Χωρὶς τὶς προσευχὲς ὅλων, οἱ ὁποῖες εἰσακούσθηκαν ἀπὸ τὸν Κύριόν μας, μεσιτεύοντας ἡ Παναγία μας καὶ πρεσβεύοντας οἱ Ἅγιοί μας στοὺς ὁποίους ἀπευθύνθηκαν Πατέρες καὶ ἀδελφοί ὅπως καὶ ἡ οἰκογένειά μου, ἴσως νὰ μὴν ἤμουν σὲ θέση νὰ γράψω αὐτὰ ποὺ γράφω τώρα,...
Πατέρες καὶ ἀδελφοί, χαίρετε ἐν Κυρίῳ!
Μετὰ ἀπὸ παρέλευση 6 μηνῶν ἀναστολῆς λειτουργίας λόγῳ ἀσθενείας μου, τὸ ἱστολόγιο ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΣ, μὲ τὴν βοήθεια τοῦ Χριστοῦ καὶ τῆς Παναγίας μας ἐπιστρέφει.
Κατ᾿ ἀρχήν, νὰ εὐχαριστήσω ἐκ βάθους καρδίας ὅλους τοὺς ἀδελφοὺς καὶ ἀδελφὲς ποὺ προσευχήθηκαν γιὰ τὴν ὑγείαν μου καὶ ἔδωσαν τὸ ὄνομά μου γιὰ μνημόνευση σὲ ἐνορίες καὶ μοναστήρια ἐντὸς καὶ ἐκτὸς Ἑλλάδος, ὅπως καὶ ὅλους τοὺς ἱερεῖς καὶ ἱερομονάχους ποὺ μὲ μνημόνευαν τόσους μῆνες καὶ κάποιοι συνεχίζουν ἀκόμη.
Χωρὶς τὶς προσευχὲς ὅλων, οἱ ὁποῖες εἰσακούσθηκαν ἀπὸ τὸν Κύριόν μας, μεσιτεύοντας ἡ Παναγία μας καὶ πρεσβεύοντας οἱ Ἅγιοί μας στοὺς ὁποίους ἀπευθύνθηκαν Πατέρες καὶ ἀδελφοί ὅπως καὶ ἡ οἰκογένειά μου, ἴσως νὰ μὴν ἤμουν σὲ θέση νὰ γράψω αὐτὰ ποὺ γράφω τώρα, εἴτε λόγῳ τῆς σοβαρότητος τῆς ἀσθενείας μου, εἴτε ἐπειδὴ μπορεῖ νὰ μὲ εἶχε καλέσει ὁ Κύριος.
Ἔτσι, οἰκονόμησε ὁ Τριαδικὸς Θεός μας καὶ μοῦ ἔδωσε θαυματουργικῶς, παράταση ζωῆς μήπως καὶ μετανοήσω γιὰ τὶς ἁμαρτίες μου ποὺ τόσο πολὺ τὸν ἔχω στεναχωρήσει ἄπειρες φορές καὶ συνεχίζω ἀκόμα.
Μὲ τὴν εὐλογία τοῦ Πνευματικοῦ μας, πρὸς Δόξαν Θεοῦ μόνο καὶ πνευματικὴν ὠφέλεια ὅλων τῶν ἀδελφῶν μας, θὰ περιγράψω ὅσο μπορῶ ἐν συντομία, τὸ χρονικὸ τῆς νοσηλείας μου καὶ τὴν θαυματουργικὴ ἀποκατάσταση τῆς ὑγείας μου, ἀπὸ τὴν ὁποία γλύτωσα ἀπὸ πολὺ μεγάλες δοκιμασίες καὶ ἐπικίνδυνες καταστάσεις, ποὺ μποροῦσαν νὰ δημιουργηθοῦν κατὰ τὴν διάρκεια τῆς θεραπείας μου λόγῳ τῆς καταστάσεως ποὺ ἐπικρατοῦσε καὶ ἐπικρατεῖ μέσα στὰ νοσοκομεῖα ἐξαιτίας τῆς διαχειρίσεως καὶ τῶν «πρωτοκόλλων» τοῦ κοροναϊοῦ, καὶ κυρίως κατὰ τὴν δεύτερη εἰσαγωγή μου στὸ νοσοκομεῖο τὸν Φεβρουάριο τοῦ 2021, ἐπειδὴ ἡ κατάσταση εἶχε δυσκολέψει πάρα πολὺ.
Δοκιμασίες τὶς ὁποῖες θὰ ἐπωμίζονταν καὶ ἡ ἀγαπημένη μου σύζυγος, ὅπως αὐτὲς, ποὺ στάθηκε στὸ πλευρό μου τόσους μῆνες νοσηλείας μου ἐντὸς καὶ ἐκτὸς νοσοκομείου.
Ξεκινῶ τὴν περιγραφὴ, θυμίζοντας πὼς ἡ πρώτη ἀπροειδοποίητη ἀναστολὴ τοῦ ἱστολογίου μας ἔγινε στὶς 25 Αὐγούστου τοῦ 2020 ὅπου ἔγιναν καὶ οἱ τελευταῖες ἀναρτήσεις, λόγῳ αἰφνίδιας ἐπιδείνωσης τῆς ὑγείας μου μὲ κάποιες στοματικὲς αἱμορραγίες καὶ πάρα πολὺ χαμηλὸ αἱματοκρίτη ὅπου καὶ εἰσάχθηκα ἐπειγόντως σὲ νοσοκομεῖο τῶν Ἀθηνῶν.
