Πέμπτη 21 Αυγούστου 2025

Προπαγανδιστική εξοικείωση των παιδικών εγκεφάλων με την ιδέα της αριθμοποίησης και το σατανικό σχέδιο της παγκόσμιας δικτατορίας

 

Μαθήματα εφαρμοσμένης προπαγάνδας / Μάθημα 50ό




Γράφει ο Κωνσταντίνος Ι. Βαθιώτης


Ως γνωστόν, τα δαιμονισμένα ροτβάιλερ της Νέας Τάξης Πραγμάτων πολιορκούν το ανθρώπινο μυαλό εξ απαλών ονύχων με την κυκλοφορία θλιβερών κόμικς, μέσω των οποίων «εμβολιάζουν» αριστοτεχνικά και, προπάντων, ύπουλα τον υπό διαμόρφωση εγκέφαλο των παιδιών με τις νοσηρές ιδέες τους. Δεν είναι φυσικά τυχαίο ότι στα Μίκυ Μάους δεν βλέπουμε πουθενά να υπάρχει μια κανονική-παραδοσιακή οικογένεια.

Δεν φανταζόμουν, όμως, ότι στα 56 μου χρόνια θα έφθανα σε σημείο να διαβάζω «κακοκαιριάτικα» Μίκυ Μάους, ώστε να ενισχύσω ακόμη περισσότερο την εντύπωση που έχω σχηματίσει με βάση την μελέτη της σχετικής βιβλιογραφίας ότι, εδώ και πάρα πολλά χρόνια, υπάρχει ένα πλάνο παγκόσμιας δικτατορίας, το οποίο θα υλοποιηθεί με αιχμή του δόρατος την σατανοκίνητη τεχνολογία και, ειδικότερα, το υποχρεωτικό «σφράγισμα» κάθε πολίτη με έναν μοναδικό Προσωπικό Αριθμό, που η κυβέρνηση της Νέας Δικτατορίας, συνεπικουρούμενη από τους «ειδικούς» (προδότες) της νομικής επιστήμης, ετοιμάζεται να «κολλήσει» με το ζόρι στο «καθαρό μας κούτελο».

Ούτε φανταζόμουν ότι, λίγους μήνες μετά την έκδοση του βιβλίου με τον τίτλο «Από τον εμβολιασμό στην αριθμοποίηση των ζωανθρώπων – και στο βάθος τσιπάρισμα»¹, θα κυκλοφορούσε ένα κόμικ, στο οποίο θα προπαγανδιζόταν ύπουλα η επιβολή παγκόσμιας δικτατορίας στηριγμένης στην αριθμοποίηση ολόκληρης της οικουμένης, της γης συμπεριλαμβανομένης.

Πρόκειται για τον πρώτο τόμο της σειράς Disney Editor’s Choice με τίτλο «Ο κόσμος του μέλλοντος», το οποίο διένειμε η νεοταξίτικη και μητσοτακοπροσκυνημένη εφημερίδα «Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» στις 3 Αυγούστου 2025².

Όποιος ασπάζεται την θεωρία του προγνωστικού προγραμματισμού (predictive programming), μέσω του οποίου προθερμαίνεται το συλλογικό ασυνείδητο των λαών, ώστε να προσαρμοσθεί αγόγγυστα στα μισάνθρωπα σχέδια που έχει εκπονήσει γι’ αυτούς η δαιμονόπληκτη υπερεθνική ελίτ, μπορεί τώρα να προσθέσει τον τόμο αυτόν στην κατηγορία των κόμικς με τον συγκεκριμένο προπαγανδιστικό προορισμό³, τοποθετώντας τον δίπλα σε ένα άλλο κόμικ με τίτλο «Ο Αστερίξ και ο Υπεριταλικός», όπου δέσποζε προφητικά ο μασκοφόρος αρματοδρόμος «Κορωνοϊός» (Coronavirus).

Ενώ εκείνο το κόμικ είχε κυκλοφορήσει στην μεν γαλλική γλώσσα το 2017 υπό τον τίτλο «Astérix et la Transitalique», στην δε ελληνική το 2018, το κόμικ «Ο κόσμος του μέλλοντος» που διένειμε προσφάτως «Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» είχε κυκλοφορήσει στην αγγλική γλώσσα το 2010.

