Ὁ Βατοπαιδινός Αρχιμανδρίτης και καθηγητής π. Νεῖλος (Μπαρόνε) καταπονούμενος ἀόκνως γιά τήν Ρωμιοσύνη καί όμολογητής για τήν Ὀθροδοξία.
Γράφει: ο Λεωνίδας Αλεξάνδρου
[Βιογραφικό π. Νείλου Βατοπαιδινοῦ, Μπαρόνε]
Ὁ π. Νεῖλος εἶναι ἐπίλεκτος Καθηγητής Πανεπιστημίου, στό Ρωμαϊκό καί στό Βυζαντινό Δίκαιο, στή Ρώμη καί στήν Καλαυρία, τῆς Μεγάλης Ἑλλάδος, τῆς Magna Graecia.
Ἐβαπτίσθη Ὀρθόδοξος καί ἐχειροτονήθη ὡς Ἀρχιμανδρίτης.
Ἐγκαταβιεῖ σέ παλαιό Mοναστηριακό συγκρότημα στό Stilo τῆς Καλαυρίας, καταπονούμενος ἀόκνως γιά τήν Ρωμιοσύνη καί τήν Ὀθροδοξία
Καθηρέθη ἀντικανονικῶς καί παρανόμως, χωρίς οὐδεμία δίκη καί κατηγορία ἀπό τό “Παρα-Φανάρι”. Καί, χωρίς κοινοποίησι τῆς ἀποφάσεως. (Προσφιλής μέθοδος που εφήρμοσαν για τους 12 ΑΞΙΟΥΣ Μητροπολήτες).
Προφανῶς, κατ’ ὑπόγειο ἀδήριτο ἀπαίτησι, τοῦ ἰδίου τοῦ μεγάλου Αἰρεσιάρχου, τοῦ εἰς Ρώμη Πάπα.
Καί φυσικά, μέ παρέμβασι τῆς Ἰταλικῆς Κυβερνήσεως.
[Ὄχι Οὐτοπία, μά, Ἀναστημένη Μεγάλη
Ἑλλάδα]
Ὁ π. Νεῖλος, περιάγει ὁλόκληρο τήν Ἰταλία, καταφλέγων ἀνθρώπους καί πυρπολῶν τίς καρδιές τῶν ἑκατομμυρίων Κρυπτο-Ρωμιῶν.
Κινεῖ ὁλόκληρο τόν μηχανισμό Ἀναζωπυρώσεως τῆς Μεγάλης Ἑλλάδος. Τοποθετεῖ μέ σύνεσι Ἱερές “Βόμβες” μέ βραδυφλεγές “Φυτίλι”. Ἀνασκαλεύει τίς παλιές ρίζες, ὥστε γιά νά πετάξουν βλαστάρια καί κορμούς.
Καταχωρεῖται ὡς ἕνας σύγχρονος Ἡγέτης, στόν ὁποῖο διαλάμπουν πλήρη καί μέ ἔντασι τά Ἐθνικά καί τά Ὀρθόδοξα Ἰδεώδη.
Γύρω του περιδινεῖται ὁλόκληρος ἡ Ἐπανάφλεξις καί ἡ Ἐξανάστασις τῆς Μεγάλης Ἑλλάδος. Συνεχίζει ἕνα μεγαλειῶδες ἐπίτευγμα, τό ὁποῖο ὁραματίσθη, ἀλλά καί ἐνεργοποίησε, ὁ ἐκδιωχθείς Προκαθήμενος Ἱερώνυμος Α’, κατά τήν περίοδο τῆς δράσεώς του, 1967-1973. Φυσικά μέ τήν οὐσιώδη μυστική Συνέργεια τῆς τότε Ἑλληνικῆς Κυβερνήσεως.
Ἀναδεικνύεται εἰς ἕναν συναρπαστικό “Γνωμ-Ηγήτορα”.
-Εἶναι παρών ἐκεῖ ὅπου γράφεται ἡ ἀληθινή Ἐθνικο-Εκκλησιαστική Ἱστορία.
-Ναί εἶναι ἐκεῖ. Ἰχνογραφεῖ μαζί μέ τούς Πανέλληνες τήν Νεωτέρα Ἑλληνορθοδοξο Ἱστορία τῆς Μεγάλης Ἑλλάδος. Γ2
Ὁ Πατήρ, φέρει ἀνεξίτηλο τό Πατερικό Ὕφος καί τό ἁγιασμένο Ἦθος. Καταγράφεται ὡς ἕνας σύγχρονος “Λέων πῦρ πνέων”.
Πρόκειται γιά ἕναν ἀναστημένο “Λεοντ-Άρνα” τῆς διαχρονικῆς Φυλῆς μας.
Δυστυχῶς, ἀπέναντί του παρατάσσονται ὡς πολέμιοι, εἰς ἔργο “Ἀντι-Ιεραποστολῆς”, “Ἀντι-Εκκλησίας”, “Ἀντι-Ελλάδος” καί “Ἀντι-Ρωμιοσύνης”, ἕνα “Ἀντι-Φανάρι” καί ἕνα “Ἀντι-Βατοπαίδι”. Ἀλλά, θά ἀποτύχουν στόν ἐντεταλμένο σχεδιασμό τους.
[Ἀπάντησι μέσα ἀπό τά Ἅγια Συναξάρια]
Ἐπανερχόμεθα στό ἀπαντητικό κατάστιχο τοῦ σεβασμίου π. Νείλου, πρός τήν διοίκησι τῆς Ἱ. Μονῆς Βατοπαιδίου. Αὐτό ὁμοιάζει νά εἶναι βγαλμένο ζωντανά, μέσα ἀπό τά παλαιά Ἅγια Συναξάρια. Ἀποκαλύπτει βαθειά Ταπείνωσι, ἀλλά καί Ἐλευθέρα, Ἐνσυνείδητο καί Ἑκούσιο Θυσία γιά τήν Πατρίδα καί γιά τήν Ὀρθοδοξία.
Μέσα στόν σύγχρονο ὀχετό τῆς ποικιλωνύμου παραπληροφορήσεως καί τῶν ξυλίνων ἀπνευματίστων φθόγγων, ἄς ἀπολαύσουμε λόγους πνευματικῆς ὑπερβάσεως.
