Η Ρωμηοσύνη διαφέρει των άλλων πολιτισμών, διότι έχει το ίδιον θεμέλιον δια τον ηρωϊσμόν της ως και δια την αγιωσύνην της, δηλαδή το ρωμαίϊκον φιλότιμον το οποίον δεν υπάρχει εις τον ευρωπαϊκόν πολιτισμόν. Παρά ταύτα οι Γραικύλοι από το 1821 μέχρι σήμερον προπαγανδίζουν ότι οφείλομεν να εγκαταλείψωμεν την Ρωμηοσύνην και να γίνωμεν Ευρωπαίοι, διότι δήθεν ο ευρωπαϊκός πολιτισμός είναι ανώτερος από την Ρωμηοσύνην.
Το δοκίμιον τούτο δεν προσπαθεί να αποδείξει τίποτε. Η Ρωμηοσύνη δεν αποδεικνύεται. Περιγράφεται. Δεν χρειάζεται απολογητάς. Είναι απλώς αυτό που είναι. Το δέχεται κανείς ή το απορρίπτει. Δια τούτο τα παιδιά των Ρωμηών ή παρέμενον πιστοί και σκληροί Ρωμηοί ή εφράγκευον ή εκτούρκευον.
Και σήμερον άλλοι παραμένουν Ρωμηοί, άλλοι όμως αμερικανεύουν, ρωσεύουν, φραντσεύουν, αγγλεύουν, δηλαδή γραικεύουν.
Εις το παρελθόν οι Ρωμηοί είχον την ηγεσίαν και ήσαν ωργανωμένοι με ρωμαίϊκην έπιστήμην και παιδείαν και επικρατούσαν εις το Ρωμαίϊκον.
Το ερώτημα της Αγίας Σοφίας ή γιατί ο Χριστιανικός Κόσμος δεν λέει τίποτα;
Του Μητροπολίτη Μπίχατς και Πέτροβατς Σεργίου
Η είδηση ότι οι τουρκικές αρχές, με
επικεφαλή τον Πρόεδρο Ερντογάν, σκέφτονται να μετατρέψουν τον ναό της
Αγίας Σοφίας στην Κωνσταντινούπολη – γνωστή και ως Αγία Σοφία – σε
τζαμί, αντηχεί σε όλο τον κόσμο. Λάβαμε αυτήν την απαίσια πρόθεση με
δυσπιστία και όσοι την ανακάλυψαν, τραυμάτισαν ξανά την αιμορραγούμενη
πληγή 567 ετών.
Για περισσότερους από πέντε αιώνες, οι
Ορθόδοξοι Χριστιανοί θρηνούσαν το πιο όμορφο κτίριο στην ιστορία της
ανθρωπότητας, το οποίο βεβηλώθηκε από τον Σουλτάνο Μεχμέτ τον Κατακτητή,
μετατρέποντάς το σε τζαμί το 1453.
Με την πτώση της Κωνσταντινούπολης, αυτή
η κληρονομιά του Ιουστινιανού γνώρισε τις σκοτεινές μέρες της, οι
οποίες διήρκησαν περισσότερο από μισό αιώνα.
Εκείνη την οθωμανική νύχτα, οι Ορθόδοξοι
Χριστιανοί δεν ξέχασαν ποτέ την Αγία Σοφία – τη Μητέρα όλων των ναών,
για τους οποίους κάποιοι εξακολουθούν να αναστενάζουν τόσο οδυνηρά όσο
την ημέρα που το βυζαντινή ψαλμωδία αντικαταστάθηκε από τη φωνή του
ιμάμη.
Ενώ οι Χριστιανοί σε όλο τον κόσμο είναι
διχασμένοι στα πάντα, οι Μουσουλμάνοι στην Τουρκία για άλλη μια φορά
επιτίθονται στη θρησκευτική μας κληρονομιά, την οποία έχουν απαγάγει και
δυσφημίσει.
