Θεολόγε… πάλι έκανες το θαύμα σου

Ήταν το καλύτερο μνημόσυνο του δικού μας Θεολόγου!!!

    Σάββατο, λίγο πριν το μεσημέρι, πριν κλείσουν οι πόρτες του μοναστηριού του Στομίου, δρασκέλισα το κατώφλι, κατευθύνθηκα στο μνήμα του Θεολόγου*. ­Άδεια η αυλή. Απίθωσα δυό κατιφέδες μπροστά στην φωτογραφία του και προσκύνησα. Έμεινα για κανα δυό λεπτά να τον κοιτάω… 

   Σκεφτόμουν πως την επόμενη στην γιορτή-μνημόσυνό του στην πόλη, θα ‘ναι αμπαρωμένη η πόρτα, θα ‘ναι μόνος του κατόπιν δεσποτικής διαταγής…

    Στην επέτειο της εις ουρανούς αναβάσεως της ψυχής του, που ο ουρανός τον υποδέχθηκε με εντυπωσιακά αστραπόβροντα**, φέτος δεν ξέρω,  αν θα σπάσει την σιγαλιά του δάσους το κελάηδημα κάποιου πουλιού…

   Θα ‘θελα να του πώ πολλά…αλλά σε λίγο οι δακρυϊκοί αδένες θόλωσαν την μορφή του και απ’ το αθώο χαμόγελό του, μου  φάνηκε να βάζει τον δείκτη στο στόμα του, εντολή να σωπάσω…Έφυγα βουρκωμένος, αλλά καθησυχασμένος. Ήταν δικό του θέμα….απόθεσα σ’ αυτόν το βάρος των σκέψεών μου…

   Από την άλλη, ο δεσπότης που αποφάσισε να τελέσει στην «εξορία» το διχαστικό μνημόσυνο, μακριά από  τον τόπο αναπαύσεώς του, πέρασε ένα δύσκολο βράδυ (Παρασκευή). Η άκρως άστοχη ανακοίνωση - πρόσκληση για το μνημόσυνο τον έλεγχε, αλλά δεν διόρθωσε. Καλούσε τους πιστούς να προσευχηθούν (αυτός θα ήταν απλώς τελετάρχης, δεν θα προσευχόταν;) για τον «Ποιμενάρχη τους…» Προκάλεσε έντονες αντιδράσεις. Σαν την αγία Πρόκλα, την γυναίκα του Πιλάτου  «Πολλά γαρ έπαθον σήμερον κατ' όναρ δι’ αυτόν...»

  Κι όμως ο εγωϊσμός, το πείσμα δεν τον αφήνουν... Μπαστουνοκαβαλάρης, προχωρά, αν και καταλαβαίνει το λάθος… Προχωρά σαν τον Σαούλ πλησιάζοντας τα τείχη της Δαμασκού!!!

   Τότε ο «ήσυχος» ποιμενάρχης μας αγριεύει. Σηκώνει σαν τον αρχάγγελο την πύρινη ρομφαία και τον εμποδίζει «στώμεν καλώς».. Σαν την τύφλωση του Σαούλ….

   Αναγκάζεται να τον φρενάρει να τον αποτρέψει, με την κοίμηση προσφιλούς του προσώπου… Το κτύπημα δυνατό, συγκλονιστικό... Αναγκάζεται ο δεσπότης να προβεί σε διορθωτική κίνηση. Τηλεφωνεί στον ηγούμενο του Στομίου να προεξάρχει της Θείας Λειτουργίας και του μνημοσύνου ως εκπρόσωπός του!!!

   Εύχομαι αυτό το περιστατικό να είναι αφορμή να αλλάξει πορεία σαν τον Σαούλ….

   Στο άκουσμα της θαυμαστής  επέμβασης του Θεολόγου, αισθάνθηκα την παρουσία του. Σαν να με κτύπησε στον ώμο,  ελέγχοντάς με, «εις τι εδίστασας ολιγόπιστε;»

  Με «ταλαιπώρησε», σας εξομολογούμαι, εκείνο το βράδυ, τα δάκρυα δεν άφηναν τα βλέφαρά μου να κλείσουν…Ήρθε μετά από τόσα χρόνια να μας ταρακουνήσει, να μας ξυπνήσει με την επέμβασή του «ο ποιμενάρχης μας, ο δικός μας Θεολόγος»!!!

   Ήταν το καλύτερο μνημόσυνο για μένα. Κι αν ακούστηκαν λόγια  περί αγιότητάς του, είναι η πραγματικότητα,  αλλά τα προσπέρασα σαν περιττά, όταν τον αισθάνεσαι τόσο κοντά σου. Είναι σαν τα λόγια που λέγανε στην πορεία προς Εμμαούς και την φυσική παρουσία του Κυρίου.

   Ακόμη και τώρα που γράφω αυτές τις προσωπικές στιγμές, ένα σφίξιμο στραγγαλίζει τον λάρυγγά μου, δεν μπορώ να του πώ το «αιωνία η μνήμη».

