Η σεβασμιωτάτη δεσποτική ύβρις!…

Τοῦ Παπα-Ηλία Υφαντή

Kάποιοι μου καταλογίζουν υβριστική συμπεριφορά για τα γραφόμενά μου σχετικά με το Σ/το Αιτ/νίας. Γιατί η συντριπτική πλειονότητα δεν μπορεί να διανοηθεί τα όσα συμβαίνουν μέσα στα άντρα της δεσποτοκρατίας. Δεδομένου ότι οι δεσποτάδες αποκρύπτουν επιμελώς τοπραγματικό τους πρόσωπο, φορώντας με περισσή υποκρισία την προβιά της αγιότητας.

ΕΞΟΡΙΣΤΗΚΕ άραγε Η ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΕΝΤΕΛΩΣ αντί πινακίου επικοινωνιακής και αναλώσιμης “αγάπης”;

  Σήμερα 29.07.2018 διαβάστηκε σὲ ὅλους τοὺς Ναοὺς τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ἡ κατωτέρω Ἐγκύκλιος. Διαλαμβάνει πολλὰ καὶ καλὰ πράγματα: Συμπάθεια στοὺς πυροπλήκτους, προσευχὴ γιὰ τοὺς πυρὶ θανόντες, ὑλικὴ συμπαράσταση στοὺς πυροπαθεῖς, αἱμοδοσία. Ἄριστα. Λείπει ὅμως κάτι. Λείπει ἡ ἀναφορὰ στὴν Μετάνοια.

Λείπει ἡ ὀφειλομένη Θεολογικὴ Μαρτυρία γιὰ τὴν Ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, ἡ ὁποία οὔτε σαλιαρίζει, οὔτε ἐκδικεῖται ἢ τιμωρεῖ ἀλλὰ μὲ ἀπροσδόκητους καὶ ἐνίοτε

TA ΕΥΣΗΜΑ ΣΤΟΝ ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΟ ΕΠΙΣΚΟΠΟ ΛΑΡΙΣΗΣ ΘΕΟΛΟΓΟ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΗΡΩΙΚΟ ΛΑΟ ΤΗΣ ΛΑΡΙΣΑΣ, ΟΠΩΣ ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΗΡΩΙΚΟ ΛΑΟ ΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ.

 

Την δε ημέρα της ευλογημένης πρωτης επιστροφής του Αγιου Μεγαλομάρτυρα Χρυσοστόμου, αφού ανήλθε κατασυγκινημένος πάνω στον άμβωνα της περικαλούς Αγίας Σοφίας προσφώνησε τον πιστό και αφοσιωμένο λαο του, ως εξής: 

«Κατησχήνθησαν(καταντροπιάστηκαν) οι Μοιχοί (δεσποτάδες)….
Τι ποιήσω, ίνα υμίν αξίαν αποδώ της αγάπης την αμοιβήν; 
Αξίαν μεν ού δύναμαι, ήν δε έχω, δίδωμι….
Ουδείς έχει τέκνα τοιαύτα, ουδείς αγέλην (ποίμνιο) τοιαύτην, ουδείς άρουραν ούτως ευθαλή (γή τόσο ανθηρή).
Ου χρεία μοι γεωργίας (να την καλλιεργώ).
Εγώ καθεύδω, και οι στάχυες κομώσιν (ωριμάζουν).
Ου χρεία μοι πόνου.
Εγώ ησυχάζω, και τα πρόβατα των λύκων (των δεσποτάδων) περιγίνονται (νικούν).
Τι υμάς καλέσω;
Πρόβατα ή ποιμένας ή κυβερνήτας ή στρατιώτας και στρατηγούς;
Πάντα υμίν αληθεύω τα ρήματα (αποδεικνύονται αληθινά για σας).
Όταν ίδω την ευταξίαν (πειθαρχίαν), πρόβατα καλώ.
Όταν ίδω την πρόνοιαν, ποιμένας προσαγορεύω.
Όταν ίδω την σοφίαν, κυβερνήτας ονομάζω.
Όταν ίδω την ανδρείαν και την ευτονίαν (γενναιότητα), στρατιώτας και στρατηγούς υμάς άπαντας λέγω.
Ω πόνος, ώ πρόνοια λαού.
Ηλάσατε (απομακρύνατε) τους λύκους (τους δεσποτάδες) και ουκ αμεριμνήσατε (δεν αδιαφορήσατε)…

Εξόδιος Λόγος, Θυμίαμα, στόν ἱερομάρτυρα τῆς Λαρίσης Θεολόγο από τον Μητροπολίτη Αττικής Νικόδημο. 'Αγιος Αχίλλειος Λαρίσης 3 Αυγούστου 1996

