ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΟΣ
:"ΑΓΩΝΑΣ " ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΛΑΡΙΣΑΣ αρ.φυλ.206 - 207 http://www.agonas.org/
ΣΕ ΠΛΗΡΗ ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟΤΗΣ "ΜΕΓΑΛΗΣ ΑΛΒΑΝΙΑΣ"Α – ΑΛΒΑΝΙΑ
Μεγάλη κατάρα αποδεικνύονται τελικά για την Ελλάδα μας οι γείτονές της.
Η Αλβανία διεκδικεί τα … πάντα (ιστορία, εδάφη…) και δηλώνει επίσημα ότι τα σύνορά της ξεκινούν από… την Πρέβεζα και καταλήγουν στο… Πρέσεβο (Αλ. Μπερίσα 28/11/12).
Τα Σκόπια διεκδικούν όλη τη Μακεδονία, το Άγιο Όρος – ας το έχουν υπόψη οι Αγιορείτες πατέρες – και δέχονται να σταματήσουν στον… Όλυμπο! Την όλη περιοχή αποκαλούν «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ».
Η Τουρκία θέλει τη Θράκη, το μισό Αιγαίο, τα Δωδεκάνησα, την Κύπρο κ.α.
Η Βουλγαρία προς στιγμήν παρακολουθεί τις εξελίξεις τηρώντας σιγήν ιχθύος αλλ’ ονειρεύεται τη «ΜΕΓΑΛΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΤΟΥ ΠΥΡΙΝ».
Η Λιβύη εμφανίζει το νησιά μας Γαύδος κ.α. να… ανήκουν στα χωρικά της ύδατα.
Αμερικανικές ιστοσελίδες εμφανίζουν την Κρήτη ως αυτόνομη!
Όλα αυτά, ασφαλώς, είναι απίστευτα. Η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα στην υφήλιο που όλοι οι γείτονες την λεηλάτησαν και συνεχίζουν… Εάν επισκεφθεί κανείς χιλιάδες χιλιόμετρα σ’ αυτές τις χώρες θα συναντήσει μνημεία, θέατρα, αγάλματα, επιγραφές – αδιάψευστοι μάρτυρες – που βεβαιώνουν, ότι σ’ αυτές τις περιοχές κατοικούσαν εδώ και χιλιάδες χρόνια ΕΛΛΗΝΕΣ!
Και το φοβερό, ενώ όλοι τρέχουν κάτι ν’ αρπάξουν από… Ελλάδα, οι Κυβερνώντες επαναπαύονται στο δόγμα: «Η Ελλάδα δεν διεκδικεί τίποτε και δεν (!) παραχωρεί τίποτε», ξεχνώντας ίσως, ότι «Η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση».
Αφορμή για να γράψουμε αυτά τα άρθρα (θα έχει συνέχεια) ήταν:
α) επιστολή 23ων πρεσβευτών – που για δεκαετίες υπηρέτησαν τα εθνικά μας θέματα σε διάφορες χώρες του Κόσμου – στον Πρωθυπουργό της χώρας κ. Αν. Σαμαρά, στην οποία έκρουαν τον κώδωνα του κινδύνου – και δεν δημοσιεύτηκε πουθενά – για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, το Σκοπιανό, τις ελληνοαλβανικές σχέσεις, το Κυπριακό κ.α.
β) ανοιχτή επιστολή Αλβανών «ακαδημαϊκών» την 1/11/2013 προς τον Έλληνα Πρωθυπουργό στην οποία εκφράζουν τη βαθειά τους λύπη (!) για την ενέργεια των 23ων Ελλήνων Πρεσβευτών, και ζητούν από τον κ. Σαμαρά να τακτοποιήσει μια σειρά θεμάτων που αφορούν την Αλβανία, όπως: «1. Την κατάργηση του εμπολέμου ανάμεσα στην Ελλάδα και Αλβανία, 2. Την επίσημη αναγνώριση των συνόρων της Αλβανίας – όπως ορίζει η Συνδιάσκεψη του Λονδίνου του 1913 και όχι το Πρωτόκολλο της Κέρκυρας 17/3/1914 που το υπέγραψε μαζί με τις Μεγ. Δυνάμεις και η Αλβανία…, 3. Περιουσιακά δικαιώματα του τσάμικου πληθυσμού, 4. Την ελληνική αναγνώριση της Δημοκρατίας του Κοσσυφοπεδίου, 5. Την επίλυση ονόματος της Δημοκρατίας της Μακεδονίας κ.α.», κάνουν έκκληση προς την Ελλάδα να αναλάβει σημαίνοντα ρόλο για την ένταξη της Αλβανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση – όπως τις είχε παρασχεθεί παλαιότερα και για την ένταξή της στο ΝΑΤΟ –, τονίζουν ότι «Δεν πρέπει να εισακουσθεί η κυνική συμβουλή των Ελλήνων πρώην πρέσβεων, προτρέπουν την Αθήνα να είναι πιο προσεκτική…» και μας… μαλώνουν μάλιστα, επειδή δεν γνωρίζουμε ποια είναι τα εθνικά μας συμφέροντα! (sic). «Εφιστούμε την προσοχή – γράφουν – της Ελληνικής κυβέρνησης ότι η οικονομική κρίση δεν πρέπει να οδηγήσει την άρνηση του πρωταρχικού ρόλου των εθνικών συμφερόντων της Ελλάδας».
γ) ένα δραματικό ψήφισμα των εγκλωβισμένων κατοίκων της Κορυτσάς προς τις Μεγάλες Δυνάμεις στο Λονδίνο το 1913, που ανακαλύφθηκε τελευταία στο Ινστιτούτο Hoover (Χούβερ) από τον δρ. Ηλ. Χρυσοχοΐδη, στο οποίο ομολογούν την Ελληνικότητα της Βορείου Ηπείρου και εκπέμπουν κραυγή πόνου και αγωνίας λέγοντας: «Σ’ αυτόν τον Μινώταυρο προτίθεται η Ευρώπη να μας παραδώσει; Με ποιο ανθρώπινο ή θεϊκό δικαίωμα παραδίδονται αμιγώς ελληνικοί πληθυσμοί στην Αλβανία;». Το ψήφισμα υπήρξε η αφορμή να υπογραφεί το Πρωτόκολλο της Κέρκυρας, και η πρώτη διεθνής αναγνώριση της Ελληνικότητας της Βορείου Ηπείρου.
