Κραυγή αγωνίας ενός ορθοδόξου ιερομονάχου για τα τεκτενόμενα στη Μητρόπολη Λαρίσης.

"Αυτό και αν χωράει εισαγγελέα": Η κατάντια Οικουμενιστών Μητροπολιτών!

  "Στην ιερά μητρόπολη μας δυστυχώς από πολλών ετών γίνονται πολλά περίεργα πράγματα με τρόπο δικτατορικό. Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν κυρίως η ενορίες της Λάρισας αλλά και τα χωριά της μητροπόλεως Λαρίσης και Τυρνάβου είναι η οικονομική αφέμαξη από την μεριά της μητροπόλεως με πολλούς τρόπους". 

Πηγή: http://www.exapsalmos.gr/2016/12/02/kravgi-agonias-enos-orthodoxou-ieromonachou/

 ΣΗΜΕΙΩΣΗ «ΕΞΑΨΑΛΜΟΥ»: Έχουμε πεί ευθύς εξ αρχής, οτι θα φιλοξενούμε πάσα άποψη που αφορά τον θαυμαστό και ιερό χώρο της Εκκλησίας μας, αρκεί να μην είναι υβριστική, συκοφαντική και ιδιοτελής πράξη. Το καταγγελτικό κείμενο που δημοσιεύουμε κατωτέρω αποτελεί κραυγή αγωνίας ενός ορθοδόξου κληρικού μας,  ο οποίος σε μία εποχή γενικότερης κρίσης δίνει την μάχη του όχι για να σώσει τις ψυχές του ποιμνίου του, αλλά για να κρατήσει σε υψηλά επίπεδα εισπράξεων  το παγκάρι της Εκκλησίας. Όπως είδατε δεν κάναμε καμμία συντακτική ή ορθρογραφική παρέμβαση αλλά το αφήσαμε να ξεδιπλωθεί αυθεντικά μπροστά σας, για να φανούν όλα εκείνα τα στοιχεία που οδήγησαν τον συντάκτη του σε αυτή την εξωστρέφεια.  Μην  κάνετε το λάθος να  δείτε και να περιορίσετε  γεωγραφικά το κείμενο αυτό στα όρια της περιοχής που περιγράφει, έτσι όπως προκύπτει από  τα όσα καταγγέλει ο συντάκτης του.
Θα μπορούσε να το έχει γράψει ο οποιοσδήποτε κληρικός, αφού τα καταγγελλόμενα συμβαίνουν και αλλού και ίσως  – ίσως, λίγο ή πολύ, σε όλες τις Μητροπόλεις. Εμείς το δημοσιεύουμε γιατί θεωρούμε οτι μέσα από αυτή την διαδικασία βοηθούμε στην εξυγίανση της κατάστασης που επικρατεί και στον επαναπροσδιορισμό του ρόλου των κληρικών μας  σήμερα. Οι καιροί ού μενετοί!
Σ.Μ.Τ.