   Οι κατιφέδες που άφησα στον τάφο θα μαράθηκαν, θα στέγνωσαν από την καλοκαιρινή κάψα, αλλά εσύ με την θαυμαστή επέμβασή σου αναβλάστησες την πίστη μας και την αγάπη μας στο πρόσωπό σου.

   Αισθάνομαι τόσο ευλογημένος που βρέθηκες στο δρόμο μου...!!!

                                                                                             Ασκληπιάδης

============

*  Ο  Μακαριστός Θεολόγος εξελέγη  Μητροπολίτης Λαρίσης το 1968 και ποίμανε την Μητρόπολη με πολύ ζήλο και αυταπάρνηση μέχρι το 1974.

 Μετά από πολλές, γνωστές σ’ όλους, οδυνηρές συνέπειες και με βεβαρυμένη υγεία, το βράδυ της 31^ης Ιουλίου 1996, στις 23΄10, σε ηλικία 78 ετών, ο σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Λαρίσης και Τυρνάβου  Θεολόγος, εκοιμήθη εν Κυρίω, στην μονάδα εντατικής θεραπείας του Γενικού Νοσοκομείου Λαρίσης.

**  Ο δημοτικός σύμβουλος κ. Χρήστος Ντόλας, δικηγόρος, σε έγγραφη εισηγησή του προς τον Δήμαρχο και τον πρόεδρο  του δημοτικού  Συμβουλίου αναφέρει: «Ο εκδημήσας εις Κύριον Θεολόγος, ήταν πράγματι ο Δεσπότης στις Καρδιές των πιστών, παρά τις όποιες σκόπιμες αμφισβητήσεις ορισμένων κύκλων της «επίσημης» Εκκλησίας.

   Τις στιγμές που παρέδιδε το πνεύμα του στον Ύψιστο, τον ουρανό αυλάκωσαν αστραπές και τη γαλήνη της νύχτας διέκοψαν βροντές. Δεν ξέρω αν ήταν τραγική σύμπτωση ή επανάληψη του φαινομένου του Γολγοθά. Σίγουρα όμως ήταν η επουράνια δικαίωση».   

=========================================================
Σχόλια: 29-7-2019
    Η  "παρουσία" του Θεολόγου στον Μητροπολιτικό ναό της

ΝΕΟ-ΠΑΠΙΣΜΟΣ ΥΠΟ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΑ «ΦΙΡΜΑΝΙΑ»

Ἀνοικτός ὁ κύκλος εἰς τὸν Μυστικόν Δεῖπνον, ὅπως καὶ εἰς τὴν Πεντηκοστήν. Οὐδείς Ἀπόστολος εἰς τήν κεφαλήν τῆς Συνάξεως. Οὔτε ὁ Πέτρος οὔτε ὁ Παῦλος, ἀλλὰ ὁ Κύριος καί ὁ Παράκλητος.

Γράφει ὁ κ. Ὀδυσσεὺς Μακρυγιάννης

Δέν εἴμεθα ὑπέρ κανενός, ἀλλά ὑπέρ τῶν Θεοπνεύστων Ἱ. Κανόνων

Στό ἀπορητικό ἐρώτημα, πού τίθεται, μέ ποῖον συστοιχίζεται ὁ ὑπογράφων, ἐδῶ καί εἰς ἄλλα κείμενα, δίδεται σαφής ἀπάντησις μέ πλήρη κατηγορηματικότητα.
Δέν εἴμεθα οὔτε ὑπέρ οὔτε κατά κανενός προσώπου.
Εἴμεθα ὑπέρ τῶν Ἱερῶν Κανόνων καί
ὑπέρ τῆς ἀκριβοῦς ἀμεθοδεύτου ἐφαρμογῆς των.
Εἴμεθα ἐναντίον τῆς νομικιζούσης καταδολιεύσεως τοῦ Ἱ. Πηδαλίου.
Ἐναντίον τῆς παραβάσεως καί παραβιάσεως τῆς Ἱερᾶς Τάξεως τῆς Ὀρθοδοξίας.
Ἐναντίον πάσης ὑπερφιάλου ἐγωϊστικῆς καί ὑπερηφάνου ἐξουσίας.
Πολεμοῦμε, ὄχι ὑπέρ ἤ κατά ἀνθρώπων, ἀλλά, μόνον γιά τίς ἰδέες τῆς Πίστεως, μελετῶντας τὴν σχέσι τῶν ἀθέσμων συμμαχιῶν πού συμπήγνυνται, πρός ἀντικανονική «Διανομή τῆς Ἐξουσίας».
Ἀντιβάλλουμε μέ σταθερότητα πρός τίς παραχαράξεις ἐκεῖνες πού, καταργοῦν τό Θεοΐδρυτο «Πολίτευμα τῆς Ὀρθοδοξίας». Πολίτευμα Ἱεροσυνοδικό, ἐλεύθερο, ἀληθινό καί πλῆρες ἀγάπης.