δ) το νομοσχέδιο που ψηφίστηκε στις… από την Αλβανική Βουλή για τη νέα διοικητική μεταρρύθμιση – τύπου Καλλικράτη – που συγχωνεύει ελληνικές μειονοτικές περιοχές με αλβανικές για να μην μπορούν στο εξής να εκλέξουν Δήμαρχο Έλληνα. Αυτό θα έχει ως επακόλουθο τον αφανισμό των αιρετών εκπροσώπων της Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας, που είναι διεθνώς αναγνωρισμένη, παραβιάζοντας έτσι ωμά το άρθρο 16 της Σύμβασης για προστασία των μειονοτήτων του Συμ. της Ευρώπης. Αξιοπρόσεκτο είναι ότι τη διαδικασία της ψήφισης του νομοσχεδίου στη Βουλή την παρακολουθούσε και ο Αμερικανός Πρεσβευτής κ. Αρβίζου.
Παρά τις έντονες διαμαρτυρίες από φορείς, κόμματα, εκκλησία προς την Ελληνική Κυβέρνηση με σκοπό να πάρει άμεσα μέτρα (πάγωμα της ενταξιακής διαδικασίας της Αλβανίας στην Ε.Ε., πάγωμα των διμερών σχέσεων και καταγγελία του γεγονότος στην Ε.Ε.) η Αθήνα δεν έκανε τίποτα. Άναψε μάλιστα και πράσινο φως για την ένταξη της Αλβανίας χωρίς κανένα αντάλλαγμα.
ΙΣΤΟΡΙΚΑ
ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΟΛΟΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ
Στα τέλη Σεπτεμβρίου του 1912 η Αλβανία τάσσεται στο πλευρό της Τουρκίας, ενώ εμείς πολεμούσαμε για την ελευθερία μας. Στις 28/10/1912 η Αγγλία και Ιταλία προτρέπουν την Αλβανία να ανακηρύξει την ανεξαρτησία της.
Στις 21/2/1913 ο ελληνικός στρατός απελευθερώνει τα Ιωάννινα και στις 3/3/1913 καταλαμβάνει Αργυρόκαστρο και Κλεισούρα. Στις 6/6/1913 ελευθερώνει το Τεπελένι, Χειμμάρα, Πρεμετή και προελαύνει για τον Αυλώνα, όπου η Ιταλία αξίωσε να σταματήσουν τα ελληνικά στρατεύματα.
Η 30η Μαΐου 1913 είναι αποφράδα ημέρα για την Βόρειο Ήπειρο. Στο Λονδίνο υπογράφεται η Συνθήκη Ειρήνης. Με την επιμονή της Ιταλίας και Αυστροουγγαρίας ορίζονται τα νέα σύνορα του νεοσύστατου αλβανικού κράτους. Όλοι φροντίζουν για την εθνική αποκατάσταση των Αλβανών, που και οι ίδιοι δεν το περίμεναν διότι είχαν ταχθεί με το μέρος της Τουρκίας και ήταν ηττημένοι. Και δυστυχώς τους δόθηκε όλη η Βόρειος Ήπειρος, και επί πλέον με το άρθρο 5 της Συνθήκης οι 6 μεγάλες δυνάμεις (Αγγλία, Γαλλία, Αυστροουγγαρία, Γερμανία, Ιταλία και Ρωσία) θα αναλάμβαναν να διευθετήσουν τα νησιά του Αιγαίου, παρ’ ότι αυτά τα απελευθέρωσε ο ελληνικός στόλος και στρατός.
Εντός των περιοχών αυτών (Βορείου Ηπείρου), Τουρκική απογραφή του 1908 αναφέρει ότι κατοικούσαν 326.778 χριστιανοί και 174.802 μουσουλμάνοι.
Οι μεγάλες δυνάμεις στις 13/2/1917 κοινοποιούν στην Ελλάδα (μέσω διπλωματικών εκπροσώπων) την συνοριακή γραμμή Ελλάδας και Αλβανίας, χωρίς να λάβουν υπ’ όψιν τα γεωγραφικά και εθνολογικά δεδομένα, ως και την γλώσσα που μιλούσαν οι οικογένειες.
Χαρακτηριστικό της αδικίας αυτής είναι η οργή του μετέπειτα Πρωθυπουργού της Γαλλίας Κλεμανσώ του επονομαζόμενου Τίγρη της Γαλλίας, με επιστολή που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ» να εκφράζει την αγανάκτησή του γράφοντας: «Ιδού 350.000 αληθινοί Έλληνες, διαμένοντες εις χωρία, των οποίων και μόνον τα ονόματα δηλούν την ελληνική καταγωγή των, κατόρθωσαν να κρατήσουν την εθνικότητά των εναντίον των Τούρκων, και όταν έφθασαν τα ελληνικά στρατεύματα προς απελευθέρωσίν τους εκ του Οθωμανικού ζυγού, τους είπον και τους επανέλαβον ότι τώρα ήτο οριστική η αποκατάστασίς των εις την πατρίδα. Και τούτο διότι αρχικόν θέμα της κυβερνήσεως των Αθηνών και της διπλωματίας της ήτο η επιστροφή ολοκλήρου της Ηπείρου εις την Ελλάδα. Και ξαφνικά, χωρίς καμμίαν προπαρασκευήν, χωρίς να λάβουν δια τους δυστυχείς αυτούς πληθυσμούς καμμίας εγγύησιν… καληνύχτα σας, αγαπητοί συμπατριώται, και καλήν τύχην με τους ληστάς Αλβανούς».
Στις 16 Φεβρουαρίου 1914 η Ελλάδα υπέστειλε την ελληνική σημαία – βάσει της συμφωνίας – και αποχώρησε από τα εδάφη της Β. Ηπείρου. Όμως οι Έλληνες της Β. Ηπείρου αρνούμενοι να δεχθούν τα τετελεσμένα… την επομένη 17/2/1914 ανακήρυξαν την ανεξαρτησία τους.
ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΒΟΡΕΙΟΣ ΗΠΕΙΡΟΣ
Έτσι Κυβερνήτης της Ανεξάρτητης Β. Ηπείρου έγινε ο προοδευτικός και φωτισμένος γαιοκτήμονας και βουλευτής Καρδίτσας Γεώργιος Ζωγράφος και με αρχηγό των ενόπλων τμημάτων (ιερός λόχος εθελοντών) τον Μακεδονομάχο – εμβληματική μορφή – Βορειοηπειρώτη Σπύρο Σπυρομήλιο, πολέμησαν σκληρά και κατατρόπωσαν τις αλβανικές δυνάμεις και τις συμμορίες των ατάκτων αναγκάζοντας την Αλβανία να υπογράψει στις 17 Μαΐου 1914 το Πρωτόκολλο της Κέρκυρας που αναγνώριζε την Αυτονομία της Βορείου Ηπείρου σαν ανεξάρτητο κράτος. Την τήρηση του Πρωτοκόλλου υπέγραψαν ως εγγυήτριες οι 6 μεγάλες δυνάμεις, στις 20 Ιουνίου 1914, και στις 23 Ιουνίου, ο Πρόεδρος της Διεθνούς Επιτροπής γνωστοποιεί στη κυβέρνηση της αυτόνομης δημοκρατίας της Β. Ηπείρου ότι ο ανώτατος άρχων της Αλβανίας Γουλιέλμος Βήδ και η κυβέρνηση αποδέχονται στο ακέραιο το Πρωτόκολλο της Κέρκυρας. Αυτό δεν καταργήθηκε ποτέ και ακόμα και σήμερα βρίσκεται σε ισχύ ας το επικαλεστούν οι κυβερνώντες.
Με την προτροπή των Δυνάμεων στις 14 Οκτωβρίου 1914 η Β. Ήπειρος ενώνεται με την Ελλάδα και έτσι συμμετέχουν με 16 βορειοηπειρώτες βουλευτές στο Εθνικό Κοινοβούλιο στην Αθήνα από το 1916.
Η Αμερικανική Γερουσία ψηφίζει στις 17 Μαΐου 1920 ότι, η Βόρειος Ήπειρος χωρίς εξαίρεση της Κορυτσάς πρέπει να παραχωρηθεί στην Ελλάδα και τα Δωδεκάνησα και η δυτική πλευρά της Μικράς Ασίας.
Η πιο ιστορική ημέρα για την Ελλάδα είναι η υπογραφή της Συνθήκης των Σεβρών όπου η Ελλάδα ενσωματώνει στον κόσμο της την Ανατολική Θράκη μέχρι την Τσαλτατζά έξω της Κωνσταντινουπόλεως και γίνεται η χώρα των δύο ηπείρων και των πέντε θαλασσών, όπως λεγόταν.
Δυστυχώς η Ιταλία – που μισούσε την Ελλάδα λόγω Ορθοδοξίας – δεν σταμάτησε τις μηχανορραφίες της. Έτσι, ενώ η Ελλάδα πολεμά τους Τούρκους στη Μικρά Ασία, στις 9 Νοεμβρίου 1921 επαναφέρει το θέμα «Αλβανία και τα σύνορά της» στην συνδιάσκεψη των Παρισίων σε βαθμό Πρέσβεων, και εκεί ψηφίζουν – χωρίς να έχουν αρμοδιότητα – την επαναφορά των συνόρων όπως τα είχε καθορίσει η Συνθήκη του Λονδίνου (1913).
Τα χρόνια δύσκολα. Για μια φορά ακόμα οι “σύμμαχοί μας” δικαίωσαν τους ηττημένους εχθρούς μας. Οι Αλβανοί μεθοδεύουν την διάλυση των βορειοηπειρωτών με ανορθόδοξους τρόπους, αναγκάζοντάς τους να προσφύγουν στο διεθνές δικαστήριο της Χάγης, όπου και δικαιώνονται πανηγυρικά. Αλλά προς τί; Οι Αλβανοί δεν καταλαβαίνουν με τίποτα όταν παρασκηνιακά οι «ισχυροί» συναινούν.
Και φτάσαμε στο 1939 όπου πλέον οι Ιταλοί φασίστες, ενώνονται προσωρινά με τους Αλβανούς στο όνομα του Βασιλέως Βίκτωρα Εμμανουήλ, διατηρώντας όμως την ανεξαρτησία της. Η κατάσταση για τους Έλληνες έγινε αφόρητη.
Ενώ πριν τους Βαλκανικούς πολέμους υπήρχαν στην περιοχή 360 σχολεία, ο αριθμός τους μειώνονταν απότομα ώσπου το 1939 ουσιαστικά έφτασαν στο μηδέν. Και με παρέμβαση της Κοινωνίας των Εθνών επαναλειτούργησαν μερικά, αποκλειστικά εντός της μειονοτικής ζώνης.
1940. Η ΒΟΡΕΙΟΣ ΗΠΕΙΡΟΣ
ΕΛΕΥΘΕΡΩΝΕΤΕ
Το 1940 η φασιστική Ιταλία του Μουσολίνι επιτίθεται στις 28 Οκτωβρίου μαζί με 14 Αλβανικά Τάγματα στην Ελλάδα, αλλά αποκρούονται. Ο ελληνικός στρατός αντεπιτίθεται και για ακόμη μια φορά καταλαμβάνει και ελευθερώνει ολόκληρη την Βόρειο Ήπειρο, αλλάζοντας την πορεία του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και προκαλώντας τον παγκόσμιο θαυμασμό (που μια μικρή χώρα κατατροπώνει μια Αυτοκρατορία και νικά τον Άξονα) γράφοντας σελίδες δόξης και αναγκάζοντας τον Χίτλερ να αναβάλει την «Επιχείρηση Μπαρμπαρόσα» κατά της Ρωσίας, με αποτέλεσμα να τις δώσει πολύτιμο χρόνο προετοιμασίας. Και ενώ ο κύριος Στρατός μας στη Β. Ήπειρο πετούσε τους Ιταλούς στην Αδριατική θάλασσα, η Γερμανία μας επιτίθεται μέσω Βουλγαρίας. Δεν μπορεί όμως να διασπάσει την γραμμή ΜΕΤΑΞΑ. Απροσδόκητα όμως σπάει το Σερβικό μέτωπο στο Τριεθνές και καταλαμβάνουν την Θεσσαλονίκη. Ο Χίτλερ εντυπωσιασμένος από τον ελληνικό στρατό διατάσσει να μην συλληφθούν οι Έλληνες στρατιώτες ως αιχμάλωτοι, οι δε αξιωματικοί να γυρίσουν σπίτια τους με τα όπλα τους.