Διάγνωση: Ὀξεῖα προμυελοκυτταρικὴ λευχαιμία. Νοσηλεύτηκα γιὰ 42 συνεχόμενες ἡμέρες μέσα στὸ νοσοκομεῖο μὲ χημειοθεραπεῖες κ.λπ. οἱ ὁποῖες μὲ ἐξασθένησαν τελείως σωματικὰ, ἀλλὰ καὶ ὁ ἐγκλεισμὸς στὸ νοσοκομεῖο γιὰ 42 ἡμέρες, μὲ εἶχε ρίξει ἀρκετὰ ψυχολογικὰ τὸ ὁποῖον κατάλαβα μόνο ὅταν βγῆκα ἔξω. Ὅμως, μὲ τὴν βοήθεια τοῦ Κυρίου μας καὶ τὴν Χάρη τῆς Παναγίας μας, ποτὲ δὲν παραπονέθηκα γιὰ τὴν ἀσθένεια καὶ τὴν δοκιμασία ποὺ ἐπέτρεψε ὁ Θεὸς νὰ μὲ βρεῖ, οὔτε ἡ σύζυγός μου.
Ἀντιθέτως τὸ θεωρήσαμε καὶ οἱ δύο μας κάτι σὰν εὐλογία, γνωρίζοντας πολὺ καλὰ, ὅτι τὸ ἐπέτρεψε ὁ Θεὸς πρὸς ὄφελος τῆς ψυχῆς μας καὶ κάποιες στιγμὲς ποὺ ἔνιωσα, ἀνθρωπίνως κάποιο φόβο γιὰ τὴν ζωή μου, τὴν ἴδια στιγμὴ τὸν ἔδιωχνε τὸν φόβο αὐτὸ, ἡ σκέψη πὼς ὅλα εἶναι ὑπὸ τὸν ἔλεγχο τοῦ Θεοῦ καὶ μᾶς καλεῖ τὴν καλύτερη στιγμὴ γιὰ τὴν ψυχή μας, τὸν καθένα μας!
Καὶ ὄντως μᾶς ὠφέλησε καὶ τοὺς δύο πραγματικὰ μὲ ὅλα αὐτὰ ποὺ περάσαμε, ἀλλὰ καὶ μὲ αὐτὰ ποὺ εἴδαμε μέσα στὸ νοσοκομεῖο, τὸν πόνο καὶ τὰ πάσης φύσεως σοβαρότατα προβλήματα ποὺ πέρναγαν συνάνθρωποί μας.
Παραθέτω παρακάτω ἕναν σύνδεσμο ἀπὸ μία ἀνάρτηση γνωστοῦ ἀξιόλογου ἱστολογίου (Οίμος-Αθήνα), ἑνὸς κειμένου ποὺ ἔγραψε γιὰ ἐμένα ἕνας καλὸς φίλος χριστιανὸς καὶ ἀρθρογράφος, ὅσον ἀφορᾶ τὴν ἀντιμετώπιση τῆς δοκιμασίας ποὺ πέρασα.
Ὁ τίτλος τοῦ κειμένου εἶναι: ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΟΥ, ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ! ΠΑΝΟ, ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ! καὶ ὁ σύνδεσμος http://oimos-athina.blogspot.com/2021/08/blog-post_65.html
Γιὰ νὰ μὴν παρεξηγηθῶ, νὰ ἀναφέρω πὼς αὐτὸ δὲν τὸ κάνω ἀπὸ ἔπαρση, ἀλλὰ κατ᾿ ἀρχὴν γιὰ τοῦ λόγου τὸ ἀληθὲς γιὰ ὅσα ἔγραψα παραπάνω, καὶ κατὰ δεύτερον πρὸς Δόξαν Θεοῦ καὶ πρὸς ὄφελος ὅλων τῶν ἀδελφῶν. Δὲν πρέπει ποτὲ νὰ μᾶς παίρνει ἀπὸ κάτω, ὅποια δοκιμασία καὶ ἄν ἐπιτρέπει ὁ Θεὸς.
Ὅλα γίνονται γιὰ τὸ καλό μας, ὅπως καὶ αὐτὸ ποὺ περνᾶμε τώρα μὲ τὴν ἀσθένεια τοῦ κοροναϊοῦ, τὸ ὁποῖον ἐπέτρεψε ὁ Θεὸς διὰ τὶς ἁμαρτίες καὶ τὴν ἀπόλυτη ἀποστασία μας ἀπὸ Ἐκεῖνον καὶ Ἐκεῖνος γνωρίζει πότε θὰ ἐπέμβει καὶ θὰ γκρεμίση αὐτὸ τὸ σαθρὸ οἰκοδόμημα τῶν δαιμονόπληκτων νεοταξιτῶν.
Συνεχίζω: Στὶς 4 Δεκεμβρίου τοῦ 2020, ἀνοίγουμε πάλι τὸ ἱστολόγιο μας (Tό «ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΣ» ἐπιστρέφει) ἀφοῦ βρίσκομαι σὲ ὕφεση μὲ τὴν ἀσθένεια μου, πλὴν ὅμως ἔπρεπε κάποια στιγμὴ πάλι νὰ κάνω ἕνα μυελόγραμμα νὰ δοῦμε πῶς πάει ὁ μυελός.