Ω του θαύματος, αυτήν την φορά, τα μικρά παιδιά, που ήδη ο υπουργός Ψηφιακής Διακυβέρνησης Δημήτρης Παπαστεργιόργουελ έχει δηλώσει ότι «από την κούνια» θα είναι αριθμοποιημένα, εξοικειώνονται με την σατανική σύλληψη του υποχρεωτικού Προσωπικού Αριθμού, τον οποίο εκτιμάται ότι θα πρέπει να φέρει αρχικά πάνω και μέσα στην ηλεκτρονική ταυτότητα και, αργότερα, πάνω ή μέσα στο σώμα του κάθε πολίτης οποιασδήποτε χώρας, δεδομένου ότι οι εμπνευστές του συγκεκριμένου κόμικ δεν το προόρισαν για ανάγνωση μόνο από ελληνόπουλα.

Έτσι, φυσικά, θα καταστεί εφικτή η επιβολή της παγκόσμιας δικτατορίας, αφού οι κυβερνήσεις θα μπορούν να παρακολουθούν νυχθημερόν τα προσωπικά δεδομένα των λαών που θα είναι σύνολα «γυάλινων» πολιτών.

Παρότι το σχέδιο μιας «παγκόσμιας δικτατορίας» έχει στιγματισθεί από τα παπαγαλάκια της Νέας Τάξης Πραγμάτων ως τάχα συνωμοσιολογικό, στο απόσπασμα του οπισθοφύλλου του συγκεκριμένου κόμικ ο αναγνώστης θα μείνει έκπληκτος διαβάζοντας τον όρο «παγκόσμιος δικτάτορας».

Σημειωτέον ότι στην «παγκόσμια δικτατορία» είχε ήδη αναφερθεί όχι μόνο ο Άγιος Παΐσιος, αλλά και συγγραφείς της αλλοδαπής, όπως ο Γκάρυ Κα (Gary H. Kah).

Ο Άγιος Παΐσιος έγραφε:

«Πίσω λοιπόν και από το τέλειο σύστημα “κάρτας εξυπηρετήσεως” ασφαλείας κομπιούτερ, κρύβεται η παγκόσμια δικτατορία, η σκλαβιά του αντιχρίστου».

Αντιστοίχως, ο Γκάρυ Κα, στο βιβλίο του «Προς μια παγκόσμια δικτατορία» ενημέρωνε τον αναγνώστη ότι η παγκόσμια κυβέρνηση, που είναι ο πυρήνας της παγκόσμιας δικτατορίας, συνδέεται πρωτίστως με την μετάβαση σε ένα «ηλεκτρονικό (χωρίς ρευστό χρήμα) σύστημα»:

Μετά την ευρύτατη αποδοχή της πιστωτικής κάρτας, «όλα θα είναι έτοιμα για το επόμενο τελικό στάδιο, το οποίο θα είναι να υποχρεωθεί ο κάθε πολίτης να αποκτήσει έναν προσωπικό κωδικό-ταυτότητα, χωρίς τον οποίο θα είναι αδύνατον να αγοράσει ή να πωλήσει».

Kαι τώρα το κείμενο του οπισθοφύλλου του κόμικ:

«Πώς θα ήταν ο κόσμος αν κάποιος μπορούσε να αλλάξει τα πάντα πάνω του και να τον διαμορφώσει όπως θέλει; Μια ομάδα επιστημόνων, που βασίστηκε στη θεωρία πως ολόκληρο το σύμπαν είναι μια σύνθεση συναρτήσεων, μαθηματικών τύπων και εξισώσεων, βρήκε τον τρόπο να το κάνει. Έτσι, κάτω από την καθοδήγηση ενός φωτισμένου ηγέτη, θα έχτιζαν μια ουτοπία: τον κόσμο του Μέλλοντος! Τα προβλήματα θα αρχίσουν, όταν αυτή η τεχνολογία πέσει στα χέρια ενός αδίστακτου μεγαλομανούς, που θέλει να καταλάβει τον κόσμο και να γίνει παγκόσμιος δικτάτορας…».

Πάντως, ο ίδιος φόβος είχε διατυπωθεί και πριν από 39 χρόνια, όταν ψηφιζόταν το νομοσχέδιο που προέβλεπε τον πρόγονο του σημερινού Προσωπικού Αριθμού, δηλ. τον Ενιαίο Κωδικό Αριθμό Μητρώου (ΕΚΑΜ).

