Γεννήθηκε στο χωριό Κουρίλοβο της Ρωσίας στις 23 Μαΐου 1977 και βαπτίσθηκε Ορθόδοξος χριστιανός. Στην πρώτη του εξομολόγηση, ο πνευματικός του, του φόρεσε το σταυρό, τον οποίο δεν αποχωρήσθηκε ποτέ, έστω κι αν αυτό θα γίνονταν αφορμή σχολίων και ειρωνιών.
Τελειώνοντας τις σπουδές του εργάστηκε την τέχνη του επιπλοποιού, μέχρι την ημέρα που κατατάχθηκε στο στρατό (25/6/1995).
Υπηρετώντας στα συνοριακά φυλάκια της Τσετσενίας αιχμαλωτίσθηκε από Τσετσένους αντάρτες.
Μόλις η μητέρα του, Λιουμπόβ Βασίλιεβνα, πληροφορήθηκε τα νέα, χωρίς χρονοτριβή και αδιαφορώντας για τους κινδύνους που την απειλούσαν, μετέβηκε στην Τσετσενία. Μετά από απεγνωσμένες προσπάθειες πληροφορήθηκε ότι γιος της ζει. Μη μπορώντας όμως να πληρώσει τα λίτρα1 της απελευθέρωσής του θανάτωσαν τον Ευγένιο, αποκεφαλίζοντάς τον με τον πιο άγριο τρόπο.
Πριν όμως προβούν στην εκτέλεσή του και βλέποντας ότι φορούσε το Σταυρό, προσπάθησαν να τον κάμψουν ψυχικά. Υποσχέθηκαν δε την απελευθέρωσή του αν αρνούνταν την πίστη του, έβγαζε το Σταυρό και γίνονταν μουσουλμάνος. Επειδή ο νεαρός Ευγένιος παρέμεινε σταθερός στην προς το Χριστό αγάπη του, βασανίστηκε σκληρά επί 100 ημέρες και στο τέλος αποκεφαλίσθηκε (23/5/1996, ημέρα των γενεθλίων του) και θάφτηκε σε κοινό τάφο με άλλους τρεις συστρατιώτες του, χωρίς το κεφάλι του.
Όταν η μητέρα του κατόρθωσε να συγκεντρώσει τα απαιτούμενα χρήματα (4.000 δολάρια) πουλώντας κάθε περιουσιακό της στοιχείο, εξαγόρασε το ακέφαλο νεκρό σώμα του γιου της, αναγνωρίζοντάς το από το σταυρό που δεν τόλμησαν να του αφαιρέσουν.
Το τραγικό δε, στην όλη υπόθεση ήταν, ότι ο ίδιος ο δήμιος, μαζί με τις λεπτομερείς πληροφορίες του σφαγιασμού, παρέδωσε στη δυστυχισμένη μάνα και τη σχετική με το μαρτύριο βιντεοκασέτα.
Στη συνέχεια μετέφερε και έθαψε το νεκρό παιδί της στο κοιμητήριο του χωριού τους.
Από τότε – «θαυμαστός ο Θεός εν τοις αγίοις αυτού» – αρχίζει ο δούλος του Χριστού μια θαυμαστή θαυματουργική δραστηριότητα, την οποία επιβεβαιώνουν και σήμερα, ιδιαίτερα δε αιχμάλωτοι στρατιώτες που βοηθήθηκαν από τον άγιο με τον «κόκκινο μανδύα» να δραπετεύσουν και να διαφύγουν σώοι ανάμεσα από ναρκοπέδια…
Το 1997 με ευλογία του Πατριάρχη Αλεξίου εκδόθηκε βιβλίο με τίτλο «Νέος μάρτυς του Χριστού στρατιώτης Ευγένιος».
Ας γνωρίζουμε ακόμη ότι μετά τρία χρόνια και τρεις μήνες η ομάδα των σφαγέων του μάρτυρα Ευγένιου θανατώθηκε από τους ομοεθνείς της κατά τη διάρκεια εμφύλιας αντιπαράθεσης.
Και κλείνουμε το σύντομο αυτό συναξάρι εκζητώντας τις πρεσβείες του μάρτυρα Ευγένιου και για τις δικές μας πολυχρόνιες δοκιμασίες.
