ΜΕ ΑΙΜΟΣΤΑΓΕΙΣ ΕΝΘΡΟΝΙΣΕΙΣ
ΧΥΝΟΝΤΑΣ ΑΙΜΑ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ
ΕΓΙΝΑΝ ΔΕΣΠΟΤΑΔΕΣ ΣΤΗ ΛΑΡΙΣΑ Ο
ΑΠΟΠΕΜΦΘΕΙΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΜΠΕΚΙΑΡΗΣ ΚΑΙ Ο
ΙΓΝΑΤΙΟΣ ΛΑΠΠΑΣ ΤΟΥ ΣΕΡΑΦΕΙΜΙΚΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΥ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟΥ
http://agonasax.blogspot.gr
ΧΥΝΟΝΤΑΣ ΑΙΜΑ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ
ΕΓΙΝΑΝ ΔΕΣΠΟΤΑΔΕΣ ΣΤΗ ΛΑΡΙΣΑ Ο
ΑΠΟΠΕΜΦΘΕΙΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΜΠΕΚΙΑΡΗΣ ΚΑΙ Ο
ΙΓΝΑΤΙΟΣ ΛΑΠΠΑΣ ΤΟΥ ΣΕΡΑΦΕΙΜΙΚΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΥ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟΥ
http://agonasax.blogspot.gr
14 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 1989 ΝΕΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΑΓΩΝΩΝ ΓΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΚΑΙ ΖΩΣΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗΝ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΜΑΡΤΥΡΙΚΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ ΛΑΡΙΣΗΣ |
"ΛΑΠΠΑ ΔΕΣΠΟΤΗ ΣΕ ΚΑΝΑΝΕ ΤΑ ΜΑΤ...." ΤΟ ΣΥΝΘΗΜΑ ΤΩΝ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΛΑΡΙΣΑΣ ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΠΑΠΑΣ ΓΙΝΕΣΑΙ ... ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΕΞΕΛΙΠΕ Η ΝΤΡΟΠΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΙΟΙΚΟΥΣΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ |
ΑΝΤΙΠΕΡΙΣΠΑΣΤΙΚΗ ΦΥΓΑΔΕΥΣΗ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΜΠΕΚΙΑΡΗ ΔΙΑ ΤΗΣ ΑΤΡΑΠΟΥ ΤΟΥ ΕΦΙΑΛΤΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΡΟΑΣΠΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ... |
ΦΥΓΑΔΕΥΣΗ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΜΠΕΚΙΑΡΗ ΜΕ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ ΤΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΛΑΡΙΣΗΣ ΥΠΟ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ - ΦΡΑΓΚΟΥ -ΑΣΦΑΛΕΙΤΩΝ -ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΩΝ ΚΑΙ ΚΥΠΑΤΣΙΔΩΝ ..... |
ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑ ΤΟΥ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΛΑΠΠΑ ΚΕΚΛΕΙΣΜΕΝΩΝ ΤΩΝ ΘΥΡΩΝ ΤΟΥ ΔΕ ΛΑΟΥ ΣΤΕΝΤΟΡΙΟΣ ΔΙΑΔΗΛΩΝΟΝΤΟΣ ΑΝΑΞΙΟΣ ΑΝΑΞΙΟΣ ΑΝΑΞΙΟΣ !!! . ΜΠΟΡΕΙ ΑΥΤΗ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΥΜΦΩΝΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΙΕΡΟΥΣ ΚΑΝΟΝΕΣ ;;; |
πηγη:http://apotixisi.blogspot.gr/
Μεχρι και μαχαιροβγαλτες (σικαρίους) χρησιμοποιηθηκαν στις ενθρονισεις των μοιχεπιβατων της Λαρισας απο το ελεεινοτατο Σεραφειμικο κατεστημενο.
Μια και ασχοληθηκαμε με τα κατορθωματα του αδιστακτου Σεραφειμισμου δημοσιευουμε παλαιοτερο κειμενο του ιστολογου της Αποτειχισης εις ενδειξιν τιμης προς τους ηρωϊκους αδελφους μας Αγωνιζομενους Λαρισαιους χριστιανους τους παρομοιους των Ιωαννιτων του Μεγαλομαρτυρα Αγιου Ιωαννου του Χρυσοστομου.
