Πυρκαγιές και ανεμογεννήτριες. Υπάρχει τίποτε ύποπτο; Τα δάση πραγματικά εμποδίζουν τη εγκατάσταση ανεμογεννητριών; Γιατί είναι τελικά οι ανεμογεννήτριες περιβαλλοντικό πρόβλημα και όχι λύση;

 Κων/νος Αθ. Οικονόμου

Επειδή πολλοί ισχυρίζονται, και δη οι εταιρείες αιολικής ενέργειας, ότι οι ανεμογεννήτριες μπορούν να τοποθετηθούν και σε δασικές περιοχές και δεν είναι προϋπόθεση να αποψιλωθούν ή να καούν [sic] Ας προσέξουμε τα εξής:

1. H Ροή του αέρα για την σωστή απόδοση των ανεμογεννητριών βοηθάει αν αυτή είναι ανεμπόδιστα ομαλή (laminar flow) και όχι διαταραγμένη (turbulent flow). Έτσι, η ύπαρξη δάσους και γενικά έντονης και υψηλής βλάστησης στην περιοχή δημιουργεί αναταράξεις στην ροή του αέρα που δεν βοηθάει στην ομαλή λειτουργία και την υψηλή απόδοση των ανεμογεννητριών εκτός αν ο πυλώνας της ανεμογεννήτριας είναι τόσο υψηλός, άρα και δαπανηρότερος, έτσι ώστε τα πτερύγια του να βρίσκονται πολύ πιο πάνω από την κορυφή του δάσους.

Και είναι βέβαια σίγουρο πως έχουν τοποθετηθεί ανεμογεννήτριες και σε κάποιες δασώδεις περιοχές αλλά το κόστος του πυλώνα αυξάνεται εκθετικά σε σχέση με το ύψος του σε ξερότοπους, δηλαδή μη δασικές περιοχές. Αν ο λόφος ή το βουνό στην κορυφή του οποίου έχουν τοποθετηθεί ανεμογεννήτριες είναι χωρίς βλάστηση τότε η ροή του αέρα είναι ομαλή προς την κορυφή και επιταχυνόμενη. Αν όμως υπάρχει δάσος ή έντονη βλάστηση και μάλιστα με δένδρα διαφορετικού ύψους, όπως συμβαίνει στα περισσότερα δάση μας εκτός ίσως από ορισμένα αναδασωμένα, η ομαλή ροή διαταράσσεται (break of laminar flow) και μειώνεται και η ταχύτητα του αέρα που φτάνει στην έλικα της ανεμογεννήτριες. Ακόμη, η ύπαρξη δάσους μπορεί να δημιουργήσει ανοδικά ρεύματα στον αέρα και να ανακόψει την ταχύτητα του αέρα πριν συναντήσει τα πτερύγια της ανεμογεννήτριας. [Δες σχετ. Βικιπαίδεια]

2. Η απόσταση μεταξύ 2 ανεμογεννητριών πρέπει ιδανικά να είναι ίση τουλάχιστον με 7 φορές την διάμετρο των πτερυγίων (wind park effect). Με τη συνήθη διάμετρο πτερυγίων 90 μέτρα η απόσταση μεταξύ 3 ανεμογεννητριών πρέπει να είναι 1260 μ. αυτή η απόσταση πρέπει να έχει αποψιλωθεί (η ενδεχομένως να έχει καεί, ίσως ... τυχαία). Για την τοποθέτηση 5 πλήρως αποδοτικών και άρα κερδοφόρων ανεμογεννητριών αυτού του μεγέθους θέλουμε μια αποψιλωμένη (η καμένη) κορυφογραμμή 3+ χιλιομέτρων!!

• Μία Wind Farm, ένα αιολικό πάρκο δηλαδή, πρέπει και να συνδέεται με τον κατάλληλο υποσταθμό υψηλής τάσης. Έλα που όμως τα εναέρια καλώδια δεν μπορούν να περνάνε σε ευθεία γραμμή πάνω από δάση. Αν αυτά τα δάση όμως έχουν καεί, τότε διευκολύνεται η τοποθέτηση των πυλώνων των καλωδίων και η διανομή προς τα ΚΥΤ και προς τα κέντρα κατανάλωσης .

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Απ' όλα αυτά προκύπτει ότι μία περιοχή χωρίς βλάστηση είναι πολύ πιο προσιτή για την εγκατάσταση των Αιολικών Πάρκων. Χωρίς βεβαίως αυτό να προσδιορίζει ότι το κάψιμο επί παραδείγματι, της Βόρειας Εύβοιας στόχευε στην εγκατάσταση ανεμογεννητριών. Πώς θα μπορούσε άλλωστε να το αποδείξει κανείς αυτό, αφού δεν συνελήφθη, ούτε ίσως θα μπορούσε ποτέ να συλληφθεί σε μια τέτοια τεράστια δασική περιοχή οιοσδήποτε ύποπτος!