Η υπερφυσική γνώσις του Χριστού καί οι πιστοί (ΣΤ΄ Ματθαίου)

Οι πιστοί εν διωγμώ «Καὶ ἔσεσθε μισούμενοι ὑπὸ πάντων διὰ τὸ ὄνομά μου… (Λουκ. 21,17

Ομιλια του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

«Καὶ ἔσεσθε μισούμενοι ὑπὸ πάντων διὰ τὸ ὄνομά μου… (Λουκ. 21,17)

   ΑΚΟΥΣΑΤΕ, ἀγαπητοί μου, αὐτὰ τὰ λόγια; Εἶνε προφητεία, ποὺ εἶπε ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός. Ὅ,τι εἶπε ἐκεῖνος, ἔγινε, καὶ γίνεται, καὶ θὰ γίνεται μέχρι κεραίας. «Ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ παρελεύσονται, οἱ δὲ λόγοι μου οὐ μὴ παρέλθωσι» (Ματθ. 24,35). Ἀκοῦμε λοιπὸν τὸν Κύριο νὰ λέῃ· «Καὶ ἔσεσθε μισούμενοι ὑπὸ πάντων διὰ τὸ ὄνομά μου» (Λουκ. 21,17).

Σύμφωνα με πληροφορίες ο δεσπότης κ. Ιερώνυμος ΔΕΝ θα παραστεί στο προγραμματισμένο μνημόσυνο του Θεολόγου λόγω του αιφνιδίου Θανάτου του Νικολάου Φθιώτιδος

  Ο Θεολόγος δεν  ήθελε να παρίσταται στο μνημόσυνό του ο κ. Ιερώνυμος...

  Σύμφωνα με πληροφορίες ο δεσπότης κ. Ιερώνυμος  ΔΕΝ θα παραστεί στο προγραμματισμένο μνημόσυνο του Θεολόγου λόγω του αιφνιδίου Θανάτου  του Νικολάου Φθιώτιδος.

    Η τροπή αυτή αποδίδεται από τους γνωρίζοντες στο ότι ο

Ο Θεολόγος λειτουργεί στον Ι. Ναό Αγίου Αχιλλίου Λαρίσης

Θεολόγος δεν  ήθελε να παρίσταται στο μνημόσυνό του ο κ. Ιερώνυμος.  Δεν είναι πρώτη φορά άλλωστε, αλλά μία από τις πολλές που ο άγιος Θεολόγος παρεμβαίνει, όταν  αδυνατούμε ή δεν τολμούμε με την δέουσα παρρησία να πούμε ΟΧΙ εκεί που πρέπει.

  Θυμούνται οι μεγαλύτεροι το 1995, όταν είχαν αποκλείσει με εκστρατεία  των δυνάμεων Καταστολής τον Ι. Ναό του Αγ. Αχιλλίου για να μην προσέλθει και λειτουργήσει ο Θεολόγος, γιατί ήθελαν  να φέρουν τον μοιχεπιβάτη Ιγνάτιο Λάππα.

  Ο Θεολόγος ατάραχος, χωρίς περιστροφές αρνήθηκε   να υπακούσει στις εντολές των εντεταλμένων οργάνων και είπε  με πραότητα  τον αμίμητο προφητικό–Αγιογραφικό Λόγο, αυτοί «φεύξονται μηδενός διώκοντος» (θα σκορπίσουν χωρίς κανείς να τους κυνηγήσει), είπε ο άγιος.

  Αίφνης έγινε μεγάλος σεισμός 6,6 ριχ.  στίς 13 Μαΐου του 1995, ημέρα Σάββατο στις 11:47 π.μ, με επίκεντρο το Ρύμνιο Κοζάνης και οι εκστρατευμένοι «φρουροί του κύρους της Εκκλησίας» έγιναν «καπνός» για τις περιοχές που είχαν πληγεί.

   Έτσι την επομένη ημέρα Κυριακή ο άγιος Θεολόγος λειτούργησε  ανεμπόδιστα στον πανηγυρίζοντα μητροπολιτικό Ι. Ναό Αγ. Αχιλλίου με την συμμετοχή  πλειάδος  πιστών, όπως πάντα.

ο κ. Ιερώνυμος, διαβεβαιώνει πώς είναι ξένος γι’ αυτόν ο Θεολόγος

 Εκαντοτάδες μνημόσυνα θά τελεσθούν παντού γιά τόν άγιο Θεολόγο Λαρίσης 
ΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ ΘΑ ΤΕΛΕΣΟΥΝ ΜΟΝΟΙ ΤΟ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ 

Νιώθει ασφαλής νά αφήση ελευθέρους τούς κληρικούς του νά πράξουν κατά συνείδησιν;

Προβληματικό ανακοινωθέν γιά αναγκαστικό μνημόσυνο αγίου Θεολόγου

Η Ι. Μητρόπολις Λαρίσης καί Τυρνάβου εξέδωσε τό κάτωθι προβληματικό ανακοινωθέν. Επισημαίνουμε τά λίαν προσβλητικά καί απαράδεκτα στοιχεία αυτού. Τό κείμενο, επιεικώς, είναι προκλητικό από τήν αρχή μέχρι τό τέλος.

