛΑΜΑ (1296-14.11.1356)

Ποιος, αγαπητοί, ήταν ο μέγας και θείος Γρηγόριος το 
 πληροφορούμεθα με σαφήνεια και πληρότητα και μόνον από το απολυτίκιό του.       

"Ορθοδοξίας ο φωστήρ, Εκκλησίας το στήριγμα και διδάσκαλε, των μοναστών η καλλονή, των θεολόγων υπέρμαχος απροσμάχητος, Γρηγόριε θαυματουργέ, Θεσσαλονίκης το καύχημα, κήρυξ της χάριτος, ικέτευε δια παντός, σωθήναι τας ψυχάς ημών."

 Η καταγωγή του Αγίου Γρηγορίου ήταν η Κωνσταντινούπολις. Γεννήθηκε το 1296 από γονείς εναρέτους και ενδόξους, τον Κωνσταντίνον και την Καλλονήν. Ο πατέρας του ήταν συγκλητικός, και έγινε κατόπιν και μοναχός. Εμπιστεύθηκε τα παιδιά του

 στην δυνατή προστασία της Θεοτόκου την οποία και άφησε Επίτροπόν τους. Ήταν επτά ετών όταν εκοιμήθη ο ενάρετος πατέρας του.
 Εκτός από το θεϊκό χάρισμα της ευφυΐας έδειξε και σπάνια επιμέλεια, ώστε σε μικρό διάστημα να έχη συγκεντρώση στον εαυτό του κάθε λογής επιστήμη και γνώση. Σε ηλικία 20 ετών έγινε θαυμαστός και από μεγάλους και σοφούς της εποχής του.
 Για τη όλη του αξιοζήλευτη προκοπή ζητήθηκε και από τον αυτοκράτορα στα βασίλεια, αλλά ο ευλογημένος Γρηγόριος, σαν συνετός, τον νου του εγύρισε σε υψηλότερα και εζητούσε να ανέβη στον Θεό, και για αυτό τον λόγον αφιερώνει τον εαυτό του στον Θεό και ζη στο εξής βίον ασκητικόν και ισάγγελον.

Ομιλίες στο βιβλίο της Αποκάλυψης του Αγ. Ιωάννου του Θεολόγου από το μακαριστό γέροντα π. Αθανάσιο Μυτιληναίο. «Ἐ­γὼ Ἰ­ω­άν­νης, ὁ ἀ­δελ­φὸς ὑ­μῶν καὶ συ­γκοι­νω­νὸς ἐν τῇ θλί­ψει καὶ βα­σι­λεί­ᾳ καὶ ὑ­πο­μο­νῇ»1.

Δημοσιεύματα εφημερίδος ΑΓΩΝΑΣ των Αγωνιζομένων Χριστιανών Λαρίσης α.φ.200  http://www.agonas.org/
Αποκαλυψη του Ιωαννου

Ομιλίες στο βιβλίο της Αποκάλυψης του Αγ. Ιωάννου του Θεολόγου από το μακαριστό γέροντα π. Αθανάσιο Μυτιληναίο.

«Ἐ­γὼ Ἰ­ω­άν­νης, ὁ ἀ­δελ­φὸς ὑ­μῶν καὶ συ­γκοι­νω­νὸς ἐν τῇ θλί­ψει καὶ βα­σι­λεί­ᾳ καὶ ὑ­πο­μο­νῇ»^1.

Ἐ­γώ, ὁ Ἰ­ω­άν­νης, ὁ Ἀ­πό­στο­λος, ὁ μα­θη­τής τοῦ Χρι­στοῦ· ἐ­γώ ὁ ἀ­δελ­φός σας, πού εἶ­μαι ἀ­δελ­φός σας καί συ­γκοι­νω­νός στήν θλί­ψη καί στήν βα­σι­λεί­α καί στήν ὑ­πο­μο­νή.

Τρί­α χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά, τά ὁ­ποῖ­α ὁ Ἀ­πό­στο­λος χρη­σι­μο­ποι­εῖ γι­ά νά δεί­ξει τήν ἐν πο­ρεί­ᾳ Ἐκ­κλη­σί­α.

