


Ο Φθιώτιδος Συμεών προσκαλεί σε κέντρο την τελευταία ημέρα
πριν από την έναρξη της νηστείας των Χριστουγέννων.…..
Φθιώτιδος από Δομοκό: «Όλη η Φθιώτιδα μια οικογένεια!»
Αυλητρίδες και αοιδοί με την ανοχή του νεωτεριστού δεσπότη, οιστρηλατούν στον ιερό χώρο λατρείας του Ναού αγνοώντας οι ταλαίπωροι ότι παίρνουν κατάρα από την βεβήλωση αυτή.

Εκδιώξατε Αυλητρίδες, Αοιδούς, ιεροσύλους και βεβηλούντας την Ιερότητα των Ναών
Παράδοση και εκκοσμίκευση της Εκκλησίας
«Λες ότι είσαι παραδοσιακός; Και τι είναι η παράδοση; Τα μπουζούκια; Οι πολιτιστικές εκδηλώσεις; Και τα σαντούρια; Γιατί αυτά βάζομε συνέχεια στο ραδιόφωνο και στην τηλεόραση και λέμε… «παράδοσις» και «παράδοσις».
Στα χωριά κρατάνε από μια μέχρι εφτά μέρες οι γιορτές, με σαντούρια και με χορούς. Αυτά είναι η Παράδοση; Αυτά είναι η Παράδοση; Φτωχοί άνθρωποι!
Η Παράδοσις είναι να κρατήσεις την ψυχή του λαού σου. Και η ψυχή του λαού σου είναι η πίστις. Η πίστις στον Χριστό και η αγάπη στην πατρίδα σου. Αν αυτά δεν τα κρατήσεις, έχασες την ψυχή σου».
(Μακαριστός π.Αθανάσιος Μυτιληναίος)
Επί ορθοτάτης βάσεως θέτει τα πράγματα ο μακαριστός πατήρ. Η ωμή αλήθεια πρέπει, εν προκειμένω, να διακηρύσσεται πανηγυρικά και ας αντιδράσουν οι κοσμικώς φρονούντες. Ακουέτωσαν, λοιπόν, ταύτα κάποιοι επίσκοποι και τινες προιστάμενοι ενοριών καθώς και κάποιοι υπέυθυνοι εκκλησιαστικών τηλεοπτικών σταθμών και ραδιοσταθμών διότι το οθνείο και δαιμονιώδες ρεύμα της εκκοσμικεύσεως χρησιμοποιεί σαν δόλωμα την «παράδοση» προκειμένου να νοθεύσει το γνήσιο εκκλησιαστικό ήθος και να ναρκοθετήσει την πνευματική πρόοδο των πιστών. Από ετών παριστάμεθα μάρτυρες κοσμικών ακροαμάτων που εκπέμπονται από εκκλησιαστικά κανάλια και ραδιόφωνα καθώς και συναυλιών που διοργανώνονται από μητροπόλεις με τη συμμετοχή γνωστών καλλιτεχνών των οποίων τα άσματα κάθε άλλο παρά εκπέμπουν «Χριστού ευωδία» αλλά αποπνέουν πνευματική θνητότητα, που δεν απογειώνουν αλλά καθηλώνουν στα γήινα. Ειδικά κάποιες, αυτοαποκαλούμενες «δραστήριες» ενορίες, διακρίνονται για τη διοργάνωση και υλοποίηση τέτοιου είδους δραστηριοτήτων.» Στώμεν καλώς» και «πρόσχωμεν».
Κάποιοι εκκλησιαστικοί κύκλοι, με σοφιστείες και εν αμαρτίαις προφάσεις, και με πρόσχημα τη «θεά» παράδοση επιχειρούν να λανσάρουν ένα «χριστιανισμό», βολικό και ανώδυνο.
Ένα «χριστιανισμό» της «πλατείας και ευρυχώρου οδού», που χωράει τα πάντα, που δεν στοιχίζει , που δεν τον χαρακτηρίζει το αρνησίκοσμο και ουρανοπολιτικό πνεύμα του Ευαγγελίου.
Αυτήν την καρικατούρα χριστιανισμού και δεινή του διαστρέβλωση, να την κρατήσουν για τους εαυτούς τους.
Ο καθένας από μας φέρει πάνω του ένα βαρύτατο φορτίο αμαρτιών που τον καθιστά απείρως ένοχο ενώπιον του Αγίου Θεού. Ας ζητούμε με συντριβή καρδίας το έλεος του Θεού και ας μην προσθέτουμε και άλλες αμαρτίες αμνηστεύοντας με μια στρεβλή συλλογιστική την εκκοσμίκευση εντός του εκκλησιαστικού Σώματος.