Κατά την σχετική συζήτηση που είχε γίνει στην Βουλή, η βουλευτής της ΝΔ Βιργινία Τσουδερού είχε πει στην ομιλία της:

«Εγώ θα χαρακτηρίσω αυτό το νομοσχέδιο με μία μόνο λέξη: Είναι ελευθεροκτόνο, κατά το εθνοκτόνο. Σκοτώνει δηλαδή την ελευθερία, περιέχει όλες τις δυνατότητες να σκοτώσει κάθε ίχνος ατομικής ελευθερίας. Ο πολίτης γίνεται αριθμός, η κάθε πληροφορία θα είναι στα χέρια του “Μεγαλιναδέρφου” κατά Όργουελ, δηλαδή το κράτος που σήμερα είναι ΠΑΣΟΚ, αύριο ένας κάποιος Παπαδόπουλος ή ενδεχομένως ξένος κατακτητήςΔεν είναι δυνατόν, κύριοι υπουργοί και κύριοι συνάδελφοι που το ψηφίζετε, να θεωρήσετε ότι η νέα τεχνολογία δεν θέτει σε κίνδυνο τις ατομικές ελευθερίες, όταν απανταχού του κόσμου έχει τεθεί το θέμα από επιστήμονες και νομικούς και έχουν ληφθεί μέτρα, όσο είναι δυνατόν, για να προστατευθούν αυτές οι ελευθερίες από τη νέα τεχνολογία. Μη συσκοτίζετε τα θέματα».

Αλλά και ο Νικόλαος Κατσαρός, βουλευτής της ΝΔ, είχε κλείσει την δική του ομιλία με αναφορά στον Χίτλερ:

«Σκεφτείτε, κύριε Υπουργέ, αν υπήρχε ο Ε.Κ.Α.Μ. στα χέρια του Χίτλερ, από τα στρατόπεδά του δεν θα είχε γλυτώσει ούτε ένας Εβραίος, γιατί θα είχαν τη δυνατότητα, προσθέτοντας κάποια στοιχεία στον κωδικό αριθμό του κάθε Εβραίου, να ξέρουν ποιος είναι Εβραίος και πού κατοικεί».

Επίσης, ο Μάριος Πλωρίτης στο άρθρο του με τον χαρακτηριστικό τίτλο «Ο γυμνός πολίτης. Όταν ο “Άργος” της Πληροφορικής “ακτινογραφεί” την προσωπική ζωή μας»¹⁰ τόνιζε ότι:

«η συγκέντρωση σε ένα μοναδικό ηλεκτρονικό κέντρο όλων των πληροφοριών προσωπικού χαρακτήρα που κατέχουν τα σχολεία, τα νοσοκομεία, τα δικαστήρια, οι ασφαλιστικές εταιρείες, οι τράπεζες κ.λπ. θα ήταν αποτελεσματική για τις φορολογικές υπηρεσίες, αλλά, ταυτοχρόνως, θα αποτελούσε «και την πιο μεγάλη απειλή που εκτοξεύτηκε ποτέ εναντίον των ατομικών δικαιωμάτων», διότι «η σύγχρονη τεχνολογία προμηθεύει στην κυβέρνηση μέσα επιτήρησης πολύ πιο λεπτά και πολύ πιο πανούργα».

Ας έρθουμε, όμως, τώρα στην περιληπτική καταγραφή της ιστορίας που εκτυλίσσεται στο προσφάτως διανεμηθέν κόμικ:

Η παγκόσμια δικτατορία επιχειρείται να οργανωθεί από τον μοχθηρό πρωθυπουργό Ρίκο, τον ανιψιό του καλόκαρδου βασιλιά Ριχάρδου που διοικεί το βασίλειο της «Αταραξίας».

Σύμφωνα, όμως, με την λογική του ανάποδου κόσμου, στο βασίλειο της «Αταραξίας» επικρατεί μεγάλη ανησυχία στους πολίτες, διότι ο Ρίκο «θέλει να χτίσει ολόκληρο το βασίλειο για να γίνει πλούσιος», αλλά «όποιος τολμήσει τα διαμαρτυρηθεί, τιμωρείται παραδειγματικά από την ρομποτική φρουρά του, που του βουλώνει το στόμα». Παράλληλα, ο Ρίκο «αγοράζει ερήμους σε όλη την υφήλιο» (ο παραλληλισμός με τον Μπιλ Γκέιτς είναι προφανής¹¹).