Ἀδελφέ Θεολόγε, Oἱ «ἀδελφοί» σου, οἱ «συνεπίσκοποί» σου καί «συλλειτουργοί» σου «ἔθηκαν ἐπί τήν κεφαλήν σου στέφανον ἐξ ἀκανθῶν».http://agonasax.blogspot.gr/2016/08/3-1996_3.html

Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΑ ΤΟΝ ΘΕΟΛΟΓΟ

Θυμίαμα, στόν ἱερομάρτυρα τῆς Λαρίσης Θεολόγο

Ἀδελφέ Θεολόγε,

    Oἱ «ἀδελφοί» σου, οἱ «συνεπίσκοποί» σου καί «συλλειτουργοί» σου «ἔθηκαν ἐπί τήν κεφαλήν σου στέφανον ἐξ ἀκανθῶν».

«Ὁ λαός τοῦ Θεοῦ ὁ ἅγιος», ἀποτύπωσε, ἀνεξίτηλη, στή συνείδησί του τήν εἰκόνα σου, πλαισιωμένη μέ τό φωτοστέφανο τοῦ ἁγίου.

  Kαί «τό ἀρνίον, τό ἑστηκός ὡς ἐσφαγμένο»(Ἀποκάλυψ. ε΄ 6), ὁ σταυρωμένος Kύριός μας σέ ὑποδέχτηκε κατά τή σημαδιακή μέρα τῆς προόδου τοῦ Tιμίου Σταυροῦ, στεφανωμένο μέ τή δόξα τοῦ μεγαλομάρτυρα.

     Eἰκοσιδυό ὁλόκληρα χρόνια βημάτισες στήν κοιλάδα τοῦ θανάτου. Γεύτηκες τό ἀνάδελφο τῶν «ἀδελφῶν». Tό ἄσβεστο μῖσος τῶν «κηρύκων τῆς ἀγάπης». Tόν πόλεμο τῶν «λειτουργῶν τοῦ Mυστηρίου τῆς εἰρήνης». Tίς σκληρές καταδίκες. Tά αἱματοκυλίσματα τῶν πνευματικῶν σου παιδιῶν ἀπό τίς δυνάμεις τῆς καταστολῆς. Tά σπωξίματα στούς τόπους τῆς προσφορᾶς τῆς ἀναίμακτης ἱερουργίας. Tίς ἀπειλές. Tί συκοφαντίες. Tήν πληρωμένη παραπληροφόρησι.

Kαί σύ ἔμεινες ἄτρωτος. Ἀνίκητος. Διατήρησες τήν ἁγνότητα τῆς καρδιᾶς. Kαί τό ἀφοπλιστικό χαμόγελο.

   Mέσα στόν πόνο, μέσα στήν ὀδύνη, μέσα στίς ἐκρήξεις τοῦ μίσους καί στήν ὁρμή τῆς χλεύης, ἀντιπρόσφερες τό λόγο τῆς εἰρήνης καί τό χαμόγελο τῆς ἀγάπης. Tό μεγάλο αὐτό χάρισμα, μέ τό ὁποῖο σέ προίκισε ἡ θεϊκή Ἀγάπη. Tό σκόρπισες μέ ἐπισκοπική μεγαλοπρέπεια στούς δημίους σου. Kαί τό χάρισες, μέ πατρική στοργή στό πληγωμένο ποίμνιό σου.

    Περπάτησες, φορτωμένος τό βαρύ σταυρό σου, χωρίς νά ἐπιτρέψεις στήν ψυχή νά ἀποθηκέψη τήν πικρία καί χωρίς νά παραχωρήσης στά χείλη σου νά σχηματίσουν τήν ἔκφρασι τῆς ὀδύνης. Oἱ ἐχθροί σου ἔδειχναν στυφό πρόσωπο. Ἀλλά στή δική σου ὄψι ἀντιφέγγιζε ἡ  ἁγνότητα, τό ἀτάραχο βάθος, ἡ οὐράνια ἠρεμία. Oἱ δήμιοί σου ἔσφιγγαν τά χείλη, γιά νά σοῦ ἐπιτεθοῦν. Kαί σύ ἀπαντοῦσες σά νά βρισκόσουνα στήν ἀκρογιαλιά τῆς Γενησαρέτ ἤ στό ὄρος τῆς Mεταμορφώσεως.

Ο Λαρίσης ΘΕΟΛΟΓΟΣ αποτελεί φάρο τηλαυγή που μας καθοδηγεί

Το πρόσωπο του αποτελεί τέλειο υπόδειγμα δικαίου ανθρώπου,  μια ζωντανή εικόνα του Θεού  

Παραθέτουμε επιμνημόσυνο λόγο του ηγουμένου της μονής Στομίου πατρός Πολυκάρπου:

Αγαπητοί μου τελουμε το μνημοσυνο της κοίμησης του Σεβασμιωτάτου κυρού Θεολόγου.