Μνημόσυνο Του Μακαριστού Μητροπολίτου Λαρίσης Και Τυρνάβου Κυρού Θεολόγου

Την Κυριακή 28 Ιουλίου, το πρωί, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Λαρίσης και Τυρνάβου κ. Ιερώνυμος θα λειτουργήσει στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Αγίου Αχιλλίου Λαρίσης, όπου και θα τελέσει το μνημόσυνο του μακαριστού Μητροπολίτου Λαρίσης και Τυρνάβου κυρού Θεολόγου. Παρακαλούνται οι ευσεβείς χριστιανοί να προσέλθουν ώστε να τιμήσουν τη μνήμη του και να συμπροσευχηθούν για την ανάπαυση της ψυχής του διατελέσαντος Ποιμενάρχου τους. (https://imlarisis.gr/, Επίσημος Ιστοσελίς της Ι. Μητροπόλεως Λαρίσης)

Προσβλητικά στοιχεία, σάν μνημόσυνο αμαρτωλού

«...τού Ποιμενάρχου τους»: Ήδη ο αρθογράφος «Λαρισαίος», έγραψε λίαν εύστοχα ικανά γιά τήν προσβλητική αυτή έκφρασι καί τήν αποκρουστική αντωνυμία «τους». Δικός τους ποιμενάρχης, τών λίγων, τών περιθωριακών, όχι όλων των Λαρισαίων. Δέν θά προσθέσουμε άλλες σκέψεις εν προκειμένω.

«...του διατελέσαντος Ποιμενάρχου τους»: Η έκφρασις «διατελέσας» είναι λίαν κοσμική και υποτιμητική. Διότι συνήθως γράφουμε ότι, ο τάδε διετέλεσε, Υπουργός, Νομάρχης, Δήμαρχος κ.τ.λ., αλλά γιά τόν Επίσκοπο σημειώνουμε εντελώς διαφορετικά. Π.χ., ο Επίσκοπος δείνα, μάλιστα ο άγιος Θεολόγος, υπήρξε πραγματικός Ποιμενάρχης και Πνευματικός ΜΑΣ πατέρας.

Ο «...κ. Ιερώνυμος θα λειτουργήσει...»: Πολύ εγωϊστικό καί υπερφίαλο. Δέν θά συλλειτουργήση μέ τούς άλλους συμπρεσβυτέρους καί  συλλειτουργούς του; Ναί φαίνεται πώς μένει μόνος του.

«...όπου και θα τελέσει το μνημόσυνο.....»: Πάλι μόνος του. Οι άλλοι πατέρες πού θά παραστούν, είναι μήπως κομπάρσοι του; Ή θά απουσιάζουν παντελώς; Ψυχικά βεβαίως μάλλον θά απουσιάζουν παντελώς.

«...ώστε να τιμήσουν τη μνήμη του ..»: Δέν λεγει «θά τιμήσουμε», αλλά αυτοί οι χριστιανοί «θά τιμήσουν». Αυτός απέχει καί δέν θέλει «νά τιμήση» τόν άγιο Θεολόγο, γιά νά μή τού ρίξουν τήν αποκρουστική ρετσινιά τού «ευσεβούς».

 «..και να συμπροσευχηθούν...»: Αυτός δηλαδή «δέν θά προσευχηθή»; Τί θά κάνει  εκεί; Τυπικά καί εθιμοτυπικά θά παρίσταται. Κάνει μία αγγαρεία; Όμως, στά λεγόμενα «μνημόσυνα» τού Ολοκαυτώματος, τήν Εθνικοθρησκευτική» εκδήλωσι τών Ισραηλιτών, παρέστη ολοθύμως. Μετέβη στό δημόσιο χώρο, στήν πλατεία. Αλλά, καί στήν  Συναγωγή, όπου ωμίλησε λίαν εκτενώς, επί 15 λεπτά.

«... για την ανάπαυση της ψυχής του ...»: Η έκφρασις προσιδιάζει μέ μνημόσυνο κάποιου λαϊκού καί μάλιστα αμαρτωλού. Όχι ενός αγίου Επισκόπου διωχθέντος αδίκως καί απηνώς, όπως καί ο Άγιος Νεκτάριος. Μιάς συγχρόνου μορφής όχι τής Λαρίσης, αλλά τής Ορθοδοξίας.

Αυτή τη κοσμοσυρροή στο μνημόσυνο του Θεολόγου φθόνησε ο Πονηρός

Ένα διχαστικό μνημόσυνο, μια ακόμη πληγή στον Θεολόγο… και την τοπική εκκλησία της Λαρίσης.

Ο δικός μας Θεολόγος!!!