Στο βασίλειο της «Αταραξίας» κρατείται όμηρος η Μίννι, μετά την απαγωγή της από ένα τεράστιο ρομπότ, το οποίο ενεργοποιήθηκε μόλις αυτή, λειτουργώντας απερίσκεπτα, σχημάτισε σε ένα μηχάνημα τον μυστικό αριθμό που της παρέδωσε ο καθηγητής Γκουτενάχτ, στην προσπάθειά του να αποφύγει τους κατασκόπους της Αταραξίας, οι οποίοι τον επισκέφθηκαν για να του αποσπάσουν τον αριθμό αυτόν. Η γνώση του ήταν αναγκαία, προκειμένου να γίνει η ενεργοποίηση του τέταρτου και τελευταίου ρομπότ, απαραίτητη προϋπόθεση για την υλοποίηση του σχεδίου της παγκόσμιας δικτατορίας.

Το σχέδιο αυτό ονομαζόταν «Ο κόσμος του μέλλοντος» και συνίστατο στην λεγόμενη «αριθμοποίηση», που σήμαινε ότι «η ουσία των πραγμάτων είναι μεταφρασμένη σε αριθμούς».

Ειδικότερα, «πριν από τριάντα χρόνια, μια ομάδα επιστημόνων ανακάλυψε ότι κάθε αντικείμενο, όχι μόνο πάνω στη γη, αλλά στο σύμπαν ολόκληρο, αποτελεί μια σύνθεση συναρτήσεων, μαθηματικών τύπων και εξισώσεων».

Χάρη σε μια γενναία χρηματοδότηση προς τους επιστήμονες της «Αταραξίας» από την πλευρά του βασιλιά Ριχάρδου, «εργάσθηκαν αυτοί πυρετωδώς και κατέληξαν σε μια ακόμη πιο εντυπωσιακή ανακάλυψη: με την αριθμοποίηση μπορούσες να ελέγξεις αντικείμενα! Ρίχνοντας με ειδικά κανονάκια αριθμοποιημένες ακτίνες στα αντικείμενα, μπορούσες να αλλάξεις τις παραμέτρους τους… πράγμα που σημαίνει πως μπορούσες να αλλάξεις τα ίδια τα αντικείμενα».

Πάνω στις απεριόριστες προοπτικές που διανοίχθηκαν μπροστά τους στηρίχθηκε ο πυρήνας του σχεδίου για τον «κόσμο του μέλλοντος»: «τοποθετώντας τέσσερα γιγάντια κανόνια αριθμοποίησης περιμετρικά της γης», οι ειδικοί σκέφθηκαν ότι «θα μπορούσαν πλέον να αλλάξουν τις συνθήκες της ζωής» των ανθρώπων. Επί παραδείγματι, θα δημιουργούσαν ποτάμια στις ερήμους, θα ύψωναν βουνά που θα προφύλασσαν από τους ανέμους τους λαούς που μένουν στις πιο αφιλόξενες περιοχές του πλανήτη».

Ενώ «οι αλλαγές που θα έκαναν θα ήταν σε αρμονία με την φύση και για το κοινό καλό, χωρίς ιδιοτέλεια», «σύντομα συνειδητοποίησαν ότι όποιος είχε στην κατοχή του τα τέσσερα κανόνια, θα είχε ανεξέλεγκτη δύναμη».

Για τον λόγο αυτόν, τοποθέτησαν μέσα σε φορητά κανόνια τα «τέσσερα ρομπότ αριθμοποίησης, τα οποία έκρυψαν σε μυστικές βάσεις στις τέσσερεις γωνιές του πλανήτη. Κάθε ρομπότ είχε την δυνατότητα να κάνει μόνο μία αριθμητική αλλαγή»· συνεπώς, «από μόνο του δεν ήταν επικίνδυνο», όρισαν δε για καθένα από αυτά έναν κωδικό ενεργοποίησης.