Τὸ ἀποτέλεσμα, δὲν ἦταν τὸ προσδοκώμενο. Τὸ γονίδιο PML/RARa θετικὸ ἀντὶ ἀρνητικὸ. Αὐτὸ σήμαινε ἐπιστροφὴ στὸ νοσοκομεῖο γιὰ περαιτέρω θεραπεία γιὰ 5 ἑβδομάδες τουλάχιστον, ἴσως νὰ χρειαζόταν καὶ 6η ἑβδομάδα κατὰ τοὺς ἰατροὺς γιὰ νὰ ἀρνητικοποιηθεῖ καὶ κατόπιν ἀπαραίτητα γιὰ αὐτόλογη μεταμόσχευση μυελοῦ τῶν ὀστῶν (ἀφοῦ τὸ γονίδιο αὐτό, ἔδειξε ἀνθεκτικότητα στὶς χημειοθεραπεῖες) μὲ ὅτι αὐτὸ συνεπάγεται, συμπεριλαμβανομένης καὶ τῆς πολὺ δύσκολης καὶ ἐπικίνδυνης καταστάσεως ποὺ ἐπικρατοῦσε (καὶ ἐπικρατεῖ) σὲ ὅλα τὰ νοσοκομεῖα μὲ τὸν κοροναϊό ὅπως ἀνέφερα παραπάνω.
Ἔτσι στὶς 20 Φεβρουαρίου 2021 κάνουμε μία ἀνάρτηση ἀναφέροντας τὴν ἀναστολὴ λειτουργίας τοῦ ἱστολογίου μας καὶ παράλληλα ζητῶντας τὶς προσευχὲς ὅλων, Πατέρων καὶ ἀδελφῶν διὰ τὴν σοβαρότητα τῆς καταστάσεως τῆς ὑγείας μου.
Τὶς πρῶτες 4 ἡμέρες στὸ νοσοκομεῖο, ἔκανα τὶς ἀπαραίτητες ἐξετάσεις γιὰ νὰ ξεκινήσουμε τὶς χημειοθεραπεῖες ποὺ θὰ διαρκοῦσαν ἀπὸ 5 ἕως 6 ἑβδομάδες ὅπως προεῖπα καὶ στὴν συνέχεια γιὰ αὐτόλογη μεταμόσχευση μυελοῦ τῶν ὀστῶν.
Ἐδῶ νὰ ἀναφέρω, πὼς ἀπὸ τὴν πρώτη εἰσαγωγή μου στὸ νοσοκομεῖο, πάνω σὲ λεγόμενα τῶν ἰατρῶν καὶ τὶς τόσες γελοιότητες καὶ ὑπερβολὲς ὅσον ἀφορᾶ στὰ μέτρα γιὰ τὴν ἀντιμετώπιση τοῦ κοροναϊοῦ ποὺ ἄκουγα, εἶχα ἀντιδράσει ἀρκετὲς φορὲς καὶ βέβαια ἑπόμενο ἦταν νὰ στοχοποιηθῶ κατὰ κάποιο τρόπο καὶ νὰ ἀλλάξει κάπως ἡ συμπεριφορά τους πρὸς ἐμένα ποικιλοτρόπως.
Ἐπίσης νὰ πῶ, ὅτι στὶς 15 ἡμέρες περίπου ποὺ παρέμεινα στὸ νοσοκομεῖο κατὰ τὴν δεύτερη εἰσαγωγή μου, συμπεριλαμβανομένων καὶ τῶν πρώτων 4 ἡμερῶν γιὰ τὶς ἀπαραίτητες ἐξετάσεις, μοῦ ζητήθηκε 5 φορὲς νὰ κάνω test γιὰ κορωναϊό.
Ἀφοῦ ξεκίνησα τὶς χημειοθεραπεῖες, στὸ τέλος τῆς πρώτης ἑβδομάδας μοῦ ἦρθαν πάλι γιὰ test κοροναϊοῦ.
Ἦταν ἡ 4η φορὰ καὶ ἀντέδρασα ἀρκετὰ καὶ ρωτῶντας τὸν γιατρό, τί θὰ γίνει ἄν βγῶ θετικὸς, ἡ ἀπάντησή του ἦταν ἡ ἑξῆς: «Θὰ σὲ πάω στοὺς Covid».
Τοῦ ἀπάντησα μὲ ἔντονο ὕφος: «Τί λὲς γιατρὲ, εἶμαι μὲ λευχαιμία καὶ θὰ μὲ πᾶς στοὺς Covid γιὰ νὰ τελειώσω; Δὲν μπορῶ νὰ πάω σπίτι μου νὰ κάνω καραντίνα ἤ νὰ πάρω τὰ κατάλληλα φάρμακα νὰ ἀντιμετωπίσω τὸν κοροναϊό;».
Ἀφοῦ εἶδε ὅτι ἄρχισα νὰ ἀντιδρῶ ἔντονα μοῦ εἶπε πὼς ἄν ἔβγαινα θετικός καὶ δὲν νοσοῦσα, θὰ μὲ ἄφηνε νὰ πάω σπίτι μου νὰ κάνω τὴν ἀπαραίτητη καραντίνα.
