ΣΧΟΛΙΟ ΝΑΘΑΝΑΗΛ:
Σύμφωνα μέ τό βιβλίο «Ἕλξη καί πάθος» περιττοί καί ἄστοχοι στή διδασκαλία τους σχετικά μέ τά αἰσχρά πάθη οἱ Ἅγιοι Πατέρες.
Συγγραφεύς, ποιὸς ἄλλος,
ὁ π. Βασίλειος Θερμός. Γιὰ νὰ θυμηθεῖτε ποιὸς εἶναι αὐτὸς καὶ τὸ τὶ εἴδους
δηλητήριο μᾶς ψεκάζει, ἀνοῖξτε τὸ συνημμένο, ὅπου θὰ βρεῖτε καὶ σχόλιο τοῦ
ΝΑΘΑΝΑΗΛ. Λίγος κόπος, μεγάλη ὠφέλεια.
Ὁ «Ἅγιος τῆς Πολιτικῆς» Ἰωάννης Καποδίστριας ἦταν κάθετα ἀρνητικὸς στὸ νὰ φεύγουν νέα ἑλληνόπουλα γιὰ σπουδὲς (ὑπάρχει καὶ σχετικὴ γραπτὴ ἀπόδειξη, βλ. βιβλίο Ἰωάννη Κορνιλάκη «Ο ΑΓΙΟΣ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ, Ι. ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ» - Ἀρνήθηκε νὰ στείλῃ στὴν Ἀγγλία νέα παιδιὰ γιὰ σπουδὲς, γιατὶ φοβόταν τὴν ἀλλοίωση τῆς πίστεώς των. Ὁ ἴδιος ὅταν ἦλθε τὸ 1928 στὴν Ἑλλάδα δὲν βρῆκε οὔτε ἕνα σχολεῖο, οὔτε ἕναν μαθητή. Μετὰ τὴν δολοφονία του τὸ 1831, μποροῦσε κανεὶς νὰ μετρήσῃ 14.000 μαθητές).
Παραχάραξη τῶν θείων Γραφῶν γιά
ἀμνήστευση τῆς ὁμοφυλοφιλίας στό βιβλίο «Ἕλξη καί πάθος»
Γράφει ὁ πρωτοπρεσβύτερος Ἰωάννης
Φωτόπουλος
Οὐαί οἱ
τιθέντες τό σκότος φῶς καί τό φῶς σκότος, οἱ τιθέντες τό πικρόν γλυκύ καί τό
γλυκύ πικρόν. Οὐαί οἱ συνετοί ἐν ἑαυτοῖς καί ἐνώπιον ἑαυτῶν
ἐπιστήμονες. (Ἡσαΐας, 5, 20-21)
Ὁ π. Βασ.
Θερμός βάλθηκε μέσα ἀπό τό βιβλίο του «Ἕλξη καί πάθος» νά «κατηχήσει» τούς
ἀναγνῶστες του στήν ἀμφισβήτηση τῆς Ἁγίας Γραφῆς, προβάλλοντας ἑρμηνεῖες ἀπό τό
φιλικό του «ἑπιστημονικό» περιβάλλον. Ἀθετώντας τήν ἑρμηνεία καί διδασκαλία τῶν
ἁγίων Πατέρων φθάνει στήν στρέβλωση τῶν νοημάτων καί σ΄αὐτή τήν ἀμφισβήτηση τῶν
ἁγίων Γραφῶν. Στήν ἑνότητα πού ἀκολουθεῖ ἀσχολούμεθα ὄχι μέ τήν
ἁγιογραφική ἑρμηνεία τῶν ἁγίων Πατέρων- θά τό κάνουμε ἀργότερα - ἀλλά μέ
τήν φιλελεύθερη ἑρμηνευτική τῶν προτεσταντῶν πού οἰκειοποιεῖται ὁ π. Βασίλειος.
Θά προσπαθήσουμε ἀπό αὐτό τό ἴδιο κείμενο τῶν ἁγίων Γραφῶν να ἀναιρέσουμε
τίς ἐσφαλμένες θέσεις του.
Α) Δέν ἦταν ἡ ὁμοφυλοφιλία αἲτία τῆς καταστροφῆς τῶν
Σοδόμων, ἰσχυρίζεται ὁ π. Βασ. Θερμός!