Αντιγράφω την Ανακοίνωση του δεσπότη Λαρίσης κ. Ιερωνύμου εδώ: https://imlarisis.gr/

Μνημόσυνο Του Μακαριστού Μητροπολίτου Λαρίσης Και Τυρνάβου Κυρού Θεολόγου

Την Κυριακή 28 Ιουλίου, το πρωί, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Λαρίσης και Τυρνάβου κ. Ιερώνυμος θα λειτουργήσει στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Αγίου Αχιλλίου Λαρίσης, όπου και θα τελέσει το μνημόσυνο του μακαριστού Μητροπολίτου Λαρίσης και Τυρνάβου κυρού Θεολόγου. Παρακαλούνται οι ευσεβείς χριστιανοί να προσέλθουν ώστε να τιμήσουν τη μνήμη του και να συμπροσευχηθούν για την ανάπαυση της ψυχής του διατελέσαντος Ποιμενάρχου τους.

=============================

    Στην ανακοίνωση για την τέλεση μνημοσύνου στον Αγ. Αχίλλιο Λαρίσης, ο ίδιος ο δεσπότης καλεί τους πιστούς να προσέλθουν για  τον ποιμενάρχη «τους»!!!

    Μικρή γραμματική ανάλυση της  ανωτέρω ανακοινώσεως του δεσπότη Λαρίσης κ. Ιερωνύμου. Γράφει την πρόσκληση και καταλήγει: «…ποιμενάρχου τους.» Η κτητική αντωνυμία «τους» είναι γ΄ προσώπου και δείχνει ότι ανήκει σ΄ αυτούς τους Χριστιανούς που τον  αναγνώρισαν και τον τιμούν, και όχι στον προσκαλούντα φορέα, στην Μητρόπολη και την Εκκλησία. Είναι σαν να λέγει, σας κάνουμε χάρη (για το θεαθήναι)  και τελούμε μνημόσυνο και για τον δικό σας Θεολόγο, ενώ  για μας είναι ξένος.   

   Το αρμόζον θα ήταν να χρησιμοποιήσει το α΄ πρόσωπο «…ποιμενάρχου μας.» για να εκφράζει το πλήρωμα της Εκκλησίας και τον δεσπότη, τον  συντάκτη της πρόσκλησης. Αυτό θα αποτελούσε ένδειξη θερμών συναισθημάτων, σεβασμού και αναγνώρισης προς τον κεκοιμημένο προκάτοχό του,  μητροπολίτη Λαρίσης κυρό Θεολόγο και κατά συνέπεια στο πλήρωμα της Εκκλησίας.

    Ένα διχαστικό μνημόσυνο, μια ακόμη πληγή στον Θεολόγο… και την τοπική εκκλησία της Λαρίσης.

Αποστασιοποιείται, στέκεται εκ του μακρόθεν, στον τιμωρημένο με «ακοινωνησία» δεσπότη, «ίνα μη μιανθεί»!!. Τον τιμά, υβρίζοντάς τον ότι ήταν ποιμενάρχης κάποιων, μιάς  ομάδας-φράξιας. Δεν ενώνει, αλλά διχάζει.

   Αισθάνθηκα κολακευμένος που μας τον δωρίζει, θα έλεγα. Ο δικός μας Θεολόγος!!! Εκατοντάδες, χιλιάδες Χριστιανοί ανά την Ελλάδα και τον κόσμο, παρά τα χρόνια που πέρασαν, (42 από την ενθρόνισή του και 23 χρόνια από την κοίμησή του. Ξεπέρασαν και τους Ιωαννίτες* οι Θεολογικοί της Λαρίσης), τον αγαπούν, τον έχουν στην προσευχή τους. Εσένα, πόσοι σε αγαπούν και σε θεωρούν «ποιμενάρχη» τους;!!!

  Και αφού διαχώρισες την θέση σου απέναντι «σ’ αυτούς», αφού είναι δικός τους, ποιος σου είπε να κάνεις το μνημόσυνο «ξένου» ανθρώπου χωρίς να τους ρωτήσεις;

    Ζηλεύεις την αγάπη τους, θέλεις να δείξεις δεσποτική κατεξουσίαση στον καταθλιπτικό εαυτό σου ότι ο κόσμος ήρθε στην επιστράτευσή σου, κλείνοντας τα μοναστήρια και υποχρεώνοντας τους μοναχούς να κατέβουν στη Λάρισα.

Φαντάζομαι πως αυτή τη φορά θα κάνεις το μνημόσυνο με δικά σου «κόλλυβα» κι όχι όπως του μακ. Αθανασίου, πρό μηνός, που το ‘κανες με «ξένα κόλλυβα», αν, βέβαια, σου περίσσεψαν χρήματα από το πρόσφατο ταξίδι σε Χίο-Μύκονο-Τήνο…..

    Μην αγνοείς ότι δεν απευθύνεσαι σε Μουζίκους.

Κατά τα άλλα ο καθείς τίθεται ενώπιον των πράξεών του και του βλέμματος του Θεολόγου που έλεγε «μείνατε εδραίοι...» Όλοι κρινόμαστε και για τα «ναι»  και κυρίως για τα «ΟΧΙ» μας.