Δηλαδή, ἄν παρουσίαζα συμπτώματα, κρατούμενός τους καὶ κατ' εὐθεῖαν στοὺς Covid!
Εἶχαν βέβαια συμβεῖ διάφορα καὶ μοῦ εἶχαν εἰπωθεῖ πολλὰ ψέματα σχετικὰ μὲ «κρούσματα» κοροναϊοῦ τὰ ὁποῖα μοῦ τὰ διέψευσαν, νοσηλεύτριες καὶ καθαρίστριες, ἀλλὰ γιὰ λόγους εὐνόητους δὲν λέω τίποτα παραπάνω.
Ὑπέκυψα τελικὰ καὶ ἔκανα τὸ test καὶ τὸ ἀποτέλεσμα ἀρνητικό καὶ αὐτὴ τὴν φορά.
Σημειωτέον, ἐκεῖνες τὶς ἡμέρες εἶχαν ἀπαγορεύσει ἀκόμα καὶ μὲ ἀρνητικὸ test γιὰ covid, τοὺς ἀπαραίτητους συνοδοὺς μέσα στὸ νοσοκομεῖο, ἀφήνοντάς μας χωρὶς ἕναν ἄνθρωπο δίπλα μας γιὰ ὅ,τι μπορεῖ νὰ χρειαζόμασταν.
Ἀφυπνισμένος γιὰ τὰ ὅσα συνέβαιναν μέσα στὰ νοσοκομεῖα ἀπὸ διάφορα μέσα κοινωνικῆς δικτυώσεως, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὸν γνωστὸ δικηγόρο ποὺ ἔχει γλυτώσει ἀρκετοὺς ἀνθρώπους ἀπὸ τὶς «περίφημες» μὴ ἀναγκαῖες διασωληνώσεις, ἄρχισα νὰ ἀνησυχῶ πολὺ ἔντονα ὅτι πιθανότατα ἔρχεται καὶ ἡ σειρά μου.
Μετὰ ἀπὸ 2 ἤ 3 ἡμέρες ἀπὸ τὸ 4ο test, δὲν θυμᾶμαι ἀκριβῶς, ἄρχισα νὰ προσεύχομαι θερμὰ στὴν Παναγία μας νὰ μοῦ δείξει τί πρέπει νὰ κάνω, διότι ἔβλεπα γενικὰ, πὼς τὰ πράγματα δὲν πήγαιναν καλὰ καὶ ἔνοιωθα ὅτι μπορεῖ νὰ μοῦ συμβεῖ κάτι ἄσχημο ἐκεῖ μέσα.
Ἀφοῦ ἦρθαν τὸ πρωὶ καὶ μᾶς πῆραν αἷμα κ.λπ. (ἤμασταν δύο ἀσθενεῖς σὲ δίκλινο δωμάτιο), σὰν νὰ εἶχε πάρει τὸ αὐτί μου ὅτι θὰ ἔρχονταν σὲ λίγο γιὰ νὰ κάνουμε πάλι (5ο) test.
Ἔτσι καὶ ἔγινε. Τότε ἀντέδρασα πολὺ ἔντονα καὶ ἀποφασιστικὰ λέγοντάς τους πὼς δὲν πρόκειται νὰ τὸ κάνω. Ἔφυγε ὁ εἰδικευόμενος γιατρὸς καὶ ἔρχεται σὲ λίγα λεπτὰ ὁ ἐπιμελητής του καὶ μὲ ἔντονο ὕφος πῆγε νὰ μοῦ ἐπιβάλει νὰ τὸ κάνω λέγοντάς μου, ὅτι μπορεῖ νὰ τοὺς κολλήσω τὸν θάλαμο ἄν εἶμαι θετικός. Τοῦ ἀπάντησα: «Ἄν ἔχεις τέτοιο πρόβλημα φεύγω ἀπὸ μόνος μου αὐτὴ τὴν στιγμή».
Μὴν ξέροντας τί ἄλλο νὰ πεῖ, φεύγει θυμωμένος καὶ μοῦ κλείνει τὴν πόρτα μὲ δύναμη.
Αὐτὸ ἦταν, ὅπως ἤμουν μὲ τὶς πυτζάμες καὶ τὸν φλεβοκαθετήρα στὸ χέρι, ἀφοῦ εἶχα βγάλει τὸν ὀρό, βάζω τὰ παπούτσια μου, γέμισα τὰ δυὸ σακκίδια ποὺ εἶχα μὲ ὅτι χώραγαν μέσα ἀπὸ τὰ πιὸ ἀπαραίτητα πράγματα ποὺ εἶχα καὶ φεύγω τρέχοντας πρὸς τὸ πάρκιν τοῦ νοσοκομείου νὰ πάρω τὸ αὐτοκίνητό μου.
Βάζω τὰ καλώδια στὴν μπαταρία ποὺ τὰ εἶχα βγάλει, εἰδοποιῶ τὴν σύζυγό μου καὶ τὸν δικηγόρο ποὺ ἀνέφερα πιὸ πάνω, νὰ εἶναι ἐνήμεροι σὲ περίπτωση ποὺ μὲ σταματοῦσαν στὴν πύλη, γιὰ νὰ ἐπέμβουν.
