«Τοις κοινωνούσιν εν γνώσει [τοις αιρετικοίς] ανάθεμα». Ζ Όικουμενική Σύνοδος

Το 1924 η Χριστομάχος μασονία με τα όργανα της μέσα στην εκκλησία κατέ-σφαξε το Ορθόδοξο ποίμνιο επιβάλλοντας  –δια της  βίας και μαφιόζικων μεθόδων- την αποκοπή  του από τις άγιες εντολές των Οικουμενικών Συνόδων.  

Το 1965 ένας  νέος Κήρινθος , ένα γνήσιο τέκνο του διαβόλου, και μια μικρή παρέα επισκόπων (ενός ανύπαρκτου ποιμνίου) αίρει τα Συνοδικά αναθέματα κατά των παπικών, και τους ανακηρύσσει  αδελφή εκκλησία βλασφημώντας  χιλιάδες Αγί-ους και Μάρτυρες που διδαξαν τα αντίθετα και έπαθαν τα φριχτότερα. Οι επόμενοι πατριάρχες άξιοι πολίτες της Βαβυλώνας,  υιοθέτησαν την  Δυτική χολερική διδασκα-λία και θυσίασαν στις σκωληκόβρωτες αιρέσεις και τον αιμοδιψή  Μπαθομέτ,   χιλιά-δες ψυχές  του ποιμνίου του Θεού.

Το   1991 στο   Μπαλαμάντ αναγνώρησαν τον παπισμό.

Το 1993 στο Σαμπεζύ αναγνώρισαν την  θηριώδη αίρεση των Μονοφυσιτών  ως αδελφή και  «ορθόδοξη εκκλησία».

Το 2006 στο Πόρτο Αλέγκρε αναγνώρισαν όλες τις χριστιανικές αιρέσεις  ως κανονικές εκκλησίες,  καθοδηγούμενες από το Άγιο Πνεύμα.

Η διοίκηση της  Εκκλησία της Ελλάδας, τα υπόλοιπα πατριαρχεία και αυτοκέ-φαες Εκκλησίες κρυφοστήριζαν ολόψυχα το Φανάρι όλα αυτά τα χρόνια στο να  ολο-κληρώσει  τη «βρώμικη δουλειά», την αναβίωση και προσχώρηση στο άθεο δόγμα του Απελλού. Η απόδειξη έλαμψε στο Κολυμπάρι. Αφού ψιθύρισαν  για τα  μάτια του κόσμου κάποιες «αγωνιστικές» αντιρρήσεις  υπέγραψαν φαρδιά πλατιά ότι δεν υπάρχουν  αιρέσεις άλλα όλες οι κακοδοξίες είναι άγιες και σωτηριώδεις εκκλησίες.

Ποιμένες στην όψη και λύκοι στην πράξη. Εισηγητές της φρενοβλάβειας. Πιστότατοι εργολάβοι που προδίδουν χωρίς διωγμό. Οι λέγοντες : «Δεύτε αποκτεί-νωμεν Αυτόν, ίνα ημών γέννηται η κληρονομία».[1]

Έτσι, οι Άγιοι (που θα κρίνουν τον κόσμο[2]), και οι οποίοι δίδαξαν ότι οι αιρέ-σεις οδηγούν στην κόλαση και οι Οικουμενικές Σύνοδοι που επικύρωσαν την διδα-σκαλία τους και οι Μάρτυρες που θυσιάστηκαν  προασπιζόμενοι αυτήν την Πίστη, στο Κολυμπάρι παρουσιάστηκαν ώς πλανεμένοι. Οι συνδαιτυμόνες του Κολυμπα-ρίου και οι «δι΄ευλόγους αιτίες απολειφθέντες», υποθέτω στην επόμενη «Αγία και Με-γάλη Σύνοδο» θα προλάβουν να τους αναθεματίσουν.

