Ήταν το καλύτερο μνημόσυνο του δικού μας Θεολόγου!!!
Σάββατο, λίγο πριν το μεσημέρι, πριν
κλείσουν οι πόρτες του μοναστηριού του Στομίου, δρασκέλισα το κατώφλι, κατευθύνθηκα
στο μνήμα του Θεολόγου*. Άδεια η αυλή. Απίθωσα δυό κατιφέδες μπροστά στην
φωτογραφία του και προσκύνησα. Έμεινα για κανα δυό λεπτά να τον κοιτάω…
Σκεφτόμουν πως την επόμενη στην γιορτή-μνημόσυνό του στην πόλη, θα ‘ναι
αμπαρωμένη η πόρτα, θα ‘ναι μόνος του κατόπιν δεσποτικής διαταγής…
Στην επέτειο της εις ουρανούς αναβάσεως της
ψυχής του, που ο ουρανός τον υποδέχθηκε με εντυπωσιακά αστραπόβροντα**, φέτος
δεν ξέρω, αν θα σπάσει την σιγαλιά του
δάσους το κελάηδημα κάποιου πουλιού…
Θα ‘θελα να του πώ πολλά…αλλά σε λίγο οι
δακρυϊκοί αδένες θόλωσαν την μορφή του και απ’ το αθώο χαμόγελό του, μου φάνηκε να βάζει τον δείκτη στο στόμα του, εντολή
να σωπάσω…Έφυγα βουρκωμένος, αλλά καθησυχασμένος. Ήταν δικό του θέμα….απόθεσα σ’
αυτόν το βάρος των σκέψεών μου…
Από την άλλη, ο δεσπότης που αποφάσισε να
τελέσει στην «εξορία» το διχαστικό μνημόσυνο, μακριά από
τον τόπο αναπαύσεώς του, πέρασε ένα δύσκολο βράδυ (Παρασκευή). Η άκρως
άστοχη ανακοίνωση - πρόσκληση για το μνημόσυνο τον έλεγχε, αλλά δεν διόρθωσε. Καλούσε τους πιστούς
να προσευχηθούν (αυτός θα ήταν απλώς τελετάρχης, δεν θα προσευχόταν;) για τον «Ποιμενάρχη τους…» Προκάλεσε έντονες αντιδράσεις.
Σαν την αγία Πρόκλα, την γυναίκα του Πιλάτου
«Πολλά γαρ έπαθον σήμερον κατ' όναρ δι’ αυτόν...»
Κι όμως ο εγωϊσμός, το πείσμα δεν τον αφήνουν... Μπαστουνοκαβαλάρης,
προχωρά, αν και καταλαβαίνει το λάθος… Προχωρά σαν τον Σαούλ πλησιάζοντας τα
τείχη της Δαμασκού!!!
Τότε ο «ήσυχος» ποιμενάρχης μας αγριεύει. Σηκώνει
σαν τον αρχάγγελο την πύρινη ρομφαία και τον εμποδίζει «στώμεν καλώς».. Σαν την
τύφλωση του Σαούλ….
Αναγκάζεται να τον φρενάρει να τον αποτρέψει,
με την κοίμηση προσφιλούς του προσώπου… Το κτύπημα δυνατό, συγκλονιστικό... Αναγκάζεται
ο δεσπότης να προβεί σε διορθωτική κίνηση. Τηλεφωνεί στον ηγούμενο του Στομίου
να προεξάρχει της Θείας Λειτουργίας και του μνημοσύνου ως εκπρόσωπός του!!!
Εύχομαι αυτό το περιστατικό να είναι αφορμή
να αλλάξει πορεία σαν τον Σαούλ….