(Σημείωση)
1 Τα λίτρα για την απελευθέρωση αιχμαλώτου αξιωματικού ανέρχονταν στα 50.000 δολάρια, για δε τον απλό στρατιώτη στα 10.000. Για την παραλαβή νεκρού σώματος αιχμαλώτου απαιτούνταν 4.000 δολάρια.
Τελειώνοντας τις σπουδές του εργάστηκε την τέχνη του επιπλοποιού, μέχρι την ημέρα που κατατάχθηκε στο στρατό (25/6/1995).
Υπηρετώντας στα συνοριακά φυλάκια της Τσετσενίας αιχμαλωτίσθηκε από Τσετσένους αντάρτες.
Μόλις η μητέρα του, Λιουμπόβ Βασίλιεβνα, πληροφορήθηκε τα νέα, χωρίς χρονοτριβή και αδιαφορώντας για τους κινδύνους που την απειλούσαν, μετέβηκε στην Τσετσενία. Μετά από απεγνωσμένες προσπάθειες πληροφορήθηκε ότι γιος της ζει. Μη μπορώντας όμως να πληρώσει τα λίτρα1 της απελευθέρωσής του θανάτωσαν τον Ευγένιο, αποκεφαλίζοντάς τον με τον πιο άγριο τρόπο.
Πριν όμως προβούν στην εκτέλεσή του και βλέποντας ότι φορούσε το Σταυρό, προσπάθησαν να τον κάμψουν ψυχικά. Υποσχέθηκαν δε την απελευθέρωσή του αν αρνούνταν την πίστη του, έβγαζε το Σταυρό και γίνονταν μουσουλμάνος. Επειδή ο νεαρός Ευγένιος παρέμεινε σταθερός στην προς το Χριστό αγάπη του, βασανίστηκε σκληρά επί 100 ημέρες και στο τέλος αποκεφαλίσθηκε (23/5/1996, ημέρα των γενεθλίων του) και θάφτηκε σε κοινό τάφο με άλλους τρεις συστρατιώτες του, χωρίς το κεφάλι του.
Όταν η μητέρα του κατόρθωσε να συγκεντρώσει τα απαιτούμενα χρήματα (4.000 δολάρια) πουλώντας κάθε περιουσιακό της στοιχείο, εξαγόρασε το ακέφαλο νεκρό σώμα του γιου της, αναγνωρίζοντάς το από το σταυρό που δεν τόλμησαν να του αφαιρέσουν.
Το τραγικό δε, στην όλη υπόθεση ήταν, ότι ο ίδιος ο δήμιος, μαζί με τις λεπτομερείς πληροφορίες του σφαγιασμού, παρέδωσε στη δυστυχισμένη μάνα και τη σχετική με το μαρτύριο βιντεοκασέτα.
Στη συνέχεια μετέφερε και έθαψε το νεκρό παιδί της στο κοιμητήριο του χωριού τους.
Από τότε – «θαυμαστός ο Θεός εν τοις αγίοις αυτού» – αρχίζει ο δούλος του Χριστού μια θαυμαστή θαυματουργική δραστηριότητα, την οποία επιβεβαιώνουν και σήμερα, ιδιαίτερα δε αιχμάλωτοι στρατιώτες που βοηθήθηκαν από τον άγιο με τον «κόκκινο μανδύα» να δραπετεύσουν και να διαφύγουν σώοι ανάμεσα από ναρκοπέδια…
Το 1997 με ευλογία του Πατριάρχη Αλεξίου εκδόθηκε βιβλίο με τίτλο «Νέος μάρτυς του Χριστού στρατιώτης Ευγένιος».
Ας γνωρίζουμε ακόμη ότι μετά τρία χρόνια και τρεις μήνες η ομάδα των σφαγέων του μάρτυρα Ευγένιου θανατώθηκε από τους ομοεθνείς της κατά τη διάρκεια εμφύλιας αντιπαράθεσης.
Και κλείνουμε το σύντομο αυτό συναξάρι εκζητώντας τις πρεσβείες του μάρτυρα Ευγένιου και για τις δικές μας πολυχρόνιες δοκιμασίες.
(Σημείωση)
1 Τα λίτρα για την απελευθέρωση αιχμαλώτου αξιωματικού ανέρχονταν στα 50.000 δολάρια, για δε τον απλό στρατιώτη στα 10.000. Για την παραλαβή νεκρού σώματος αιχμαλώτου απαιτούνταν 4.000 δολάρια.