ΑΓΩΝΑΣ ΨΑΛΤΙΚΑ ΛΑΜΠΔΑΡΙΟΥ αρ.φυλ.206-207 ΙΟΥΛΙΟΣ -ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2014

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ :"ΑΓΩΝΑΣ " ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΛΑΡΙΣΑΣ  αρ.φυλ.206-207

http://www.agonas.org/
ΔΕΣΠΟΤΙΚΟ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΑ ΝΗΣΙΑ ΦΙΤΖΙ  
 Εκεί εθεάθησαν να απολαμβάνουν, κατάλληλα ενδεδυμένοι, γλυκά και τον εξαίρετο καφέ εσπρέσσο L’ epicier με κάτι χονδρά πούρα στο στόμα, που είχαμε να τα δούμε από την εποχή Ουίνστον Τσώρτσιλ.

Φiτζι, Φiτζι-φουτς… Φiτζι, Φiτζι-φουτς…

       Ο ρομφαιάτος «Νεωκόρος», κάποιο πρωινό μετά την ενθρόνιση του νέου δεσπότη Ιωαννίνων, άκουσε πράγματα που τον έκαναν έξω φρενών. Τι είναι αυτά που ακούω σήμερα; Αναρωτήθηκε. Κι επειδή οι νεωκόροι είναι οι άνθρωποι που ακούν και βλέπουν τα πάντα μέσα και έξω από την Εκκλησία, έβαλε και ξαναέβαλε το αυτί του για να διαπιστώσει ότι δεν έκανε λάθος. Μιλούσαν συνθηματικά. Ακούστηκαν οι λέξεις: μαμά, κόρη, αδελφή, Χίλαρη, Γάλτς… κάτι για «ψιλά» εκατομμύρια και εξέφραζαν την αγωνία για την μεταφορά τους με την πτήση. Αυτό που επαναλάμβαναν ήταν το Φουτς, Φίτζι, Φίτζι… Ακολούθησαν ευχές για καλό καλοκαίρι και ότι θα έφευγαν για Νορβηγία.

Θεέ και Κύριε, τί θα ακούσω ακόμα έλεγε και ξαναέλεγε!

Σταυροκοπήθηκε και ζήτησε τη βοήθεια του συνονόματου αρχαγγέλου, αφού πρώτα του άναψε μια μεγάλη λαμπάδα…

      Δεν πέρασαν κανά δυο μέρες και ήρθαν τα μαντάτα.

Φίτζι, Φίτζι είναι νησιά που απέχουν από την Ελλάδα 16.614 χλμ. Είναι σύμπλεγμα 300 νησιών περίπου στη μέση του Ειρηνικού. Απευθείας πτήση δεν υπάρχει, γι’ αυτό η “ομάδα” πήγε μέσω Νορβηγίας. Οι φωτογραφίες που ήρθαν είναι αποκαλυπτικές. Έξω από την πόλη Ναντί έχει εξωτικούς καφενέδες. Εκεί εθεάθησαν να απολαμβάνουν, κατάλληλα ενδεδυμένοι, γλυκά και τον εξαίρετο καφέ εσπρέσσο L’ epicier με κάτι χονδρά πούρα στο στόμα, που είχαμε να τα δούμε από την εποχή Ουίνστον Τσώρτσιλ.

Για τα λίγα “ψιλά”, την ωραία διαμονή και τη λέξη Bula (Μπούλα) που χρησιμοποιούσαν όποιον συναντούσαν… θα επανέλθουμε.

Μόλις όμως έγιναν γνωστά και άρχισαν να συζητούνται στα εκκλησιαστικά στέκια ανέλαβε να καθαρίσει ο νέος υποψήφιος παπα-υποστράτηγος της Χωροφυλακής απειλώντας τον νεωκόρο, ότι έχει “ράμματα για την γούνα του” και θα τον πάρει ο Πηνειός…!!!

Τους πhρε

Είδε και απόειδε ο δεσπότης Ιγνάτιος ότι, ούτε η εγκύκλιος 298/4.4.14 με τις απειλές («ότι εφεξής ουδεμίαν επιείκιαν θα επιδείξωμεν…») ούτε το “εγκύκλιον σημείωμα” προς τους προϊσταμένους και τα Εκκλησιαστικά Συμβούλια («ή φέρνετε αυτά που σας ζητάω ή σας στέλνω τον εντιμότατον Κύριον… επίτιμον Οικον. Επιθεωρητήν και πρώην ελεγκτήν της Εκκλησίας για να προβεί σε “άτυπον έλεγχο”») έπιασε, πήρε κάποια μέρα τη δεσποτική μαγκούρα και ξεκίνησε, παίρνοντας αμπάριζα τους ναούς.