Γιά νά
εἴμαστε δίκαιοι μέ τήν φιλελεύθερη ἑρμηνευτική, θά πρέπει νά παραδεχθοῦμε ὅτι
στό σύνολό της ἡ Ἁγία Γραφή δέν στηρίζει αὐτή τήν αὐτονόητη θεωρούμενη σήμερα
ὡς παγκόσμιο στερεότυπο, συνειρμική σύνδεση τῶν Σοδόμων μέ τήν
ὁμοφυλοφιλία! (Β. Θερμός, Ἕλξη καί πάθος, σ. 358)
Μέ ἁπλᾶ
λόγια ὁ π. Βασίλειος ἰσχυρίζεται μέ τά παραπάνω ὅτι μέσα ἀπό τό ἱερό κείμενο
τῆς Ἁγίας Γραφῆς δέ προκύπτει αὐτό πού φρονεῖ ἡ Ἐκκλησία (αὐτό τό λέμε τώρα
«στερεότυπο»!) δηλ. ὅτι ἡ καταστροφή τῶν Σοδόμων μέ φωτιά καί θειάφι
σχετίζονται μέ τήν ὁμοφυλοφιλία τῶν Σοδομιτῶν! Ἀγωνίζεται δέ ὁ π. Β. μέ
ὑπερβολικό ἄγχος νά ἀποδείξει ὅτι ἡ καταστροφή αὐτή ὀφείλεται στήν ἀφιλόξενη
διάθεση καί γενικῶς σέ ἄλλες ἁμαρτίες τῶν κατοίκων τῆς πόλεως τῶν Σοδόμων.
α) Παλαιά Διαθήκη
Ι) Ἡ ὁμοφυλοφιλία τελική κορύφωση
τῆς ὑπερηφάνειας.
Ὁ π. Βασίλειος χρησιμοποιεῖ χωρία
τῆς Π.Δ. γιά νά ἀποδείξει τούς ἰσχυρισμούς του:
- Ἀπό
τή Σοφία Σολομῶντος παραθέτει χωρίο (Σοφ. Σολ. 19, 13-14) πού
συγκρίνει τήν ἀφιλοξενία τῶν Αἰγυπτίων ἔναντι τῶν Ἑβραίων μέ τήν ἀφιλοξενία τῶν
Σοδομιτῶν ἔναντι τῶν Ἀγγέλων. Ἐπειδή δέν γίνεται λόγος στό συγκεκριμένο χωρίο
γιά τή βδελυρή μανία τῶν Σοδομιτῶν μήπως αὐτό σημαίνει πώς γιά τή Ἁγία Γραφή ἡ
ὁμοφυλοφιλία εἶναι ἄσχετη μέ τούς σοδομῖτες καί τήν καταστροφή τους;
- Ἄλλο
χωρίο: « (ὁ Κύριος) δέν γλύτωσε τούς συμπολίτες τοῦ Λώτ πού τούς βδελύχθηκε γιά
τήν ὑπερηφάνειά τους» (Σοφ. Σειράχ 16, 8). Τονίζοντας ὁ σοφός Σειράχ τή ρίζα
ὅλων τῶν παθῶν τήν ὑπερηφάνεια, σημαίνει ὅτι δέν τήν σχετίζει μέ τή μανία τῆς
ὁμοφυλοφιλίας; Ἀντιθέτως! Στό ἑπόμενο χωρίο (16, 9) διαβάζουμε: «οὐκ ἠλέησεν
ἔθνος ἀπωλείας τούς ἐξηρμένους ἐν ἁμαρτίαις αὐτῶν» δηλ. δέν ἐλέησε τό ἔθνος
αὐτό τῆς ἀπώλειας πού ὑπερηφανεύονταν γιά τίς ἁμαρτίες τους». Καί βέβαια, ἡ
ἀσχημοσύνη τῆς ὁμοφυλοφιλίας εἶναι, ἀπ΄ὅσες ἁμαρτίες τῶν Σοδομιτῶν γνωρίζουμε,
ἡ κατ΄ εξοχήν ἁμαρτία τους πού μέ τόση ὑπερηφάνεια, μανία, ἐπιμονή καί ἀναίδεια
διέπρατταν.