Η μεγάλη δυσκολία, όμως, ήταν να βρεθούν «τα στοιχεία που θα οδηγούσαν στον πολυπόθητο μαθηματικό τύπο» της γης. Χωρίς αυτόν θα ήταν αδύνατον να υλοποιηθεί το εν λόγω σχέδιο. Υπήρχε μόνο ένας δορυφόρος που, επί 30 χρόνια, έκανε συνεχείς υπολογισμούς χωρίς να μπορέσει ποτέ να βρει τον αναγκαίο μαθηματικό τύπο. Έτσι, η προσπάθεια εγκαταλείφθηκε προσωρινώς.

Ενόσω ο Ρίκο εργαζόταν πυρετωδώς για την εύρεση του μαθηματικού τύπου της γης, πιστεύοντας ότι, χάρη στα βελτιωμένα μηχανήματα του θείου του, θα έχει σε μία εβδομάδα το πολυπόθητο αποτέλεσμα, πληροφορείται έκπληκτος από την Μίννι ότι ένας εκ των συνεργατών του, ο λεγόμενος «ποιητής με τις ρίμες», έχει υπό την κατοχή του τα τέσσερα ενεργοποιημένα ρομπότ.

Ο «ποιητής» επιβεβαιώνει χαιρέκακα την πληροφορία της Μίννι, λέγοντας στον Ρίκο τα εξής:

«Όσα λέει αληθεύουν! Όμως, τα λόγια περιττεύουν! Την αλλαγή της γης, πολύ σύντομα θα δεις… Πελώρια τείχη θα υψώσω… Τα κράτη θα περικυκλώσω… Σεισμοί και καταποντισμοί θα πνίξουν κάθε ανυπακοή! Θα γίνεται ό,τι πω εγώ στου μέλλοντος τον κόσμο τον σκληρό!».

Τα παραπάνω λόγια υπονοούν ότι, με την βοήθεια της τεχνολογίας, ο παγκόσμιος δικτάτωρ της «Αταραξίας» έχει την ευχέρεια να προκαλέσει με τεχνητό τρόπο φυσικά φαινόμενα, καπηλευόμενος έτσι την ιδιότητα του Πατέρα Παντοκράτορος, του μόνου αληθινού «Ποιητή ουρανού και γης, ορατών τε πάντων και αοράτων». Υπό αυτό το πρίσμα, μάλλον δεν είναι τυχαίο ότι στο συγκεκριμένο κόμικ, ο παγκόσμιος δικτάτωρ αποκαλείται «ποιητής».

Όταν ο Ρίκο λέει στον «ποιητή» ότι «χωρίς τον μαθηματικό τύπο δεν θα κάνει τίποτα», ο δεύτερος του απαντά ότι, μέσω ενός κινητού, θα έχει πρόσβαση σε κάθε αρχείο, οπότε θα του υποκλέψει τον μαθηματικό τύπο της γης. Και πράγματι, μετά από λίγο, ο «ποιητής» λαμβάνει ενημέρωση από το κινητό του ότι ο υπολογισμός του μαθηματικού τύπου της γης ολοκληρώθηκε επιτυχώς.

Τα πράγματα, όμως, δεν ακολουθούν την αναμενόμενη πορεία και ενώ έχει γίνει η ενεργοποίηση των τεσσάρων ρομπότ με την χρήση του «μαγικού αριθμού» (άραγε, είναι σύμπτωση που και ο Προσωπικός Αριθμός χαρακτηρίσθηκε από τον Δημήτρη Παπαστεργιόργουελ «μαγικός»;¹²), έχει δε εισαχθεί στον υπολογιστή ο μαθηματικός τύπος της γης:

Ο Μίκυ με τον φίλο του Ήτα Βήτα (ένα ανθρωπόμορφο πλάσμα από άλλον πλανήτη και εποχή) καταφέρνουν να κάνουν δολιοφθορά στα τεχνολογικά συστήματα του επίδοξου παγκόσμιου δικτάτορα, προκαλώντας διακοπή της σύνδεσης. Παραλλήλως, καταφθάνουν αεροπορικές ενισχύεις από την βασιλική φρουρά του Ριχάρδου, οι οποίες, μετά από μια σκληρή αερομαχία, καταφέρνουν να ματαιώσουν την υλοποίηση του σατανικού σχεδίου που είχε εξυφάνει ο επίδοξος παγκόσμιος δικτάτορας.