Ω!! «Εσείς , παιδιά της μάγισσας, απόγονοι μοιχού και πόρνης πλησιάστε κατά ‘δώ. Ποιόν κάνετε περίγελο; Ποιόν έχουν στόχο τα ανοιχτά σας στόματα; Και σε ποιόν βγάζετε την γλώσσα;»[3] Για τους ψυχρούς και αδιάφορους χριστιανούς είστε σπου-δαίοι, για τις χιλιάδες χιλιάδων που ακολούθησαν και θα ακολουθήσουν την αίρεση σας έως την απώλεια της κολάσεως  είστε τέκνα της κατάρας[4].   

Στην ληστρική  ψευδοσύνοδο της Κρήτης αποδείχτηκε ότι Ορθόδοξους Επι-σκόπους δεν έχουμε. Έχουμε «σοφούς εις το κακόν».[5]Οι χειρότεροι υπογράφουν και οι καλύτεροι  υποθέτουμε ότι υπάρχουν. Τους αναζητούμε με βάση πολύπλοκους μα-θηματικούς υπολογισμούς. Οι Ηγούμενοι  των μοναστηριών ατενίζουν  από τα κατα-πράσινα ρετιρέ τους τον κοσμάκη να ανάβει το κερί, να φιλά την εικόνα και να πεζο-δρομεί προς τον άδη. Οι αρχαιοφύλακες των  Αγιορείτικων μουσείων προβάλουν  τα εκθέματα της Πίστεως μα όχι και την  Πίστη, αφού είναι κωλυόμενοι σε άλλες δου-λειές. «Ουαί αυτοίς ότι την οδόν του Κάϊν επορεύθησαν». «Κάνατε την ψευτιά κατά-φύγιο και την απάτη κρυψώνα».[6] «Άνθρωποι καταφθαρμένοι τον νούν , αδόκιμοι περι την πίστιν».[7]Μάθετε ότι: «Δεν ανήκετε στην εκκλησία του Χριστού όσοι δεν βρίσκεστε στην αλήθεια»[8]

Καημένο ποίμνιο ! Ιερέ λαέ του Θεού για το οποίο ο Χριστός έκλαψε με αίμα! Που αγωνίζεσαι να ξεφύγεις από την αμαρτία του κόσμου και έπεσες στις αρκούδες της δεσποτοκρατίας και τις ύαινες  της κρυφο-Ουνίας.  Ακολούθησες με εμπιστοσύνη το αγιασμένο ράσο έχοντας στο νου σου τους αγίους που το φόρεσαν άλλα δεν ενδια-φέρθηκες να δείς ότι  τώρα φοριέται από  οχιές και λύκους . Από  κωφάλαλους φαρ-μακοποιούς  θανάσιμων  υπνωτικών της Ορθόδοξης συνείδησης σου. Από τους Βατι-κάνειους τεχνίτες της ευθανασίας που διακηρύττουν τις αμαρτίες τους όπως στα Σό-δομα. [9]

Άλλα : «Mη τρέμεις Ιακώβ, φτωχέ λαέ Ισραήλ! Εγώ θα σε βοηθήσω έστω κι αν είσαι ανίσχυρος σα σκουλίκι που το πατούν. Εγώ! Ο Κύριος, είμαι ο λυτρωτής σου!»[10]

ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ

Σαφή εντολή μας δίνει ο Κύριος μας ότι τα δικά Του πρόβατα δεν πρέπει να ακούν φωνή ξένου ποιμένα άλλα να φεύγουν.[11] Και οι Απόστολοι και οι Σύνοδοι και οι άγιοι να ξεχωρίσουμε τους εαυτούς μας από τα άτιμα σκεύη [τους ψευδοδιδασκά-λους],[12] που ο λόγος τους ξαπλώνεται σαν γάγγραινα μας ορίζουν.