  Πάντως οι τιμώντες την μνήμην σου, ΘΕΟΛΟΓΕ ΜΑΣ, δεν θα συναινέσουμε στη σκοπιμότητα να κλείσει την μονή που θησαυρίζεται το σκήνωμά σου  (23 χρόνια μετά) να  θέσουμε στην μνήμην σου  έναν ακόμη στέφανον εξ ακανθών… Θα τελέσουμε το μνημόσυνό σου με μεγαλείο, όπως μας το ζήτησες, όπως τόσα χρόνια ο π. Αθανάσιος Μυτιληναίος παρέδωσε και το τελούσε χωρίς μίτρες και δεσποτικές ράβδους…χωρίς τους συναγελαζόμενους των σκοτεινών δυνάμεων, με τους διώκτες σου.

ὡς ξένον ξενωθέντα ἐν κόσμῳ·

 ώς ξένον, ὅστις οἶδεν ξενίζειν τοὺς πτωχούς τε καὶ ξένους·

ώς τον ξένον, ὃν Ἑβραῖοι (Μασόνοι) τῷ φθόνῳ ἀπεξένωσαν κόσμῳ·

ώς συμμέτοχο  του Ξενίζοντος του σύμπαντος κόσμου.

         Λαρισαίος 
  * Ιωαννίτες χαρακτηρίζαν τους συμπαραστάτες πιστούς στον αγώνα του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου

Παρασκευή 26 Ιουλίου 2019

        Σχόλια

Μη τους νεκρούς μας τάραττε... κ. Ιερώνυμε!!!

Στά «Κοιμητήρια τής τιμής» βρίσκονται οι συνήγοροί μας

Ο Λαρίσης Θεολόγος

 

        






















"Δέν έχω μάρτυρες νά           παρουσιάσω,

 διότι αὐτοί οἱ συνήγοροί μου

βρίσκονται στά νεκροταφεῖα τῆς τιμῆς,

στή Σικελία καί στήν Ἀθήνα,

θύματα τῆς προσηλώσεως

στήν Πατρίδα καί τήν Δημοκρατία” (Λυσίας).

Αυτά τά εμπνευσμένα λόγια προβάλλει “Πολίτης”, διωκόμενος στά δικαστήρια κατά τήν αρχαιότητα.

Αυτά τά λόγια αποκαλύπτουν τί πραγματικά σημαίνει “Πολίτης” μιάς «χρυσής εποχής». Τού “Xρυσού Aιώνος” τού Περικλέους καί τού ανεπαναλήπτου Eπιταφίου του.

Καί αυτά τά λόγια πρό τής σωτηριώδους θυσίας καί λαμπρότητος τού Κυρίου μας καί τών μιμητών του Μαρτύρων καί Αγίων, τής παλαιάς καί τής συγχρόνου εποχής.

Τυπικός λόγος κ. Ιερωνύμου στό μνημόσυνο για τόν π. Αθανάσιο

Ο νέος  δεσπότης Λαρίσης κ. Ιερώνυμος, πήρε πρωτοβουλία να τελέσει το μνημόσυνο του π. Αθανασίου στον Ι. Ναό του Αγίου Χαραλάμπους Λαρίσης μετά από 13 χρόνια από την κοίμησή του και την παράδοση να τελείται στον τόπο του τάφου του.  Η  σκοπιμότητα της πράξεως δεν έγινε αρκούντως κατανοητή από τους πιστούς, αλλά αποδόθηκε στην  σκοπιμότητα  να  ενώσει, να αναγνωριστεί, κατ’ άλλους   να επιβληθεί επί των Θεολογικών, πάντως γεγονός είναι ότι η πράξη κρίθηκε αδόκιμος και κατόρθωσε να δυσαρεστήσει πλήθος νουνεχών  πιστών.  

Ο λόγος του δεσπότου, τυπικός.  Δεν κατέδειξε το έργο του Γέροντος δείγμα, βέβαια, ότι δεν μπορεί να προσεγγίσει το μεγαλείο του προσώπου και δικαιολογημένα, γιατί δεν του ήταν γνωστό. 

Θέλει νά δευτερώση τά τυπικά μνημόσυνα καί γιά τόν άγιο Θεολόγο μας

Πληροφορούμαστε τώρα, πως προτίθεται  να τελέσει  μνημόσυνο στον μακαριστό μητροπολίτη Λαρίσης Θεολόγο στον  ναό του Αγίου Αχιλλείου στις 28-7-2019.

Αυτό θα ήταν εφικτό για εθιμοτυπικούς λόγους από πλευράς προθέσεως ή διπλωματίας του νέου δεσπότου, για πρώτη φορά μετά από 23 χρόνια από την κοίμησή του.