Όταν έγινα κληρικός πριν από πάρα πολλά χρόνια πίστευα ότι στην εκκλησία θα βρώ έναν αγγελικό κόσμο τόσο όμορφο αλλά δυστυχώς βρήκα έναν κόσμο ψεύτικο, γεμάτο εγωισμό, φαρισαϊσμό, μεγαλομανία, επίδειξη, χλιδή και πολλά αλλα ων ουκ εστιν αριθμός. Πίστευα και πιστεύω μέχρι σήμερα ότι η ιεροσύνη είναι ταπείνωση , υπομονή, πραότητα, αγάπη, ανεξικακία , αφιλοχρηματία και πάνω απ όλα προσφορά και θυσία στον Θεό και ταυτόχρονα στον συνάνθρωπο. Θυμάμαι τον γέροντα μου όταν μου μπήκε η σκέψη της ιεροσύνης να μου λέει ότι όταν θα μπεις στην ιεροσύνη θα δεις πολλά γι` αυτό να προσέχεις και να μην απελπίζεσαι. Να που σήμερα επιβεβαιώνετε ο λόγος του και εγώ τότε τον θεωρούσα υπερβολικό. Γίναμε ιερείς για να υπηρετούμε το άγιον θυσιαστήριον και όχι λογιστές κλεισμένοι σε ένα γραφείο να ασχολούμαστε μόνο με νούμερα και αριθμούς δηλ. μόνο με άγχος και στενοχώρια αν θα εισπράξουμε από τα παγκάρια και αν θα μας φτάσουν να πληρώσουμε τα πάγια έξοδα και κυρίως τα χαράτσια –τριμηνίες προς την ιερά μητρόπολη. (Και να έχεις και τον δεσπότη σε κάθε σύναξη να σε απειλεί ότι θα στείλει οικονομικούς ελέγχους και τότε αλίμονο μας αν δεν τα βρει σωστά.) Γίναμε κληρικοί για να μεταφέρουμε το μήνυμα του Ευαγγελίου στον πιστό μας λαό και κυρίως στους νέους , να τους κατηχήσουμε και να δώσουμε το μήνυμα της ζωντανής παρουσίας του Χριστού ένα μήνυμα διαχρονικό και αιώνιο. Αλλά δυστυχώς αντί για όλα αυτά κλειστήκαμε στον εαυτό μας και στο εγώ μας αντί να γίνουμε ποιο ανοιχτοί και ποιο αληθινοί προς την κοινωνία που τόσο έχει ανάγκη την Εκκλησία και τον Χριστό. Αλλά ας πάμε για λίγο στην ουσία του θέματος.
Στην ιερά μητρόπολη μας δυστυχώς από πολλών ετών γίνονται πολλά περίεργα πράγματα με τρόπο δικτατορικό θα έλεγα τα οποία δεν έχουν λογική εξήγηση. Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν κυρίως η ενορίες της Λάρισας αλλά και τα χωριά της μητροπόλεως Λαρίσης και Τυρνάβου είναι η οικονομική αφέμαξη από την μεριά της μητροπόλεως με πολλούς τρόπους. Πολλά και μεγάλα τα προβλήματα κυρίως:
1) Με τις τριμηνίες που καλούνται να πληρώσουν οι ναοί μεγάλα ποσά της τάξεως των 4.000 και 5.000 χιλιάδων ευρώ ανά τρίμηνο.
2) Με τις συχνές δισκοφορίες για τα ευαγή ιδρύματα (Κρίκκειο Ορφανοτροφείο θηλέων , Γηροκομείο Παναγίας Αρμενιότισσας, Επιούσιος – συσσίτια, ΛΟΦΙΑ Ιεράς Μητροπόλεως κ.α. ) 3 εως 4 φορές τον χρόνο για κάθε ίδρυμα .
3) Φιλανθρωπικές εκδηλώσεις 5 φορές τον χρόνο με 50 περίπου κάρτες (οι μεγάλες ενορίες 50 κάρτες Χ 12 ευρώ το άτομο 600 ευρώ . Οι κάρτες δεν επιστρέφονται πουληθούν δεν πουληθούν.
4) Έκτακτες οικονομικές εισφορές Χριστούγεννα , Πάσχα και άλλες φορές της τάξεως των 1000 με 1500 ευρώ (Μαύρα χρήματα). Αυτά θα πρέπει να πληρώνονται σε μία εβδομάδα από τότε που θα πέσει το τηλέφωνο από την ιερά μητρόπολη και φυσικά κόβεται απόδειξη ως δωρεά την οποία υποτίθεται ότι έκανε ο ναός προς την ιερά μητρόπολη.
5) Σε κάθε πανήγυρη Ιερού ναού κυρίως της πόλης για να γίνει η πανήγυρη θα πρέπει να καταβάλει η ενορία στην μητρόπολη 400 ευρώ και πάλι ως δωρεά .
6) Τα ημερολόγια τσέπης κάθε χρόνο σε αντίθεση με την κρίση και την ανεργία ανεβαίνουν δηλαδή μας δίνει η μητρόπολη περισσότερα .Φέτος τα ημερολόγια διπλασιάστηκαν και μιλάμε για πολλά χρήματα τα οποία τα δίνουμε όλα πουληθούν δεν πουληθούν τα ημερολόγια.
7) Το περιοδικό το Τάλαντο το οποίο εκδίδεται ανα δίμηνο και δίνει σε κεντρικούς ναούς από 200 εως 400 περιοδικά από ένα ευρώ το ένα.
8) Και το τελευταίο και καλύτερο. Κάθε χρόνο όπως συμβαίνει και σε κάθε μητρόπολη διενεργείται κατά τον μήνα Δεκέμβριο ο Έρανος της Αγάπης έτσι και φέτος θα διεξαχθεί και στην Ιερά μας Μητρόπολη από 4 εως 10 Δεκεμβρίου. Τα κουπόνια τα οποία μας δίνουν κάθε χρόνο όλο και ανεβαίνουν σε καιρούς δύσκολους , σε καιρούς κρίσης π.χ. ενορία που πριν δυο χρόνια είχε π.χ. 10.000 ευρώ πέρυσι πήρε 11.000 ευρώ και φέτος κουπόνια αξίας 12.000 ευρώ. (Σε άλλες ενορίες και περισσότερα χρήματα.) Όλο αυτό το ποσό φυσικά και πάλι χωρίς επιστροφές στην ιερά μητρόπολη δηλ. πουληθούν δεν πουληθούν τα κουπόνια θα πρέπει η ενορία να καταβάλει το ποσοστό της ιεράς μητροπόλεως που για φέτος ανέβηκε στο 40 της εκατό από 35 που ήταν πέρυσι. Π.χ. αν μια ενορία εισπράξει 100 ευρώ τα 3 ευρώ πηγαίνουν για την εκτύπωση των κουπονίων . Αρα μας μένουν 97 ευρώ. Από τα 97 ευρώ η ενορία παίρνει 58,20, (δηλ. το 60% ) και η ιερά μητρόπολη 38,80 (δηλ. το 40%).Μέχρις εδώ όλα καλά. Φέτος για πρώτη φορά φτιάχτηκε ένα πρακτικό το οποίο παραθέτω παρακάτω για του λόγου το αληθές .Στο συγκεκριμένο πρακτικό το οποίο φτιάχτηκε ενάμισι μήνα πριν από τον έρανο αγάπης (Αριθ.Πρωτ.:1018, Αριθ. Διεκπ.: 439 /10-10 2016 ) καλούνται οι πρόεδροι μαζί με τα συμβούλια των ενοριακών φιλοπτώχων ταμείων, να υπογράψουν ένα πρακτικό στο οποίο αναφέρονται πάνω κάτω τα εξής: Πήρε η ενορία π.χ. κουπόνια αξίας 12.000 ευρώ. Πούλησε η ενορία κουπόνια αξίας 12.000 ευρώ δηλ. με λίγα λόγια καλούμαστε να υπογράψουμε ένα χαρτί στο οποίο λέει ότι δυο μήνες πριν καν γίνει ο έρανος δώσαμε όλα τα κουπόνια του εράνου και μαζέψαμε το ως ποιο πάνω πόσο το οποίο φυσικά είναι ψεύτικο όταν κεντρικές ενορίες με τα βίας μαζεύουν τα μισά χρήματα. (Αυτό και αν χωράει εισαγγελέα). Δυστυχώς η κατάσταση στην οποία έχει περιέλθη η μητρόπολη μας είναι τραγική και μέρα με την μέρα χειροτερεύει. Γι` αυτό προσπάθησα να επικοινωνήσω μαζί σας με αυτά τα λίγα λόγια για να σας εκθέσω τα μεγάλα προβλήματα τα οποία υπάρχουν. Σας ζητάω συγνώμη για την ανωνυμία μου άλλα υπάρχει και ο φόβος των απειλών και των μεταθέσεων πράγμα πολύ συχνό στην ιερά μας μητρόπολη.
Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων και ελπίζω να ασχοληθείτε με το θέμα το οποίο σας εκθέτω όχι γιατί υπάρχει μίσος και κακία προς την ιερά μητρόπολη και τον μητροπολίτη αλλά για να σταματήσει αυτό το κακό πριν χάσουμε την ψυχή μας και οδηγηθούμε στην αιώνια κόλαση. Η Εκκλησία έχει μοναδικό σκοπό την σωτηρία του ανθρώπου και όχι τα χρήματα, της Μ.Κ.Ο και πολλά άλλα . Η εκκλησία δεν είναι φιλανθρωπική οργάνωση για να εγκαινιάζουμε συσσίτια και μόνο . Εκκλησία = Σωτηρία Εκκλησία = Χριστός, Φως και Ζωή.
Καλή μετάνοια σε όλους μας και Καλά Χριστούγεννα.