Ψηφιακή
αναγνώριση προσώπου: μια διεθνής χαρτογράφηση
Γράφει ο Νικόδημος
Καλλιντέρης, Υπ. Διδάκτωρ Δημοσίου Δικαίου
Ας σκεφτούμε το
εξής σενάριο: περιδιαβαίνοντας μια καθημερινή ειρηνική ημέρα τον αστικό
ιστό, αστυνομικές αρχές που είναι τοποθετημένες ανά οικοδομικό τετράγωνο μας
ζητούν επιτακτικά την επίδειξη του δελτίου ταυτότητάς μας για την εξακρίβωση
των στοιχείων μας, προκειμένου να έχουμε την δυνατότητα να κινηθούμε μέσα στην
πόλη. Ανά λίγες δεκάδες μέτρα διενεργείται έλεγχος…
Αναμφίβολα μια
τέτοια τακτική θα εξέγειρε εκτεταμένες (και δικαίως) αντιδράσεις από ενώσεις
πολιτών και ακτιβιστές που προασπίζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις
ελευθερίες, ενώ ίσως θα προκαλoύσε οξύτατη πολιτικοϊδεολογική αντιπαράθεση με
κύριο διακύβευμα τα περί «αστυνομικού κράτους», «κράτους πρόληψης», «κράτους
ασφάλειας».
Υμνήτρια του GlobalPride η υπουργός α-Παιδείας κ. Νίκη Κεραμέως
σ.σ. Πόσο πολύ δικαιώνεται κάθε μέρα ο πρώην Καλαβρύτων κ. Αμβρόσιος που αφόρισε την Κεραμέως και τον γόνο του Μητσοτακέικου,
ο οποίος για να παριστάνει τον πρωθυπουργό εκτελεί χρέη ατζέντη της
παγκόσμιας ελίτ για την προώθηση της σοδομιτικής ιδεολογίας. Τι ξεφτίλα
και αυτή. Κάποτε υπήρχαν πολιτικοί με ήθος, οι οποίοι θεωρούσαν
αυτονόητο καθήκον τους να υπερασπιστούν τις αξίες του λαού που τους
ψήφισε. Σήμερα βλέπουμε τους πολιτικούς να διαφημίζουν στα κοινωνικά
δίκτυα κάθε που τους υποβάλλουν εξωθεσμικά και ξένα κέντρα.
Πάνε μετά και κάνουν νόμους του κράτους κάθε διαστροφή και προδοσία «εν
ονόματι της προόδου και της αλληλεγγύης» δίχως να ρωτούν κανένα. Αν
αυτοί είναι ξετσίπωτοι και προδότες για αυτά που κάνουν, πόσο άθλιοι και
αξιοθρήνητοι είμαστε εμείς που τους ανεχόμαστε; Και το χειρότερο; Τους
ανεχόμαστε να έχουν λόγο και μέσα στην Εκκλησία! Θεέ μου. Κολυμπηθρόξυλο
να μην μείνει. ΦΑΙΗ
Ο προσανατολισμός του ανθρώπου
είναι ένας, αυτός προς τον Πλάστη και Δημιουργό του. Όταν
αποπροσανατολίζεται τότε όλα επιτρέπονται.
Τα παρακάτω έγραψε στο twitter η Υπουργός Παιδείας Νίκη Κεραμέως.
Σε μια ανοικτή, ελεύθερη, ευνομούμενη Πολιτεία, όλοι απολαμβάνουν ίσα δικαιώματα, χωρίς διακρίσεις.
Ο
σεξουαλικός προσανατολισμός είναι στοιχείο της ανθρώπινης ταυτότητας
κάθε ατόμου, ο δε σεβασμός του στο κοινωνικό σύνολο αυτονόητος.
#worldPride2020 #GlobalPride2020. Ορθόδοξος Τύπος
========================================================================
Υμνήτρια του GlobalPride η υπουργός α-Παιδείας κ. Νίκη Κεραμέως
…κατέχοντας θέση ισχύος και νευραλγικής σημασίας, βάζει το λιθαράκι
της στην πλήρη αποδόμηση και αποχριστιανοποίηση αυτής της χώρας.
Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://bit.ly/2WldGra
Είναι αλήθεια, ότι η απογοήτευση των Ελλήνων πολιτών από την πολιτική
ηγεσία αποτελεί μία παγιωμένη κατάσταση. Συγκροτώντας μία σειρά είτε
από επίσημες υπουργικές αποφάσεις, είτε από ανεπίσημες τοποθετήσεις,
εύκολα θα μπορούσε κανείς να διακρίνει πως η Κυβέρνηση της Νέας
Δημοκρατίας καπηλεύεται τους τίτλους μίας ουτοπικής, μάλλον, κυβέρνησης
που σέβεται και υπερασπίζεται την πίστη και το ελληνικό έθνος. Μάλλον, η
προεκλογική τους εκστρατεία φωλιάζει μέσα σε βραχύβιες και ανεκπλήρωτες
θεωρίες ή σε μία καλά οργανωμένη απάτη! Και αυτό γίνεται αντιληπτό από
το γεγονός ότι, ούτε “Νέες” ούτε “Δημοκρατικές” δεν παρουσιάστηκαν οι
μεθοδεύσεις του κυβερνώντος κόμματος. Στον αντίποδα, ανέτρεψε πλήρως την
παραδοσιακή και ορθόδοξη γραμμή που έστω και εικονικά πάσχιζε να
διατηρήσει και εισήγαγε ένα εωσφορικό “κυβερνητικό πρόγραμμα”.
Πρόκειται, βέβαια, για μία ξεδιάντροπη διακυβέρνηση που υπακούει
τυφλά στη Νέα Τάξη Πραγμάτων! Όλοι μας γνωρίζουμε πως μέσα από πολλές
ενέργειές της εκμοχλεύεται ένα πλήρως αντορθόδοξο πνεύμα, το οποίο
κορυφώνεται με τη σύμφωνη απόφαση Κυβέρνησης και Διαρκούς Ιεράς Συνόδου
σχετικά με το κλείσιμο των Ναών. Όμως, ας αναθερμάνουμε τη μνήμη μας με
πράξεις που εμπαίζουν τη νοημοσύνη μας, προσβάλλουν το θρησκευτικό μας
αίσθημα και προϋπαντούν μία όλο και πιο συστηματοποιημένη Κυβέρνηση
Αισχύνης! https://katanixi.gr/2020/07/02
σ.σ. Οι φωτογραφίες από τον Ρωσικό Ναό της Αγίας Αικατερίνης στην Ρώμη εστάλησαν στο ιστολόγιο (εδώ) μαζί με την πληροφορία ότι στο
80 τοις εκατό των Ρωσικών Ναών στην Ιταλία χρησιμοποιούνται ξύλινα
κουταλάκια μιας χρήσεως ή κάνουν απολύμανση της αγίας Λαβίδος. Ο
Θεός μας ξεμπρόστιασε. Για έναν κοροδοϊό (φανταστείτε να ‘ταν και
αλήθεια) η καθίζηση λαϊκών και κληρικών δεν έχει τελειωμό. Με
προβοσκίδες (μάσκες), γάντια και ξύλινα κουταλάκια γίνονται οι Θείες
Λειτουργίες σε Ρωσικό Ναό στη Ρώμη!
Η
μεγαλύτερη δοκιμασία των άλλων είναι το καλύτερο φάρμακο για μας. Εγώ,
ό,τι κι αν έχω, όταν σκέπτωμαι πώς υποφέρουν αυτοί οι άνθρωποι, λέω
“δόξα τω Θεώ”. Θα μπορούσα να είμαι και εγώ ένας παράλυτος και να μην
μπορώ να κουνηθώ καθόλου. Τι θα έκανα τότε; Δόξα τω Θεώ, τώρα είμαι σαν
βασιλιάς.
Να ζης τον πόνο σου σαν να μην υπάρχη.
Όσο περισσότερο κοπιάζεις, τόσο περισσότερη χαρά και περισσότερη χάρι θα πάρεις από τον Θεό.
ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ:Κλείνουν ξανά οι ναοί λόγω έξαρσης του κορονοϊού
ΟRTHODOXIA.INFO | Σπύρος Παπαγεωργίου
Τη διακοπή της
δημόσιας λατρείας σε επτά ορθόδοξες εκκλησίες, που βρίσκονται σε
περιοχές όπου υπάρχει έξαρση του κορονοϊού αποφάσισε ο αρχιεπίσκοπος
Αυστραλίας Μακάριος.