Ο ΠΟΛΥΑΓΑΠΗΜΕΝΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΘΕΟΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΛΑΡΙΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ |
Από δώ ψηλά από τη Μακεδονία, αγναντεύω και πάλι στη Λάρισα. Την αιματοβαμμένη πόλι. Την πολιορκούμενη πόλι.
Εκεί όπου χτυπά η καρδιά της Ελλάδος.
Ο άγιός της ο Αχίλλειος παρότι γιόρταζε, δεν εμφανίσθηκε στην πόλι.
Την πόλι που εδώ και 35 χρόνια παραμένει απορφανισμένη. Απορφανισμένη από γνήσιο, στοργικό πατέρα και ποιμένα. Την πόλι που δεν έχει πατέρα, αλλά πατρηϊό.
Πατρηϊό αντάξιο ενός Αρσάκιου και ενός Αττικού.
Ενός ανελέητου και απηνούς διώκτου της εποχής μας.
Ενός σκληρού και άστοργου πατρηϊού, που ασταμάτητα στέλνει τους χριστιανούς στα κοσμικά δικαστήρια, και στις φυλακές, επειδή αρνούνται να αναγνωρίσουν την μικρή «εξοχότητά» του.
ΙΓΝΑΤΙΟΣ ΛΑΠΠΑΣ ΠΡΟΣΚΥΝΑ ΤΟΝ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΤΙΚΑ ΣΥΝΑΛΛΗΛΙΑ ΜΕΤΑΞΥ ΜΟΙΧΕΠΙΒΑΤΩΝ |
Περιπολώ την πόλι, που ασυνείδητοι και αυτοπρόβλητοι δεσποτάδες της εποχής μας, βάρβαροι και άσπλαχνοι, μοχθηροί και ασυνείδητοι, πραγματική συναγωγή πονηρευομένων ρασοφόρων, λαίλαπα και μάστιγα της Εκκλησίας του Χριστού, εδώ και 35 χρόνια και ενώ ζούσε εξορισμένος ο απλούς και άγιος ποιμένας τους ο Θεολόγος Πασχαλίδης, συνεχώς του έστελναν μοιχούς και άρπαγας, κατά την πατερικήν έκφρασιν, για να τον «ποιμάνουν» στανικώς.
Και ο λαός του Θεού, οι πιστοί άνθρωποι της Εκκλησίας, η δόξα της Ολκάδος του Κυρίου, αντιδρούσε και συνεχίζει να αντιδρά.
Και όλοι οι μοιχοί και οι αρπαγες του θρόνου με την βοήθεια του Σατανοκρατούμενου Καίσαρα, έχυσαν πολύ αίμα χριστιανικό στη Λάρισα.
Αλήθεια, είναι δυνατόν, όταν ζή ο πατέρας σου, να δεχθής έναν άλλον πατέρα;
Είναι δυνατον να εγκαταλείψη ο λαός έναν τέτοιον πατέρα σαν τον Θεολόγο Πασχαλίδη; Όχι, ποτέ!
Η Εκκλησιαστική ιστορία διδάσκει ότι όταν ο ποιμήν ο καλός, ο εισελθών δια της θύρας εις την αυλήν των προβάτων, εκβληθή βιαίως της μάνδρας των προβάτων, αναλαμβάνουν πλέον τα πρόβατα καθήκοντα ποιμενικά, γίνεται αυτός ο λαός ο ανυστακτος ποιμήν και ο φρυκτωρός της Μάνδρας.
ΙΓΝΑΤΙΟΣ ΛΑΠΠΑΣ ΛΑΡΙΣΑΣ ΚΑΙ ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ ΛΙΑΠΗΣ ΑΡΧΙΕΠ/ΠΟΣ ΑΠΟ ΘΗΒΩΝ ΚΑΙ ΛΕΒΑΔΕΙΑΣ ΑΜΦΟΤΕΡΟΙ ΑΡΒΑΝΙΤΕΣ ... |
Ο μοναδικός μας, Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ, η μεγάλη παραφωνία της αδίστακτης αρχιερατικής (δεσποτικής) κάστας της εποχής του, από την ημέρα που ανήλθε στον θρόνο της Κωνσταντίνου Πόλεως, οι ραδιούργοι δεσποτικοί κύνες, από μίσος και κακίαν, μοχθηρίαν και φθόνον, δεν τον άφησαν σε «χλωρό κλαρί». « Πάντα ταύτα διά τον ΦΘΟΝΟΝ εποίησαν», θα μας το επιβεβαιώση και ο ίδιος ο άγιος Ιεράρχης. (ΕΠΕ 38,236).