- Ἄλλο χωρίο
πού παραθέτει ὁ π. Βασίλειος: «Οἱ πόλεις αὐτές ἁμάρτησαν ὅταν
περηφανεύτηκαν...καί ζοῦσαν μέ περιττή πολυτέλεια, καί δέν βοήθησαν τούς
φτωχούς... Περηφανεύτηκαν κι ἔκαναν πράξεις βδελυρές. Ὅταν τά εἶδα αὐτά τίς
έξαφάνισα» (Ἰεζ, 16, 49-50). Ὅσα λέει ἐδῶ ὁ Κύριος στόν προφήτη Ἰεζεκιήλ δέν
εἶναι παρά μιά σαφέστερη ἐξήγηση τοῦ προηγουμένου χωρίου. Οἱ Σοδομίτες
περηφανεύτηκαν «κι ἔκαναν πράξεις βδελυρές».
Χρειάζεται
νά ποῦμε ὅτι αὐτές οἱ βδελυρές πράξεις εἶναι ἡ ὁμοφυλοφιλική μανία; Καί μετά;
Ὅταν τά εἶδε ὁ Κύριος ἐξαφάνισε τίς πόλεις αὐτές. Καί ξέρουμε μέ ποιό φοβερό
τρόπο!
Μήπως
κανείς ὅταν ἀγωνιᾶ νά δείξει τό πικρό γλυκύ καί τό σκότος φῶς σκοτίζεται
ὁ νοῦς του ; Λέει ὁ Χριστός μας: «Ὁ περιπατῶν ἐν τῇ σκοτίᾳ οὐκ οἶδε ποῦ
ὑπάγει» (Ἰω. 12, 35)
-
Χρησιμοποιεῖ ὁ π. Βασίλειος καί δύο χωρία (Ἡσ. 1, 11-15 καί Ἱερ, 23, 14) στά
ὁποῖα ὁ Ἰσραηλιτικός λαός, λόγω τῆς ἀποστασίας του παρομοιάζεται ἀπό τούς
προφῆτες, πού μετέρχονται ἕνα σχῆμα ὑπερβολῆς, μέ τά Σοδομα καί τά Γόμορρα. Καί
βέβαια ἀπό χωρία μέ ἀλληγορικό περιεχόμενο δέν μποροῦμε νά ἐξάγουμε
συμπεράσματα γιά τίς ἁμαρτίες καί τήν καταστροφή τῶν Σοδόμων, ἀφοῦ οἱ Ἑβραῖοι,
παρά τίς ἁμαρτίες τους, δέν χαρακτηρίζονταν γιά ὁμοφυλόφιλες πράξεις.
Τό ἴδιο
συμβαίνει καί μέ τό Σοφον. 2, 9-10, ὅπου, μέ τά Σόδομα καί τά
Γόμμορα, παρομοιάζονται οἱ Μωαβίτες καί οἱ Ἀμμωνίτες.
Τέλος τό
χωρίο Γ’ Μακκ. 2, 5. πού παραθέτει ὁ π. Βασίλειος δέν ἔχει γενικόλογο
χαρακτήρα, ὅπως ἰσχυρίζεται, ἀλλά εἶναι φωτιά καί θειάφι γιά ὅσους
ἐπιβουλεύονται τόν λόγο τοῦ Θεοῦ. Παραθέτω τό κείμενο: σύ τούς ὑπερηφανίαν
ἐργαζομένους Σοδομίτας, διαδήλους ταῖς κακίαις γενομένους, πυρί καί θείῳ
κατέφλεξας, παράδειγμα ἐπιγενομένοις καταστήσας.