Γιὰ νὰ μὴν κουράσω ἄλλο, παραλείποντας πολλά, ἀναφέρω πὼς μετὰ ἀπὸ τηλεφωνήματα τῶν ἰατρῶν πρὸς ἐμένα, ἐπέστρεψα πίσω κάνοντας τὴν θεραπεία τῆς ἡμέρας τὴν ὁποία δὲν εἶχα προλάβει νὰ κάνω, κάνω καὶ τὸ test, ἀφοῦ ὅμως εἶχαν ἐπιτρέψει κατόπιν ἀπαιτήσεώς μου, νὰ ἔρθει καὶ ἡ σύζυγός μου μαζί μου καὶ δίνοντάς μου ἐξιτήριο θὰ συνέχιζα τὶς θεραπεῖες στὴν ἐξωτερικὴ μονάδα τοῦ νοσοκομείου καὶ τελειώνοντας κάθε λήψη φαρμάκου θὰ πήγαινα σπίτι μου. Ὅλα αὐτὰ, ἀφοῦ θὰ ἔβγαινε ἀρνητικὸ τὸ test.
Νὰ πῶ ἐπίσης, πὼς μόλις ἐπέστρεψα στὸ νοσοκομεῖο μαζὶ μὲ τὴν σύζυγό μου, μοῦ ἦρθαν τὰ 5 ἄτομα ποὺ μὲ παρακολουθοῦσαν (ἰατροὶ καὶ εἰδικευόμενοι), πιθανὸν νὰ νόμιζαν ὅτι θὰ μὲ φοβήσουν.
Μεταξὺ ὅλων ὅσων τοὺς εἶπα καὶ μοῦ εἶπαν, τοὺς ἀνέφερα μὲ πολὺ ἔντονο ὕφος καὶ φωνή, πὼς ἔχω πλήρη ἐπίγνωση τὸ τί γίνεται μέσα στὸ νοσοκομεῖο, ὅπως καὶ στὰ περισσότερα νοσοκομεῖα τῆς Ἑλλάδος σχετικὰ μὲ τὸ θέμα τοῦ κορονοαϊοῦ καὶ ὅτι δὲν δέχομαι καμμία ἀμφισβήτηση καὶ ἄλλη κουβέντα γιὰ τὸ θέμα αὐτὸ καὶ ὅτι ἔχω ἀπόλυτο δίκιο νὰ μὴν τοὺς ἐμπιστεύομαι καὶ νὰ φοβᾶμαι.
Νὰ σημειωθεῖ ἐδῶ, πὼς οἱ ἴδιοι μοῦ εἶπαν πὼς θὰ μοῦ ἔδιναν ἐξιτήριο καὶ θὰ συνέχιζα τὶς θεραπεῖες στὴν ἐξωτερικὴ μονάδα, ἐνῶ πρὶν ἀντιδράσω μὲ τὸν τρόπο ποὺ ἀντέδρασα φεύγοντας ἀπὸ τὸ νοσοκομεῖο, μοῦ τὸ εἶχαν ἀπαγορεύσει ρητῶς ὅταν ζήτησα νὰ κάνω τὶς θεραπεῖες σὲ ἐξωτερικὴ μονάδα καὶ νὰ πηγαίνω σπίτι μου καὶ ὅτι ἦταν ἄκρως ἐπικίνδυνο γιὰ τὴν ὑγεία μου μὲ πιθανὲς παρενέργειες στὴν καρδιά.
Τώρα, ὅλη αὐτὴ ἡ ἐπικινδυνότητα ποὺ πῆγε ξαφνικά, ἐκεῖνοι γνωρίζουν. Μήπως ἔπαιξε ρόλο ἡ ἀναφορά μου «πὼς γνώριζα πολὺ καλὰ τὶ συμβαίνει μέσα στὰ νοσοκομεῖο» καὶ ἔπρεπε τὸ συντομότερο νὰ φύγω μακρυά τους γιατὶ πιθανόν νὰ τοὺς χάλαγα τὴν δουλειὰ ἀπὸ ἐκεῖ καὶ μετά;
Ἀφοῦ βγῆκα πάλι ἀρνητικὸς καὶ μὲ αὐτὸ τὸ (5ο) test, πάλι δὲν μὲ δέχτηκαν νὰ συνεχίσω τὶς θεραπεῖες, προτρέποντάς με νὰ κάνω σὲ 3 ἡμέρες ἄλλο ἕνα test μήπως καὶ θετικοποιηθῶ, μὲ τὴν αἰτιολογία πὼς ὁ διπλανός μου στὸν θάλαμο βγῆκε θετικός (ἄν ἦταν ἀλήθεια) καὶ ὅτι μπορεῖ νὰ κόλλησα.
Ἐδῶ ὑπάρχει καὶ ἡ ἔνστασις, πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ βάζεις μέσα στὸν θάλαμο στὸν ὁποῖο νοσηλεύεται ἀσθενῆς μὲ λευχαιμία, ἕναν ἀσθενῆ ὁ ὁποῖος νοσηλεύεται τουλάχιστον γιὰ 4 ἡμέρες στὸν διάδρομο λόγῳ ἐλλείψεως κλινῶν πρὶν τοῦ κάνεις test γιὰ κοροναϊό; Ὄντως ὁ διπλανός μου κατὰ μαρτυρίαν νοσηλευτριῶν καὶ καθαριστριῶν, νοσηλευόταν ἐπὶ 4 ἡμέρες τουλάχιστον στὸν διάδρομο.
