«Καὶ ἰδοὺ γυνή, αἱμοῤῥοοῦσα δώδεκα ἔτη, προσελθοῦσα ὄπισθεν ἥψατο τοῦ κρασπέδου τοῦ ἱματίου αὐτοῦ…» (Ματθ. 9,20)
Τάδε ἔφη ὁ π. Φίλιππος ἀπ᾿ τοὺς Θωμᾶδες τοῦ
Ἁγίου Ὄρους
Ἀριστείδης Π. Δασκαλάκης:
Ἔλασσον σχόλιο σέ Μεῖζον ὀλίσθημα»
Γιὰ νὰ σωθοῦν τράπεζες, οἱ ἀνεύθυνοι (γιὰ τὸ οἰκονομικὸ χάλι) πολῖτες, ἔδωσαν αἷμα. Κι ἀντὶ εὐγνωμοσύνης εἰσέπραξαν κατασχέσεις περιουσιακῶν στοιχείων, μιᾶς καὶ δὲν μπόρεσαν νὰ εἶναι συνεπεῖς ὡς πρὸς τὰ δάνειά τους, μὲ εἰσόδημα πλέον ροκανισμένο, λόγῳ ἀνεργίας ἀλλὰ καὶ ἀφόρητης φορολογίας.
Ἐξωγενεῖς παράγοντες, βρῆκαν πρόσφορο ἔδαφος καὶ ἕνεκα διπλωματίας ὁδήγησαν τὴν διοικοῦσα ἐκκλησία σὲ μιὰ ἄνομη καὶ μιαρὴ σύναξη περιορισμένων συμμετοχῶν ἐπισκόπων (Κολυμπάρι), ὅπου καὶ καταλύθηκε τὸ συνοδικὸ σύστημα μὲ ἕνα πατριαρχικὸ πραξικόπημα κι ἐπιτεύχθηκε ὁ στόχος.