Παρ`όλα αυτά δεν παύει η ζωή του ν`αποτελεί φάρο  τηλαυγή που μας  καθοδηγεί. Είναι αναγκαία μία σύντομη αναφορά στην αγία ζωή του καθ` οσον η μνήμη αγίου συμβάλει και στη μίμηση του αγίου.

Από νεαρός είχε έντονο ιεραποστολικό ζήλο, γι’ αυτό και ο Κύριος τον κάλεσε στην ιεροσύνη.

 Το 1968 εξελέγη Μητροπολίτης Λαρίσης και ποίμανε την Μητρόπολη με πολύ ζήλο και αυταπάρνηση μέχρι το 1974.

Μετά από πολλές, γνωστές σ’ όλους, οδυνηρές συνέπειες και με βεβαρυμένη υγεία, το βράδυ της 31^ης Ιουλίου 1996, στις 23΄10, σε ηλικία 78 ετών, ο σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Λαρίσης και Τυρνάβου κυρός Θεολόγος, εκοιμήθη εν Κυρίω, στην μονάδα εντατικής θεραπείας του Γενικού Νοσοκομείου Λαρίσης.

Μια απαντησι και προς τον Αγαπολογο μητροπολιτη Ναυπακτου κ. ΙΕΡΟΘΕΟ.

Σε παρακαλώ Κύριε!!!!  Τιμώρησέ μας!!

Σε παρακαλώ Κύριε!!!! Τιμώρησέ μας!!

π.Α.Κ.

Ώ αθάνατη Ελληνική γλώσσα!!!... εξ ιδίων χειρών μας την καταστρέψαμε!!! Και αλυσιδωτά έχουμε πάλι με τα ίδια μας τα χέρια διαλύσει τα πάντα!! Ακόμη και την Εκκλησία - Αλλά Δόξα τω Θεώ την Εκκλησία την ενυμφεύθη ο Κύριος Ιησούς Χριστός και Την Προσέχει - ακόμη και το ιερατείο ακόμη και τους Πιστούς ακόμη και την Πίστη ακόμη και τα Μυστήρια της Εκκλησίας μας τα μαγαρίσαμε, τα μπερδέψαμε, ενίοτε τα κάνουμε και μαζί (Μυστήριο Γάμου και Μυστήριο Βάπτισης μαζί σε γονείς και παιδιά τους αντίστοιχα) και η Εκκλησία «οικονομεί» ξανά και ξανά… ως πότε όμως;

Συλλογίσου..., Μπας κι έφταιξες κι εσύ σε όλα τούτα... Λιγάκι;!...

Κι αν δεν μπόρεσες, να ρίξεις έστω έναν κουβά νερό χτες, που καιγόταν ο κόσμος, σήκω τουλάχιστον κι άσε το χαζοκούτι...

Κι αν δε μπόρεσες, να στείλεις άλλη καμία βοήθεια, στείλε έστω μια προσευχή από όπου κι αν βρίσκεσαι...

Κι αν δε μπορείς, να μ η ν επιρρίψεις ευθύνες "τις πταίει", τουλάχιστον μην κατακρίνεις...

Οσία Ειρήνη η Χρυσοβαλάντου

Eιρηνικώς έζησας Eιρήνη πάλαι, Kαι νυν κατοικείς ένθα ειρήνη βρύει.

Βιογραφία Η Οσία Ειρήνη έζησε στα χρόνια της βασίλισσας Θεοδώρας, που αναστήλωσε τις άγιες εικόνες. Η Ειρήνη καταγόταν από την Καππαδοκία και διακρινόταν όχι μόνο για την ευσέβειά της, αλλά και για την σωματική ωραιότητά της και για την ευγενή ανατροφή της. Είχε ζητηθεί λοιπόν σε γάμο, από διακεκριμένο άνδρα του παλατιού και ξεκίνησε για το Βυζάντιο. Στη διαδρομή όμως, πέρασε από τη Μονή του Χρυσοβαλάντου και τόσο ελκύστηκε από τη συναναστροφή των καλογριών, ώστε πήρε τη μεγάλη απόφαση να παραμείνει μαζί τους. Έτσι απέρριψε τις κοσμικές δόξες, γύρισε στην πατρίδα της, πούλησε τα υπάρχοντά της, βοηθώντας πολλούς φτωχούς και τα υπόλοιπα χρήματα τα εναπόθεσε στη Μονή. Έγινε μοναχή και η ζωή της μέσα στο μοναστήρι υπήρξε πολύ ασκητική και αγία. Όταν πέθανε η ηγουμένη, η Ειρήνη, παρά την άρνηση της, ορίστηκε διάδοχος της. Από τη νέα της θέση, επετέλεσε τα καθήκοντα της άριστα. Ο Θεός μάλιστα, την προίκισε με το προφητικό και θαυματουργικό χάρισμα. Έτσι διά της προσευχής της, απάλλαξε πολλούς από τα δαιμόνια. Προαισθάνθηκε τον θάνατο της και απεβίωσε ειρηνικά, γεμάτη χαρά για το ευχάριστο ουράνιο ταξίδι της.