Από orthodoksia larisis

Σ.Σ.: Εννοείται ότι για να προωθήσουμε το ακριβό αιτούμενο για κάθε θέμα που διχάζει, που είναι η αλήθεια, και για να προαχθεί ο διάλογος, θα φιλοξενήσουμε κάθε απάντηση επί του θέματος αυτού, που θα πληρεί τους όρους που έχουμε θέσει και τους οποίους επαναλάβαμε στην προμετωπίδα του ρεπορτάζ.

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΚΛΗΡΙΚΩΝ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΑΡΧΙΕΡΕΙΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ

"...διαπιστώσαμε ὅτι οἱ ἀποφάσεις αὐτὲς εἶναι ξένες καὶ ἀντίθετες μὲ τὰ παραδεδομένα τῶν Ἅγίων Πατέρων καὶ τῶν Ἁγίων Τοπικῶν καὶ Οἰκουμενικῶν Συνόδων."

01-11-2016 Μνήμη Ἁγίων Ἀναργύρων.

Σεβασμιώτατοι Ἅγιοι Ἀρχιερεῖς,

ὡς Κληρικοὶ τῆς Ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας τῆς Κρήτης καὶ ὡς πιστὰ τέκνα τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, ἐπιτρέψατέ μας νὰ σᾶς μεταφέρουμε τὴν ἀγωνία καὶ τὸν προβληματισμὸ μας.

Εἰσαγωγικῶς καὶ διευκρινιστικῶς σᾶς ἀναφέρουμε ὅτι: Χάριτι Θεοῦ καὶ παρὰ τὶς ἀδυναμίες καὶ ἀτέλειές μας, ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ μᾶς ἐνεπιστεύθη τὴν διαποίμανση τῶν λογικῶν προβάτων τοῦ Χριστοῦ καὶ μᾶς ἀνέθεσε τὴν εὐθύνη τῶν ψυχῶν τους πρᾶγμα τὸ ὁποῖο, δι᾿ εὐχῶν τῶν ἁγίων Πατέρων καὶ τῶν δικῶν σας, προσπαθοῦμε νὰ πραγματοποιήσουμε. Στὸν δύσκολο, κατ᾿ ἄνθρωπο, αὐτὸν δρόμο ὁδοδεῖκτες, ἐμπνευστὲς καὶ βοηθοὺς ἔχουμε τοὺς Ἁγίους Πατέρες παλαιότερους καὶ νεώτερους. Ἡ βιωτὴ τους, τὰ λόγια τους, τὸ παράδειγμά τους, εἶναι οἱ ὑποθῆκες, οἱ παρακαταθῆκες, ποὺ προσπαθοῦμε νὰ ἀκολουθοῦμε, ὅπως καὶ κάθε συνειδητὸς ὀρθόδοξος χριστιανός.

Τὰ τελευταῖα χρόνια παρατηροῦμε ὅτι, ἡ καθαρὴ Ὀρθόδοξη διδασκαλία καὶ ζωὴ δέχεται μεγάλη πίεση ἐκκοσμικεύσεως καὶ νοθεύσεως ἀπὸ τὸν σύγχρονο τρόπο ζωῆς, ποὺ ὅλους μᾶς ἐπηρεάζει. Αὐτὸ τὸ πνεῦμα δυστυχῶς, ἔχει σιγὰ-σιγὰ εἰσέλθει καὶ στὸν ἐκκλησιαστικὸ χῶρο καὶ ἡ προσπάθεια, ποὺ κάποτε ξεκίνησε γιὰ προσέγγιση μὲ τὶς αἰρετικὲς ἀποκλίσεις τοῦ Χριστιανισμοῦ, μὲ τὴν μορφὴ διαλόγων καὶ συνεργασιῶν σὲ κοινωνικὰ θέματα, ὥστε νὰ ἐπιστρέψουν οἱ ἐπιθυμοῦντες στὴν Μία καὶ Μόνη Ἁγία, Καθολικὴ καὶ Ἀποστολικὴ Ἐκκλησία, παρεξέκλινε καὶ ἀντὶ νὰ προβληματίσει τοὺς ἐν αἱρέσει εὐρισκομένους συνανθρώπους μας, σταδιακὰ ἄμβλυνε τὸ Ὀρθόδοξο αἴσθημα τοῦ λαοῦ μας.

Έκκληση για προσευχή κάνουν στην αγάπη σας υπέρ υγείας του Σπυρίδωνος 21ος ετών.

  Έκκληση για προσευχή κάνουν στην αγάπη σας, οι οικογενείς, οι συγγενείς και οι φίλοι υπέρ υγείας του Σπυρίδωνος 21^ος ετών.

 Ο Σπυρίδωνας Τραυματίστηκε βαριά σε τροχαίο ατύχημα και υπέστη πολύ σοβαρά κατάγματα και νοσηλεύεται σε νοσοκομείο.

   Ευχόμαστε Ο  Άγιος Τριαδικός Θεός διά πρεσβειών πάντων των Αγίων να χαρίσει την υγείαν του αγαπητού μας αδελφού Σπυρίδωνα.  