Κατάφεραν, με την ανήθικη συμμαχία του Καίσαρα, να τον εκδιώξουν της ποίμνης του.
Και τότε, ώ τότε, ο πιστός και ανδρείος και αξιομίμητος λαός του, όταν είδε τους λύκους (δεσποτάδες) ερχομένους να καταλάβουν τον θρόνο του πατέρα και ποιμενάρχη τους, ανέλαβε αυτοβούλως τα ηνία της ιεράς Ολκάδος Κυρίου Παντοκράτορος.
Και ο καταπικραμένος ιεράρχης, που επληροφορείτο από την εξορία, την ανδρεία του πιστού λαού εχαίρετο και ηγάλλετο σφόδρα-σφόδρα.
Οταν δε μετά από γενόμενο σεισμό που η δεισιδαίμων Ευδοξία τον θεώρησε ως θεήλατον επέμβασι έδωσε εντολή επιστροφής του εξορίστου ιεράρχου, η αιμάσσουσα καρδία του καταταλαιπωρουμένου στα κακοτράχαλα βράχια της Αρμενίας Ιεράρχου, κατεχάρη και κατελαμψε γιατί θα έβλεπε και πάλι τον υπέροχο λαό του.
Την δε ημέρα της ευλογημένης επιστροφής του, αφού ανήλθε κατασυγκινημένος πάνω στον άμβωνα της περικαλούς Αγίας Σοφίας τον προσφώνησε ως εξής:
«Κατησχήνθησαν(καταντροπιάστηκαν) οι μοιχοί (δεσποτάδες)….
Τι ποιήσω, ίνα υμίν αξίαν αποδώ της αγάπης την αμοιβήν; Αξίαν μεν ού δύναμαι, ήν δε έχω, δίδωμι….
Ουδείς έχει τέκνα τοιαύτα, ουδείς αγέλην (ποίμνιο) τοιαύτην, ουδείς άρουραν ούτως ευθαλή (γή τόσο ανθηρή).
Ου χρεία μοι γεωργίας (να την καλλιεργώ).
Εγώ καθεύδω, και οι στάχυες κομώσιν (ωριμάζουν).
Ου χρεία μοι πόνου.
Εγώ ησυχάζω, και τα πρόβατα των λύκων (των δεσποτάδων) περιγίνονται (νικούν).
Τι υμάς καλέσω;
Πρόβατα ή ποιμένας ή κυβερνήτας ή στρατιώτας και στρατηγούς;
Πάντα υμίν αληθεύω τα ρήματα (αποδεικνύονται αληθινά για σας).
Όταν ίδω την ευταξίαν (πειθαρχίαν), πρόβατα καλώ.
Όταν ίδω την πρόνοιαν, ποιμένας προσαγορεύω.
Όταν ίδω την σοφίαν, κυβερνήτας ονομάζω.
Όταν ίδω την ανδρείαν και την ευτονίαν (γενναιότητα), σταρτιώτας και στρατηγούς υμάς άπαντας λέγω.
Ω πόνος, ώ πρόνοια λαού.
Ηλάσατε (απομακρύνατε) τους λύκους (τους δεσποτάδες) και ουκ αμεριμνήσατε (αδιαφορήσατε)…
Οι μεθ’ ημών (δεσποτάδες) καθ’ ημών γεγόνασιν.
Οι μεθ’ ημών (δεσποταδες) το πλοίον κυβερνώντες, το πλοίον καταποντίσαι ηθέλησαν.
Εθαύμασα υμών την σύνεσιν.
Ταύτα λέγω, ουκ εις στάσιν υμάς (ετοιμάζων) αλείφων. ΣΤΑΣΙΣ γαρ τα εκείνων,
τα δε υμέτερα ΖΗΛΟΣ» (ΕΠΕ 33,432).
Κατά τι διαφέρει ο αγώνας των χριστιανών της Κωνσταντίνου Πόλεως της εποχής του ιερού Χρυσοστόμου από τους αγώνες των σημερινών ηρωϊκών χριστιανών της εποχής μας;
Ουδεν διαφέρουν. Είναι ίδιοι και απαράλλακτοι.
Και τα εγκώμια του ιερού Πατρός απευθύνονται διαχρονικά και προς τους χριστιανούς της Λάρισας.