«Ούτε για λίγη ώρα εν δεχόμαστε σχέση με αυτούς που κουτσαίνουν στην πί-στη..ακόμα κι αν αυτοί μας φαίνονται πολύ γνήσιοι και επίσημοι, εμείς πρέπει να τους σιχαινόμαστε. Όσοι αγαπάμε τον Κύριο», ορίζει ο Μ.Βασίλειος.[13]

«Κάθε κληρικό του οποίου η πίστις, οι λόγοι και τα έργα δεν συμφωνούν με τις διδασκαλίες των Αγίων πατέρων να τον αποστρεφόμεθα και να τον μισούμε ως δαίμο-να, έστω κι αν ανασταίνει νεκρούς και κάνει άλλα μύρια θαύματα.»,[14] επιτάσσει ο Άγ. Συμεών.

«Όχι μόνο αν κάποιοι λένε συνολικά αντίθετα πράγματα που ανατρέπουν τα πάντα άλλα  και το παραμικρό αντίθετο να διδάξουν να είναι αναθεματισμένοι», δια-αφίζει ο  Ιερός Χρυσόστομος.[15]

«Από αυτούς πρέπει να πεταγόμαστε μακρυά όπως πεταγόμαστε όταν συναντάμε ένα φίδι, και να διακόπτουμε κάθε κοινωνία και να φεύγουμε με όλη μας την δύναμη, ακόμα κι αν μας φαίνονται σεβάσμιοι και πράοι», προειδοποιεί ο Μ.Φώτιος[16]

Αδελφοί, «άν και βρισκόμαστε στο ορθόδοξο φώς αυτό δεν θα μας ωφελήσει αν έχουμε κλειστά τα μάτια».[17] «Τα μη μετ΄ευσεβών δογμάτων τελούμενα ού προσδέ-χεται ο Θεός».[18] «Ούτε οι προσευχές, ούτε οι ελεημοσύνες, ούτε οι Λειτουργίες, ούτε άλλη αρετή είναι αποδεκτή από τον Θεό άν ο άνθρωπος έχει λανθασμένες αντιλήψεις για τον Θεό»,[19]γιατί ο Θεός φανερώθηκε στον άνθρωπο κι άνθρωπος μεταλλάζει την εικόνα Του εξ΄αιτίας της υπερηφάνειας του.

«Η απλότητα και η ακακία δεν θα σας συγχωρεθεί, αν πλανηθήτε από την πα-νουργία των ψευδοδιδασκάλων».[20]Λοιπόν, «Έξελθε εξ αυτών ο λαός μου, ίνα μη συγκοινωνήσετε ταίς αμαρτίαις αυτής και ίνα εκ των πληγών αυτής μη λάβητε».[21]

Ιωάννης Ρίζος

kapsala@yahoo.com

---

[1] Λουκ. κ΄14

[2] Α΄Κορ.στ΄2

[3] Ησ.57,3-4

[4] Β΄Πέτρ.β΄14

[5] Ιερεμ.δ΄,22

[6] Ης.8,20

[7] Β΄Τιμ.γ΄8

[8] Αγ.Γρηγορίου Παλαμά, Άπαντα, σ.627

[9] Ησ.3,9

[10] Ης.41,14και 43 1-4

[11] Ιω.ι΄5

[12] Β΄Τιμ.β΄17

[13] Όροι κατ΄επιτομή, ερωτ.ριδ΄.

[14] Άγιος Συμεώνο Νέος Θεολόγος, Λόγος ΣΤ΄.

[15] Ερμηνεία εις την Προς Γαλάτας.

[16] Ε.Π.Ε 12, 400, 31

[17] Ιερός Αυγουστίνος

[18] Αγ.Κύριλλος, Κατηχήσεις, 4,2

[19] Αγ.Ιωάννου Δαμασκηνού, Ιερά παράλληλα.

[20] Άγ.Θεοφύλακτος, Αγ.Νικοδήμου, Ερμηνεία εις τας ΙΔΈπιστολάς του Απ.Παύλου, τ.β΄.σ.171-172

[21] Αποκ.ιη΄4.