                                                                

                                                                                                 Σας ευχαριστούμε

O σεβάσμιος Starets Λαυρέντιος του Σερνιγκοβ έλεγε για τους έσχατους καιρούς:

«Να μη μείνετε έκπληκτοι όταν ακούσετε ότι οι άνθρωποι τρέχουν με κάθε τρόπο στις εκκλησίες και προσεύχονται.

Όταν εκείνοι που στα χρυσά καλύμματά τους [Αρχιμανδρίτες και Πατριάρχες] απαγορεύσουν την ανάγνωση του Ψαλτηρίου –και, αργότερα, των Ωρών– ο Κύριος (ο Θεός) θα τα υπομείνει όλα αυτά, αλλά για λίγο, και θα τους εγκαταλείψει!

(8) Ο ΦΟΒΕΡΟΣ ΚΑΙΡΟΣ (ΤΑ ΦΟΒΕΡΑ ΧΡΟΝΙΑ)
«Όχι πολύ πριν την βασιλεία του αντίχριστου, ακόμη και εκείνες οι εκκλησίες που έχουν κλείσει θα επισκευαστούν και θα αποκατασταθούν –όχι μόνο τα εξωτερικά τους, αλλά το εσωτερικό τους, επίσης. Θα επιχρυσώσουν τους θόλους των καμπαναριών και των καθεδρικών ναών, και όταν θα ολοκληρώσουν και τον κύριο, τότε θα έχει έρθει ο καιρός για την ενθρόνιση του αντίχριστου. Προσευχηθείτε ο Θεός να μακραίνει εκείνον τον χρόνο, για να ενθαρρυνθούμε και να στηριχτούμε· είναι μια φοβερή χρονική περίοδος που μας αναμένει. Η αποκατάσταση των καθεδρικών ναών θα συνεχιστεί μέχρι την στιγμή της στέψης του αντίχριστου. Θα έχουμε πρωτοφανή λαμπρότητα. Βλέπετε με πόσο πανουργία και ύπουλα προετοιμάζεται όλο αυτό;».

Αποκατάσταση της αλήθειας περί των αγίων Λειψάνων του Άγίου Πορφυρίου!

Γράφει ο Ιερομόναχος Γεώργιος

 

---

Ξημερώνοντας η εορτή μνήμης του Αγίου Γέροντά μου του Καυσοκαλυβίτου, αποφάσισα να γράψω μερικές γραμμές για τα Άγια λειψανά του, στην αγαπητή και φιλόξενη Romfea.
Αφορμή για την αποκατάσταση της αλήθειας αλλά και προς αποκατάσταση κάθε παρεξηγήσεως, στάθηκε μία ραδιοφωνική εκπομπή της 13ης Νοεμβρίου που άκουσα από το σταθμό της Πειραϊκής Εκκλησίας.
Ομιλητής ο Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ κ. Ανέστης Κεσελόπουλος, ο οποίος κάνοντας αναφορά στην εκταφή του Αγίου Γέροντος Πορφυρίου, ισχυρίστηκε ότι οι υποτακτικοί του στο Άγιον Όρος πέταξαν και σκόρπισαν τα λέιψανά του πέρα από το δάσος.

Ήμουν από το 1985 κοντά στον Άγιο πνευματικό μου πατέρα Πορφύριο. Από το 1988 στο κελί του, του Αγίου Γεωργίου στα Καυσοκαλύβια ως δόκιμος μοναχός.
Ως εκ τούτου, ήμουν παρών στα τελευταία επίγεια χρόνια της ζωής του, και φυσικά κατά την κοίμησή του και βεβαίως κατά την ταφή και οπωσδήποτε εκταφή του.
Έχω να δηλώσω ευθύς εξαρχής, ότι ο Άγιος μας Πορφύριος ουδέποτε έδωσε εντολή να πεταχθούν τα οστά του.
 