Ἐδῶ νὰ πῶ, πὼς δὲν ὑπῆρξε καμμία ἀπολύτως ἐπαφὴ μὲ τὸν κύριο δίπλα μου, ὁ ὁποῖος εἶχε ἔρθει μόλις τὸ προηγούμενο βράδυ μὲ διπλὴ μάσκα, τὴν ὁποία δὲν τὴν ἔβγαλε καθόλου τὴν νύχτα, ἐνῶ εἶχα τραβηγμένη καὶ τὴν κουρτίνα ποὺ μᾶς χώριζε ἀνάμεσα στὰ δύο κρεβάτια καὶ γενικὰ ἤμουν ἰδιαίτερα προσεκτικὸς καὶ στὸ μπάνιο πάντα μὲ ἀντισηπτικὸ στὰ χέρια μου.
Τελικὰ ἀπεδείχθη πὼς ἦταν «προφήτης» ὁ ἰατρὸς καὶ ἀφοῦ ἔκανα τὸ test, μετὰ 2 ἡμέρες ἡ ἀπάντηση ἦταν πὼς ἤμουν θετικός.
Ἀφοῦ ἐνημέρωσα τηλεφωνικὰ τὸν ἰατρὸ, ἐπιστρέψαμε σπίτι, χωρὶς νὰ μοῦ δώσει τὴν παραμικρὴ ὁδηγία ἤ φαρμακευτικὴ ἀγωγὴ γιὰ τὴν ἀσθένειά μου, λέγοντάς μου «ἄντε νὰ ξεκουραστεῖς».
Σὲ 2 ἡμέρες ἄρχισαν τὰ συμπτώματα μὲ πολὺ χαμηλὸ πυρετὸ διάρκειας 2 ἡμερῶν, βῆχα ὅταν μιλοῦσα καὶ μετὰ πάροδο 1 ἑβδομάδας ἄν θυμᾶμαι καλά, πόναγαν κατὰ διαστήματα τὰ πόδια μου.
Αὐτὰ ἦταν τὰ συμπτώματα τοῦ «θανατηφόρου» ἰοῦ. Ἐννοεῖται πὼς μοῦ χορηγήθηκε φαρμακευτικὴ ἀγωγὴ καὶ παρακολούθηση καθημερινὴ ἀπὸ ἕναν πολὺ ἀγαπητό φίλο καὶ ἐν Χριστῷ ἀδελφὸ ἀνάργυρο ἰατρὸ γιὰ τὴν ἀντιμετώπισή του. Μετὰ ἀπὸ λίγες ἡμέρες, ὅπως ἦταν ἑπόμενο ἀφοῦ δὲν εἶχα ἀπομονωθεῖ, κόλλησε καὶ ἡ σύζυγός μου ἡ ὁποία καὶ ἐκείνη τὸ πέρασε μὲ τὰ ἴδια συμπτώματα μὲ τὴν μόνη διαφορὰ, λίγο περισσότερη ταλαιπωρία μὲ τὰ πόδια της.
Μετὰ ἀπό 8 ἡμέρες, ἀφοῦ εἶχε τελειώσει ὁλοκληρωτικὰ καὶ ἡ σύζυγός μου μὲ τὸν κοροναϊό, τῆς ἐμφανίζεται ἕνας πυρετὸς γιὰ κάποιες ἡμέρες ὁ ὁποῖος δὲν ὑποχωροῦσε, ἀναγκάζοντάς μας νὰ πᾶμε στὸ νοσοκομεῖο ὅπου διαγνώσθηκε μὲ πνευμονικὴ ἴνωση λόγῳ τοῦ κοροναϊοῦ, ἡ ὁποία ὑποχωρεῖ συνήθως, ὅταν δημιουργεῖται ἀπὸ κοροναϊὸ σύμφωνα μὲ τὰ λεγόμενα ἔμπειρων πνευμονολόγων, ἀλλὰ καὶ τοῦ ἰατροῦ ποὺ μᾶς παρακολουθοῦσε καὶ νοσηλεύτηκε γιὰ 11 ἡμέρες.
Τὸ παράλογο τῆς ὑποθέσεως: Ἐμένα δὲν μοῦ ἐπέτρεπαν νὰ μπῶ μέσα στὸ νοσοκομεῖο χωρὶς rapid test. Ἐνῶ τοὺς ἔλεγα ὅτι πέρασα κοροναϊὸ καὶ ἔχω κάνει test καὶ ἤμουν ἀρνητικὸς, αὐτοὶ χωρὶς νὰ μοῦ ζητήσουν ἀποδεικτικὸ νοσήσεως, ἐπέμεναν νὰ κάνω test.
Βέβαια μετὰ ἀπὸ ἔντονη λογομαχία ποὺ παραλίγο νὰ καλέσουν τὴν ἀστυνομία, σταμάτησα γνωρίζοντας πὼς δὲν θὰ ἔβγαζα κάποια ἄκρη μὲ αὐτὸν τὸν παραλογισμό, ἔφυγα χωρὶς φυσικὰ νὰ ὑποκύψω σὲ αὐτὸν τὸν ἐκβιασμὸ, ἀφοῦ συζητήσαμε πρῶτα μὲ τὴν σύζυγό μου, ἀφοῦ δὲν εἶχε κάποια ἀνάγκη βοηθείας ἐκτὸς ἀπὸ λίγη παρέα, μὲ παρότρυνε καὶ ἐκείνη νὰ μὴν δεχτῶ αὐτὸν τὸν παράλογο ἐκβιασμὸ.
