ΑΡΑΓΕ «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ» ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΔΥΟ ΣΥΖΥΓΟΥΣ; ΤΗΝ ΜΙΑ ΚΑΘΑΡΗ ΚΑΙ ΑΜΩΜΗ, ΠΟΥ ΤΗΝ ΓΕΝΝΗΣΕ Ο ΟΥΡΑΝΟΣ ΚΑΙ ΟΝΟΜΑΖΕΤΑΙ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΔΙΕΦΘΑΡΜΕΝΗ ΠΟΝΗΡH ΚΑΙ ΠΑΡΑΝΟΜΗ, ΠΟΥ ΤΗΝ ΓΕΝΝΗΣΕ Ο ΕΩΣΦΟΡΟΣ ΚΑΙ ΟΝΟΜΑΖΕΤΑΙ ΚΑΚΟΔΟΞΙΑ ἢ ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑ;
Εἶπε, ὁ
Κύριος· «Οὐ δύνασθε», κ. Βαρθολομαῖε, «Θεῷ δουλεύειν καὶ μαμωνᾷ». Οὐ
δύνασαι νὰ δένης πίσω ἀπὸ τὸ ἄρμα τοῦ Ἑωσφόρου τοὺς ‘Ὀρθοδόξους
χριστιανούς
Το γραφτό μήνυμα της Αγίας και
Μεγάλης Συνόδου που εξέπεμψαν οι Ορθόδοξοί μας αρχιερείς και λοιποί
Συνοδικοί της Μεγάλης Συνόδου της Κρήτης, στις 26 Ιουνίου 2016, είχε ως
γνωστό δύο αποδέκτες. Ένας ήταν «το σώμα των πιστών», δηλαδή ο Ορθόδοξος
λαός, και ο δεύτερος αποδέκτης ήταν ο κάθε «άνθρωπος καλής θελήσεως»! Η
επίκληση αυτή των δύο »ονομάτων», που συνυπάρχουν μέσα στην κυνική*
φράση «Προς τον Ορθόδοξο λαό και κάθε άνθρωπο καλής θελήσεως», δηλώνει
τους δύο ογκοειδής πνεύμονες με τους οποίους ανέπνεε το σώμα των μελών
του «Παράνομου Αυτού Υψηλού Συμβουλίου Ισότητας» (Π.Α.Υ.Σ.Ι), που δεν
διέφερε σε τίποτα, από αυτά που συνηθίσαμε να βλέπουμε στο Π.Σ.Ε.!
[*Κυνικός, -ή, -ό =που εκφράζεται (δυσάρεστα) και με απόλυτη ευθύτητα
και ειλικρίνεια, χωρίς ευγένεια ή ευπρέπεια]!!!Άραγε γίνεται να συνέρχεσαι με την νόμιμη σύζυγό σου, να εις- έρχεσαι μέσα στο νυμφικό θάλαμο και να έχεις έστω και ένα παρατηρητή; Γίνεται όταν αποστέλλεις μήνυμα εις την σύντροφό σου, το ίδιο ακριβώς ηλεκτρονικό μήνυμα να το αποστέλλεις και σε δεύτερη αγαπημένη; Πως λοιπόν θέλεις να σε ονομάσω’ «αγία»; Άραγε ποιο είναι το όνομά σου, αν όχι’ «ακάθαρτη¨; ( «Ο Οικουμενισμός έχει το ακάθαρτο πνεύμα», Γέρων Εφραίμ ο Κατουνακιώτης).