Αντιθέτως μας είχε δώσει σαφείς οδηγίες για το τί ακριβώς έπρεπε να πράξουμε. Το σώμα του κάθε ανθρώπου ήταν, είναι και θα είναι Ναός του Αγίου Πνεύματος. Πόσο μάλλον το σώμα ενός Αγίου!
Η επιθυμία του Αγίου Γέροντα ήταν το τέλος της ζωής του να τον βρει στον αγαπημένο χώρο της μετανοίας του, στα Καυσοκαλύβια του Αγίου Όρους.
Επιθυμούσε να κρυφτεί στις τελευταίες στιγμές του από τα μάτια του κόσμου. Ο Θεός άλλωστε τον είχε δοξάσει εν τω κόσμω, αφού η φήμη του είχε ξεπεράσει τα σύνορα της μικρής μας πατρίδας.
Ήθελε πάσει θυσία στα τέλη της ζωής του να αποκρυφτεί από τον κόσμο, επιβεβαιώνοντας και αυτές τις ύστατες στιγμές του την ταπείνωσή του, αλλά δεικνύοντας και σε όλους τον δρόμο της ύψιστης αυτής αρετής.
Εκτός όμως από τις φραστικές και ιστορικές ανακρίβειες του κ.καθηγητού, που ενδεχομένως να έχει πέσει θύμα παραπληροφόρησης και πλάνης, υπέπεσε στην αντίληψή μου και δεύτερο κρούσμα.
Τη φορά αυτή μάλιστα γραπτό, και μάλιστα μία έκδοση, και το χειρότερο με εκδότη το ίδιο το ησυχαστήριο που ο Άγιος Γέροντας Πορφύριος ίδρυσε, αυτό της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος στο Μήλεσι Αττικής.
Ο τίτλος του βιβλίου-Έκπληξη είναι "Από το σημειωματάριο ενός υποτακτικού". Αφανής ο υποτακτικός, αφανές και το σημειωματάριο.
Μεταξύ των περιεχομένων κάποιος με αρχικά Π.Δ. (αυτός και αν είναι αφανής) ισχυρίζεται: "Σύμφωνα με όσα μου είχε πει ο Γέροντας κάναμε την εκταφή του 2/15 Φεβρουαρίου 1995. Με το σούρουπο τα πήρα (ενν. Τα λείψανα) και τα έθαψα σε ένα ρουμάνι που να μη μπορώ να τα βρω ούτε ο ίδιος".
Αδυνατώ να εξηγήσω γιατί και πώς τολμούν να γράφουν ανάλογες ανακρίβειες και εξηγούμαι!
Ο Γέροντάς μας είχει απόλυτη πληροφόρηση από το Άγιο Πνεύμα για την ακριβή ημέρα της Οσιακής του κοίμησης, γι' αυτό και μας καθοδήγησε με απόλυτη ακρίβεια για όσα έπρεπε να γίνουν και φυσικά και για την ταφή του.
Σε έναν αδελφό που αποτελούσε μέλος της συνοδείας του στα Καυσοκαλύβια, του έδωσε σαφείς οδηγίες με ποιο τρόπο να σκαφτεί το μνήμα σε ποιό βάθος, πώς να τοποθετηθούν μεγάλες πλάκες Πηλίου, πού θα εναποτεθεί το σώμα του, ώστε να μην υπάρχει άμεση επαφή με το χώμα ώστε να λιώσει σύντομα.
Η προετοιμασία θανάτου υπήρξε γιορτή για τον Άγιο Πορφύριο. Ο Άγιος Γέροντας ήταν ο απόλυτος οδηγός ενότητας πνευματικής.
Δεν ήταν τυχαίο ότι τα τελευταία 35 λεπτά της επίγειας ζωής του, ψιθύριζε διαρκώς τα λόγια της Αρχιερατικής Προσευχής του Ιησού, ίνα ώσιν εν, ίνα ώσιν έν ίνα ώσιν εν.
Μας εκμυστηρεύθηκε, σε όλη τη συνοδεία του, και τα σχετικά μετά την κοίμησή του. Η επιθυμία του να "κρυφτεί" υπήρξε ο διακαής πόθος του.
Το 1989 και συγκεκριμένα την ημέρα της εορτής του Αγίου Αντωνίου βρέθηκα στο πλάι του στο Ησυχαστήριο στο Μήλεσι. Γύρισε και μου είπε εμπιστευτικά:
"Θόδωρε (το κοσμικό μου όνομα), εδώ σκοπεύουν να κάνουν πολύ άσχημα πράγματα για μένα. Θέλουν να με βάλουν σε μια γυάλα και να με προσκυνούν οι άνθρωποι σαν τον Άγιο Νεκτάριο", (τόση ήταν η ταπείνωσή του που θεωρούσε τον εαυτό του αμαρτωλό, πόσο μάλλον να συγκριθεί με τον μεγάλο Άγιο της Ορθοδοξίας μας Νεκτάριο).
Και συνέχισε: "Αλλά εγώ δεν είμαι κουτός να βρω τον μπελά μου από τους Αγίους, θα έρθω επάνω στα Καυσοκαλύβια. Μπορείς να με βοηθήσεις και να περιποιείσαι τους κήπους; Να φυτεύεις παντζάρια, σπανάκια, κολοκυθάκια; Άντε και να ψαρεύεις να πιάνεις και κανένα ψαράκι;"
Κανείς δεν πίστευε ότι τελικά θα έρθει στα Καυσοκαλύβια για να κοιμηθεί. Κάποιοι ισχυρίζονται ότι αφού υπήρξε ο Κτήτωρ στο Ησυχαστήριο στο Μήλεσι, εκεί θα ήταν και το μνήμα του ώστε να το προσκυνούν οι άνθρωποι και να λαμβάνουν την ευλογία του.
Όμως ας επανέλθω στα αρχικά Π.Δ. που αναφέρονται στο συγκεκριμένο βιβλίο. Δεν υπάρχει και δεν υπήρξε αδελφός μοναχός με αυτά τα αρχικά στα Καυσοκαλύβια. Αγνοώ εάν τα αρχικά αυτά χρησιμοποιούνται συμβολικά.
Αν ναί, τότε τί συμβολίζουν; Μάλλον αποπροσανατολίζουν. Εάν κάτι είναι συμβολικό και ουδείς το αποσυμβολίζει, τότε θα ήταν υπέρ αρκετή η αναφορά αόριστα σε κάποιον αδελφό της Σκήτης μας.
Όμως έχω προσωπική άποψη. Έχω άποψη προσωπική αφού ήμουν παρών στην ανακομιδή των Αγίων λειψάνων του γέροντα μας.
Τρεις ήμασταν παρόντες. Η ταπεινότητά μου, ο πατήρ Ιωαννίκιος και ο πατήρ Νικήτας.
Η εκταφή των κεκοιμημένων πατέρων στα Καυσοκαλύβια πραγματοποιείται τρία χρόνια μετά την ταφή.
Σκεφτήκαμε η ανακομιδή των λειψάνων του Άγίου Γέροντά μας να πραγματοποιηθεί λίγες ημέρες πριν την ολοκλήρωση της τριετίας.
Η καταλληλότερη ημερομηνία βρέθηκε. Συνέπιπτε μάλιστα με την ανακομιδή των λειψάνων του Αγίου Γεωργίου, αφού στον Άη Γιώργη ήταν και αφιερωμένος ο Ναός στο κελί μας.
Ήταν αργά το βράδυ όταν ολοκληρώθηκε η ανακομιδή. Οι δύο αδελφοί που προανέφερα, οδήγησαν τα Άγια λείψανα στο δάσος όπου θάφτηκαν μυστικά. Προσωπικά αρνήθηκα να ακολουθήσω τους δύο αδελφούς, θέλοντας να αγνοώ τον τόπο ταφής τους.
Σαφέστατα δεν πετάχτηκαν και δεν διασκορπίστηκαν στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα. "φυλάσσει Κύριος πάντα τὰ ὀστᾶ αὐτῶν, ἓν ἐξ αὐτῶν οὐ συντριβήσεται. "( Ψαλ. 33,21)
Η ταπεινή Οσιακή του κοίμηση, η ταπεινή ανακομιδή των Αγίων λειψάνων του, καθώς και η απόκρυψή τους από τα μάτια του κόσμου συμβαδίζουν με αυτά που έλεγε εν ζωή: "Δεν θέλω να με βάλετε σε φωτογραφίες. Θέλω να με βάλετε στην καρδιά σας. Όποιος θα με έχει στην καρδιά του θα είμαι πάρα πολύ κοντά του".
πηγή