«Μακάριοι και τρισμακάριοι υμείς…ότι τοσαύταις παλαίειν οδύναις, φόβοις, απειλαίς, δεσμωτηρίοις, απαγωγαίς, δικαστηρίοις, δημίων χερσί, συκοφαντών αναισχύντοις γλώτταις, ονείδεσι, λοιδωρίαις, σκώμμασι.
Εγγέγραπται υμών τα ονόματα εν βίβλω ζωής, μετά των αγίων κατηριθμήθητε μαρτύρων» (38,48)
Ανδρείοι και γενναίοι αδελφοί μας Λαρισαίοι χριστιανοί.
Ψηλά τα λάβαρα. Ορθιες οι καρδιές. Ηρωϊκό το φρόνημα.
Με φωτιά στα δόντια, με φτερά στα πόδια.
Οι αναίσχυντοι και ραδιούργοι λυκοποιμένες, δεν θα επικρατήσουν.
Το όνομά τους ακούεται και θα ακούεται με αποτροπιασμό.
Και φρίσσουν και τους οδόντας τρίζουν.
Η ιστορία θα τους εντάξη σε αφάνεια και σε ανυπαρξία.
"ΟΙ ΠΡΟΕΞΑΡΧΟΝΤΕΣ" ΕΝ ΑΠΑΘΙΑ ΕΥΡΙΣΚΟΜΕΝΟΙ ΕΝΩ ΕΚ ΤΟΥ ΤΡΟΥΛΟΥ ΑΝΤΗΧΟΥΝ ΤΑ ΑΝΑΞΙΟΣ!!!
ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ Ο ΤΙΜΩΜΕΝΟΣ ΙΓΝΑΤΙΟΣ ΛΑΠΠΑΣ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΟΥΣ ΟΜΟΓΑΛΑΚΤΟΥΣ ΙΓΝΑΤΙΟ ΒΟΛΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΚΛΗΤΟ ΚΟΥΜΑΡΙΑΝΟ - ΕΜΠΡΟΣΘΕΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ Ο ΑΓΩΝΙΣΤΗΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΚΟΙΝΩΝΟΣ ΤΗΣ ΑΝΤΙΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΛΑΠΠΑ - ΕΞΩ ΤΟΥ ΝΑΟΥ ΟΙ ΑΓΩΝΙΖΩΜΕΝΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΔΙΑΤΡΑΝΏΝΟΥΝ ΑΝΑΞΙΟΣ - ΑΝΑΞΙΟΣ- ΑΝΑΞΙΟΙ!!! |
Πιο πάνω, δημοσιεύω φωτογραφίες αρχιερέων εξ Αραβίας, ή εκ του Αιγαίου και Ιονίου πελάγους ελθόντες στην πολύπαθη πόλι, που «χαζεύουν» και αποθαυμάζουν άθελά τους, την μαχητικότητα των αγωνιζομένων χριστιανών.
Και αλήθεια, πώς να μην θαυμάσουν, εχθροί και φίλοι, λύκοι και λυκοποιμένες, ένα τέτοιο εξαίσιο θέαμα και φαινόμενο;
Και αλήθεια, πώς να μην θαυμάσουν, εχθροί και φίλοι, λύκοι και λυκοποιμένες, ένα τέτοιο εξαίσιο θέαμα και φαινόμενο;
Αποτελεί παραφωνία στην εποχή μας το να παρακολουθείς, μέσα στην γενική άπνοια και στην γενική αδιαφορία και χριστιανική μαζοποίησι, ανθρώπους ακούραστους και ακάματους να αγωνίζονται και να βροντοφωνάζουν υπέρ των δικαίων, Κυρίου Παντοκράτορος.
Και οι φωνές τους, να ξεπερνούν τα σύννεφα, να διέρχονται τα αστρα, να αφήνουν τους γαλαξίες, να υπερβαίνουν τα Σύμπαντα και να φθάνουν στον θρόνο του Θεου.
Και οι φωνές τους, να ξεπερνούν τα σύννεφα, να διέρχονται τα αστρα, να αφήνουν τους γαλαξίες, να υπερβαίνουν τα Σύμπαντα και να φθάνουν στον θρόνο του Θεου.
Και ο Θεός καταγράφει εις τας δέλτους Του τους αγώνες και τα παλαίσματά τους, και ετοιμάζει τους αμαράντινους στεφάνους.