Και πώς να ονομάσω εσένα Ελλάδα, που 80+1 Ιεράρχες έβαλαν στα τίμιά Σου χέρια το λάδι… και πριν αλείψεις μ’ αυτό το κεφάλι του »βαπτιζομένου» νομοσχεδίου με τον τίτλο: «Σχέσεις της Ορθοδόξου Εκκλησίας προς τον λοιπόν Χριστιανικὸν κόσµον», άλλαξες το τίμιο, και από Ιερά Σύνοδο, προαποφασισμένο όνομα: «ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία γνωρίζει τὴν ἱστορικὴν ὕπαρξιν ἄλλων Χριστιανικών Οµολογιών καὶ Κοινοτήτων», με τὴν πρόταση’ «ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία αποδέχεται τὴν ιστορικὴν ονοµασίαν άλλων ετεροδόξων Χριστιανικών Εκκλησιών καὶ Οµολογιών»; Πώς να σε ονομάσω;
Ο Μητροπ. Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου Ιερόθεος, έχει δίκιο να λέει πως’ « το κείμενο είνε περισσότερο διπλωματικό και ο καθένας µπορεί να το χρησιµοποιήση κατὰ τις προτιµήσεις του»!!!
Τελικά συμφωνούμε: «Δεν είναι σύνοδος, διότι δεν έχει τίποτε κοινὸ με τις συνόδους της Ορθοδόξου Εκκλησίας· διακόπτει τὴν παράδοση των ορθοδόξων συνόδων, δεν αποτελεί συνέχειά τους, συνιστά συνοδική παρεκτροπή καὶ κανονική καινοτομία. Η εκκλησιολογικά κυνική και προκλητική ομολογία του αρχιεπισκόπου Αλβανίας ότι «δεν είναι αντίγραφο των παλαιών συνόδων αλλά ένα νέο είδος συνόδου», επαινεθείσα από τον πρωτοστάτη του Οικουμενισμού, οικουμενικό πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως, τον καὶ πρόεδρο της «Συνόδου», καθιστά όλους τους συμμετέχοντες αρχιερείς, που την αποδέχθηκαν αδιαμαρτύρητα, καινοτόμους και παραβάτες της μακραίωνης συνοδικής καὶ κανονικής παραδόσεως της Εκκλησίας καὶ υποκείμενους στην κρίση μιας μελλοντικής αληθούς Αγίας καὶ Μεγάλης Συνόδου» (ΣΥΝΑΞΙΣ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΛΗΡΙΚΩΝ ΚΑΙ ΜΟΝΑΧΩΝ). Αμήν!!!
<<Ποια είναι η φωνή αυτή
των Πατέρων μας; Ποιο είναι το έργο τους; Απάντηση παίρνουμε από τον
αείμνηστο π. Αυγουστίνο: «Είχαν αφοσιωθή εξ ολοκλήρου στη μεγάλη τους
αποστολή. Ήταν αφιερωμένοι στο Θεό. Με τη φωτεινὴ διδασκαλία τους
έθρεψαν τα πνεύματα των ανθρώπων, με τους κόπους και τους μόχθους των
εκαλλιέργησαν το λαό, και με τα αίματα και τις θυσίες τους γιγάντωσαν το
δέντρο της χριστιανοσύνης. Αυτοὶ είνε οι μεγάλοι πατέρες, «πατέρες
ουρανόφρονες».
Ποιό είνε το έργο των αγίων πατέρων; Αφήνουμε όλα τα άλλα. Από τα έργα τους υπάρχει ένα που μένει αθάνατο. Το ακούνε και θα το ακούνε επί αιώνες γενεές γενεών. Είνε το Σύμβολο της πίστεως, το «Πιστεύω…». Εορτάζουμε τους πατέρας. Και έργο των πατέρων είνε το «Πιστεύω…». Δεν βρίσκεται άλλο τέτοιο έργο. Μη μου μιλάτε για Πλάτωνα, για Αριστοτέλη, για ανθρώπινα κατασκευάσματα. Πάρτε αυτό το «Πιστεύω…» και ζυγίστε το. Τί σοφία έχει μέσα! Είνε μεγαλούργημα, μνημείο αθάνατο γραμμένο στην ελληνικὴ γλώσσα. Το Πνεύμα το άγιο εφώτισε τους αγίους πατέρας για να το συντάξουν».