Με σχετική εγκύκλιο, που απευθύνεται στον
αρχιεπισκοπικό επίτροπο Μελβούρνης, Επίσκοπο Δέρβης κ. Ιεζεκιήλ, και
στον αρχιεπισκοπικό επίτροπο Νορθ-Κόουτ, αρχιμανδρίτη κ. Ευμένιο, ο κ.
Μακάριος διευκρινίζει πως “με πόνο ψυχής αλλά με αίσθημα ποιμαντικής
ευθύνης” οι συγκεκριμένοι ναοί θα παραμείνουν κλειστοί για τους πιστούς,
όμως θα τελούνται κανονικά όλες οι ακολουθίες, με την παρουσία μόνο
ιερέα και ψάλτη. Όσον αφορά στα μυστήρια και τις κηδείες,
προτείνει, εφόσον είναι δυνατόν, να τελούνται σε άλλους ναούς –
διαφορετικά, να τελούνται σε αυστηρά στενό οικογενειακό περιβάλλον.
Για
παραβίαση θρησκευτικής ελευθερίας (άρθρο 9 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης
Δικαιωμάτων του Ανθρώπου), καταδίκασε την Ελλάδα το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο
Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, με την απόφαση
http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=001-203165 «Σταυρόπουλος κατά Ελλάδος»
της 25ης Ιουνίου 2020.
Το
Δικαστήριο διαπίστωσε ότι, ενώ ήδη από πολλές δεκαετίες (άρθρα 25-26
του νόμου 344/1976) η ονοματοδοσία αποτελεί την αποκλειστική διαδικασία
κτήσης ονόματος νεογνού, τα ληξιαρχεία εξακολουθούν να καταχωρίζουν τη
βάπτιση ως εναλλακτική διαδικασία κτήσης ονόματος, με αποτέλεσμα την
ακούσια αποκάλυψη των θρησκευτικών πεποιθήσεων των γονέων.
H
απόφαση, παρόλο που δεν είναι η πρώτη, με την οποία το Ευρωπαϊκό
Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου παραπέμπει σε πορίσματα του
Συνηγόρου του Πολίτη, είναι η πρώτη, προ της οποίας το ίδιο το
Δικαστήριο ζήτησε από το Συνήγορο του Πολίτη να καταθέσει υπόμνημα με
τις θέσεις του επί του επίδικου νομικού ζητήματος, έχοντας πληροφορηθεί
σχετικά με παλαιότερο πόρισμα
https://www.synigoros.gr/resources/docs/203083.pdf και με την Ετήσια
Έκθεση 2006
https://www.synigoros.gr/resources/docs/5_annual_ap_dta_06.pdf της
Αρχής.
Με αυτούς τους δημοσιοσχετίστες Επισκόπους, φίλους των Μασώνων και Οικουμενιστές, μας προτρέπουν να κοινωνούμε οι Ποιμένες!
Στα άδυτα της Μασονίας πολιτικοί και
ιερείς σοδομιστές. Αποκαλύψεις από έναν μασσόνο 90ού βαθμού, για τον
ρόλο της Μασσονίας και την σχέση της με τον Παπισμό και όχι μόνον... (2
βίντεο)
ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ
ΑΝΑΡΓΥΡΩΝ
ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΙΩΑΝΝΗ ΤΟΝ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ
[:Α΄ Κορ. 12, 27- 31 και 13,1-8]
«Ὑμεῖς δέ ἐστε σῶμα Χριστοῦ καὶ μέλη ἐκ
μέρους(:εσείς λοιπόν οι
χριστιανοί είστε σώμα Χριστού και μέλη, που ο καθένας σας ανάλογα με το χάρισμά
του έχει κάποια θέση και κάποιο μέλος στη ζωή του συνόλου)»[Α΄Κορ.12,27].
Η ιεραποστολική δράση των αποστόλων
σύμφωνα με τις ματρυρίες των Πράξεων.