Επιστολή ειρήνευσης των πατέρων της Ι.Μ. Αγίας Παρασκευής προς τον σεβ. μητροπολίτη Φλωρίνης Θεόκλητο.

Επιστολή ειρήνευσης των πατέρων της Ι.Μ. Αγίας Παρασκευής προς τον σεβ. μητροπολίτη Φλωρίνης Θεόκλητο.

( Ἐστάλη πρίν ἀπό ἕνα μήνα στόν σεβασμιώτατο).

Ἀκολουθεῖ ἡ ἐπιστολή:

Ἱερά Μονή Ἁγίας Παρασκευῆς              Ἐν τῇ Ἱερᾷ Μονῇ 21/6/2018                          

Μηλοχωρίου - Ἐορδαίας                               

50200 Πτολεμαΐδα

Τηλ. 2463061261

Σεβασμιώτατε,

Εἰς ἔνδειξιν καλῆς θελήσεως καί ἐπιδιώκοντες τήν εἰρήνευσιν τῆς διά λόγους Πίστεως διενέξεως μεταξύ Ὑμῶν καί τῆς Ἱερᾶς Μονῆς ἡμῶν, ἀποσύρομεν τήν ὑποβληθεῖσαν εἰς τήν Ἱεράν Σύνοδον Κανονικήν Μήνυσιν καθ’  Ὑμῶν, ἀναμένοντες καί τήν παρ’ Ὑμῶν ἀνάλογον πρόθεσιν. Ὡς ἐκ τούτου, ἀποστέλλουμε τήν παροῦσαν ἐπιστολήν-δήλωσιν ἴνα προβῆτε εἰς τίς δέουσες ἐνέργειες πρός τήν Ἱεράν Σύνοδον.

Συγχώρεσέ μας, Κύριε καί δώρισέ μας, δάκρυα μετανοίας

«Ένας λαός, ένα έθνος, δεν εξαφανίζεται μονάχα με τη φωτιά…»

Ένας άνθρωπος, ένας λαός, ένα έθνος, δεν εξαφανίζεται μονάχα με τη φωτιά και με το σίδερο.
»Δεν εξαφανίζεται μονάχα με το χάσιμο της ζωής του…»Εξαφανίζεται πιο ριζικά, πιο τελειωτικά, σαν χάσει την ψυχή του. Την ατομική και την ομαδική ψυχή του…~ Στρατής Μυριβήλης

Χάσαμε άραγε ως λαός την ψυχή μας;
Ύστερα συλλογίστηκα τι είναι τελικά η ψυχή ενός λαού αν οχι η πίστη του…
Τώρα η εικόνα αρχίζει να αποκτά νόημα. Αφήσαμε τον Θεο. Έτσι χάσαμε την ψυχή μας.
Αφήνει ο Θεός, όταν τον αφήνουν. Τώρα έγινε κατανοητό το νόημα.
Προφανώς και οχι απο όλους. Γιαυτό άλλωστε υπάρχει και αιώνια φωτιά.
Συγχώρεσέ μας, Κύριε καί δώρισέ μας, δάκρυα μετανοίας καί ἐξομολογήσεως.

π. Αθανάσιος Μυτιληναίος – Τιμωρεί ο Θεός;

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ. ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΠΙΑΣΤΗΚΑΝΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΛΕΞΗ ΤΙΜΩΡΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΝ ΟΛΟ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ! ΝΑΙ Ο ΘΕΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΓΑΠΗ. ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΣ !

«Ξέρετε, στην εποχή μας έχει βγει το δόγμα ότι ο Θεός δεν τιμωρεί, όλο χαϊδεύει. Βλέπετε ότι φτιάχνομε έναν Θεόν συμφωνα με τα δεδομένα της παιδαγωγικής που μας απασχολεί. Οι γονείς δεν τιμωρούν, οι καθηγηταί δεν τιμωρούν, οι δάσκαλοι δεν τιμωρούν, η πολιτεία δεν τιμωρεί. Σπάζουν τζάμια, προθήκες κλωτσάνε, γκρεμίζουν τα πάντα κι έρχεται η πολιτεία και χαΐδεύει. Λεβέντες μου, λέει, λεβέντες μου παιδάκια μου σπάστε και τα υπόλοιπα να ησυχάσομε. Κανείς δεν τιμωρεί σήμερα. Εκεί φτάσαμε. Κι εφόσον εκεί φτάσαμε, μας είναι αδιανόητο ότι ο Θεός τιμωρεί.»

 

ΛΥΚΟΥΡΓΟΥ ΝΑΝΗ: ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΕΡΙ ΤΙΜΩΡΟΥ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ

Εν ονόματι ποίας αγιογραφικής και αγιοπατερικής βάσεως αποφαινόμαστε ότι ο Θεός δεν τιμωρεί; Μήπως επειδή κάτι τέτοιο δεν τυγχάνει politically correct;

Του Ιατρού Λυκούργου Νάνη:
 Απεφάνθη ο άγιος Δημητριάδος ότι "δεν υπάρχει τιμωρός Θεός αλλά Θεός αγάπης" και έσπευσε να ζητήση συγγνώμη  «αν σκανδαλίσαμε κάποιους, παρουσιάζοντας έναν Θεό τιμωρό, που φοβόμαστε να προσεγγίσουμε. Πολλές φορές εμείς γινόμαστε η αιτία της απομάκρυνσης από τον Θεό, γιατί Τον παρουσιάζουμε ως κριτή μόνο, ενώ ήρθε για να σώσει τον κόσμο".
Κανείς, μα κανείς, δεν παρουσίασε το Θεό μονάχα ως κριτή και τιμωρό. Τονίζουν πολλοί, όμως, το γεγονός ότι ο Θεός δεν είναι μονάχα αγάπη αλλά και δικαιοσύνη. Συνήθως, μένουμε μονάχα στο πρώτο και το δεύτερο το ξεχνάμε. Γράφει ο άγιος Νεκτάριος στο μνημειώδες σύγγραμμα ΠΕΡΙ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑΣ ΨΥΧΗΣ για τη Θεία Δικαιοσύνη: Ή ίκανοποίησις τής θείας δικαιοσύ­νης, τής προσβληθείσης δια τής δημι­ουργίας τής άμαρτίας ύπό του άμαρτήσαντος, εΐναι καί άπαίτησις του δικαίου πρός θεραπείαν καί ένδόμυχος διάθεσις του άμαρτήσαντος πρός έξιλέωσιν του Θεού.

ΦΩΝΗ ΕΚ ΤΟΥ ΤΑΦΟΥ απο τον π.Επιφάνιο Θεοδωρόπουλο

ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΟ KAI EΠΙΛΟΓΙΚΟ ΣΧΟΛΙΟ

του Αγωνιστου ιατρου 
Λυκουργου ΝΑΝΗ

Η επιστολή που ακολουθεί εστάλη από το μακαριστό, π.Επιφάνιο Θεοδωρόπουλο πανθομολογουμένως οσίας βιοτής γέροντα, , στις 23/10/1953 στην εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ με τίτλο "ΟΙ ΣΕΙΣΜΟΙ ΚΑΙ Η ΒΟΥΛΗΣΙΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ". Προς "δόξαν" της δημοκρατίας η εν λόγω επιστολη δεν δημοσιεύθηκε. Είναι ειλημμενη από το μνημειώδες σύγγραμμα του μακαριστού πατρός με τίτλο "ΑΡΘΡΑ-ΜΕΛΕΤΑΙ-ΕΠΙΣΤΟΛΑΙ", σελ.296-297. Αναφέρεται στους σεισμούς που είχαν πλήξει τότε τις Ιονίους Νήσους και απαντά σε όσους διισχυρίζονται ότι οι θεομηνίες και φυσικές καταστροφές είναι φαινόμενα άσχετα προς τη βούληση του Θεού.

Δεν τιμωρεί ο Θεός; Μιά απάντηση στους αγαπολόγους αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο Λιάπη, Ιγνάτιο Βόλου, Νεκτάριο Κερκύρας, Άνθιμο Αλεξανδρουπόλεως και τους ομόφρονες αυτών

ΔΕΝ ΤΙΜΩΡΕΙ Ο ΘΕΟΣ;

 Πολλοί, ιδίως δημοσιογράφοι, άλλα και θεολόγοι και κληρικοί, ιδίως φαύλοι, υποστηρίζουν, ότι ό Θεός δεν τιμωρεί. Και γιατί δεν τιμωρεί; Διότι, λέγουν, ό Θεός είναι αγάπη. Ναι, ό Θεός είναι αγάπη. Και μάλιστα εσταυρωμένη αγάπη. Για μας ό Θεός από απέραντη αγάπη έγινε σαν εμάς, άνθρωπος, και υπέστη το φρικτότερο μαρτύριο, τη σταύρωση.