Η Ελληνική Κυβέρνηση στις 12 Οκτωβρίου διακηρύσσει ότι η Βόρειος Ήπειρος αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της Ελλάδος.
Στις πέντε συνδιασκέψεις, που έγιναν από το 1945 έως το 1946 για τα θέματα του πολέμου, πάντα εγγράφετο και το αίτημα της Ελλάδος για την Βόρειο Ήπειρο, αλλά δυστυχώς δεν συζητείτο γιατί όλο και κάποιος παρενέβαινε και αναβάλλονταν για την επόμενη συνεδρίαση. Έτσι φθάσαμε στις 17 Νοεμβρίου 1946, οπότε επανέρχεται το θέμα και αποφασίζουν οι 4 Μεγάλες Δυνάμεις (Ρωσία, ΗΠΑ, Αγγλία, Γαλλία) να επιλυθεί το Ελληνικό ΒΟΡΕΙΟΗΠΕΙΡΩΤΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ (της απόδοσης της Ελληνικής Βορείου Ηπείρου στην Ελλάδα) μετά όμως τη λύση του Αυστριακού και του Γερμανικού Ζητήματος!
Το Αυστριακό λύθηκε το 1955, το δε Γερμανικό Ζήτημα (επανένωση Δυτικής και Ανατολικής Γερμανίας) λύθηκε οριστικά στις 3 Οκτωβρίου 1990, από το αυτό Συμβούλιο Υπουργών Εξωτερικών των Μ. Δυνάμεων. Δεν έγινε όμως το ίδιο και με το βορειοηπειρωτικό του οποίου έκτοτε η επίλυση εκκρεμεί διεθνώς.
ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΕΓΓΥΗΤΡΙΕΣ
5 ΜΕΓΑΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ;
Στα τελευταία χρόνια, πάνω από δέκα χώρες έχουν ανεξαρτητοποιηθεί ή ενσωματωθεί στην μητέρα πατρίδα τους (Κόσσοβο, Μαυροβούνιο, Εσθονία, Σκόπια, Κριμαία, Ουκρανία, Γεωργία) και άλλες για τις οποίες δεν εκκρεμούσε δεσμευτική συμφωνία όπως υπάρχει για τη γραπτή δέσμευση των Μεγάλων Δυνάμεων για τη Β. Ήπειρο.
Πέρασαν 22 χρόνια «δημοκρατίας» στην Αλβανία, αλλά το κράτος στηρίζεται ακόμη σε νόμους του Χότζα, δεν αναγνωρίζει σε πολλές περιοχές ότι υπάρχει μειονότητα και έτσι πολλά Ελληνόπουλα να μην μπορούν να μάθουν την γλώσσα και την ιστορία της Πατρίδας τους.
Την ώρα που οι Έλληνες της Β. Ηπείρου βλέπουν τα αρχαιολογικά μνημεία – τεκμήρια μιας τρισχιλιόχρονης λαμπρής ιστορίας – να τα έχουν ρημάξει ή να τα οικειοποιούνται ως δικά τους, καταστρέφοντας τις ελληνικές επιγραφές πού είναι η ΟΥΝΕΣΚΟ;
Στην Εκκλησία δεν έχει δοθεί ακόμα η περιουσία της, ενώ οι καταστροφές και οι αρπαγές σε εκκλησάκια και Ναούς στις περιοχές της ελληνικής μειονότητας είναι σύνηθες φαινόμενο.
Οι περιουσίες των Ελλήνων βρίσκονται ανά πάσα στιγμή στο έλεος των Αλβανικών Δικανικών Αρχών ή στη βουλιμία του κάθε τοπικού παράγοντα που τις εποφθαλμιά. Σύλλογοι των βορειοηπειρωτών καταγγέλλουν συνεχώς αρπαγές και καταπατήσεις ελληνικών περιουσιών. Ακόμα και περιπτώσεις που δικαστήρια τους δικαίωσαν, οι αποφάσεις δεν έγιναν σεβαστές και οι περιουσίες δεν τους επιστράφηκαν. Η ΓΗ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΟΥ ΗΠΕΙΡΟΥ ΑΡΠΑΖΕΤΑΙ !! Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση αρπαγής 8.500 στρεμμάτων στην περιοχή Πόρτο Παλέρμο της Χειμάρρας από 150 Χειμαρριώτικες οικογένειες και αυτή πουλήθηκε από το κράτος σε μια «Αυστριακή Επενδυτική Τουριστική Εταιρία».
Με την έκρηξη του Κοσσυφοπεδίου, το Αλβανικό Κράτος, μετακίνησε βόρειους αλβανικούς πληθυσμούς στον ελληνικό νότο, δίδοντάς τους τις περιουσίες και τη γη της Βορείου Ηπείρου. Ήταν κι αυτή μια νέα προσπάθεια των Τιράνων στα πλαίσια απογύμνωσης της ελληνικής εθνικής κοινότητας.
Τελευταία προσπάθεια ήταν η νέα διοικητική διαίρεση – όπως γράψαμε πιο πάνω – που ψήφισε η αλβανική Βουλή φέρνοντας το μεγαλύτερο πλήγμα στην ακεραιότητα της εθνικής ελληνικής μειονότητας της Αλβανίας.
Τα Τίρανα, διαβλέποντας τα ισχυρά νομικά και πολιτικά διεθνή δίκαια των Βορειοηπειρωτών, αντί της ελευθερίας και της κερδισμένης και κατοχυρωμένης αυτονομίας που οφείλουν να τους αποδώσουν, τους παραχωρούν κάποιο υπουργείο ή κάποια ισχνή θέση Περιφερειάρχη και το κόλπο πιάνει.
Τόσο η δική μας πολιτική νωθρότητα, η εθνική και θρησκευτική χαλάρωση και ο «ωχαδερφισμός», όσο και η εξαγορά μας με ψίχουλα διαφθοράς, έκανε τους ψωμοδεείς γειτόνους μας θρασείς και απαιτητικούς σε βαθμό να ονειρεύονται την επέκταση των συνόρων τους μέχρι την Πρέβεζα.
Αυτά προς γνώση και συμμόρφωση όσο είναι ακόμη καιρός.
[ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΜΕ ΤΑ ΣΚΟΠΙΑ ]
:"ΑΓΩΝΑΣ " ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΛΑΡΙΣΑΣ αρ.φυλ.206 - 207 http://www.agonas.org/
ΣΕ ΠΛΗΡΗ ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟΤΗΣ "ΜΕΓΑΛΗΣ ΑΛΒΑΝΙΑΣ"Α – ΑΛΒΑΝΙΑ
Μεγάλη κατάρα αποδεικνύονται τελικά για την Ελλάδα μας οι γείτονές της.
Η Αλβανία διεκδικεί τα … πάντα (ιστορία, εδάφη…) και δηλώνει επίσημα ότι τα σύνορά της ξεκινούν από… την Πρέβεζα και καταλήγουν στο… Πρέσεβο (Αλ. Μπερίσα 28/11/12).
Τα Σκόπια διεκδικούν όλη τη Μακεδονία, το Άγιο Όρος – ας το έχουν υπόψη οι Αγιορείτες πατέρες – και δέχονται να σταματήσουν στον… Όλυμπο! Την όλη περιοχή αποκαλούν «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ».
Η Τουρκία θέλει τη Θράκη, το μισό Αιγαίο, τα Δωδεκάνησα, την Κύπρο κ.α.
Η Βουλγαρία προς στιγμήν παρακολουθεί τις εξελίξεις τηρώντας σιγήν ιχθύος αλλ’ ονειρεύεται τη «ΜΕΓΑΛΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΤΟΥ ΠΥΡΙΝ».
Η Λιβύη εμφανίζει το νησιά μας Γαύδος κ.α. να… ανήκουν στα χωρικά της ύδατα.
Αμερικανικές ιστοσελίδες εμφανίζουν την Κρήτη ως αυτόνομη!
Όλα αυτά, ασφαλώς, είναι απίστευτα. Η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα στην υφήλιο που όλοι οι γείτονες την λεηλάτησαν και συνεχίζουν… Εάν επισκεφθεί κανείς χιλιάδες χιλιόμετρα σ’ αυτές τις χώρες θα συναντήσει μνημεία, θέατρα, αγάλματα, επιγραφές – αδιάψευστοι μάρτυρες – που βεβαιώνουν, ότι σ’ αυτές τις περιοχές κατοικούσαν εδώ και χιλιάδες χρόνια ΕΛΛΗΝΕΣ!
Και το φοβερό, ενώ όλοι τρέχουν κάτι ν’ αρπάξουν από… Ελλάδα, οι Κυβερνώντες επαναπαύονται στο δόγμα: «Η Ελλάδα δεν διεκδικεί τίποτε και δεν (!) παραχωρεί τίποτε», ξεχνώντας ίσως, ότι «Η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση».
Αφορμή για να γράψουμε αυτά τα άρθρα (θα έχει συνέχεια) ήταν:
α) επιστολή 23ων πρεσβευτών – που για δεκαετίες υπηρέτησαν τα εθνικά μας θέματα σε διάφορες χώρες του Κόσμου – στον Πρωθυπουργό της χώρας κ. Αν. Σαμαρά, στην οποία έκρουαν τον κώδωνα του κινδύνου – και δεν δημοσιεύτηκε πουθενά – για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, το Σκοπιανό, τις ελληνοαλβανικές σχέσεις, το Κυπριακό κ.α.
β) ανοιχτή επιστολή Αλβανών «ακαδημαϊκών» την 1/11/2013 προς τον Έλληνα Πρωθυπουργό στην οποία εκφράζουν τη βαθειά τους λύπη (!) για την ενέργεια των 23ων Ελλήνων Πρεσβευτών, και ζητούν από τον κ. Σαμαρά να τακτοποιήσει μια σειρά θεμάτων που αφορούν την Αλβανία, όπως: «1. Την κατάργηση του εμπολέμου ανάμεσα στην Ελλάδα και Αλβανία, 2. Την επίσημη αναγνώριση των συνόρων της Αλβανίας – όπως ορίζει η Συνδιάσκεψη του Λονδίνου του 1913 και όχι το Πρωτόκολλο της Κέρκυρας 17/3/1914 που το υπέγραψε μαζί με τις Μεγ. Δυνάμεις και η Αλβανία…, 3. Περιουσιακά δικαιώματα του τσάμικου πληθυσμού, 4. Την ελληνική αναγνώριση της Δημοκρατίας του Κοσσυφοπεδίου, 5. Την επίλυση ονόματος της Δημοκρατίας της Μακεδονίας κ.α.», κάνουν έκκληση προς την Ελλάδα να αναλάβει σημαίνοντα ρόλο για την ένταξη της Αλβανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση – όπως τις είχε παρασχεθεί παλαιότερα και για την ένταξή της στο ΝΑΤΟ –, τονίζουν ότι «Δεν πρέπει να εισακουσθεί η κυνική συμβουλή των Ελλήνων πρώην πρέσβεων, προτρέπουν την Αθήνα να είναι πιο προσεκτική…» και μας… μαλώνουν μάλιστα, επειδή δεν γνωρίζουμε ποια είναι τα εθνικά μας συμφέροντα! (sic). «Εφιστούμε την προσοχή – γράφουν – της Ελληνικής κυβέρνησης ότι η οικονομική κρίση δεν πρέπει να οδηγήσει την άρνηση του πρωταρχικού ρόλου των εθνικών συμφερόντων της Ελλάδας».
γ) ένα δραματικό ψήφισμα των εγκλωβισμένων κατοίκων της Κορυτσάς προς τις Μεγάλες Δυνάμεις στο Λονδίνο το 1913, που ανακαλύφθηκε τελευταία στο Ινστιτούτο Hoover (Χούβερ) από τον δρ. Ηλ. Χρυσοχοΐδη, στο οποίο ομολογούν την Ελληνικότητα της Βορείου Ηπείρου και εκπέμπουν κραυγή πόνου και αγωνίας λέγοντας: «Σ’ αυτόν τον Μινώταυρο προτίθεται η Ευρώπη να μας παραδώσει; Με ποιο ανθρώπινο ή θεϊκό δικαίωμα παραδίδονται αμιγώς ελληνικοί πληθυσμοί στην Αλβανία;». Το ψήφισμα υπήρξε η αφορμή να υπογραφεί το Πρωτόκολλο της Κέρκυρας, και η πρώτη διεθνής αναγνώριση της Ελληνικότητας της Βορείου Ηπείρου.