Μετάφραση
(ὅπως τήν χρησιμοποιεῖ ὁ π. Θερμός): «Ἐσύ Κύριε, κατέκαψες μέ φωτιά καί θειάφι
τούς κατοίκους τῶν Σοδόμων καί τούς ἔκανες παράδειγμα γιά τούς μεταγενεστέρους
γιατί συμπεριφέρονταν μέ ἀσέβεια(ὑπερηφάνεια λέγει τό κείμενο τῶν Ἑβδομήκοντα)
καί εἶχαν γίνει διαβόητοι γιά τή διαφθορά τους». Γιατί ἄραγε εἶχαν γίνει
διάβοητοι; Σέ τί συνίστατο ἡ διαφθορά τους πού ἔκανε τούς πάντες νά τούς
ἀποστρέφονται; Μήπως γιατί ἦσαν ἀφιλόξενοι; Ἀστεῖο καί νά τό σκεφτεῖ κανείς. Ἡ
ὁμοφυλοφιλία, τό βδελυρό ἀποτέλεσμα τῆς ὑπερηφάνειας, τούς εἶχε κάνει
διάσημους! Μήπως σᾶς θυμίζει κάτι σήμερα; Gay pride, παρελάσεις
ὁμοφυλόφιλης ὑπερηφάνειας!
Ἕνα
συμπέρασμα: Ἡ τρυφηλή ζωή καί ἡ σκληρότητα τῶν Σοδομιτῶν συνδυαζόμενα μέ τήν
ὑπερηφάνεια κορυφώνονταν στήν ἀποτρόπαια σοδομιτική-ὁμοφυλοφιλική ἁμαρτία. Αὐτή
ἡ κορύφωση δέν ἔγινε ἀνεκτή ἀπό τόν Θεό.
ΙΙ) Ἡ ἴδια ἡ διήγηση
βεβαιώνει ὅτι ἡ ὁμοφυλοφιλία ἦταν ἡ αἰτία τῆς καταστροφῆς τῶν Σοδόμων.
Βέβαια ἡ
ἴδια ἡ συνέχεια, ἡ ροή τῆς διηγήσεως ἀπό τή Γένεση (Γεν. 18, 20 - 19, 29)
πού ἀναφέρεται στούς Σοδομίτες, πείθει ὅτι ἡ καταστροφή τῶν Σοδόμων ὀφείλεται
στό πάθος τῆς ὁμοφυλοφιλίας. Ἄς δοῦμε ἀπό κοντά τή διήγηση:
Ὁ Λώτ
φιλοξένησε στό σπίτι του δύο νέους μή γνωρίζοντας ὅτι ἐπρόκειτο γιά ἀγγέλους.
Ἀφοῦ τούς παρέθεσε δεῖπνο, πρίν κοιμηθοῦν «ὅλοι οἱ Σοδομῖτες ἄνδρες τῆς
πόλεως ἀπό τόν πιό νέο ὡς τόν γεροντότερο περικύκλωσαν τό σπίτι του Λώτ
καί τοῦ
φώναζαν: ʺΠοῦ εἶναι οἱ ἄνδρες πού μπῆκαν στό σπίτι σου τή νύχτα;
Βγάλε τους ἔξω γιά νά βρεθοῦμε ἐρωτικά μαζί τουςʺ.
Ὁ Λώτ βγῆκε στό πλατύσκαλο, ἔκλεισε πίσω του τήν πόρτα καί τούς
λέει: ʺἈδελφοί μου, μήκάνετε τέτοιο πονηρό πράγμα. Ἔχω δύο θυγατέρες πού δέν γνώρισαν ἄνδρα. Θά τίς φέρω ἔξω κι ἐσεῖς κάνετε ὅ,τισᾶς ἀρέσει
μαζί τους. Μόνο μήν κάνετε κακό σ΄αὐτούς τούς ἄνδρες πού μπῆκαν κάτω ἀπό τή σκέπη τοῦ σπιτιοῦ μουʺ.Τοῦ λένε ἐκεῖνοι: ʺΦύγε ἀπό κεῖ.
Ἦρθες ἐδῶ ξένος καί θέλεις νά μᾶς κάνεις τόν κριτή; Τώρα θά
πάθεις χειρότερα ἀπ΄αὐτούςʺ.
Ἄρχισαν
λοιπόν νά κακομεταχειρίζονται τόν Λώτ καί πλησίασαν γιά νά σπάσουν τήν πόρτα.