           
 .Άλλ' αφού ό Θεός είναι αγάπη, και μά­λιστα ασυγκρίτως μεγαλύτερη από την ιδική μας αγάπη, γιατί με την παντοδυ­ναμία του δεν αποτρέπει τόσα κακά, πού συμβαίνουν στον κόσμο; Γιατί σει­σμοί; Γιατί ηφαίστεια; Γιατί Βεζούβιοι; Γιατί τυφώνες και κυκλώνες; Γιατί πλημ­μύρες και κατολισθήσεις; Γιατί τρικυ­μίες και ναυάγια; Γιατί τσουνάμια και καταποντισμοί; Γιατί άγρια θηρία και κατασπαραγμοί ανθρώπων;

Η αγία Παρασκευή Του Κωνσταντίνου Αθ. Οικονόμου, δασκάλου

H Αγία Παρασκευή γεννήθηκε σε προάστιο της Ρώμης το 117 μ.Χ., επί Αυτοκρατορίας Αδριανού. Γονείς της ήταν οι Έλληνες Αγαθόνικος και η Πολιτεία, που ήσαν θεοσεβούμενοι Χριστιανοί και οικονομικά εύποροι. Για πολλά χρόνια δεν μπορούσαν να αποκτήσουν παιδί και τελικά απέκτησαν την Παρασκευή, μετά από θερμή προσευχή.

Η Αγία Παρασκευή μάλιστα γεννήθηκε ημέρα Παρασκευή και έτσι αποφάσισαν να της δώσουν το όνομα της ημέρας που γεννήθηκε.

Ο Ἀγιος Κοσμάς ο Αιτωλός γιά τήν Αγία Παρασκευή

«Νὰ εἰποῦμεν καὶ διὰ τὴν καλὴν γῆν. Ἡ ἁγία Παρασκευὴ ἦτο δώδεκα χρονῶν κόρη ἀπὸ γένος εὐγενικόν. Μείνασα ὀρφανὴ ἐμοίρασεν ὅλην της τὴν περιουσίαν εἰς τοὺς πτωχούς, καὶ μὲ αὐτὰ ἠγόρασεν τὸν παράδεισον. Καὶ μετεχειρίζετο ὡς φτιασίδια τὰ δάκρυα, ἐνθυμουμένη τὰς ἁμαρτίας της.

Ὡς σκουλαρίκια εἶχε τὰ ὦτα της ἀνοικτὰ διὰ ν᾿ ἀκούη τὰς Ἁγίας Γραφάς.

Ὡς κορδόνι εἶχε τὰς πολλὰς νηστείας, ὁποὺ ἔκαμνον τὸν λαιμόν της καὶ ἔλαμπεν ὡς ἥλιος.

Ὡς δακτυλίδια τοὺς κόμβους τῶν δακτύλων της ἀπὸ τὰς πολλὰς μετανοίας ὁποὺ ἔκαμνεν.

Ὡς χρυσοῦν ζωνάριον τὴν παρθενίαν ὁποὺ ἐφύλαξεν εἰς ὅλην της τὴν ζωήν.

Ὡς φόρεμα τὴν ἐντροπὴν ὁποὺ εἶχε εἰς τὸν ἑαυτόν της καὶ ὁ φόβος τοῦ Θεοῦ ὁποὺ τὴν ἐσκέπαζεν.

Το δεσποτικό… «Κωσταλέξι» της Λάρισας

Το φοβερότερο ήταν η απόκρυψη της ασθένειας, τόσο από τον λαό όσο και από την επίσημη Εκκλησία.

   Αφού πέρασαν αρκετές μέρες από τον ενταφιασμό του δεσπότη, θα σταθούμε σε περίεργα και «μυστηριώδη» γεγονότα που διαδραματίστηκαν ή απεκρύβησαν, υποτιμώντας την νοημοσύνη  του λαού, αλλά και της επίσημης Εκκλησίας.

    Απεκρύβη η νόσος που προκάλεσε την βλάβη του ήπατος. Ο μ. Χριστόδουλος και πολλοί κατέχοντες δημόσιες θέσεις ανακοίνωναν οι ίδιοι την πάθησή τους, ιδίως αν επρόκειτο για σοβαρή.

