| ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ : ΑΓΩΝΑΣ ΤΩΝ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΛΑΡΙΣΑΣ Α.Φ. 186 http://www.agonas.org | |||
«Αγάντα, καημένο Μεσολόγγι, αγάντα…»
Ο εθνικός μας ποιητής Διονύσιος Σολωμός ακούγοντας από τον
λόφο του Στράνη της Ζακύνθου τον Μάη του 1825 τους σφοδρούς κανονιοβολισμούς
του Κιουταχή και του Ομέρ Βρυώνη που επιδίωκαν την κατάληψη του Μεσολογγίου
εκδιώκοντας τους «Ελεύθερους Πολιορκημένους», μονολογούσε κι έλεγε:
«Αγάντα, καημένο Μεσολόγγι, αγάντα…».
Μετά από εκατόν ογδόντα επτά χρόνια όλοι οι αληθινοί
αγωνιζόμενοι χριστιανοί ανησυχούν για την τύχη του Αγώνα μας, διότι γνωρίζουν
ότι η πάλη αυτή «δεν είναι προς σάρκα και αίμα αλλά προς τας αρχάς, προς τας
εξουσίας, προς τους κοσμοκράτορας του κόσμου του αιώνος τούτου…» (Εφ. 6, 12).
Ας μη μας διαφεύγει όμως ότι πάνω απ’ όλους και απ’ όλα είναι ο Χριστός. Απ’
αυτή την πίστη διακατεχόμενος ο Δ. Σολωμός βροντοφωνάζει: Αγάντα, καημένε
Μεσολόγγι (αγωνιζόμενε χριστιανέ), αγάντα…» (βάστα γερά – μην αποκάμνεις – έχε
θάρρος…).
Και ο απ. Παύλος και ο άγιος Χρυσόστομος και οι μάρτυρες
έρχονται να μας ενθαρρύνουν λέγοντάς μας: «Συννεφάκι είναι και θα περάσει» και
μην ξεχνάς ότι «μπορεί ο χειμώνας να είναι τραχύς, είναι όμως ο παράδεισος
γλυκός».
Κι αλήθεια, μπορεί ο δεσπότης Ιγνάτιος Λάππας να έχει μαζί
του – κατά παραχώρηση Θεού – την πολιτική, στρατιωτική, αστυνομική και
δικαστική εξουσία, δεν έχει όμως το δίκαιο και την αλήθεια. Γι’ αυτό δε θ’
αργήσουν να έρθουν τα ευχάριστα νέα από τη μεριά της Ευρώπης, αφού «οι
φάσκοντες είναι σοφοί εμωράνθησαν», οι ισχυριζόμενοι ότι είναι σοφοί έχουν
μωρανθεί και θεωρούν τα αξιώματά τους «ως μη λαβόντα» (Α΄ Κορ. 4, 7). Από εκεί,
λοιπόν, που η ζυγαριά της δικαστικής συνείδησης και κρίσης βαραίνει το ίδιο για
όλους, θα δώσει ο Θεός την απάντηση.
Και τότε το αόρατο χέρι του Θεού θα γράψει για τους
σημερινούς βέβηλους «μετρηθήκατε, ζυγιστήκατε και βρεθήκατε λειψοί».