Τότε οἱ ἄνδρες [οἱ Ἄγγελοι] ἅπλωσαν τά χέρια τους, τράβηξαν μέσα στό σπίτι τόν
Λώτ κι ἔκλεισαν τήν πόρτα. Κι αὐτούς πού ἦσαν ἔξω ἀπό τήν πόρτα, ὅλους μικρούς
καί μεγάλους τούς ἔπληξαν μέ τύφλωση ὥστε ἀπόκαμαν ψάχνοντας νά βροῦν τήν
πόρτα. Εἶπαν δέ οἱ ἄγγελοι στόν Λώτ: ʺἜχεις ἐδῶ γαμπρούς, γιούς
ἤ θυγατέρες; Ἤ μήπως ὑπάρχει κάποιος ἄλλος δικός σου στήν πόλη; Βγάλε τους ἔξω
ἀπ΄ αὐτόν τόν τόπο. Θά τόν καταστρέψουμε γιατί ἡ κατακραυγή ἐναντίον τους
ὑψώθηκε πρός τόν Κύριο, ὁ ὁποῖος μᾶς ἀπέστειλε νά καταστρέψουμε τελείως αὐτή
τήν πόλη».
Τούς
ἀγγέλους τελικά ἀκολούθησαν ὁ Λώτ, ἡ σύζυγός του καί οἱ δύο θυγατέρες του.
Κρατώντας τους οἱ ἄγγελοι ἀπό τό χέρι τούς ὁδήγησαν μακριά ἀπό τήν πόλη.
Μόλις ἔφθασαν στή Σηγώρ ὁ «Κύριος ἔβρεξε στά Σόδομα καί τά Γόμμορα θειάφι καί
φωτιά ἀπό τόν οὐρανό καί κατέστρεψε ἐκεῖνες τίς πόλεις, τίς περιοχές γύρω ἀπό
αὐτές καί ὅσους κατοικοῦσαν ἐκεῖ καί ὅλα ὅσα φύτρωναν στή γῆ ἐκείνη».
Ἀπό μόνη της
ἡ διήγηση μᾶς δείχνει ὅτι ἀμέσως μετά τήν ἀναίσχυντη προσπάθεια τῶν Σοδομιτῶν
νά συνευρεθοῦν μέ τούς ἀγγέλους ἀκολούθησε ἡ τιμωρητική καταστροφή τῆς πόλεώς
τους καί τῶν ἄλλων πόλεων πού ἔπασχαν ἀπό τή σοδομιτική μανία. Γιά νά καταλήξει
κάποιος σέ ἄλλο συμπέρασμα, πρέπει νά διακόψει βίαια τό εἱρμό τῆς διηγήσεως στό
σημεῖο πού οἱ ἄγγελοι σύρουν μέσα τόν Λώτ καί τυφλώνουν τούς Σοδομίτες, νά δεῖ
τή συνέχεια τῆς διηγήσεως ὡς μή συνέχεια, καί νά ἀρχίσει νά διερωτᾶται, ποιά
ἦταν ἡ αἰτία πού ἔπεσε φωτιά καί θειάφι στά Σοδομα. Καί τέλος νά πεῖ : «Ἄ, κατάλαβα!
Τούς ἔκαψε ὁ Θεός γιατί ἦσαν ἀφιλόξενοι».
Ἄτοπο, ἀδύνατο καί ἀνόητο εἶναι νά σκεφθεῖ κάποιος ἔτσι.
Ἀρκετά ὡς
ἐδῶ. Θά ἐπανέλθουμε σέ ἄλλο κείμενό μας μέ μαρτυρίες τῆς Κ. Διαθήκης ...