   Ήταν  τόσο «επαίσχυντη» η ασθένεια;

   Το φοβερότερο ήταν η απόκρυψη της ασθένειας, τόσο από τον λαό όσο και από την επίσημη Εκκλησία. Παρά τις καταρρεύσεις του δεσπότη σε δημόσιες εμφανίσεις (στον Αγ. Κωνσταντίνο την Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως, σε ιερατικές συνάξεις) διαβεβαίωναν ότι η υγεία του είναι καλή.

   4-5 δεσποτοφύλακες τον είχαν στην απομόνωση. Κανείς δεν μπορούσε να τον επισκεφθεί. Ακόμη και στο ιδιωτικό θεραπευτήριο της Θεσσαλονίκης, που βρέθηκε ιερέας  και θέλησε να τον επισκεφθεί, του  έκλεισαν ευγενικά την πόρτα.!!!

Ζούσε στο δικό του «Κωσταλέξι»…απομονωμένος.

  Λίγες μέρες πριν την εορτή του Αγ.Αχιλλίου μάλιστα, ανακοινώθηκε ότι θα προεξάρχει των λατρευτικών εκδηλώσεων!!! Μετά την «φυγάδευσή» του στην Θεσσαλονίκη και μετά στην Αμερική, εκδόθηκε ανακοίνωση για την υγεία του και την επέμβαση στην Αμερική.

  Ο Παύλος «διαλαλούσε» ότι του εδόθη «σκόλοψ τη σαρκί» ενώ ο Ιάκωβος δίνει οδηγίες… «..ασθενεί τις εν υμίν, προσκαλεσάσθωσαν τους ιερείς της Εκκλησίας…»

 Αυτοί αντί να εφαρμόσουν τα Ευαγγελικά προστάγματα, προσκάλεσαν αντί τους ιερείς τον… Τζάκη τον δεσποτοφάγο.

Γιατί δρούσαν  εν κρυπτώ και παραβύστω; Τι ήθελαν να κρύψουν;

     Την Ηπατική εγκεφαλοπάθεια του ασθενούς;

  Στις περιπτώσεις βαρείας βλάβης του ήπατος η παραγομένη αμμωνία από το πεπτικό σύστημα δεν αδρανοποιείται, κατακλύζει τον εγκέφαλο προκαλώντας βλάβες στα εγκεφαλικά κύτταρα. 

Ο Άγιος Ιερομάρτυρας Ερμόλαος [26.7] από τον Κωνσταντίνο Αθ. Οικονόμου, δάσκαλο, συγγραφέα

“Ἕρμιππος, Ἑρμόλαος ἠδ' Ἑρμοκράτης
Ἑρμῆν σέβοντας ᾔσχυναν παρρησίᾳ.
Ἑρμόλεως ἕκτῃ τε καὶ εἰκάδι δειροτομήθη”.

Ο ΙΕΡΕΑΣ ΕΡΜΟΛΑΟΣ: Τριακόσια χρόνια μετά την εποχή του επίγειου βίου του Κυρίου πολλοί ήταν οι μαθητές του Θεού της αγάπης σ' όλη την επικράτεια της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, έτσι και στη Νικομήδεια, όπου ζούσε ο ιερέας Ερμόλαος. Ο Ερμόλαος γνώριζε από μικρό παιδί τον γιο του ειδωλολάτρη Ευστόργιου και της χριστιανής Ευβούλης, τον Άγιο, αργότερα, Παντελεήμονα. Κι ήταν χαρά του μεγάλη καθώς έβλεπε τον Παντολέοντα, έτσι τον είχαν ονομάσει οι γονείς του, να μεγαλώνει και να λάμπει στο πρόσωπό του η ευγένεια και η αγάπη του Χριστού, πού η ευλαβική μητέρα του έβαλε στην ψυχή του, και τούτος, ο ιερέας Ερμόλαος σαν πνευματικός πατέρας του, πότισε και καλλιέργησε.

ΒΑΠΤΙΣΗ ΤΟΥ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΡΜΟΛΑΟ: Όταν ο Παντολέων μεγάλωσε και σπούδαζε την ιατρική επιστήμη, ο ιερέας Ερμόλαος του είπε κάποια μέρα: “Η ψυχή σου είναι πλασμένη για την αγάπη του Θεού, παιδί μου. Είναι καιρός να

Ὁ εὐτελισμὸς τοῦ τίτλου «πατέρας» στὴν Ἐκκλησία

Τοῦ Ἀδαμάντιου Τσακίρογλου

Ἕνα ἀπὸ τὰ πιὸ εὐδιάκριτα σημεῖα τῆς πτώσης ποὺ ἐπέφερε ἡ Παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ μέσα στὴν Ἐκκλησία εἶναι ὁ εὐτελισμὸς τοῦ τίτλου «πατέρας».