Το τί έγινε δεν περιγράφεται. Επίτροποι μας μετέφεραν σκηνές «απείρου κάλλους» (αλλοφροσύνης). Είδαν τον υποτιθέμενο μειλίχιο, πράο, καλοσυνάτο… να ορμάει στα διαχειριστικά βιβλία και να τα ελέγχει ο ίδιος. Πληροφορούμαστε ότι οι ιερείς της πόλης με τους επιτρόπους τον περιμένουν οπλισμένοι με την… σκανδάλη στο χέρι, έτοιμοι να αντιμετωπίσουν τον αγαθό και… ανάργυρο δεσπότη!

Τελευταία πληροφορούμαστε ότι ξήλωσε τον έμπιστό του παπά που ήταν επιφορτισμένος με τα έσοδα ενοικίων χωραφιών, διότι δεν έπιασε τον “στόχο”, και τώρα οι παπάδες των χωριών περιμένουν τη δική τους σειρά να τους πάρει αμπάριζα.

Δεσποτικo DELIRIUM

Τί παθαίνουν οι δεσποτάδες όταν μυρίζονται λεφτά, δεν περιγράφεται. Οι αισθήσεις τους βρίσκονται σε συναγερμό. Ξεχνούν τα πάντα μπροστά στο σκοπό (χρήμα). Παθαίνουν ό,τι και το λαγωνικό όταν εντοπίσει (φερμάρει) το θύμα του. Οι μύες του συσπώνται· τρελαίνεται κυριολεκτικά· δε μπορεί να ησυχάσει. Παθαίνει amok – delirium, που λένε. Αυτό έπαθε κάποιος, όπως μας τα περιέγραψαν κάτοικοι κάποιου χωριού. Εμείς όμως έχουμε τις επιφυλάξεις μας, γι’ αυτό, περιμένουμε να δούμε τί θα αποκαλύψει ο χρόνος. Έμαθε ο δεσπότης – λένε – ότι κάποιος Ναός πήρε από κτηματική αποζημίωση μερικές εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ και τρελάθηκε ο άνθρωπος. Τόσα λεφτά – σκέφτηκε – μόνο η μητρόπολη (!) πρέπει να διαχειρίζεται (γιατί;) κι έβαλε σε ενέργεια το σχέδιο. Έριξε την πρώτη ΦΟΛΑ. Κάλεσε τον παπά και με ύφος προβληματισμένο του λέγει: «Ξέρετε, πάτερ, η μητρόπολη έχει μεγάλες δυσκολίες ως προς τη λειτουργία των ιδρυμάτων γι’ αυτό…».

Κέρβερος ο παπάς, ούτε καν το συζήτησε.

Δεύτερη ΦΟΛΑ ο δεσπότης:

«Ξέρεις, επειδή τα χρήματα είναι πολλά και κινδυνεύουν, πρέπει να τα διασφαλίσει η μητρόπολη που γνωρίζει και αποτελεί εγγύηση».

Ανένδοτος ο παπάς.

Τί είναι τούτος; Αναλογίστηκε ο δεσπότης, και ρίχνει την τρίτη ΦΟΛΑ:

Τον καλεί στο γραφείο του επισκοπείου όπου βρίσκονταν συναγμένο όλο το επιτελείο των πονηρευομένων (Πρωτοσύγκελος, Αρχιερατικός, Γραμματείς και υπεύθυνοι φιλανθρωπικών σκοπών) και αφού του τράταραν κρύο νερό με μαστίχα Χίου, ευδιάθετος του λέγει: «καλό μου παιδί, όλοι εμείς σκεφθήκαμε ότι δεν μπορεί ένας ιερέας με τόσα προσόντα να εργάζεται σε χωριό, γι’ αυτό αποφάσισα να σε φέρω στην πόλη…». Δάγκωσε ο παπάς τη ΦΟΛΑ, κι αφού μέσα του ικανοποιήθηκε από την αναγνώριση των… προσόντων και την υπόσχεση της μετάθεσής του στην πόλη, απάντησε όλος ταπείνωση: «Να ’ναι ευλογημένο, Σεβασμιώτατε!». Αμέσως άλλαξαν τα πάντα στο χωριό. Παπάς δικός τους, ταμίας του χεριού τους και οι υπόλοιποι, ό,τι πει ο παπάς. Δεν άργησε όμως το μαντάτο να μαθευτεί γιατί κάποιος έριξε από ελικόπτερο φέιγ-βολάν στο χωριό. Την άλλη μέρα τρέξαν στο δεσπότη. Τί θα κάνουμε τώρα, Σεβασμιώτατε;

Μην στενοχωριέστε^. το θέμα αφήστε το επάνω μου^. εσείς θα πείτε ότι τα χρήματα τα δώσαμε να τα φυλάξει η μητρόπολη^. εξ άλλου δικά σας είναι!