ΣΧΟΛΙΟ
ΝΑΘΑΝΑΗΛ:
[Ο π. Βασίλειος Θερμός γεννήθηκε στη
Λευκάδα το 1957 και σπούδασε Ιατρική και Θεολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Είναι ψυχίατρος παιδιών και εφήβων. Είναι διδάκτωρ της Θεολογικής Σχολής του
Πανεπιστημίου Αθηνών και επίκουρος καθηγητής Ποιμαντικής στην ανωτάτη
Εκκλησιαστική Ακαδημία Αθηνών. Έχει μετεκπαιδευθεί ως "επισκέπτης
επιστήμων" (Visiting Scholar) στο Πανεπιστήμιο Harvard, στο Boston
University, στο Boston College, και στο Andover Newton. Βιβλία και άρθρα του
έχουν μεταφραστεί στα Αγγλικά, Γαλλικά, Ρωσικά, Ρουμανικά. Για το σύνολο του
έργου του έχει εκπονηθεί μεταπτυχιακή εργασία(master thesis) στη Θεολογική
Σχολή του Πανεπιστημίου Balamand στον Λίβανο. Βασικά του ενδιαφέροντα αποτελούν
η ποιμαντική παρουσία της Εκκλησίας, η θρησκευτικότητα σε συνάρτηση με την
προσωπικότητα, η ψυχολογία και ψυχοπαθολογία του θρησκευτικού βιώματος και της
θρησκευτικής συμπεριφοράς, η ψυχολογία του κληρικού και του εκκλησιαστικού
οργανισμού, η ψυχολογία της θρησκευτικής διαστάσεως του πολιτισμού, ο διάλογος
ψυχαναλύσεως και θεολογίας, τα ζητήματα λειτουργικής κ.α. Ασχολείται με την
επιμόρφωση κληρικών και άλλων στελεχών της Εκκλησίας (Ελλάδα, Αμερική, Φινλανδία),
ενώ διδάσκει και στην Θεολογική ακαδημία της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Αλβανίας.
Υπηρετεί στην Ιερά Μητρόπολη Θηβών και Λεβαδείας.]
Σᾶς ἔστειλα πρῶτα μία
συνοπτικὴ εἰκόνα π. Βασιλείου Θερμοῦ γιὰ νὰ καταλάβετε γιὰ ποιὸν μιλᾶμε. Ἐντυπωσιακοὶ
οἱ τίτλοι του καὶ ἡ δράση του. Ὁρθοτομεῖ ὅμως ἤ μᾶς δηλητηριάζει; Ὅπως θὰ
διαβάσατε στὸ παραπάνω ἀποκαλυπτικὸ ἄρθρο, κακοδοξεῖ ἐπικίνδυνα, ταυτιζόμενος μὲ
τὸ πνεῦμα τῆς Νέας ροζουλὶ Ἐποχῆς. Μὴν πειράξει κανεὶς τὴν ὁμοφυλοφιλία! Δὲν μᾶς
τὰ λέει καθόλου καλὰ. Εἶναι καὶ ὀρθόδοξος Ἱερέας!!!
Διαβάζοντας τὸ ἄρθρο τοῦ π. Ἰωάννη
Φωτοπούλου μοῦ δημιουργήθηκε ἀμέσως τὸ ἐρώτημα: μὰ πῶς εἶναι δυνατὸν ὀρθόδοξος Ἱερέας
νὰ ἰσχυρίζεται αὐτὰ τὰ ἀνήκουστα. Εἶναι ἐμφανὲς φίλοι μου. Κοιτᾶξτε τὸ πέρασμά
του ἀπὸ τὰ πανεπιστήμια τοῦ ἐξωτερικοῦ ὅπου ἔχει μετεκπαιδευτεῖ. Τὶ σόϊ
μετεκπαίδευση πῆρε ἐν μέσω αἰρετικῶν καὶ ἀθέων; Ποτὲ δὲν μπόρεσα νὰ τὸ καταλάβω
αὐτὸ τὸ πρᾶγμα. Δηλώνει ψυχίατρος παιδιῶν καὶ ἐφήβων, εἶναι Ἱερέας ὀρθόδοξος καὶ
εἰδικεύεται στὸν διάλογο ψυχαναλύσεως και θεολογίας καὶ ἄλλα πολλά καὶ βαρύγδουπα:
καὶ πῶς βρίσκει ἄκρη; Χριστὸς καὶ ψυχιατρική δὲν εἶναι καλὸ μῖγμα καὶ διὰ τοῦ
λόγου τὸ ἀληθὲς δέστε ἐδῶ ( Ἅγιος Παΐσιος): http://agiapsychanalysi.blogspot.gr/2016/03/blog-post_24.html
κι ἐδῶ
( Ἅγιος Πορφύριος):
{σᾶς τὰ παραθέτω καὶ ὡς συνημμένα γιὰ διευκόλυνσή σας}
Βλέπω
στὸ βιογραφικὸ ὅτι ἀσχολεῖται μὲ τὴν ἐπιμόρφωση κληρικῶν καὶ ἄλλων στελεχῶν τῆς
Ἐκκλησίας (Ἑλλάδα, Ἀμερική, Φινλανδία, διδάσκει στὴν Ἀλβανία). Ἄν κρίνω ἐκ τοῦ ἀποτελέσματος,
εἰδικὰ στὸ ἐξωτερικό, πᾶμε χαμένοι! Ἡ πολλὴ ἐπιμόρφωση καὶ ὁ καθημερινὸς
συγχρωτισμὸς μὲ Παπικοὺς, Προτεστάντες, Πεντηκοστιανοὺς, Ἀγγλικανοὺς καὶ βάλε, ἔχει
ἄσχημα ἀποτελέσματα. Οίκουμενιστικὴ λαίλαπα. Τὴν βλέπουμε, μικρὸς εἶναι ὁ
κόσμος. Γράφει ὁ Ἅγιος Ἀθανάσιος ὁ Πάριος στὸ ἔργο του «ΑΠΟΛΟΓΙΑ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ»: «προσέχετε, λοιπόν, αὐτοὺς ποὺ ἔρχονται ἀπὸ τὴν Δύση, ἐν σχήματι φίλων
καὶ ἀδελφῶν (καὶ
δασκάλων θὰ προσθέσω κι ἐγώ),
γιατὶ στὴν πραγματικότητα συμβαίνει τὸ ἀκριβῶς ἀντίθετο: τὰ μαθήματα τῶν πονηρῶν
δασκάλων εἶναι πονηρά». Κι αὐτὰ τὰ πονηρὰ καὶ αἰρετικὰ τῶν
καθημαγμένων πνευματικὰ Δυτικῶν, ἐμεῖς τὰ σπουδάζουμε στὴν Ἑσπερία κι ἐρχὀμαστε
ὕστερα νὰ τὰ ἐξασκήσουμε στὸ Ὁρθόδοξο ποίμνιο. Ε! κάτι δὲν πάει καλὰ ἐδῶ. Κάτι
μυρίζει ἄσχημα.
Ἐδῶ φίλοι μου ἀπαιτεῖται καὶ μία διευκρίνηση.
Δὲν εἶναι ὅλα στραβὰ στὴν Δύση. Καὶ τὰ παιδιά μου ἔκαναν μεταπτυχιακὲς σπουδὲς
στὸ ἐξωτερικό. Τὸ μέγα πρόβλημα, κατὰ τὴν ταπεινή μου ἄποψη, εἶναι ἡ χαλάρωση ἕως
ἐξαφάνισης τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεώς μας. Ἀπαιτεῖται μεγάλη προσοχὴ στὸ θέμα αὐτό, ἐνημέρωση
τῶν παιδιῶν ποὺ βγαίνουν στὶς ξένες χῶρες γιὰ σπουδὲς καὶ πνευματικὴ θωράκιση. Ὁ «Ἅγιος τῆς Πολιτικῆς» Ἰωάννης
Καποδίστριας ἦταν κάθετα ἀρνητικὸς στὸ νὰ φεύγουν νέα ἑλληνόπουλα γιὰ σπουδὲς (ὑπάρχει
καὶ σχετικὴ γραπτὴ ἀπόδειξη, βλ. βιβλίο Ἰωάννη Κορνιλάκη «Ο ΑΓΙΟΣ ΤΗΣ
ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ, Ι. ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ» - Ἀρνήθηκε νὰ στείλῃ στὴν Ἀγγλία νέα παιδιὰ γιὰ
σπουδὲς, γιατὶ φοβόταν τὴν ἀλλοίωση
τῆς πίστεώς των. Ὁ ἴδιος
ὅταν ἦλθε τὸ 1928 στὴν Ἑλλάδα δὲν βρῆκε οὔτε ἕνα σχολεῖο, οὔτε ἕναν μαθητή. Μετὰ
τὴν δολοφονία του τὸ 1831, μποροῦσε κανεὶς νὰ μετρήσῃ 14.000
μαθητές).