Οι άγιοι
απόστολοι μετά τον Κύριο υπήρξαν οι θεμελιωτές της Ιεραποστολής, τα πρόσωπα
εκείνα, τα οποία έδωσαν την πρώτη μεγάλη ώθηση στην εξάπλωση της χριστιανικής
πίστης.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ
ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ
ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΙΩΑΝΝΗ ΤΟΝ
ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ[:Α΄
Κορ. 4,9-16]
Είδες πώς φανερώνει συγχρόνως και τη
σοβαρότητα και την πατρική φροντίδα του και τον φιλόσοφο νου του; Είδες πώς
αφαιρεί την αλαζονεία; «Δοκῶ γάρ ὅτι ὁ Θεὸς ἡμᾶς τοὺς ἀποστόλους ἐσχάτους
ἀπέδειξεν, ὡς ἐπιθανατίους, ὅτι θέατρον ἐγενήθημεν τῷ κόσμῳ, καὶ ἀγγέλοις καὶ ἀνθρώποις
(:κάθε άλλο όμως παρά βασιλεία απολαμβάνουμε
εμείς οι απόστολοι· διότι νομίζω ότι ο Θεός εμάς τους απόστολους μας παρουσίασε
δημόσια και στα μάτια όλων ως τελευταίους, ως καταδίκους που πρόκειται να
θανατωθούν· διότι γίναμε θέαμα σε όλο τον κόσμο, και στους αγγέλους και στους
ανθρώπους. Και από τη μια μας θαυμάζουν οι ενάρετοι άνθρωποι ενώ, από την άλλη,
μας περιφρονούν και μας χλευάζουν οι άλλοι)» [Α΄Κορ.4,9], δείχνει πάλι πολλή έμφαση και βαρύτητα με το να πει
«ἡμᾶς».
Και δεν αρκέστηκε μόνο σε αυτό, αλλά προσθέτει και το αξίωμα, ελέγχοντας έντονα
τους Κορίνθιους προς τους οποίους απευθυνόταν η επιστολή: «ἡμᾶς τοὺς ἀποστόλους(:εμάς τους αποστόλους)», δηλαδή εμάς οι οποίοι υπομένουμε μύρια κακά, που σπείρουμε το κήρυγμα της
ευσεβείας, που σας οδηγούμε σε αυτήν την φιλοσοφία[:ως φιλοσοφία για τους
εκκλησιαστικούς συγγραφείς νοείται γενικά η χριστιανική θεολογία και η κατά
Χριστό άσκηση και ζωή], σε αυτήν τη
φιλοσοφημένη χριστιανική ζωή που θα σας χαρίσει τα αιώνια ουράνια αγαθά· αυτούς,
τους Αποστόλους δηλαδή, τους παρουσίασε δημοσίως ως τελευταίους στη σειρά
ανθρώπους, ως μελλοθάνατους, δηλαδή ως καταδίκους.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ
ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΙΩΑΝΝΗ ΤΟΝ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ [:Ματθ.9,36
και Ματθ.10,1-10]
Και δεν αρκούνταν ο Κύριος μόνο στη θεραπεία
των ασθενειών του λαού, αλλά επιδείκνυε και άλλου είδους πρόνοια· διότι λέει ο
ευαγγελιστής: «Ἰδὼν δὲ τοὺς ὄχλους ἐσπλαγχνίσθη περὶ αὐτῶν, ὅτι ἦσαν ἐκλελυμένοι καὶ ἐῤῥιμμένοι
ὡς πρόβατα μὴ ἔχοντα ποιμένα(:και
όταν είδε τα πλήθη του λαού, αισθάνθηκε συμπάθεια και πόνο γι’ αυτούς, διότι
ήταν αποκαμωμένοι πνευματικώς και παραμελημένοι, σαν πρόβατα που δεν έχουν
ποιμένανα τα προφυλάξει και να ταοδηγήσει στα βοσκοτόπια)»[Ματθ.9,36].