‘

Όμως, μπορούμε σίγουρα να αναγνωρίσουμε ότι σε μία περιοχή με πυκνή βλάστηση όπως τα Βουνά της Βόρειας Εύβοιας και χωρίς δυνατότητα προσπέλασης τόσο για τις ανεμογεννήτριες όσο και για τους πυλώνες διανομή ήταν μάλλον ακατάλληλη επιλογή και δεν έπρεπε να τύχει της έγκρισης που πρόσφατα έδωσε η ΡΑΕ και μάλιστα ίσως χωρίς μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων. Άλλωστε, με την διαμόρφωση του εδάφους και της προ των πυρκαγιών βλάστησης της Βόρειας Εύβοιας, η τοποθέτηση των ήδη εγκεκριμένων ανεμογεννητριών [βλέπεις λίγο πριν τη μεγάλη φωτιά δόθηκαν οι εγκρίσεις, μάλλον ... τυχαία] στην περιοχή θα ήταν ιδιαίτερα προβληματική διότι:

1. Έπρεπε να υπάρξει αποψίλωση ακόμη και για την προσπέλαση στις κορυφογραμμές που θα τοποθετούσαν τις ανεμογεννήτριες

2. Στο ύψος των πυλώνων κάθε ανεμογεννήτριας έπρεπε να προστεθεί και το ύψος της βλάστησης της περιοχής γεγονός που αυξάνει [τότε τουλάχιστον, προ της φωτιάς] τα στατικά προβλήματα του πυλώνα και κυρίως: ανεβάζει ''στον ουρανό'' το κόστος της κάθε ανεμογεννήτριας.

3. Για το δίκτυο μεταφοράς ενέργειας από τις ανεμογεννήτριες στο πιο κοντινό ΚΥΤ (Υποσταθμό Υψηλής Τάσης) θα έπρεπε να τοποθετηθούν πυλώνες με καλώδια μεταφοράς μέσα από την δασική έκταση (με ότι κινδύνους συνεπαγόταν αυτό) και να εξασφαλιστεί προσπέλαση σε δεκάδες πυλώνες μέσα στο δάσος πράγμα που προϋποθέτει εκτεταμένη αποψίλωση, κανονική υλοτόμηση δηλαδή τεραστίων περιοχών του δάσους και άνοιγμα δρόμων .

4. Οι πυλώνες μεταφοράς έπρεπε και αυτοί να έχουν πρόσθετο ύψος πολύ πάνω από την βλάστηση, γεγονός που ανεβάζει το κόστος των πυλώνων διανομής.

Όπως καταλαβαίνουμε λοιπόν όλα τα προαναφερθέντα θα έκαναν την τοποθέτηση των εγκεκριμένων ανεμογεννητριών εξαιρετικά δαπανηρή και θα έπρεπε να αποψιλωθούν οι κορυφογραμμές, οι δρόμοι προσπέλασης των Wind Farms και οι δρόμοι προσπέλασης των πυλώνων μεταφοράς.

Θα πρέπει λοιπόν να δεχθούμε ότι μεγάλο μέρος της πρόσθετης δαπάνης το αφαίρεσε – όλως συμπτωματικά [!] - η πρόσφατη πυρκαγιά ... και έτσι έδωσε στις εταιρείες το πράσινο φως για την τοποθέτηση πυλώνων διανομής της ενέργειας μέσα από την ανύπαρκτη πιά πυκνή βλάστηση.

• Όμως παρόλα αυτά ας μην ξεχνάμε, πως το κέρδος του μειωμένου κόστους για τις εταιρείες, πρέπει να συγκριθεί και να συνυπολογιστεί με το κόστος των σπιτιών που κάηκαν, των ζώων/κτηνοτροφίας που έχασαν οι κάτοικοι, της μελισσοκομίας και της ανεκτίμητης αξίας του δάσους που χάθηκε σε εποχή με έντονη κλιματική αλλαγή και εκτεταμένη ρύπανση του περιβάλλοντος.

Αν, λέμε άν, [στην Ελλάδα άλλωστε κυριαρχεί ... η νομιμότης] παρ’ ελπίδα το κάψιμο της Βόρειας Εύβοιας είχε στόχο ...

ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΕΔΩ:https://oakhellas.blogspot.com/2025/07/blog-post_30.html