Δὲν εἶναι ὅμως καὶ ἡ πρώτη φορά ποὺ μᾶς ἀπασχολεῖ
ἀρνητικὰ ὁ π. Βασίλειος. Δέστε ἐδῶ: Ο Μηδενισμός του Πρωτοπρ. π.
Βασιλείου Θερμού - http://www.impantokratoros.gr/9E525A07.el.aspx , ἄρθρο ἀνηρτημένο στὸν ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΤΥΠΟ τὴν
25.09.2009* τοῦ ὁποίου μία παράγραφο χαρακτηριστικὴ
σᾶς παραθέτω: «Τὶ συμπεραίνουμε ἀπὸ τὰ ἀνωτέρω; Ὅτι, κατὰ τὸν π.
Θερμό, τοὺς δύο πρώτους αἰῶνες («ἄντε τρεῖς»!) καλὰ τὰ πήγαινε ἡ Ἐκκλησία μὲ τὴν
λατρεία της. Μετά τὰ ἔμπλεξε μὲ τὴν θρησκεία καὶ τὴν φιλοσοφία τοῦ ελληνισμοῦ
καὶ ἄρχισε κατὰ τὴν τέλεση τῶν Μυστηρίων, ὅπως οἱ εἰδωλολάτρες, νὰ καθαγιάζῃ τὴν
ὕλη γιὰ νὰ «δαμάσῃ τὸ παγανιστικὸ στοιχεῖο», ποὺ ὑπῆρχε δῆθεν μέσα της! Κι αὐτό
δημιούργησε «παρενέργειες», ποὺ φάνηκαν ἀργότερα στὸ Βυζάντιο. Μὲ ὅσα λέγει ὁ
π. Βασίλειος περὶ τῆς ἀπουσίας τοῦ καθαγιασμοῦ τῶν Τιμίων Δώρων διὰ τῆς ἐπικλήσεως
τοῦ Ἁγίου Πνεύματος («δὲν εὐλογεῖτο ὁ Ἄρτος καὶ ὁ Οἶνος», γράφει) ἔρχεται πολὺ κοντὰ στὴν παπική-δαιμονικὴ πρακτικὴ τῆς μὴ ἐπικλήσεως
τοῦ Ἁγίου Πνεύματος κατὰ τὴν Ἁγία Αναφορά!»
Συμπερασματικῶς ἀγαπητοὶ φίλοι, μεγάλη χάρη τοῦ
κάνω καὶ τὸν ἀποκαλῶ π. Βασίλειο. Τὸ π. ἄν καὶ μικρὸ στὴν γραφή, εἶναι πολὺ μεγάλο καὶ βαρὺ γιὰ τὸ
φέρῃ ὁ κακοδοξώτατος αὐτὸς κύριος. Πῶς τοῦ ἐπιτρέπει ὁ Μητροπολίτης του νὰ ὑπάρχῃ
καὶ νὰ δραστηριοποιεῖται ἀκόμη καὶ νὰ δηλητηριάζῃ Κλῆρο καὶ Πλήρωμα; Ἡ Ἱεραρχία
τὶ κάνει;
«Βλέπετε μὴ τὶς ὑμᾶς ἔσται ὁ συλαγωγῶν διὰ τῆς
φιλοσοφίας καὶ κενῆς ἀπάτης, κατὰ τὴν παράδοσιν τῶν ἀνθρώπων, κατὰ τὰ στοιχεῖα
τοῦ κόσμου, καὶ οὐ κατὰ Χριστόν». Ἀπόστολος Παῦλος πρὸς Κολοσσαεῖς, (ἤτοι: Προσέχετε
μήπως ὑπάρξει κάποιος ποὺ σᾶς ἀρπάξει σὰν λάφυρό του μὲ τὴν φιλοσοφία καὶ μὲ τὴν
μάταιη ἀπάτη κατὰ τὴν παράδοση τῶν ἀνθρώπων, κατὰ τὰ στοιχεῖα τοῦ κόσμου καὶ ὄχι
κατὰ Χριστόν.
Βλέπετε μὴ τις
ὑμᾶς πλανήσῃ· ὅτι ὁ καιρὸς γὰρ ἐγγὺς ἐστί» (Ματθ. 24, 4-5).