Ας γίνει λοιπόν για όλους μας η Σύνοδος αυτή, η «μία Καλή Αφορμή», για μετάνοια! Θα συνεχίσουμε, έτσι, να επιμένουμε στον »καθαρό» αγώνα που θα πρέπει εμείς οι πιστοί (κληρικοί και λαϊκοί) να κάνουμε στις έσχατες αυτές ημέρες. Ας έχουμε υπόψη αδελφοί μου, ότι το «Μαράν αθά» στρέφεται εναντίων όλων ημών των πιστών που κινδυνεύουμε να γίνουμε »κόσμος». Ο Αρχιμ. Ιωήλ Κωνστάνταρος γράφει: «Μαράν αθά», αφού πρώτα τονίζει (ο Παύλος) σε πολύ έντονο ύφος »εί τις ου φιλεί τον Κύριον Ιησούν Χριστόν, ήτω ανάθεμα»» (Α’ Κορ. ΙΣΤ’ 22). Εάν κανείς δηλ. δεν αγαπά με την καρδιά του τον Κύριο Ιησού Χριστό, ας είναι χωρισμένος από το σώμα της Εκκλησίας. Ο Κύριος έρχεται»!!
Ποιό είνε το έργο των αγίων πατέρων; Αφήνουμε όλα τα άλλα. Από τα έργα τους υπάρχει ένα που μένει αθάνατο. Το ακούνε και θα το ακούνε επί αιώνες γενεές γενεών. Είνε το Σύμβολο της πίστεως, το «Πιστεύω…». Εορτάζουμε τους πατέρας. Και έργο των πατέρων είνε το «Πιστεύω…». Δεν βρίσκεται άλλο τέτοιο έργο. Μη μου μιλάτε για Πλάτωνα, για Αριστοτέλη, για ανθρώπινα κατασκευάσματα. Πάρτε αυτό το «Πιστεύω…» και ζυγίστε το. Τί σοφία έχει μέσα! Είνε μεγαλούργημα, μνημείο αθάνατο γραμμένο στην ελληνικὴ γλώσσα. Το Πνεύμα το άγιο εφώτισε τους αγίους πατέρας για να το συντάξουν».
Ας γίνει λοιπόν για όλους μας η Σύνοδος αυτή, η «μία Καλή Αφορμή», για μετάνοια! Θα συνεχίσουμε, έτσι, να επιμένουμε στον »καθαρό» αγώνα που θα πρέπει εμείς οι πιστοί (κληρικοί και λαϊκοί) να κάνουμε στις έσχατες αυτές ημέρες. Ας έχουμε υπόψη αδελφοί μου, ότι το «Μαράν αθά» στρέφεται εναντίων όλων ημών των πιστών που κινδυνεύουμε να γίνουμε »κόσμος». Ο Αρχιμ. Ιωήλ Κωνστάνταρος γράφει: «Μαράν αθά», αφού πρώτα τονίζει (ο Παύλος) σε πολύ έντονο ύφος »εί τις ου φιλεί τον Κύριον Ιησούν Χριστόν, ήτω ανάθεμα»» (Α’ Κορ. ΙΣΤ’ 22). Εάν κανείς δηλ. δεν αγαπά με την καρδιά του τον Κύριο Ιησού Χριστό, ας είναι χωρισμένος από το σώμα της Εκκλησίας. Ο Κύριος έρχεται»!!
Δημήτριος Εμμανουήλ, Ιεροψάλτης.
Πτολεμαΐδα, 8 Ιουλίου 2016 [+Αγίου Προκοπίου’ Απεκεφαλίσθη και ετάφη
εντίμως. Οσίου Θεοφίλου’ Η χείρ από τον αγκώνα έως κάτω, εις στάσι
ιερατικής ευλογίας, άφθαρτος. Νεομ. Αναστασίου’ (1743 έτος). Μετά την
αποτομήν φως ουράνιον εφαίνετο άνωθεν του λειψάνου του