Τελικώς, ο βασιλιάς Ριχάρδος δίνει εντολή αφ’ ενός να ξηλωθούν όλα τα τεχνολογικά εργαλεία που βρίσκονταν στο εργαστήριο των επιστημόνων του βασιλιά, αφ’ ετέρου να μην επισκευασθούν τα τέσσερα χτυπημένα ρομπότ.

Η αιτιολογία αυτής της απόφασης ήταν η εξής:

«Καταλάβαμε ότι, αν επισκευάζαμε τα τέσσερα ρομπότ, προκειμένου να αποδείξουμε ότι είμαστε ισχυροί, θα επεμβαίναμε με πολύ δραστικό τρόπο στην φύση, κι αυτό το δικαίωμα δεν το έχουμε! Στην γη είμαστε φιλοξενούμενοι και όχι κυρίαρχοι!».

Πέρα από το προπαγανδιστικό μασάζ που τελείται μέσω του επίμαχου κόμικ, ώστε το αναγνωστικό κοινό να εξοικειώνεται παιδιόθεν με την αριθμοποίηση του πολίτη και την δι’ αυτού επιβολή μιας παγκόσμιας δικτατορίας, το καταληκτικό μήνυμα της ιστορίας είναι θετικό:

Για να δει ο πολίτης και ο πλανήτης άσπρη μέρα, θα πρέπει να αρχίσει να αμφισβητεί την θεοποίηση της τεχνολογίας και, ει δυνατόν απότομα, να αποστασιοποιηθεί από δαύτην.

Επομένως, το ηθικό δίδαγμα του κόμικ μάλλον συμπορεύεται με όσα πρέσβευε ο ορκισμένος εχθρός της τεχνολογίας Τέοντορ Καζύνσκι (φέρεται να αυτοκτόνησε στις 10 Ιουνίου 2023 μέσα στο ιατρικό κέντρο των ομοσπονδιακών φυλακών του Butner¹³).

Στο οπισθόφυλλο του μεταφρασμένου στα ελληνικά μανιφέστου του¹⁴, αναφέρονται τα ακόλουθα:

«Ο Θεόδωρος (Τεντ) Καζύνσκι θεωρήθηκε μαθηματική ιδιοφυΐα και έγινε δεκτός στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ σε ηλικία 16 ετών, όπου δίδαξε για ένα μικρό διάστημα. Ωστόσο, [το 1971] διέκοψε απότομα την πολλά υποσχόμενη ακαδημαϊκή του σταδιοδρομία και εγκατέλειψε την οργανωμένη κοινωνική ζωή και τον σύγχρονο πολιτισμό για να διάγει μονήρη βίο στην άγρια φύση. Αφού έζησε επί επτά χρόνια ως ερημίτης [σε παράγκα που έχτισε στην αγροτική Μοντάνα], συνειδητοποίησε ότι είναι αδύνατον να διαφύγει των συνεπειών του σύγχρονου πολιτισμού, αφού διαπίστωσε ότι το περιβάλλον του καταστρέφεται από την εισβολή των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων στην οικεία του περιοχή.

Στο μανιφέστο του «διατυπώνει τις βασικές του απόψεις για τον σύγχρονο τεχνολογικό πολιτισμό, τον οποίο προσδιορίζει ως την ουσιώδη αιτία των κοινωνικών και προσωπικών προβλημάτων, προδιαγράφει ένα ζοφερό μέλλον ανθρώπινης οδύνης υπό το βιομηχανικό σύστημα και προτείνει ως αναγκαστική λύση την καταστροφή του και την επιστροφή της ανθρωπότητας στην πρωτόγονη ζωή».


Για να δημιουργηθεί το ανωτέρω κείμενο με αποκλειστικό σκοπό την διαφώτιση των Ελλήνων πολιτών δαπανήθηκαν περίπου 8 ώρες.
Η βιωσιμότητα του ιστολογίου εξαρτάται από την ελάχιστη οικονομική στήριξη των αναγνωστών, η οποία ανέρχεται σε 5 € μηνιαίως ή 50 € ετησίως.
Ευχαριστώ θερμά για την αλληλεγγύη σας!
Λεπτομέρειες σχετικά με την συνδρομή υπάρχουν στον ακόλουθο σύνδεσμο:
kvathiotis.substack.com/subscribe