Στο άκουσμα της θαυμαστής επέμβασης του Θεολόγου, αισθάνθηκα την
παρουσία του. Σαν να με κτύπησε στον ώμο,
ελέγχοντάς με, «εις τι εδίστασας ολιγόπιστε;»
Με «ταλαιπώρησε», σας εξομολογούμαι, εκείνο
το βράδυ, τα δάκρυα δεν άφηναν τα βλέφαρά μου να κλείσουν…Ήρθε μετά από τόσα
χρόνια να μας ταρακουνήσει, να μας ξυπνήσει με την επέμβασή του «ο ποιμενάρχης
μας, ο δικός μας Θεολόγος»!!!
Ήταν το καλύτερο μνημόσυνο για μένα. Κι αν ακούστηκαν
λόγια περί αγιότητάς του, είναι η
πραγματικότητα, αλλά τα προσπέρασα σαν
περιττά, όταν τον αισθάνεσαι τόσο κοντά σου. Είναι σαν τα λόγια που λέγανε στην
πορεία προς Εμμαούς και την φυσική παρουσία του Κυρίου.
Ακόμη και τώρα που γράφω αυτές τις
προσωπικές στιγμές, ένα σφίξιμο στραγγαλίζει τον λάρυγγά μου, δεν μπορώ να του
πώ το «αιωνία η μνήμη».
Οι κατιφέδες που άφησα στον τάφο θα
μαράθηκαν, θα στέγνωσαν από την καλοκαιρινή κάψα, αλλά εσύ με την θαυμαστή
επέμβασή σου αναβλάστησες την πίστη μας και την αγάπη μας στο πρόσωπό σου.
Αισθάνομαι τόσο ευλογημένος που βρέθηκες στο
δρόμο μου...!!!
Ασκληπιάδης
============
* Ο Μακαριστός Θεολόγος εξελέγη Μητροπολίτης Λαρίσης το 1968 και ποίμανε την
Μητρόπολη με πολύ ζήλο και αυταπάρνηση μέχρι το 1974.
Μετά από πολλές, γνωστές σ’ όλους,
οδυνηρές συνέπειες και με βεβαρυμένη υγεία, το βράδυ της 31ης
Ιουλίου 1996, στις 23΄10, σε ηλικία 78 ετών, ο σεβασμιώτατος Μητροπολίτης
Λαρίσης και Τυρνάβου Θεολόγος, εκοιμήθη εν Κυρίω, στην μονάδα εντατικής
θεραπείας του Γενικού Νοσοκομείου Λαρίσης.
** Ο δημοτικός σύμβουλος κ. Χρήστος Ντόλας, δικηγόρος,
σε έγγραφη εισηγησή του προς τον Δήμαρχο και τον πρόεδρο του δημοτικού
Συμβουλίου αναφέρει: «Ο εκδημήσας
εις Κύριον Θεολόγος, ήταν πράγματι ο Δεσπότης στις Καρδιές των πιστών, παρά τις
όποιες σκόπιμες αμφισβητήσεις ορισμένων κύκλων της «επίσημης» Εκκλησίας.
Τις στιγμές που παρέδιδε το πνεύμα του στον
Ύψιστο, τον ουρανό αυλάκωσαν αστραπές και τη γαλήνη της νύχτας διέκοψαν βροντές.
Δεν ξέρω αν ήταν τραγική σύμπτωση ή επανάληψη του φαινομένου του Γολγοθά.
Σίγουρα όμως ήταν η επουράνια δικαίωση».
=========================================================Σχόλια: 29-7-2019
Η "παρουσία" του Θεολόγου στον Μητροπολιτικό ναό της
Λάρισας σε συνδυασμό με την απουσία του δεσπότη οι πιστοί...γέμισαν ασφυκτικά το ναό... Έδειξαν περίτρανα ποιος είναι ο Ποιμενάρχης της Λάρισας...και θά 'ναι για άλλα 76 χρόνια τουλάχιστον.
Λαρισαίος
30-7-2019
Συγκινητικό
.....από βάθους καρδίας..... Μπράβο για την αγάπη σας στον μακαριστό Α. Δ.