Πηγή: "Τρελογιάννης"

Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης ο διορατικός και θαυματουργός

Άγιοι που εορτάζουν: Οσιος Πορφυριος Ο Καυσοκαλυβιτης Ο Διορατικος Και Θαυματουργος (1906 - 1991)

Βιογραφία Ο όσιος Γέρων Πορφύριος, κατά κόσμον Ευάγγελος Μπαϊρακτάρης, γεννήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 1906 μ.Χ., στην Εύβοια, στο χωριό Άγιος Ιωάννης της επαρχίας Καρυστίας. Οι γονείς του, Λεωνίδας Μπαϊρακτάρης και Ελένη, το γένος Αντωνίου Λάμπρου, ήταν ευσεβείς και φιλόθεοι άνθρωποι. Ο πατέρας του, μάλιστα, ήταν ψάλτης στο χωριό και είχε γνωρίσει προσωπικά τον Άγιο Νεκτάριο. Η οικογένειά του ήταν πολυμελής και οι γονείς, φτωχοί γεωργοί, δυσκολεύονταν να τη συντηρήσουν. Γι’ αυτό ο πατέρας υποχρεώθηκε να φύγει στην Αμερική, όπου δούλεψε στην κατασκευή της διώρυγας του Παναμά.

ΜΙΑ ΑΝΑΦΟΡΑ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΣΙΟ ΠΟΡΦΥΡΙΟ :

ΟΣΙΟΥ ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ ΤΟΥ ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΙΤΟΥ

Ο ΒΙΟΣ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ : ΕΔΩ ΚΑΙ ΕΔΩ 

         

«Μοῦ ἔκανε ἐντύπωση, μά φοβερή ἐντύπωση, ἔστειλα σέ κάποιον ἀσκητή, εἶναι στήν Ἀττική, λέγεται πατήρ Πορφύριος, ἴσως θά ἔχετε ἀκούσει γι’ αὐτόν, ἔχει τό χάρισμα ὄχι μόνο τῆς διακρίσεως, ἀλλά καί τῆς διοράσεως. Μπορεῖ νά βλέπει. Τοῦ ἔστειλα μιά οἰκογένεια, ἕνα ζευγάρι, καί ἦταν μόνο ἕνα παιδί τους μαζί, ἔχουν περισσότερα παιδιά, γιά ἕνα θέμα πολύ σοβαρό. Ἐγώ εἶχα ἤδη διακρίνει στό παιδί σοβαρά συμπτώματα δαιμονισμοῦ. Τούς ἔστειλα, πῆγαν, καί μέ πῆρε τηλέφωνο ὁ πατήρ Πορφύριος, μέ κατέπληξε, καί μοῦ λέει: «Πές τους, ἐγώ δέν τούς τό εἶπα, ὅτι καί τό ἄλλο τους, τό δεύτερο παιδί, ἔχει δαιμόνιο (ἦταν μία κοπέλα αὐτή, μικρή, 15 χρόνων), ἔχει δαιμόνιο, καί οἱ γονεῖς ἔχουν δαιμόνιο». Λέω: «Γέροντα, οἱ ἄνθρωποι αὐτοί ἐξομολογοῦνται, κοινωνοῦν». «Ἄκου με, πού σοῦ λέγω, ἔχουν δαιμόνιο!». «Γέροντα», τοῦ λέγω … «Ἔχουν δαιμόνιο», μοῦ ἐπιμένει γιά τρίτη καί τέταρτη φορά. Βέβαια, τούς τό εἶπα, γιατί μοῦ τό εἶπε. Οἱ ἄνθρωποι ἐξεπλάγησαν, δέν πέρασε πολύς καιρός, καί πράγματι ἡ κοπέλα ἐξεδήλωσε ἕνα βαρύτατο ἁμάρτημα καί ἐπιμένει νά μένει στό βαρύτατο αὐτό ἁμάρτημα, πού δείχνει ὅτι εἶχε τό δαιμόνιο, τό ἀντίστοιχο αὐτό τοῦ ἁμαρτήματος. Μοῦ ἔκανε κατάπληξη! Αὐτό ἐγώ δέν μποροῦσα νά τό δῶ. Τό ἔβλεπε ἐκεῖνος. Καί πολλά ἄλλα καταπληκτικά!». 

  http://athanasiosmytilinaios.blogspot.gr

(Χριστιανική Ἀνθρωπολογία, ὁμιλία 58η, 2-12-1984)

Ο Άγιος Γέροντας Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης, ο Διορατικός

Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης

εορτάζει 2 Δεκεμβρίου

1. Πρόλογος

 Ένας ακόμη αγαπημένος και λαοφιλής Γέροντας των ημερών μας, μπήκε στο Αγιολόγιο της Εκκλησίας μας. Ας διαβάσουμε τον βίο του κι ας έχουμε τις πρεσβείες του Αγίου Γέροντος. [1]

2. Ο Άγιος Γέροντας Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης ο Διορατικός

Παιδικά χρόνια

«Ο μακαριστός Γέροντας Πορφύριος γεννήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 1906 στο χωριό Άγιος Ιωάννης Καρυστίας Ευβοίας, που είναι κοντά στο Αλιβέρι. Οι γονείς του ήσαν πτωχοί, αλλ’ ευσεβείς γεωργοί. Ο πατέρας του ονομαζόταν Λεωνίδας Μπαϊρακτάρης και η μητέρα του Ελένη, το γένος Αντωνίου Λάμπρου. Ο πατέρας του είχε κλήση μοναχική, αλλά τελικά δεν έγινε μοναχός. Υπήρξε, όμως, ψάλτης στο χωριό του και δίδαξε στο Γέροντα την παράκληση της Παναγίας και ό,τι άλλο μπορούσε από την αγία πίστη μας.