Ένα μεγάλο λάθος στο οποίο πέφτουν πολλοί Χριστιανοί (κυρίως γυναίκες λόγω πλουσιώτερου συναισθηματικού κόσμου, αλλά και άντρες κυρίως για τα «πρωτεία» στα διακονήματα), είναι να αγωνίζονται να αρέσουν στον Πνευματικό σαν άνθρωπο και όχι στον Χριστό και Θεό! Έτσι, η προσωπολατρεία ύπουλα εισβάλλει στην καρδιά τους, δίνοντας
ένα μεγάλο κομμάτι υπαρξιακού της χώρου στο πρόσωπο του Πνευματικού (ένα είδος αρρωστημένης αγάπης) και δεν φθάνουν να αγαπήσουν πραγματικά, ανυπόκριτα και ολοκληρωτικά ποτέ τον Χριστό! Ενδέχεται μάλιστα κάποιοι Πνευματικοί να τρέφουν μία τέτοια
κατάσταση, είτε άθελά τους γιατί δεν την διέκριναν εγκαίρως ή καθόλου (κακώς βέβαια, αλλά άνθρωποι είναι κι αυτοί), είτε γιατί πέφτουν σε κενοδοξία και φιλαρέσκεια (μη γένοιτο).
Όσο απίστευτα κι αν δείχνουν αυτά που διαβάζουμεγια τη δίωξη της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας από τις κρατικές αρχές στο
Μαυροβούνιο, είναι όμως η πραγματικότητα. Οι τελευταίες εικόνες
καταγράφουν ως ποταμούς λαού χιλιάδες πιστών που ξεχύθηκαν στους
δρόμους, υπερασπιζόμενοι τα ιερά και τα όσιά τους παρά τις κάθε είδους
πιέσεις και παρά τις συλλήψεις επισκόπων και ιερέων.
Την Κυριακή 21 Ιουνίου 2020 σε όλες τις
πόλεις του Μαυροβουνίου έλαβαν χώρα οργανωμένες πορείες και προσευχές.
Κλήρος και λαός συγκεντρώθηκαν διαμαρτυρόμενοι για τις ανήκουστες
κατεδαφίσεις ιερών ναών και μοναστηριών. Η Εκκλησία έχει συμπαραστάτες
στον αγώνα της ιατρούς, δημοσιογράφους, φοιτητές, οι οποίοι με
ανακοινώσεις τους στηρίζουν τον ιερό αυτό αγώνα.
Ο
Πέτρος καταγόταν από τη Βηθσαϊδά της Γαλιλαίας και ήταν γιος του Ιωνά,
αδελφός του Αποστόλου Ανδρέα του Πρωτόκλητου. Ο Πέτρος και ο Ανδρέας
ήταν ψαράδες στη λίμνη Γεννησαρέτ. Είχε νυμφευθεί στην Καπερναούμ, όπου
έμενε οικογενειακά μαζί με την πεθερά του.
Όπως
μας πληροφορεί το Ευαγγέλιο, όταν ο Ιησούς έφθασε στη λίμνη της
Γεννησαρέτ συνάντησε τους δυο αδελφούς Πέτρο και Ανδρέα οι οποίοι
έριχναν τα δίχτυα τους. Αμέσως μετά την κλήση τους, άφησαν τα δίχτυα και
τις οικογένειές τους και τον ακολούθησαν. Ψαράς στο επάγγελμα, ήταν
τύπος αυθόρμητος, ορμητικός, και τη ζωή του κοντά στο Χριστό τη
μαθαίνουμε από τα τέσσερα Ευαγγέλια, ενώ την αποστολική του δράση, από
τις πράξεις των Αποστόλων.