Τι λέτε; το θέμα τελείωσε εδώ; ΜΠΑ!

Γ) ΕΚΛΟΓΕΣ ή ΔΙΟΡΙΣΜΟΙ ;

«Δεν πρόκειται για εκλογές ιεραρχών, αλλά για διορισμό» (Θηβών Ιεώνυμος 2003).

Ο δημοσιογράφος Κων. Σακελλαρίου περιγράφει με γλαφυρό τρόπο την εποχή εκείνη, ποιόν, και πώς θα εκλέξουν - “διορίσουν” στη μητρόπολη Λάρισας.

Ο χουντικός αρχιεπίσκοπος Σεραφείμ κάλεσε 5-6 βολικά “πνευματικά παιδιά” και τους πρότεινε:

Άντε ρε, να σε κάνω δεσπότη στη Λάρισα.

Μακαριώτατε ευχαριστώ αλλά δεν πάω στη Λάρισα γιατί είναι άλλος εκεί!

Τι λες μωρέ, εσύ είσαι για την Λάρισα!

Δεν μπορώ Μακαριώτατε γιατί είναι ο Θεολόγος… Μούγκρισε ο Σεραφείμ…

Σ’ αυτό το στιλ έγιναν οι δεσποτοποιήσεις όλων σχεδόν των “πνευματικών του παιδιών” (sic).

Εκνευρισμένος ο Σεραφείμ για την απροθυμία τους φώναξε: “Φέρτε δω, βρε, τον… καφ... Ιγνάτιο…”.

Τα υπόλοιπα τα δημοσιεύει η τοπική εφημερίδα “ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ” στις 25-5-1996, πώς δηλαδή έγινε ο “εκλογικός” διορισμός:

«Ο αρχιεπίσκοπος – τον καλεί και του λέει ότι θα τον προτείνει για την Λάρισα. Ο π. Ιγνάτιος (Λάππας) φανερά έκπληκτος τον ακούει και συγκατανεύει χωρίς να το σχολιάσει. Λίγο μετά η είδηση μαθαίνεται μεταξύ των Σεραφειμικών μητροπολιτών».

Και συνεχίζει στο φετινό ημερολόγιο τσέπης ο ίδιος ο Ιγνάτιος (σελ. 14):

«Θάταν σκόπιμο να αναφερθώ, είκοσι χρόνια μετά, σ’ αυτούς που με ανέδειξαν και μ’ έστειλαν εδώ, πατέρα και Επίσκοπο. Στον μακαριστό Θεσσαλό άνδρα, τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος Σεραφείμ, στην Ιερά Σύνοδο της Ιεραρχίας που με ανέδειξε ποιμένα και Αρχιερέα αυτής της ιστορικής Ιεράς Μητροπόλεως και σ’ όλους, έναν προς έναν, πριν και μετά ευεργέτες μου…» (!).

Δηλαδή και ο ίδιος ομολογεί, και ευχαριστεί όλους – ένα προς ένα, μαζί με τον Σεραφείμ και όλους τους συνεργούς του που τον έκαναν δεσπότη! Όσο για το Άγιο Πνεύμα, που όλοι επικαλούνται, αυτό στέκονταν μακρυά και παρακολουθούσε τα διοριστήρια στην αίθουσα των συνεδριάσεων της “Αγίας Συνόδου”.

Δυστυχώς οι άνθρωποι έχουν πάθει πόρωση και δεν ακούν τη φωνή του Κυρίου, δύο χιλιάδες χρόνια τώρα, που φωνάζει δυνατά:

«Πάσα αμαρτία και βλασφημία αφεθήσεται τοις ανθρώποις, η δε του Πνεύματος βλασφημία ουκ αφεθήσεται τοις ανθρώποις… ούτε εν τω νυν αιώνι ούτε εν τω μέλλοντι (Ματθ. 12, 31-32).

(Δ΄) ΕΚΛΟΓΕΣ ή ΔΙΟΡΙΣΜΟΙ;
(ΚΑΙ ΣΥΣΤΑΤΙΚΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΦΘΙΩΤΙΔΟΣ  ΓΙΑ ΤΑ ΚΑΜΜΕΝΑ ΒΟΥΡΛΑ ...)

