ΥΓΙΗΣ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΤΗΣ, ΟΧΙ
ΘΡΗΣΚΟΛΗΨΙΑ
Μετάνοια τῆς Πολιτείας, μὲ ἄμεσο κατάργησι τῶν Ἀντιχριστιανικῶν Νόμων
ΘΡΗΣΚΟΛΗΨΙΑ
Μετάνοια τῆς Πολιτείας, μὲ ἄμεσο κατάργησι τῶν Ἀντιχριστιανικῶν Νόμων
Οδυσσεύς
Μακρυγιάννης.
«Ἵνα γένησθε ἄμεμπτοι καὶ ἀκέραιοι͵ τέκνα Θεοῦ ἄμωμα
μέσον γενεᾶς σκολιᾶς καὶ διεστραμμένης͵ ἐν οἷς φαίνεσθε ὡς φωστῆρες ἐν κόσμῳ͵...» (Φιλιππ. Β’ 15). (Ἤγουν,
νὰ γίνεσθε καθαροὶ καὶ ἀκέραιοι, τέκνα τοῦ Θεοῦ ἀμόλυντα, ζώντας ἀνάμεσα σὲ γενιὰ πού εἶναι στραβὴ καὶ
διεστραμμένη, καὶ σ’ αὐτοὺς ἐσεῖς νὰ φαίνεσθε ὡς φωστῆρες στὸν κόσμο).
Α.
ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΤΗΣ ΚΑΙ ΕΚΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΟΛΗΨΙΑΣ
[Θρησκευτικότης
καὶ θρησκοληψία]
Μέσα
στὴν παγκόσμιο λαίλαπα τῆς πανδημίας τοῦ Κορωνοϊοῦ, ἀνακύπτουν πολλὰ ζητήματα, Θρησκευτικά, Πολιτικά,
Ἰατρικὰ καὶ Λογικά.
Καὶ τὸ
ἀνακύψαν πρόβλημα καλεῖται νὰ ἀντιμετωπίσει ὁ κάθε ἄνθρωπος μὲ τὴν ὅλη
προσωπικότητά του. Ὁ Χριστιανὸς πού ἔχει κέντρο τῆς ζωῆς τοῦ τὸν Θεό, τὸν Τριαδικὸ Θεό, ἐπιβάλλεται
νὰ καταθέση ἀπαντήσεις στὸν ἑαυτό του καὶ στοὺς ἄλλους.
Ὡς ἀληθής,
ὑγιὴς εὐσέβεια καὶ Θρησκευτικότης ὁρίζεται, ἡ ἐξ ὅλης της Ὑπάρξεως ἀγάπη πρὸς τὸν Κύριο καὶ ἡ Μετοχὴ στὴ Μυστικὴ καὶ
Μυστηριακὴ ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας. Συμμετέχει στὴν πίστι ὁ ὅλος ἄνθρωπος ὡς
ψυχοσωματικὴ ὁλότης. Καὶ μὲ τὴν Βούλησι καὶ μὲ τὴν Νόησι καὶ μὲ τὸ Συναίσθημα καὶ μὲ τὸ Σῶμα του. Τουτέστιν, ἡ ἀληθὴς καὶ γνησία
θρησκευτικότης συντίθεται ἀπὸ τὴν αὐτόβουλο τοποθέτησί μας μέσα στὴν Ἐκκλησία,
μὲ γνῶσι τῶν θεμάτων, μὲ συναισθηματικὴ σταθερότητα καὶ μὲ φροντίδα γιὰ τὸ σῶμα
μας.
Ἀντιθέτως
ἡ θρησκοληψία ἀποτελεῖ μία νοσηρὴ κατάστασι, ὅπου ἰσχυριζόμεθα ὅτι ἀγαπᾶμε τὸν
Θεό, μόνον Συναισθηματικά, χωρὶς νὰ μετέχη ἰσότιμα ἡ Βούλησις καὶ ἡ Νόησις.
Αὐτὴ ἡ
μορφὴ πνευματικῆς ζωῆς ὁδηγεῖ σὲ ἐκτροπὲς καὶ παρεκκλίσεις ἀπὸ τὰ οὐσιώδη βιώματα
τῆς θεοσεβείας μας.