Ο Γέροντας Πορφύριος κατά τη βάπτισή του πήρε το όνομα Ευάγγελος, ήταν δε το τέταρτο από τα πέντε παιδιά των γονέων του. Η φτώχεια ανάγκασε τον πατέρα του Γέροντα να ξενιτευτεί και να πάει να δουλέψει στην κατασκευή της διώρυγας του Παναμά.

Φοίτησε στο σχολείο του χωριού του μόνο για δύο χρόνια. Από οκτώ χρονών εργαζόταν. Έπιασε δουλειά στο ανθρακωρυχείο της περιοχής του και στη συνέχεια σε παντοπωλείο στη Χαλκίδα και στον Πειραιά.

Ο Γέροντας ως παιδί είχε έντονα πρόωρη ανάπτυξη. Όπως διηγήθηκε ο ίδιος, από οκτώ χρονών ξυριζόταν. Από την παιδική ηλικία ήταν σοβαρός, εργατικότατος, επιμελής και έδειχνε πολύ μεγαλύτερος από τα χρόνια του.

Στο Άγιον Όρος - Η μοναχική κλήσις

Διαβάζοντας το βίο του Αγίου Ιωάννου του Καλυβίτη συλλαβιστά, εκεί που έβοσκε τα πρόβατα, αλλά και όταν δούλευε στο παντοπωλείο, αισθάνθηκε τον πόθο να τον μιμηθεί. Αρκετές φορές ξεκίνησε για το Άγιον Όρος, αλλά για διάφορους λόγους γύριζε πίσω. Τελικά, μεταξύ δώδεκα και δεκατεσσάρων ετών, ξεκίνησε με σταθερή απόφαση να φθάσει. Και ο Κύριος ευλόγησε την απόφασή του και έφθασε.

Ο προνοητής των πάντων και κυβερνήτης της ζωής μας Κύριος έφερε έτσι τα πράγματα,
ώστε να συναντήσει μέσα στο καράβι, που πήγαινε από τη Θεσσαλονίκη στο Άγιον Όρος, το μέλλοντα Γέροντά του, τον ιερομόναχο και πνευματικό Παντελεήμονα. Αυτός τον ανέλαβε υπό την προστασία του μέσα από το καράβι, τον παρουσίασε ως ανεψιό του και τον έμπασε στο Άγιον Όρος, παρόλον που δεν επιτρεπόταν τότε η είσοδος στα παιδιά.

Η μοναχική ζωή

Ο Γέροντάς του, ο παπα-Παντελεήμονας, τον οδήγησε στα Καυσοκαλύβια, στην καλύβη του Αγίου Γεωργίου, στην οποία ασκήτευε μαζί με τον ομομήτριο αδελφό του παπα-Ιωαννίκιο.

 
Έτσι ο Γέροντας Πορφύριος απέκτησε ταυτόχρονα δύο Γεροντάδες και έκανε και στους δύο άκρα, αδιάκριτη και χαρούμενη υπακοή. Επιδόθηκε με ζήλο στην εκούσια άσκηση και το παράπονό του ήταν ότι οι Γέροντές του δεν του απαιτούσαν ακόμη μεγαλύτερη. Δεν γνωρίζουμε ακόμη επακριβώς τα ασκητικά παλαίσματά του, γιατί δεν μιλούσε γι’ αυτά. Από τα λίγα, που ανέφερε σπανίως σε ελάχιστα πνευματικά του παιδιά, συμπεραίνουμε ότι η άσκησή του ήταν συνεχής, εντατική, χαρούμενη και σκληρή.

Ξυπόλυτος στα χιόνια και στα κακοτράχαλα μονοπάτια. Με λίγο ύπνο στο πάτωμα, με μια κουβέρτα και με ανοιχτό το παράθυρο, ακόμη κι όταν χιόνιζε. Με πολλές μετάνοιες, με γυμνό το σώμα από τη μέση και πάνω για να μην τον ενοχλεί η νύστα.

Με εργασία την ξυλογλυπτική και στο ύπαιθρο, για ξύλα, για σαλιγκάρια, για κουβάλημα χώματος στην πλάτη από μεγάλες αποστάσεις, προκειμένου να δημιουργηθεί μικρός κήπος στα βραχώδη μέρη της καλύβης του Αγίου Γεωργίου.

Και ταυτόχρονα εντονώτατη συγκέντρωση της προσοχής στα αναγνώσματα και τα τροπάρια των ιερών ακολουθιών και αποστήθισή τους. Επί πλέον αποστήθιση των ιερών Ευαγγελίων κατά τη διάρκεια του εργοχείρου και συνεχής επανάληψή τους, ώστε στο μυαλό να μη μπορεί να μπει αργός λόγος ή μη καλός λογισμός. Ήταν, κατά το χαρακτηρισμό, που ο ίδιος έδωσε στη ζωή του εκείνα τα χρόνια «αεικίνητος».

Αλλά το βασικό, το κύριο γνώρισμα της άσκησής του, δεν ήταν τα σωματικά παλαίσματα. Ήταν η πλήρης υποταγή στο Γέροντά του, η απόλυτη εξάρτησή του από αυτόν, η ολοκληρωτική εξαφάνιση του θελήματός του μέσα στο θέλημα εκείνου, η γεμάτη αγάπη, εμπιστοσύνη και θαυμασμό αφοσίωσή του στο Γέροντά του, η ταύτισή του με εκείνον, η οποία τον έκανε δεκτικό της διοχέτευσης των βιωμάτων του στη δική του ζωή. Αυτό είναι το μυστικό, αυτό είναι το κλειδί, το ουσιώδες και κύριο.