Ὅ­πως καί νά ’χει τό πρᾶγ­μα, καί στίς πι­ό εἰ­ρη­νι­κές ἐ­πο­χές, πά­ντο­τε, ἀ­γα­πη­τοί μου, αὐ­τά τά τρί­α στοι­χεῖ­α θά ὑ­πάρ­χουν μέ­σα στήν Ἐκ­κλη­σί­α· ἡ θλί­ψη, ἡ ὑ­πο­μο­νή καί ἡ βα­σι­λεί­α. Ἄς προ­σέ­ξου­με μό­νο ὅ­τι δέν εἶ­ναι οἱ κοι­νές κα­θη­με­ρι­νές θλί­ψε­ις οὔ­τε ἡ κοι­νή ὑ­πο­μο­νή, τήν ὁ­ποί­α μπο­ροῦ­με νά ἔ­χουμε, ὅ­πως ἔ­χουν καί οἱ κο­σμι­κοί ἄν­θρω­ποι, ὅ­πως θά δοῦ­με στήν συ­νέ­χει­α.

Καί ὡς πρός τήν θλί­ψη εἴ­χα­με ἀ­να­φερ­θεῖ πε­ρα­σμέ­νη φο­ρά· ­μέ­νει ἡ ὑ­πο­μο­νή καί ἡ βα­σι­λεί­α.

Ἡ ὑ­πο­μο­νή εἶ­ναι τό δεύ­τε­ρο θέ­μα τῆς Ἀ­πο­κα­λύ­ψε­ως, πού εἶ­ναι ἠ­θι­κῶς ἀ­να­πό­σπα­στο ἀ­πό τό πρῶ­το, δη­λα­δή ἀ­πό τήν θλί­ψη.

ΣΗΜΕΙΑ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ ΟΙ 15 ΠΛΗΓΕΣ ΠΟΥ ΜΑΣΤΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ

ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑΤΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΟΣ : ΑΓΩΝΑΣ Α.Φ.200   http://www.agonas.org/

Ο κόσμος, τα τελευταία χρόνια, θυμίζει Αίγυπτο της εποχής των Φαραώ, όταν, αντιστρατευόμενοι το θέλημα του Θεού, έγιναν αίτιοι των γνωστών δέκα πληγών με τις τραγικές εκείνες συνέπειες.

Δυστυχώς και σήμερα η παγκόσμια κοινότητα «ουκ ηβουλήθη συνιέναι» και συνεχίζει να λατρεύει «τα κτίσματα και όχι τον Κτίστη» με αποτέλεσμα να βυθισθεί σε έναν άκρατο υλισμό θεοποιώντας την ηδονή, την καλοπέραση, το «εγώ» της, την απεξάρτηση από το Δημιουργό της, τις ηθικές, και αυτής ακόμη της κοινής λογικής, καταχρώμενη των δώρων του Θεού.

Φυσική λοιπόν συνέπεια η αθεράπευτη σημερινή αιμορραγία που κατέστησε τον αλαζόνα «σκεύος κεραμέως συντετριμμένον», αμήχανο και ανίσχυρο μπροστά στη συμφορά, που, σαν, συνεχώς αυξανόμενη, χιονοστιβάδα, παραμορφώνει τα πάντα ημέρα τη ημέρα.

Ας δούμε όμως τα σημεία εκείνα που απειλούν να γίνουν πληγές, ενώ θα μπορούσαν να αποφευχθούν αλλάζοντας τρόπο σκέψης και ζωής:

Τοση ματαιοδοξια ουτε στους κοσμικους !

 Δημοσιεύματα εφημερίδος ΑΓΩΝΑΣ των Αγωνιζομένων Χριστιανών Λαρίσης α.φ.200  http://www.agonas.org/

τοῦ πρωτ. Διονυσίου Τάτση

Ἡ ραγδαία ἀνάπτυξη τῆς τεχνολογίας στὰ μέσα ἐπικοινωνίας καὶ πληροφόρησης εἶναι ὁ μεγάλος πειρασμὸς τῶν σύγχρονων χριστιανῶν. Σχεδὸν ὅλοι ἀσχολοῦνται μὲ αὐτὴ καὶ ἐπιδιώκουν τὴν προβολή. Θέλουν νὰ δείξουν εὐρύτερα αὐτὰ ποὺ οἱ ἴδιοι κάνουν.