δ) το νομοσχέδιο που ψηφίστηκε στις… από την Αλβανική Βουλή για τη νέα διοικητική μεταρρύθμιση – τύπου Καλλικράτη – που συγχωνεύει ελληνικές μειονοτικές περιοχές με αλβανικές για να μην μπορούν στο εξής να εκλέξουν Δήμαρχο Έλληνα. Αυτό θα έχει ως επακόλουθο τον αφανισμό των αιρετών εκπροσώπων της Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας, που είναι διεθνώς αναγνωρισμένη, παραβιάζοντας έτσι ωμά το άρθρο 16 της Σύμβασης για προστασία των μειονοτήτων του Συμ. της Ευρώπης. Αξιοπρόσεκτο είναι ότι τη διαδικασία της ψήφισης του νομοσχεδίου στη Βουλή την παρακολουθούσε και ο Αμερικανός Πρεσβευτής κ. Αρβίζου.
Παρά τις έντονες διαμαρτυρίες από φορείς, κόμματα, εκκλησία προς την Ελληνική Κυβέρνηση με σκοπό να πάρει άμεσα μέτρα (πάγωμα της ενταξιακής διαδικασίας της Αλβανίας στην Ε.Ε., πάγωμα των διμερών σχέσεων και καταγγελία του γεγονότος στην Ε.Ε.) η Αθήνα δεν έκανε τίποτα. Άναψε μάλιστα και πράσινο φως για την ένταξη της Αλβανίας χωρίς κανένα αντάλλαγμα.
ΙΣΤΟΡΙΚΑ
ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΟΛΟΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ
Στα τέλη Σεπτεμβρίου του 1912 η Αλβανία τάσσεται στο πλευρό της Τουρκίας, ενώ εμείς πολεμούσαμε για την ελευθερία μας. Στις 28/10/1912 η Αγγλία και Ιταλία προτρέπουν την Αλβανία να ανακηρύξει την ανεξαρτησία της.
Στις 21/2/1913 ο ελληνικός στρατός απελευθερώνει τα Ιωάννινα και στις 3/3/1913 καταλαμβάνει Αργυρόκαστρο και Κλεισούρα. Στις 6/6/1913 ελευθερώνει το Τεπελένι, Χειμμάρα, Πρεμετή και προελαύνει για τον Αυλώνα, όπου η Ιταλία αξίωσε να σταματήσουν τα ελληνικά στρατεύματα.
Η 30η Μαΐου 1913 είναι αποφράδα ημέρα για την Βόρειο Ήπειρο. Στο Λονδίνο υπογράφεται η Συνθήκη Ειρήνης. Με την επιμονή της Ιταλίας και Αυστροουγγαρίας ορίζονται τα νέα σύνορα του νεοσύστατου αλβανικού κράτους. Όλοι φροντίζουν για την εθνική αποκατάσταση των Αλβανών, που και οι ίδιοι δεν το περίμεναν διότι είχαν ταχθεί με το μέρος της Τουρκίας και ήταν ηττημένοι. Και δυστυχώς τους δόθηκε όλη η Βόρειος Ήπειρος, και επί πλέον με το άρθρο 5 της Συνθήκης οι 6 μεγάλες δυνάμεις (Αγγλία, Γαλλία, Αυστροουγγαρία, Γερμανία, Ιταλία και Ρωσία) θα αναλάμβαναν να διευθετήσουν τα νησιά του Αιγαίου, παρ’ ότι αυτά τα απελευθέρωσε ο ελληνικός στόλος και στρατός.
Εντός των περιοχών αυτών (Βορείου Ηπείρου), Τουρκική απογραφή του 1908 αναφέρει ότι κατοικούσαν 326.778 χριστιανοί και 174.802 μουσουλμάνοι.
Οι μεγάλες δυνάμεις στις 13/2/1917 κοινοποιούν στην Ελλάδα (μέσω διπλωματικών εκπροσώπων) την συνοριακή γραμμή Ελλάδας και Αλβανίας, χωρίς να λάβουν υπ’ όψιν τα γεωγραφικά και εθνολογικά δεδομένα, ως και την γλώσσα που μιλούσαν οι οικογένειες.
Χαρακτηριστικό της αδικίας αυτής είναι η οργή του μετέπειτα Πρωθυπουργού της Γαλλίας Κλεμανσώ του επονομαζόμενου Τίγρη της Γαλλίας, με επιστολή που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ» να εκφράζει την αγανάκτησή του γράφοντας: «Ιδού 350.000 αληθινοί Έλληνες, διαμένοντες εις χωρία, των οποίων και μόνον τα ονόματα δηλούν την ελληνική καταγωγή των, κατόρθωσαν να κρατήσουν την εθνικότητά των εναντίον των Τούρκων, και όταν έφθασαν τα ελληνικά στρατεύματα προς απελευθέρωσίν τους εκ του Οθωμανικού ζυγού, τους είπον και τους επανέλαβον ότι τώρα ήτο οριστική η αποκατάστασίς των εις την πατρίδα. Και τούτο διότι αρχικόν θέμα της κυβερνήσεως των Αθηνών και της διπλωματίας της ήτο η επιστροφή ολοκλήρου της Ηπείρου εις την Ελλάδα. Και ξαφνικά, χωρίς καμμίαν προπαρασκευήν, χωρίς να λάβουν δια τους δυστυχείς αυτούς πληθυσμούς καμμίας εγγύησιν… καληνύχτα σας, αγαπητοί συμπατριώται, και καλήν τύχην με τους ληστάς Αλβανούς».
Στις 16 Φεβρουαρίου 1914 η Ελλάδα υπέστειλε την ελληνική σημαία – βάσει της συμφωνίας – και αποχώρησε από τα εδάφη της Β. Ηπείρου. Όμως οι Έλληνες της Β. Ηπείρου αρνούμενοι να δεχθούν τα τετελεσμένα… την επομένη 17/2/1914 ανακήρυξαν την ανεξαρτησία τους.
ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΒΟΡΕΙΟΣ ΗΠΕΙΡΟΣ
Έτσι Κυβερνήτης της Ανεξάρτητης Β. Ηπείρου έγινε ο προοδευτικός και φωτισμένος γαιοκτήμονας και βουλευτής Καρδίτσας Γεώργιος Ζωγράφος και με αρχηγό των ενόπλων τμημάτων (ιερός λόχος εθελοντών) τον Μακεδονομάχο – εμβληματική μορφή – Βορειοηπειρώτη Σπύρο Σπυρομήλιο, πολέμησαν σκληρά και κατατρόπωσαν τις αλβανικές δυνάμεις και τις συμμορίες των ατάκτων αναγκάζοντας την Αλβανία να υπογράψει στις 17 Μαΐου 1914 το Πρωτόκολλο της Κέρκυρας που αναγνώριζε την Αυτονομία της Βορείου Ηπείρου σαν ανεξάρτητο κράτος. Την τήρηση του Πρωτοκόλλου υπέγραψαν ως εγγυήτριες οι 6 μεγάλες δυνάμεις, στις 20 Ιουνίου 1914, και στις 23 Ιουνίου, ο Πρόεδρος της Διεθνούς Επιτροπής γνωστοποιεί στη κυβέρνηση της αυτόνομης δημοκρατίας της Β. Ηπείρου ότι ο ανώτατος άρχων της Αλβανίας Γουλιέλμος Βήδ και η κυβέρνηση αποδέχονται στο ακέραιο το Πρωτόκολλο της Κέρκυρας. Αυτό δεν καταργήθηκε ποτέ και ακόμα και σήμερα βρίσκεται σε ισχύ ας το επικαλεστούν οι κυβερνώντες.
Με την προτροπή των Δυνάμεων στις 14 Οκτωβρίου 1914 η Β. Ήπειρος ενώνεται με την Ελλάδα και έτσι συμμετέχουν με 16 βορειοηπειρώτες βουλευτές στο Εθνικό Κοινοβούλιο στην Αθήνα από το 1916.
Η Αμερικανική Γερουσία ψηφίζει στις 17 Μαΐου 1920 ότι, η Βόρειος Ήπειρος χωρίς εξαίρεση της Κορυτσάς πρέπει να παραχωρηθεί στην Ελλάδα και τα Δωδεκάνησα και η δυτική πλευρά της Μικράς Ασίας.
Η πιο ιστορική ημέρα για την Ελλάδα είναι η υπογραφή της Συνθήκης των Σεβρών όπου η Ελλάδα ενσωματώνει στον κόσμο της την Ανατολική Θράκη μέχρι την Τσαλτατζά έξω της Κωνσταντινουπόλεως και γίνεται η χώρα των δύο ηπείρων και των πέντε θαλασσών, όπως λεγόταν.
Δυστυχώς η Ιταλία – που μισούσε την Ελλάδα λόγω Ορθοδοξίας – δεν σταμάτησε τις μηχανορραφίες της. Έτσι, ενώ η Ελλάδα πολεμά τους Τούρκους στη Μικρά Ασία, στις 9 Νοεμβρίου 1921 επαναφέρει το θέμα «Αλβανία και τα σύνορά της» στην συνδιάσκεψη των Παρισίων σε βαθμό Πρέσβεων, και εκεί ψηφίζουν – χωρίς να έχουν αρμοδιότητα – την επαναφορά των συνόρων όπως τα είχε καθορίσει η Συνθήκη του Λονδίνου (1913).
Τα χρόνια δύσκολα. Για μια φορά ακόμα οι “σύμμαχοί μας” δικαίωσαν τους ηττημένους εχθρούς μας. Οι Αλβανοί μεθοδεύουν την διάλυση των βορειοηπειρωτών με ανορθόδοξους τρόπους, αναγκάζοντάς τους να προσφύγουν στο διεθνές δικαστήριο της Χάγης, όπου και δικαιώνονται πανηγυρικά. Αλλά προς τί; Οι Αλβανοί δεν καταλαβαίνουν με τίποτα όταν παρασκηνιακά οι «ισχυροί» συναινούν.
Και φτάσαμε στο 1939 όπου πλέον οι Ιταλοί φασίστες, ενώνονται προσωρινά με τους Αλβανούς στο όνομα του Βασιλέως Βίκτωρα Εμμανουήλ, διατηρώντας όμως την ανεξαρτησία της. Η κατάσταση για τους Έλληνες έγινε αφόρητη.
Ενώ πριν τους Βαλκανικούς πολέμους υπήρχαν στην περιοχή 360 σχολεία, ο αριθμός τους μειώνονταν απότομα ώσπου το 1939 ουσιαστικά έφτασαν στο μηδέν. Και με παρέμβαση της Κοινωνίας των Εθνών επαναλειτούργησαν μερικά, αποκλειστικά εντός της μειονοτικής ζώνης.
1940. Η ΒΟΡΕΙΟΣ ΗΠΕΙΡΟΣ
ΕΛΕΥΘΕΡΩΝΕΤΕ
Το 1940 η φασιστική Ιταλία του Μουσολίνι επιτίθεται στις 28 Οκτωβρίου μαζί με 14 Αλβανικά Τάγματα στην Ελλάδα, αλλά αποκρούονται. Ο ελληνικός στρατός αντεπιτίθεται και για ακόμη μια φορά καταλαμβάνει και ελευθερώνει ολόκληρη την Βόρειο Ήπειρο, αλλάζοντας την πορεία του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και προκαλώντας τον παγκόσμιο θαυμασμό (που μια μικρή χώρα κατατροπώνει μια Αυτοκρατορία και νικά τον Άξονα) γράφοντας σελίδες δόξης και αναγκάζοντας τον Χίτλερ να αναβάλει την «Επιχείρηση Μπαρμπαρόσα» κατά της Ρωσίας, με αποτέλεσμα να τις δώσει πολύτιμο χρόνο προετοιμασίας. Και ενώ ο κύριος Στρατός μας στη Β. Ήπειρο πετούσε τους Ιταλούς στην Αδριατική θάλασσα, η Γερμανία μας επιτίθεται μέσω Βουλγαρίας. Δεν μπορεί όμως να διασπάσει την γραμμή ΜΕΤΑΞΑ. Απροσδόκητα όμως σπάει το Σερβικό μέτωπο στο Τριεθνές και καταλαμβάνουν την Θεσσαλονίκη. Ο Χίτλερ εντυπωσιασμένος από τον ελληνικό στρατό διατάσσει να μην συλληφθούν οι Έλληνες στρατιώτες ως αιχμάλωτοι, οι δε αξιωματικοί να γυρίσουν σπίτια τους με τα όπλα τους.