Κάποια στιγμὴ τελείωσε καὶ αὐτὴ ἡ δοκιμασία, ἀφοῦ πήγαμε καὶ σὲ ἐξωτερικὸ πνευμονολόγο μετὰ ἀπὸ τὸ νοσοκομεῖο καὶ μᾶς εἶπε ὅτι ὅλα θὰ πᾶνε καλὰ μὲ τὴν ὑγεία τὶς συζύγου μου.
Ἐπὶ 3 μῆνες ποὺ διήρκεσαν ὅλα αὐτὰ μὲ κορονοαϊοὺς κ.λπ. ἀπὸ τὸ νοσοκομεῖο καὶ τοὺς ἰατροὺς, κανένα τηλέφωνο νὰ δοῦν πὼς πάω μὲ τὴν ὑγεία μου καὶ κυρίως χωρὶς φάρμακα, ἐνῶ πρὶν γίνει εἰσαγωγὴ γιὰ δεύτερη φορὰ, μὲ εἶχαν τρελλάνει στὴν κυριολεξία, νὰ εἰσαχθῶ τὸ συντομότερο διὰ τὴν περαιτέρω θεραπεία καὶ μεταμόσχευση μυελοῦ, διότι κινδύνευα ἀνὰ πᾶσα στιγμὴ μὲ αἱματολογικὴ ὑποτροπή.
Πάει καὶ αὐτὴ ἡ ἐπικινδυνότητα...
Συγχωρέστε με γιὰ τὴν πολυλογία μου σχετικὰ μὲ τὸ χρονικὸ τῆς νοσηλείας μου, ἀλλὰ θεώρησα ὑποχρέωσή μου νὰ τὸ κάνω αὐτὸ, αὐτὴ τὴν μερικὴ ἐνημέρωση τὸ τὶ γίνεται μέσα στὰ νοσοκομεῖα μὲ τὴν ἐπιδημία τοῦ κοροναϊοῦ, γιὰ νὰ ἐπιβεβαιώσω καὶ ἐγὼ ἀπὸ τὴν πλευρά μου, πὼς δὲν εἶναι ψέματα καὶ συνωμοσιολογίες τὰ ὅσα ἀκούγονται καὶ γράφονται περὶ τῆς καταστάσεως αὐτῆς ποὺ ἐπικρατεῖ. Βέβαια ἔγραψα τὰ ἐλάχιστα ἀπὸ αὐτὰ ποὺ εἶδα καὶ ἄκουσα.
Μετὰ ἀπὸ ὅλα αὐτὰ, ἀποφάσισα νὰ ἀσχοληθῶ καὶ μὲ τὸ δικό μου θέμα, τῆς λευχαιμίας, τὸ ὁποῖον ἀναγκαστικὰ τὸ ἐγκατέλειψα, ἐνῶ πρόσωπα οἰκογενειακὰ καὶ φιλικὰ, ὅλο αὐτὸ τὸν καιρὸ μοῦ ἐπισήμαιναν ὅτι κάτι πρέπει νὰ κάνω τὸ συντομότερο.
Μέσα μου ὅμως, ὅπως καὶ στὴν σύζυγό μου, τὸν τελευταῖο μῆνα, εἶχε ἔρθει ἕνας ἐφησυχασμὸς πὼς ὅλα θὰ πᾶνε καλὰ καὶ ἴσως νὰ ἔχει ὑποχωρήσει θαυματουργικὰ ἡ ἀσθένεια μετὰ ἀπὸ τόσες προσευχὲς καὶ παρακλήσεις καὶ πὼς ὅλα αὐτὰ ποὺ μᾶς συνέβησαν, σὲ ἐμένα καὶ τὴν σύζυγό μου, ἦταν γιὰ νὰ βγῶ ἀπὸ τὸ νοσοκομεῖο, νὰ γλυτώσω ἀπὸ θεραπεῖες καὶ μεταμοσχεύσεις, ἀλλὰ καὶ πιθανὴ διασωλήνωση ἀφοῦ θὰ ἔβγαινα θετικός στὸν κοροναϊὸ μὲ ὅτι συνεπάγεται ὅλο αὐτό.
Σὲ αὐτὴ τὴν σκέψη μὲ ἐπηρέασαν καὶ κάποιοι ἐν Χριστῷ ἀδελφοί, λέγοντάς μου πὼς ἡ Παναγία μὲ ἔβγαλε ἔξω γιὰ νὰ μέ σώσει καὶ πὼς ὅλα θὰ πᾶνε καλά!