Ὅλες πιὰ οἱ Μητροπόλεις ἔχουν ἱστοσελίδες καὶ προβάλλουν τὸ ἔργο τους ἢ καλύτερα προβάλλουν ἀσήμαντες δραστηριότητες τῶν Μητροπολιτῶν, οἱ ὁποῖοι νομίζουν ὅτι ἐπιτελοῦν σπουδαῖο ἔργο καὶ πρέπει νὰ προβληθεῖ, γιὰ νὰ παραδειγματίσει τὸ λαό, ἐνῶ στὴν πραγματικότητα προβάλλεται «τὸ τίποτα».

ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΙΕΡΑΡΧΕΣ, ΘΕΜΕΛΙΩΤΕΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑΤΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΟΣ :ΑΓΩΝΑΣ Α.Φ. 200  http://www.agonas.org/

“Η πλήρης αναβίωση της κλασσικής ελληνικής φιλολογίας κατά τον τέταρτο μ.Χ. αιώνα στη Χριστιανική Ανατολή ήταν ένας από τους δημιουργικότερους πολιτισμούς, τους οποίους είδε ποτέ η ιστορία”. (Ζέγκερ)

“Αστέρια τρία λαμπερά και ποταμοί σοφίας στης Γνώσης το στερέωμα τα μύρα τους σκορπούν. Και κάτω από τη λάμψη τους με ύμνους αγνής λατρείας να φωτιστούν ολόθερμα τα νιάτα λαχταρούν”. (Τούλα Τρυφωνοπούλου)

Είναι λυπηρό ο Πατριάρχης με τις δηλώσεις του να προκαλεί γενική θυμηδία !

ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΟΣ : ΑΓΩΝΑΣ  Α.Φ. 200  http://www.agonas.org/

Προφανώς ο κ.Βαρθολομαίος θεωρεί ότι όλοι, οι προς ους απευθύνεται, τρέφονται με...

κουτόχορτο ή κατάγονται απ το...κοροιδοχώρι! Δυστυχώς, για τον αρχιοικουμενιστή και καταπροδίδοντα με τα καμώματά του την Ορθοδοξία πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως, υπάρχουν ντοκουμέντα, διάσπαρτα στον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο, που πιστοποιούν τη μειοδοτική του πολιτική στο θέμα των διαχριστιανικών και διαθρησκειακών σχέσεων και τα οποία ουδόλως δύνανται να αμφισβητηθούν! Και ακριβώς η ύπαρξη και αναδίφηση των εν λόγω ντοκουμέντων, κρυστάλλινης οικουμενιστικής διαύγειας,καθιστούν τη σημερινή δήλωσή του τουλάχιστον φαιδρή! Συνάμα και προκλητική! Είναι οπωσδήποτε λυπηρό ο πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως με τις δηλώσεις του να προκαλεί γενική θυμηδία!

ΜΑΣΟΝΟΙ ΣΤΗΝ ΜΑΔΡΙΤΗ ΔΙΑΔΗΛΩΝΟΥΝ ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΕΚΤΡΩΣΕΩΝ

Posted: March 13, 2014 at 8:19 pm

ΤΕΚΤΟΝΕΣ ΣΤΗΝ ΜΑΔΡΙΤΗ ΔΙΑΔΗΛΩΝΟΥΝ ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΕΚΤΡΩΣΕΩΝ

Και πρώην υπουργος μαζί τους!
Το πρωτοφανές περιστατικό ΄Τεκτονες να διαδηλώνουν στους δρόμους είχαμε το Σαββατοκύριακο στη Μαδρίτη. Οι διαμαρτυρόμενοι Τέκτονες απαίτησαν να δοθεί στις γυναίκες το «δικαίωμα» στην άμβλωση, σύμφωνα με την El País. Ουδέποτε έχει ξανασυμβεί κάτι ανάλογο…
Για πρώτη φορά στην ιστορία του ισπανικού ¨εθνους Τέκτονες με παραδοσιακά σύμβολα βγήκαν ανοιχτά στους δρόμους της ισπανικής πρωτεύουσας για να συμμετάσχουν στη συγκεκριμένη διαδήλωση. Το περασμένο Σαββατοκύριακο στη Μαδρίτη, απαίτησαν να δώσει η κυβέρνηση στις γυναίκες το «δικαίωμα» στην άμβλωση.