Η Ελληνική Κυβέρνηση στις 12 Οκτωβρίου διακηρύσσει ότι η Βόρειος Ήπειρος αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της Ελλάδος.
Στις πέντε συνδιασκέψεις, που έγιναν από το 1945 έως το 1946 για τα θέματα του πολέμου, πάντα εγγράφετο και το αίτημα της Ελλάδος για την Βόρειο Ήπειρο, αλλά δυστυχώς δεν συζητείτο γιατί όλο και κάποιος παρενέβαινε και αναβάλλονταν για την επόμενη συνεδρίαση. Έτσι φθάσαμε στις 17 Νοεμβρίου 1946, οπότε επανέρχεται το θέμα και αποφασίζουν οι 4 Μεγάλες Δυνάμεις (Ρωσία, ΗΠΑ, Αγγλία, Γαλλία) να επιλυθεί το Ελληνικό ΒΟΡΕΙΟΗΠΕΙΡΩΤΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ (της απόδοσης της Ελληνικής Βορείου Ηπείρου στην Ελλάδα) μετά όμως τη λύση του Αυστριακού και του Γερμανικού Ζητήματος!
Το Αυστριακό λύθηκε το 1955, το δε Γερμανικό Ζήτημα (επανένωση Δυτικής και Ανατολικής Γερμανίας) λύθηκε οριστικά στις 3 Οκτωβρίου 1990, από το αυτό Συμβούλιο Υπουργών Εξωτερικών των Μ. Δυνάμεων. Δεν έγινε όμως το ίδιο και με το βορειοηπειρωτικό του οποίου έκτοτε η επίλυση εκκρεμεί διεθνώς.
ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΕΓΓΥΗΤΡΙΕΣ
5 ΜΕΓΑΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ;
Στα τελευταία χρόνια, πάνω από δέκα χώρες έχουν ανεξαρτητοποιηθεί ή ενσωματωθεί στην μητέρα πατρίδα τους (Κόσσοβο, Μαυροβούνιο, Εσθονία, Σκόπια, Κριμαία, Ουκρανία, Γεωργία) και άλλες για τις οποίες δεν εκκρεμούσε δεσμευτική συμφωνία όπως υπάρχει για τη γραπτή δέσμευση των Μεγάλων Δυνάμεων για τη Β. Ήπειρο.
Πέρασαν 22 χρόνια «δημοκρατίας» στην Αλβανία, αλλά το κράτος στηρίζεται ακόμη σε νόμους του Χότζα, δεν αναγνωρίζει σε πολλές περιοχές ότι υπάρχει μειονότητα και έτσι πολλά Ελληνόπουλα να μην μπορούν να μάθουν την γλώσσα και την ιστορία της Πατρίδας τους.
Την ώρα που οι Έλληνες της Β. Ηπείρου βλέπουν τα αρχαιολογικά μνημεία – τεκμήρια μιας τρισχιλιόχρονης λαμπρής ιστορίας – να τα έχουν ρημάξει ή να τα οικειοποιούνται ως δικά τους, καταστρέφοντας τις ελληνικές επιγραφές πού είναι η ΟΥΝΕΣΚΟ;
Στην Εκκλησία δεν έχει δοθεί ακόμα η περιουσία της, ενώ οι καταστροφές και οι αρπαγές σε εκκλησάκια και Ναούς στις περιοχές της ελληνικής μειονότητας είναι σύνηθες φαινόμενο.
Οι περιουσίες των Ελλήνων βρίσκονται ανά πάσα στιγμή στο έλεος των Αλβανικών Δικανικών Αρχών ή στη βουλιμία του κάθε τοπικού παράγοντα που τις εποφθαλμιά. Σύλλογοι των βορειοηπειρωτών καταγγέλλουν συνεχώς αρπαγές και καταπατήσεις ελληνικών περιουσιών. Ακόμα και περιπτώσεις που δικαστήρια τους δικαίωσαν, οι αποφάσεις δεν έγιναν σεβαστές και οι περιουσίες δεν τους επιστράφηκαν. Η ΓΗ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΟΥ ΗΠΕΙΡΟΥ ΑΡΠΑΖΕΤΑΙ !! Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση αρπαγής 8.500 στρεμμάτων στην περιοχή Πόρτο Παλέρμο της Χειμάρρας από 150 Χειμαρριώτικες οικογένειες και αυτή πουλήθηκε από το κράτος σε μια «Αυστριακή Επενδυτική Τουριστική Εταιρία».
Με την έκρηξη του Κοσσυφοπεδίου, το Αλβανικό Κράτος, μετακίνησε βόρειους αλβανικούς πληθυσμούς στον ελληνικό νότο, δίδοντάς τους τις περιουσίες και τη γη της Βορείου Ηπείρου. Ήταν κι αυτή μια νέα προσπάθεια των Τιράνων στα πλαίσια απογύμνωσης της ελληνικής εθνικής κοινότητας.
Τελευταία προσπάθεια ήταν η νέα διοικητική διαίρεση – όπως γράψαμε πιο πάνω – που ψήφισε η αλβανική Βουλή φέρνοντας το μεγαλύτερο πλήγμα στην ακεραιότητα της εθνικής ελληνικής μειονότητας της Αλβανίας.
Τα Τίρανα, διαβλέποντας τα ισχυρά νομικά και πολιτικά διεθνή δίκαια των Βορειοηπειρωτών, αντί της ελευθερίας και της κερδισμένης και κατοχυρωμένης αυτονομίας που οφείλουν να τους αποδώσουν, τους παραχωρούν κάποιο υπουργείο ή κάποια ισχνή θέση Περιφερειάρχη και το κόλπο πιάνει.
Τόσο η δική μας πολιτική νωθρότητα, η εθνική και θρησκευτική χαλάρωση και ο «ωχαδερφισμός», όσο και η εξαγορά μας με ψίχουλα διαφθοράς, έκανε τους ψωμοδεείς γειτόνους μας θρασείς και απαιτητικούς σε βαθμό να ονειρεύονται την επέκταση των συνόρων τους μέχρι την Πρέβεζα.
Αυτά προς γνώση και συμμόρφωση όσο είναι ακόμη καιρός.
[ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΜΕ ΤΑ ΣΚΟΠΙΑ ]