Όμως η ουσιαστική γνώμη πλήθους πιστών που αγωνίσθηκαν για τον Θεολόγο, μετά και από τα γεγονότα που έλαβαν χώρα με επίκεντρο τον νέον δεσπότη, για να τελεσθεί το μνημόσυνο του Θεολόγου στον  Άγιο Αχίλλειο Λαρίσης, πρέπει να πληρούνται περιληπτικώς οι κάτωθι  αναγκαίες και δικαιολογημένες προϋποθέσεις:

 α) Αν αναγνώριζε τον Θεολόγο κανονικό μητροπολίτη και ότι ο ίδιος  είναι  διάδοχός του.  

 β) Εφόσον  ενεργούσε, ώστε να καταγραφούν στα  δίπτυχα της Εκκλησίας τόσο ο άγιος Θεολόγος, όσο και οι υπόλοιποι 11 άγιοι, οι αδίκως εκδιωχθέντες μητροπολίτες, από τον Σεραφείμ Τίκα και την Μασονία. 

 γ)  Να δηλώσει γραπτώς και  δημοσίως ότι καταδικάζει την Μασονία, Ρόταρυ, Σιωνισμό, τον Οικουμενισμό, την σύναξη του Κολυμπαρίου και την Ουκρανική αυτοκεφαλία και τα συνακόλουθα.  Να επιστραφεί το ποσό των 500; Ευρώ δωρεά που πήρε από τους Ροταριανούς.

Αγιομάχος οικουμενιστής προσβάλλει την μνήμη του Προφήτη Ηλία

Τοῦ π. Θεοδώρου Ζήση

ΑΓΙΟΜΑΧΟΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΗΣ
ΠΡΟΣΒΑΛΛΕΙ ΤΗΝ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΠΡΟΦΗΤΗ ΗΛΙΑ

Ποιοί εὐθύνονται γιά τό ἁγιομαχικό κλῖμα

1. Ἀντιοικουμενιστής ὁ προφήτης Ἠλίας.
Γιά δύο βασικῶς λόγους ὅσοι ἀκολουθοῦν τόν Οἰκουμενισμό – Συγκρητι­σμό τῆς Νέας Ἐποχῆς τοῦ Ἀντιχρίστου δέν τά πᾶνε καλά μέ τόν ἔνδοξο καί πυρφόρο προφήτη Ἠλία. Ἐν πρώτοις, διότι καταπολέμησε ἀποφασιστικά καί ἔμπρακτα, περισσότερο ἀπό τούς ἄλλους προφῆτες, τόν θρησκευτικό Συγκρητισμό – Οἰκουμενισμό τῆς ἐποχῆς του, ὑποστάς γι᾽ αὐτό διωγμούς καί ταλαιπωρίες, «ἐν ὄρεσι καί σπηλαίοις καί ταῖς ὀπαῖς τῆς γῆς»¹ ἀπό τόν βασιλιᾶ τοῦ Ἰσραήλ Ἀχαάβ καί τήν εἰδωλολάτρισσα σύζυγό του Ἰεζάβελ, ἡ ὁποία ἐπέβαλε στούς Ἰσραηλίτες τήν προσκύνηση τοῦ εἰδωλολατρικοῦ θεοῦ Βάαλ, ἀντίστοιχου πρός τόν ἑλληνικό θεό Δία. Ὁ δεύτερος λόγος τῆς ἐχθρότητος τῶν Οἰκουμενιστῶν πρός τόν ἀντιοικουμενιστή προφήτη εἶναι ὁ πύρινος ζῆλος του γιά τήν Πίστη πρός τόν ἀληθινό Θεό, ὁ ὁποῖος ζῆλος τοῦ ἐχάρισε τόν ἐπίζηλο τίτλο τοῦ ζηλωτῆ, ὅπως φαίνεται καί ἀπό τό ἀπολυτίκιο τοῦ Ἁγίου Ἀντωνίου, τόν ὁποῖο ἐπαινεῖ ὁ ὑμνογράφος γιά τό ὅτι μιμήθηκε τόν ζηλωτή Ἠλία· «Τόν ζηλωτήν Ἠλίαν τοῖς τρόποις μιμού­μενος».

Ο Άγιος Ιερομάρτυρας Ερμόλαος [26.7]

από τον Κωνσταντίνο Αθ. Οικονόμου, δάσκαλο, συγγραφέα

“Ἕρμιππος, Ἑρμόλαος ἠδ' Ἑρμοκράτης
Ἑρμῆν σέβοντας ᾔσχυναν παρρησίᾳ.
Ἑρμόλεως ἕκτῃ τε καὶ εἰκάδι δειροτομήθη”.