Και πρόσεξε από πού αρχίζει· πρώτα από αυτό που θεωρούνταν από αυτούς θαυμαστό και μέγα, το χάρισμα των γλωσσών. Και αφού παρουσίασε το χάρισμα, δεν δείχνει τόσο όσο είχαν αυτοί, αλλά πολύ περισσότερο. Διότι δεν είπε: «εάν ομιλώ γλώσσα», αλλά «Ἐὰν ταῖς γλώσσαις τῶν ἀνθρώπων λαλῶ (:εάν υποτεθεί ότι έχω τέτοια ικανότητα, ώστε να εννοώ και να ομιλώ τις γλώσσες των ανθρώπων)»[Α΄Κορ.13,1]. Τι σημαίνει «των ανθρώπων»; Όλων των εθνών της οικουμένης. Και ούτε σε αυτήν την υπερβολή αρκέστηκε, αλλά θέτει και άλλη πολύ μεγαλύτερη, καθώς συνεχίζει και λέγει: «καὶ τῶν ἀγγέλων, ἀγάπην δὲ μὴἔχω, γέγονα χαλκὸς ἠχῶν ἢ κύμβαλον ἀλαλάζον(:και των αγγέλων, αλλά δεν έχω αγάπη, έχω γίνει χαλκός που ηχολογάει ή κύμβαλο που αλαλάζει χωρίς να αναδίδει κανένα μουσικό φθόγγο)». Είδες πού ανύψωσε το χάρισμα και πού το γκρέμισε και το καταβίβασε; Διότι δεν είπε απλώς, ότι δεν είμαι τίποτε, αλλά ότι «έγινα χαλκός που ηχεί», κάτι αναίσθητο και άψυχο.
Τι τέλος πάντων είναι ο άνθρωπος και πόση είναι η ευγένεια της δικής μας φύσης και πόσο ικανό στην αρετή είναι αυτό το ον, μας το έδειξε περισσότερο από όλους τους ανθρώπους ο Παύλος. Και τώρα σηκώνεται από εκεί που έχει φτάσει και με καθαρή φωνή προς όλους εκείνους που κατηγορούν τη φύση μας απολογείται για χάρη του Κυρίου, προτρέπει την αρετή, κλείνει τα αναίσχυντα στόματα των βλάσφημων και αποδεικνύει ότι δεν είναι μεγάλη η διαφορά ανάμεσα στους αγγέλους και στους ανθρώπους αν θέλουμε να προσέχουμε τον εαυτό μας· γιατί χωρίς να έχει άλλη φύση, ούτε να έχει λάβει άλλη ψυχή, ούτε να κατοικήσει σε άλλο κόσμο, αλλά αν και ανατράφηκε στην ίδια γη και τόπο με τους ίδιους νόμους και συνήθειες ξεπέρασε όλους τους ανθρώπους, οι οποίοι έζησαν από τότε που έγιναν οι άνθρωποι.
Δεν θα έσφαλλε κανένας αν ονόμαζε την ψυχή του αποστόλου Παύλου λιβάδι αρετών και κήπο πνευματικό. Τόσο πολύ ακτινοβολούσε από χάρη και έδειχνε την πίστη της ψυχής του αντάξια αυτής της χάρης. Επειδή λοιπόν έγινε σκεύος εκλογής και καθάρισε καλά τον εαυτό του, εκεί εκχυθεί σε αυτόν πλούσια η δωρεά του αγίου Πνεύματος. Γι’ αυτό μας χάρισε και τους θαυμαστούς ποταμούς, όχι μόνο τέσσερις κατά την πηγή του παραδείσου[:οι τέσσερις ποταμοί που πότιζαν τον παράδεισο ήταν οι Φισών, Γηών, Τίγρης και Ευφράτης· Γέν.2,10-14], αλλά πολύ περισσότερους που ρέουν καθημερινά και δεν ποτίζουν τη γη αλλά τις ψυχές των ανθρώπων που τις διεγείρουν στην καρποφορία της αρετής.
Ποιος λοιπόν λόγος είναι ικανός να εξυμνήσει τα κατορθώματά του; Και ποια γλώσσα θα μπορέσει να πλησιάσει τα εγκώμιά του; Γιατί όταν όλα τα ανθρώπινα αγαθά τα έχει συγκεντρωμένα μια ψυχή, και όλα σε υπερβολικό βαθμό και όχι μόνο τα καλά των ανθρώπων, αλλά και των αγγέλων, πώς θα ξεπεράσουμε το μέγεθος των εγκωμίων; Δεν θα σιωπήσουμε βέβαια γι’ αυτό, αλλά γι’ αυτό, γι’ αυτό ακριβώς θα μιλήσουμε. Γιατί και αυτό είναι το καλύτερο είδος εγκωμίου, το να ξεπερνά δηλαδή των μέγεθος των κατορθωμάτων κατά πολύ την ευχέρεια του λόγου, και η ήττα είναι για εμάς λαμπρότερη από άπειρες νίκες.