Μὲ ὅλα αὐτὰ ποὺ ἀντιμετώπισα καὶ εἶδα μέσα στὸ νοσοκομεῖο ποὺ νοσηλεύτηκα, ἀλλὰ καὶ αὐτὰ ποὺ γνώριζα τοῦ τί γινόταν στὰ περισσότερα νοσοκομεῖα μὲ τὴν ἐπιδημία τοῦ κοροναϊοῦ, οὔτε κὰν τὸ σκεφτόμουν νὰ κάνω εἰσαγωγὴ σὲ νοσοκομεῖο ξανὰ γιὰ περαιτέρω ἀντιμετώπιση τῆς ἀσθενείας μου, ἀλλὰ νὰ βρῶ ἰατρὸ ὁ ὁποῖος θὰ ἀντιμετώπιζε τὴν ὅλη κατάστασή μου ὅπως ἐγὼ φανταζόμουν, ὥστε νὰ αἰσθανόμουν κάπως πιὸ ἀσφαλὴς μὴν μπλέξω σὲ ἄσχημες καὶ ἐπικίνδυνες περιπέτειες.
Μὲ τὴν βοήθεια τοῦ Χριστοῦ καὶ τῆς Παναγίας μας, μετὰ ἀπὸ κάποιες προσπάθειες, βρέθηκε ἰατρὸς ὁ ὁποῖος μοῦ συνταγογράφησε πρῶτα τὶς κατάλληλες αἱματολογικὲς ἐξετάσεις οἱ ὁποῖες ἦταν πολὺ καλές καὶ κατόπιν προχώρησε καὶ στὸ ἀπαραίτητο μυελόγραμμα γιὰ νὰ δοῦμε πῶς πάει ὁ μυελὸς.
Πῆγα ἐγὼ ὁ ἴδιος τρία δείγματα τοῦ μυελοῦ σὲ τρία διαφορετικὰ ἐργαστήρια, στὸ καθένα γιὰ διαφορετικὸ ἐργαστηριακὸ ἔλεγχο.
Ἡ ἀπάντηση τοῦ πρώτου δείγματος βγῆκε ἀπὸ τὴν πρώτη ἡμέρα καὶ ἦταν πολὺ καλὴ!
Σὲ 10 ἡμέρες ἦρθε καὶ ἡ ἀπάντηση γιὰ τὸ PML/RARa, τὸ ὁποῖον ἀπὸ τὰ λίγα ποὺ ξέρω θὰ καθόριζε ἄν ἦταν ἀπαραίτητη ἡ συνέχιση τῶν χημειοθεραπειῶν καὶ στὴν συνέχεια αὐτόλογη μεταμόσχευση μυελοῦ τῶν ὀστῶν ἤ ὄχι.
Καὶ, Ὦ! τοῦ θαύματος!! Τὸ ἀπροσδόκητο ἀνθρωπίνως ἀποτέλεσμα, χωρὶς τὶς ἀπαιτούμενες θεραπεῖες σύμφωνα μὲ τὸ ἰατρικὸ πρωτόκολλο, ΑΡΝΗΤΙΚΟ!
Δὲν πίστευα στὰ μάτια μου. Ρωτῶ τὸν γιατρὸ γιὰ νὰ εἶμαι σίγουρος: «Γιατρὲ μὲ τὸ ἀποτέλεσμα αὐτὸ, ἀποφεύγω τὴν εἰσαγωγὴ σὲ νοσοκομεῖο γιὰ χημειοθεραπεῖες καὶ μεταμόσχευση;».
Ἡ ἀπάντηση ἦταν: «Ναὶ, δὲν χρειάζεται, θὰ περιμένουμε νὰ δοῦμε καὶ τὸν καρυότυπο καὶ θὰ τὰ ποῦμε ξανά».
Μετὰ ἀπὸ 10 ἡμέρες ἀκόμα ἦρθε καὶ ἡ ἀπάντηση ἀπὸ τὸν καρυότυπο: «Ὅλα πολὺ καλά».
Ἡ χαρά μου καὶ ἡ εὐγνωμοσύνη μου πρὸς τὸν Κύριό μας, τὴν Παναγία μας καὶ τοὺς Ἁγίους μας ποὺ καθημερινὰ διάβαζα τὶς παρακλήσεις των, ἀλλὰ καὶ πρὸς ὅλους τοὺς Πατέρες καὶ ἀδελφοὺς ποὺ προσευχήθηκαν γιὰ μένα, ἦταν ἀπερίγραπτη!
Πρὶν δύο μέρες πῆρα καὶ τὶς ἀπαντήσεις ἀπὸ τὶς τελευταῖες αἱματολογικὲς ἐξετάσεις ποὺ ἔκανα, τὶς ὁποῖες εἶδε καὶ ὁ ἰατρός καὶ μοῦ εἶπε ὅτι ὅλες εἶναι πολὺ καλές!
Ἀπὸ ἐδῶ καὶ μετὰ, μόνον ὁ Κύριος γνωρίζει τί ἄλλο μπορεῖ νὰ ἐπιτρέψει γιὰ τὶς ἁμαρτίες μου καὶ πότε θὰ μὲ καλέσει.
Εὐχαριστῶντας γιὰ ἄλλη μιὰ φορὰ τὸν Κύριό μας, τὴν Παναγία μας καὶ τοὺς Ἁγίους μας καὶ ὅλους τοὺς Πατέρες καὶ ἀδελφοὺς ποὺ προσευχήθηκαν γιὰ μένα, παρακαλῶ τὸν Κύριο, νὰ μὲ ἐλεήσει παρὰ τὴν ἀναξιότητά μου νὰ τύχω τῆς Βασιλείας του!
Εὔχεσθε!
Πᾶνος
«Πᾶνος»