Πατέρες ὀνομάζουμε στὴν Ἐκκλησία ὅλους τοὺς ρασοφόρους, ἀπὸ τὸν ἐπίσκοπο μέχρι τὸν ἁπλὸ μοναχό. Αὐτοὶ εἶναι οἱ πατέρες καὶ ἐμεῖς οἱ λαϊκοὶ εἴμαστε τὰ τέκνα τους. Ὀνομάσθηκαν πατέρες διότι θεωροῦνται ὡς διδάσκαλοι τῆς ἐν Χριστῷ θείας ἀποκαλύψεως καὶ διάδοχοι τῶν ἁγίων Πατέρων, τῶν ἀποστόλων καί, μέσῳ αὐτῶν, τοῦ Χριστοῦ τοῦ ἴδιου. Γι’ αὐτὸ καὶ δικαίως (ἀπο)λαμβάνουν τὶς τιμὲς ποὺ ἐπιβάλλει αὐτὸς ὁ τίτλος.

Γέροντας Φιλόθεος Ζερβάκος (+1980) – «Μεγάλη οργή θα έλθει στον κόσμο».

..Πιστεύω, αν θέλει και ο Θεός, να φύγω γρήγορα. Πρέπει και να φύγω, γιατί, όπως βλέπω, ο κόσμος όλος όλον εις το πονηρόν τρέχει, σαν αμαρτωλός εις την αμαρτία. Ακράτητοι είναι οι άνθρωποι και λαός και κλήρος, σαν τα αχαλίνωτα άλογα, τρέχουν εις την αμαρτία – ούτε συλλογίζονται Θεό, θάνατο, κρίση, ανταπόδοση, τίποτε – τίποτε, μόνο για την ύλη, για το σώμα, για τις ηδονές, για τις τιμές. Για την ψυχή, για τον Θεό, για την αρετή; τίποτε. Πολύ ολίγοι είναι εκείνοι που έχουν αληθινά ενδιαφέροντα και ίσως χάριν αυτών των ολίγων κρατεί ο Θεός τον κόσμο.

..Ο Σατανάς κάνει την τελευταία έφοδο και εις αυτά τα χρόνια που ευρισκόμεθα μεγάλη θλίψη και μεγάλη οργή θα έρθει εις τον κόσμο..Στην εποχή του Προφήτου Ιερεμίου ο Θεός απεφάσισε να τιμωρήσει τους Ισραηλίτες πολλές φορές και ο Ιερεμίας παρακαλούσε τον Θεό να λυπηθεί το πλάσμα του, τον λαό του και να μην τους τιμωρήσει, για τις αμαρτίες του. Μια φορά. όμως, λέγει του Ιερεμίου θα την καταστρέψω την Ιερουσαλήμ.

Προσευχή για την Ελλάδα μας

*Εθνικό πένθος με 78 νεκρούς μέχρι στιγμής στην Αττική. Να προσευχηθούμε με όλη την δύναμη μας, να μας ελεήσει ο Θεός και να προστατέψει την χώρα μας από κάθε άλλο κακό.. Να κάνουμε όλοι ένα κομποσχοίνι για την πατρίδα μας: «Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον την πατρίδα μας..»

24 Τρίτη Ιολ. 2018
Δέσποτα Κύριε ο Θεός ημών, Εσύ είσαι ο πλούσιος σε έλεος και ευσπλαχνία και συγκαταβαίνεις να εισακούεις τις προσευχές μας, προσευχές και κραυγές ικεσίας αμαρτωλών δούλων σου. Συ με τη σοφή φιλάνθρωπη πρόνοιά σου διευθύνεις και κυβερνάς τη ζωή όλων μας, τη ζωή όλων των ανθρώπων. Και όταν μας παιδαγωγείς με τα διάφορα δυσάρεστα για μας γεγονότα και θλίψεις, επιδιώκεις να μας επαναφέρεις στο αρχαίο κάλλος και την πρώτη ευγένεια που χάσαμε με τη συμβουλή του εχθρού της σωτηρίας μας διαβόλου. «Θέλεις πάντας ανθρώπους σωθήναι και εις επίγνωσιν αληθείας ελθείν» (Α΄ Τιμ. β΄ 4).

'Έλληνες, είδατε κανέναν αριστερό αλληλέγγυο ή Μ.Κ.Ο. να πάει να βοηθήσει τους πληγέντες από τις πυρκαγιές της Αττικής;;; Κανένας!!!

Τις Μ.Κ.Ο. Χρησιμοποιούν οι ανθέλληνες για να αλώσουν την Ελλάδα με τους Λαθρομετανάστες