Δεν γνωρίζουμε πότε ακριβώς, αλλά φαίνεται ότι σύντομα μετά την εγκαταβίωσή του στο Άγιον Όρος, εκάρη μοναχός και ονομάσθηκε Νικήτας.

Η Ιερά Καλύβη Αγίου Ακακίου στα Καυσοκαλύβια

Η επίσκεψη της θείας Χάριτος

Σ’ αυτόν το γεμάτο φλόγα νέο μοναχό, που τά 'δωσε όλα για την αγάπη του Χριστού και που δεν υπολόγισε ποτέ κόπους και αγώνες, δεν είναι παράδοξο ότι αναπαύθηκε αισθητά η θεία Χάρις. Ήταν ξημερώματα, ο κεντρικός ναός των Καυσοκαλυβίων, το Κυριακό, ήταν ακόμη κλειστός. Ο μοναχός Νικήτας, όμως, περίμενε σε μια γωνιά του προνάρθηκα να κτυπήσουν οι καμπάνες και ν’ ανοίξει η εκκλησία.

Δεύτερος μπήκε στον προνάρθηκα ο γερο-Δημάς, πρώην Ρώσος αξιωματικός, ενενηκοντούτης, ασκητής, κρυφός άγιος και, αφού βεβαιώθηκε ότι δεν ήταν άλλος εκεί (δεν είδε το μοναχό Νικήτα που ήταν απόμερα), άρχισε να κάνει στρωτές μετάνοιες και να προσεύχεται μπροστά στην κλειστή πόρτα του ναού. Η θεία Χάρις ξεχείλισε από τον όσιο γερο-Δημά και έλουσε και κατεκάλυψε τον έτοιμο να τη δεχθεί νεαρό Νικήτα. Τα αισθήματά του δεν περιγράφονται. Γεγονός είναι ότι μετά τη θεία Λειτουργία και τη θεία Κοινωνία του ο νεαρός μοναχός Νικήτας αισθανόταν τέτοια αισθήματα, ώστε, πηγαίνοντας για το καλύβι του, σταμάτησε, άνοιξε τα χέρια του τεντωμένα και φώναζε δυνατά “Δόξα Σοι, ο Θεός. Δόξα Σοι, ο Θεός. Δόξα Σοι, ο Θεός”.

Την επίσκεψη της Χάριτος ακολούθησε μια ριζική αλλαγή των ψυχοσωματικών ιδιοτήτων του νεαρού μοναχού Νικήτα. Ήταν η αλλοίωσις, η εκ της δεξιάς του Υψίστου. Ενεδύθη δύναμιν εξ ύψους και απέκτησε χαρίσματα υπερφυσικά.

Πρώτο σημείο ήταν ότι «διείδε» από μεγάλη απόσταση τους Γέροντές του, που επέστρεφαν από μακριά. Τους “διείδε” εκεί που ήσαν, ενώ ανθρωπίνως δεν ήσαν ορατοί. Αυτό το εξομολογήθηκε στον παπα-Παντελεήμονα, ο οποίος του σύστησε προσοχή και σιωπή. Συμβουλές, προς τις οποίες συμμορφώθηκε, μέχρις ότου έλαβε άλλη εντολή. Έπειτα ακολούθησαν και άλλα. Τα αισθητήριά του ευαισθητοποιήθηκαν σε ανυπέρβλητο βαθμό και οι ανθρώπινες δυνατότητές του αναπτύχθηκαν στο έπακρο.

Σθεναρή Ορθόδοξη απάντηση ιερομονάχου π. Παϊσίου πρός Θεόκλητο Φλωρίνης: Σεβασμιώτατε, Διαπιστώνω ότι έχετε υποστεί πνευματική μετάλλαξη και ακολουθείτε τον κατήφορο στην αίρεση

Σεβασμιώτατε!

Γνωρίζοντας την μεγάλη ανησυχία σας, αν και ασθενής από χθες, σπεύδω να απαντήσω στην επιστολή σας ανοιχτά και δημόσια. Κατ’ αρχήν όπως επεσήμανα επανειλημμένως η διακοπή της μνημονεύσεώς σας κατά τις ακολουθίες και κατ’ εξοχήν στην αγία Αναφορά δεν έχει χαρακτήρα προσωπικής αντιπαραθέσεως. Υπάρχει σοβαρό θέμα παρέκκλισης από την ορθόδοξο πίστη με όλα αυτά που κάνει και λέει ο οικουμενικός πατριάρχης και ως εκ τούτου δεν είναι δυνατό να έχουμε μαζί του εκκλησιαστική κοινωνία. 

  Έχουν αναρτηθεί και δημοσιευθεί πολλά άρθρα που αποδεικνύουν την δογματική εκτροπή του προκαθημένου, ο οποίος λόγω θέσεως μέσα στην Εκκλησία συμπαρασύρει και τις άλλες τοπικές Εκκλησίες,  μεταξύ αυτών και την Εκκλησία της Ελλάδος όπως αποδείχθηκε με την προσφάτως  συγκληθείσα  Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος.

  Αν εσείς διακρίνετε στις ενέργειές μου πλάνη επειδή θέλω να κρατήσω την πίστη των αγίων Πατέρων πραγματικά λυπούμαι. Διαπιστώνω ότι έχετε υποστεί πνευματική μετάλλαξη και ακολουθείτε στον κατήφορο και τους υπολοίπους που δεν είχαν το σθένος να αντιπαραταχθούν στην αίρεση. Στην πορεία σας αυτή εφ’ όσον δεν θελήσατε να ακολουθήσετε τον Γέροντα προκάτοχό σας αείμνηστο π. Αυγουστίνο δεν θα σας ακολουθήσουμε. Έχετε το ελεύθερο να κινήσετε εναντίον μας όποιες διαδικασίες νομίζετε κατάλληλες, «Κύριος μερίς της κληρονομίας μου»!

Με τον προσήκοντα σεβασμό

Αρχιμ. Παΐσιος Παπαδόπουλος