Δεν πρόλαβε να στεγνώσει το χώμα στο μνήμα του μακαρίτη Σεργίου Γρεβενών (τον θυμόμαστε οι Λαρισαίοι για τα ψέματα που έγραφε στην ανακριτική έκθεση σε βάρος του μακαριστού Θεολόγου, και γιαυτό πήγε ο ίδιος κατηγορούμενος) και νάτος ο Φθιώτιδος Νικόλαος, την επομένη της κηδείας, να στέλνει συστατική επιστολή προς όλα τα μέλη της Ιεραρχίας, και να τονίζει ότι δεν χρειάζεται να… επικαλεστούμε το Άγιο Πνεύμα για δεσπότη στα Γρεβενά γιατί έχω δικό μου παιδί με όλα τα… προσόντα για το αξίωμα του Αρχιερέα και ποιμενάρχη της ιεράς αυτής Μητροπόλεως. Είναι όντως:

Πεπαιδευμένος κληρικός.

Άριστος χειριστής του προφορικού και γραπτού λόγου.

Συγγραφεύς ιστορικών, Θεολογικών και εποικοδομητικών βιβλίων.

Ιεροπρεπής εις την ζωήν του.

Ηγούμενος της Ι.Μ. Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Καμένων. Βούρλων και Προϊστάμενος του Ι.Ν. Αγ. Παντελεήμονος της λουτροπόλεως.

Ανήγειρεν τον πρώτον στην Ελλάδα ιερό ναό του Εθνομάρτυρα Χρυσοστόμου Σμύρνης εντός του μοναστηρίου.

Έχει εθνική συνείδηση ιδιαίτερα για την ευαίσθητη περιοχή των Γρεβενών.

Και τελειώνει:

«Σημειώνω, ότι δια την υποψηφιότητα αυτού έχομεν την σύμφωνον γνώμην του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερωνύμου και πολλών Ιεραρχών, οι οποίοι γνωρίζουν καλώς τον υποψήφιον και εκτιμούν την προσφοράν του εις την εκκλησίαν. Η παρούσα παρακλητική και συστατική επιστολή μου δεν έχει καμμίαν σχέσιν με τα τυπικώς λεγόμενα και γραφόμενα δια την περίπτωσιν…».

Κατά τα άλλα θα κάνουν θεία Λειτουργία στο παρεκκλήσι της Μονής Πετράκη για να κατέβει το Αγ. Πνεύμα να τους «φωτίσει» χωρίς κανείς να είναι στην Λειτουργία και ο υποψήφιος με το μήνυμα γραμμένο θα περιμένει στο διάδρομο να το διαβάσει.

Ω!! «άγιοι» δεσποτάδες, όλα αυτά δεν είναι ύβρεις στο πρόσωπο του Θεού, και βλασφημία του Αγίου Πνεύματος;

TΟΣΗ  ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΣΤΗ ΛΑΡΙΣΑ ;

Κυριακή 24 Ιουλίου 2014 σ’ όλους τους ναούς της Λάρισας, διαβάστηκε εγκύκλιο - κήρυγμα του δεσπότη προς τους ευλαβείς χριστιανούς από τις διδαχές του αγίου Κοσμά του Αιτωλού (ημέρα μνήμης του) που προέτρεπε τους χριστιανούς να μην εργάζονται τις Κυριακές, ούτε οι ίδιοι, ούτε να παίρνουν άλλους στη δούλεψή τους.

Με αυτές τις διδαχές ο άγιος, καθιέρωσε την Κυριακή ως αργία στο σκλαβωμένο γένος, αντί του Σαββάτου των Εβραίων που ίσχυε μέχρι τότε, και γι’ αυτό οι τουρκοεβραίοι τον κρέμασαν.

Ο κόσμος που πέρναγε μπροστά από το επισκοπείο την Κυριακή το πρωί μέχρι το μεσημέρι σταυροκοπιόνταν βλέποντας το εργοτάξιο που δούλευε μέσα και έξω, - έσπαζαν μπετά - , έσκαβαν, έριχναν τσιμέντα κ.α. - και έλεγαν «μνήσθητί μου Κύριε» τι άλλο θα δουν τα μάτια μας ακόμα;

Άραγε για ποιά Κυριακή αργία μας διάβασαν σήμερα στις εκκλησίες, και για ποιόν πατροΚοσμά;

Εκκλησιαζόμενος σταμάτησε σε παρέα που παρακολουθούσε τα έργα δίπλα από μια πινακίδα που έγραφε «ΠΡΟΣΟΧΗ ΕΚΤΕΛΟΥΝΤΑΙ ΕΡΓΑ». Άκουσε κάποιον να μονολογεί «παπαδιά αυτά που λέω στην εκκλησία δεν είναι για μας, είναι για τους άλλους!» Και όλοι κούνησαν τα κεφάλια.

Θεέ μου, Θεέ μου, πώς μας ανέχεσαι με τόση υποκρισία;