ΔΕΝ ΣΑΣ ΘΕΩΡΩ ΑΚΡΟΑΤΑΣ, ΑΛΛΑ ΣΥΝΑΓΩΝΙΣΤΑΣ
Ἔχετε κάποιο ἐνδιαφέρον θρησκευτικό, ποὺ εἶνε σπάνιο πρᾶγμα σήμερα, καὶ αἰσθάνεσθε ἕνα πόνο γιὰ τὰ ἐκκλησιαστικὰ πράγματα. Γι᾿ αὐτὸ τὸ λόγο θέλω νὰ σᾶς ἀνακοινώσω τὰ ἑξῆς ἀναγκαῖα.
Ὡς στρατιῶται Χριστοῦ, ὡς πιστὰ τέκνα τῆς Ἐκκλησίας, δὲν πρέπει νὰ ἀδιαφοροῦμε γιὰ τὰ ἐκκλησιαστικὰ θέματα, ἀλλὰ νὰ δείχνουμε ζωηρὸν ἐνδιαφέρον γιὰ τὴν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ.
Πρέπει οἱ Χριστιανοὶ νὰ εἶνε ἀγωνισταί. Καὶ ὅταν λέμε νὰ εἶνε ἀγωνισταί, δὲν ἐννοοῦμε νὰ πάρουν ῥόπαλα, τουφέκια, καραμπῖνες, ὅπλα. Ὄχι. Μακριὰ αὐτὰ ἀπὸ μᾶς. Χρειαζόμεθα ὅπλα πνευματικά. Καὶ πνευματικά μας ὅπλα εἶνε ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ· εἶνε ἡ διαμαρτυρία μας, εἶνε οἱ φωνές μας, τὸ «αἶσχος», ὅλο αὐτὸ τὸ κλίμα τὸ ὁποῖο μποροῦμε νὰ δημιουργήσωμε, ποὺ εἶνε τὸ φραγγέλλιο τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, τὸ ὁποῖο θὰ πρέπῃ νὰ ὑψώσουμε διαμαρτυρόμενοι γιὰ τὴν ἀθλία κατάστασι τῆς κοινωνίας.
Στὰ μαρτυρολόγια μένουμε κατάπληκτοι βλέποντας τὴν ἀνδρεία τῶν Χριστιανῶν. Ἐμφανίζονταν μπροστὰ στοὺς αὐτοκράτορας καὶ τοὺς τυράννους καὶ φωνάζανε· Αἶσχος, ντροπή σας, ἀπάνθρωποι καὶ σκληροί! Διαμαρτύροντο γιὰ τὴν σκληρότητά των. Τοὺς πιάνανε κι αὐτοὺς καὶ τοὺς βασανίζανε. Τέτοιοι ζωντανοὶ Χριστιανοὶ ἦταν ἐκεῖνοι.
Ἔχουν σύστημα οἱ ἄθεοι νὰ γκρεμίσουν τὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ. Γι’ αὐτὸ πρέπει νὰ εἴμαστε ἕτοιμοι νὰ ὑπερασπίσουμε τὰ ἱερὰ καὶ τὰ ὅσια. Νὰ μὴν ἀναπαυώμεθα στὸ «ἔχει ὁ Θεός» καὶ στὸ «πύλαι ᾅδου οὐ κατισχύσουσιν αὐτῆς» (Ματθ. 16,18). Ἀσφαλῶς δὲν θὰ σβήσῃ ἡ Ἐκκλησία· ἀλλὰ μπορεῖ νὰ σβήσῃ ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα, ὅπως ἔσβησε καὶ ἀπὸ τὴ Μικρὰ Ἀσία. Ποῦ εἶνε ἡ Ἐκκλησία τῆς Μικρᾶς Ἀσίας; ποῦ εἶνε οἱ πενήντα μητροπόλεις της; ποῦ εἶνε οἱ ναοί της; ποῦ εἶνε τὰ μοναστήρια της; ποῦ εἶνε τὰ προσκυνήματά της; ποῦ εἶνε τὰ λείψανά της; ποῦ; ποῦ; ποῦ;
Ἂν ἔχετε διάθεσι ν’ ἀγωνιστῆτε, ὑπάρχει ἐλπὶς νὰ νικήσωμε· ἂν δὲν ἔχετε διάθεσι, θὰ μᾶς σαρώσῃ τὸ κῦμα τῆς ἀπιστίας τῆς ἀθεΐας καὶ ὅλων τῶν αἱρέσεων.
Ἐγὼ σήμερα – αὔριο φεύγω, γέρος ἄνθρωπος εἶμαι. Ἀλλὰ σᾶς προειδοποιῶ καὶ σᾶς λέγω· Θὰ δῆτε πολλὰ δεινὰ στὴν πατρίδα μας, φοβερώτερα ἀπὸ ὅ,τι εἴδαμε ἐμεῖς. Ἀλλὰ ὅ,τι καὶ ἂν συμβῇ, καὶ τὰ ἄστρα νὰ πέσουν καὶ τὰ ποτάμια νὰ στερέψουν καὶ τὰ πάντα νὰ καταστραφοῦν, ἕνα θὰ μείνῃ· Ἰησοῦς ὁ Ναζωραῖος, ὅν παῖδες ὑμνεῖτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας· ἀμήν.
Aπο το βιβλίο Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου
«ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ», εκδοση Β΄, 2008, σελ. 3
«ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ», εκδοση Β΄, 2008, σελ. 3
πηγή: augoustinos-kantiotis