Ο ΙΕΡΕΑ ΕΡΜΟΛΑΟΣ: Τριακόσια χρόνια μετά την εποχή του επίγειου βίου του Κυρίου πολλοί ήταν οι μαθητές του Θεού της αγάπης σ' όλη την επικράτεια της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, έτσι και στη Νικομήδεια, όπου ζούσε ο ιερέας Ερμόλαος. Ο Ερμόλαος γνώριζε από μικρό παιδί τον γιο του ειδωλολάτρη Ευστόργιου και της χριστιανής Ευβούλης, τον Άγιο, αργότερα, Παντελεήμονα. Κι ήταν χαρά του μεγάλη καθώς έβλεπε τον Παντολέοντα, έτσι τον είχαν ονομάσει οι γονείς του, να μεγαλώνει και να λάμπει στο πρόσωπό του η ευγένεια και η αγάπη του Χριστού, πού η ευλαβική μητέρα του έβαλε στην ψυχή του, και τούτος, ο ιερέας Ερμόλαος σαν πνευματικός πατέρας του, πότισε και καλλιέργησε.

ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ Π. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ: Εξηγείστε μας Σεβασμιότατε

Με μεγάλη απογοήτευση αλλά όχι κι έκπληξη, ακούσαμε προσφάτως τον Μητροπολίτη Αλεξανδρουπόλεως, να προβαίνει σε ανήκουστες δηλώσεις που προσβάλλουν το ορθόδοξο φρόνημα του λαού. Δηλώσεις με τεράστιες προεκτάσεις. Ίσως είναι τυχαίες, ίσως είναι δηλώσεις  «λαγός», προπομπός γι’ αυτά που έρχονται.

Οι δηλώσεις αυτές αφορούν το Λόγο του Θεού. Το Ιερό Ευαγγέλιο.

Ζήσαμε στα πλαίσια του οικουμενιστικού κινήματος μεγάλη προσβολή της πίστεως. Αναγνωρίζοντας μυστήρια στους αιρετικούς και στους σχισματικούς. Οι «ορθόδοξοι» οικουμενιστές δέχονται την ύπαρξη Αληθείας στα αντίχριστα δόγματα των αιρετικών.

Το κύριο όπλο είναι η «αγάπη» (αγαπολογία) που αποτελεί τον Δούρειο Ίππο της αίρεσης στην ορθόδοξη εκκλησία. Κι αυτή η κίβδηλη αγάπη, είναι αγάπη όχι στον άρρωστο αλλά στην αρρώστια. Τόσο μεγάλη είναι αυτή η αγάπη που μας σπρώχνει να «κολλήσουμε» την ασθένεια αντί να θεραπεύσουμε τον ασθενή. Να χαθούμε κι εμείς μαζί του. Κι όσοι αντέδρασαν σε αυτή την κάλπικη αγάπη που μισεί τον Θεό, διώχθηκαν, απειλήθηκαν, λοιδορήθηκαν.

Τώρα βιώνουμε ένα πιο ύπουλο όπλο. Τώρα η αγάπη εξελίχθηκε. Αναβαθμίστηκε. Τώρα που αγαπηθήκαμε τόσο πολύ με τους αιρετικούς και τις αιρέσεις, περισσεύει αγάπη και για το ορθόδοξο πλήρωμα. Τον λαό της Ορθόδοξης Εκκλησίας.

Πλέον ο λαός γίνεται κυρίαρχος, αναγνωρίζεται ως υπέρτερος της ιεραρχίας και εμπνευστής της Καινής Διαθήκης.

Ας εξετάσουμε λίγο τη δήλωση του Σεβασμιότατου.

Στό νιόφερτο δεσπότη τον πολυπροσκυνημένο από αββάδες και λαό άκρως υποτεταγμένο!!!

ΜΙΑ   ΑΠΟ   ΤΑ   ΙΔΙΑ

ΠΑΝΤΟΥ   ΑΠΟΚΑΪΔΙΑ   του Κ.Θ.

 

Κι’  ό  νιόφερτος  ό  Δέσποτας,  σάν  έπιασε  τη  θέση

ευθύς  στρογκυλοκάθισε  και  κάνει  ό,τι  τ’  αρέσει.

Σάν  τούς  Μουζίκους  πάντοτε,  χωρίς  καθόλου  κρίση

τούς  καλαποδεχόμαστε  με  το  σκυφτό  κεφάλι

και  καταντάμε  -αλίμονο-  στο  γνώριμο  το  χάλι!

Ποτέ  μυαλό  δε  βάζουμε.  Κι’  έν  επιγνώσει  κάνουμε

το  ίδιο  πάντα  λάθος.

Είς  το  Χριστό  δε  βλέπουμε  με  πίστη  και  με  πάθος.

Άπάνθρωποι,  αντικαθιστούν  το  Θείο  Πρόσωπό  Του,

πού  ό  καθένας  απ΄ αυτούς  εγκρύπτει  το  σκοπό  του.

Και  ώς  σκοπό  τί  έχουνε;

Καπηλευόμενοι  Χριστό,  κάνοντας  -τυπικά-  σταυρό,

κόσμο  να  υποδουλώσουν,

και  με  περίσσεια  πονηριά,  δήθεν  πώς  θα  τον  σώσουν,

Κάθε  όσιο  και  ιερό  -κι’  είναι  φρικτό  και  τρομερό-

ευθύς  ν’  απεμπολήσουν,

κι’  όσα  προβλήματα  έχουνε,  αυτά  μόνο  να  λύσουν.