Οι ποιμένες σιωπούν, αλλά πληθαίνουν οι φωνές των πιστών...
Ἕνα νέο θαυμάσιο βιβλίο μὲ τίτλο «Οἱ ληστὲς τῆς Θείας
Διδασκαλίας καὶ ὑπότιτλο «Δοκίμιο στὴν Ἀποτείχιση»
τοῦ κ. Ἰωάννου Ρίζου ἔφτασε στὰ χέρια
μας.
Τὸν συγγραφέα δὲν γνωρίζουμε προσωπικά, ἀλλὰ ἔχουμε ὑπ’ ὄψιν τὸ πρῶτο βιβλίο
του μὲ τὸν ἴδιο τίτλο καὶ μὲ τὸν ὑπότιτλο «Ἡ παγκόσμια Θρησκεία τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ
οἱ ψευδοδιδάσκαλοι στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία».
Τὸ
νέο του βιβλίο ἐνημερώνει καὶ προβληματίζει τὸν ἀναγνώστη,
διότι στηρίζει κάθε σημεῖο τὸ ὁποῖο ἀναπτύσσει, μὲ ἀναφορὲς στὶς πηγές,
στὰ κείμενα τῶν Ἁγίων
Πατέρων (τὰ ὁποῖα μάλιστα παρουσιάζει μεταφρασμένα, ὥστε νὰ γίνονται
κατανοητὰ ἀπὸ
ὅλους) κι ὄχι σὲ δικές του ἀποφάνσεις, ὅπως συνηθίζουν νὰ κάνουν οἱ
«ἀντι-Οἰκουμενιστές», ποὺ ἀντιτάσσονται μὲ τὶς παιδαριώδεις θέσεις καὶ
ἀναλύσεις τους στὴν Πατερικὴ Παράδοση τῆς
Ἐκκλησίας μας.
Παρουσιάζουμε ἐδῶ τὰ Περιεχόμενα τοῦ καινούργιου βιβλίου καὶ προσεχῶς θὰ ἀναρτήσουμε χαρακτηριστικὰ ἀποσπάσματα ἀπὸ τὸ
νέο βιβλίο τοῦ κ. Ρίζου.
Ομολογιακή – Πατερική επιστολή Αποτειχίσεως
Πτολεμαΐδα, 30 Ιουνίου 2016
Κύριε Θεόκλητε
Εδώ και δεκαετίες, εσείς και
οι υπόλοιποι Επίσκοποι της Εκκλησίας της Ελλάδος, διατηρείτε εκκλησιαστική κοινωνία και αποδίδετε μία «άτιμον τιμήν» στον πατριάρχη ΚΠόλεως κ. Βαρθολομαίο Αρχοντώνη. Έναν
άνθρωπο ασπόνδυλο, βλάσφημο της Θείας Οικονομίας, των Αγίων Πατέρων, και των Αγίων
Συνόδων. Ένα περίτεχνο αιρετικό κράμα, που
–«γυμνή τη κεφαλή»– ρημάζει τον
αμπελώνα του Κυρίου.
Εδώ
και δεκαετίες εσείς και η Ιεραρχία, τιμάτε
τον κ. Βαρθολομαίο και τον προβάλλετε ως
πρότυπο και «ευλογία» για τους πιστούς. Είναι
πλέον βέβαιο ότι και ο Άρειος να ήταν
πατριάρχης, και ο Νεστόριος και Παύλος και ο Βέκκος και ο Μητροφάνης, το ίδιο
θα κάνατε, αφού ο κ. Βαρθολομαίος τους
εκπροσωπεί όλους παντί σθένει ξεθάβοντας τα μελανά τους πτώματα και λιτανεύοντας τα στις ψυχές των Ορθοδόξων.
Οι Επίσκοποι
και σχεδόν όλος ο Κλήρος, πάσχοντες από άνοια Πίστεως, αναπαύεστε επευλογούντες
την επέλαση της νοθείας και διαστρέβλωσης του κηρύγματος του Εσταυρωμένου Χριστού,
χάριν των φίλων–λύκων που εισχώρησαν στην Εκκλησία Του. Δεν πήγατε στη Σύνοδο της Κρήτης,
αλλά την επομένη πανηγυρίσατε με τον αιρεσιάρχη Βαρθολομαίο στη Βέροια
αποδεικνύοντας την συμπόρευση σας –για άλλη μια φορά– με αυτόν. Κοινωνείτε
εκκλησιαστικώς, τιμάτε και προβάλλετε κακοδόξους Επισκόπους που σαν αλλόθρησκοι
κηρύττουν βδελυρές εκκλησιολογίες, ανώμαλες θεολογίες, αλλόκοτες ερμηνείες και καινοφανείς αερολογίες.
Συμβάλλετε στην καθιέρωση
μιάς άλλης, ολέθριας Πίστης και όχι αυτής που παραλάβατε.
Γίνατε χειροκροτητές του
χειροκροτητή των αντίχριστων.
Μνημονευτές του μνημονευτή
των αμνημονεύτων.
Κοινωνοί του κοινωνού των ακοινώνητων.
Γίνατε αδιάφοροι, επειδή αργεί το δικαστήριο και
καθυστερούν οι ευθύνες και δεν ήρθε ακόμα ο Κριτής. Είπατε: «αργεί ο Κύριος μου»[1]
και σκορπάτε την περιουσία του –τις ψυχές– που σας εμπιστεύτηκε.
Υποκρίνεστε
ότι φροντίζετε το ποίμνιο στις πολλές του ανάγκες, όταν όμως έρχεται η αρκούδα
της αίρεσης την αφήνετε να το κατασπαράζει απολαμβάνοντας την στενή φιλία σας με τον …αρκουδιάρη.
Το
μαύρο δεν μπορεί πλέον να ονομάζεται άσπρο, και το πικρό δεν μπορεί να ονομάζεται
γλυκό γιατί έτσι συμφέρει σε μιά Ιεραρχία απροσδιόριστης Πίστης.
Οι Ιεράρχες, ως άλλοι
Βαβυλώνιοι, αποδέχτηκαν για άλλη μια
φορα μιαρά δόγματα. Αναγνώρισαν στην Κρήτη ότι δεν υπάρχουν αιρέσεις και όλες οι κακοδοξίες καθοδηγούνται από το Άγιο
Πνεύμα, όπως κάνανε και πριν χρόνια στο Porto Alegre.
Οικοδομήσατε πύργον και ποιήσατε εαυτοίς όνομα.[2]
Οι μεθύοντες τον οίνον της υπερηφανείας. Μας φέρατε καινούριο Ευαγγέλιο.
«Εγκαταλείπομεν –αυτήν την Ιεραρχία–, ότι ήγγικεν εις ουρανόν το κρίμα αυτής».[3]
Παύω να σας αναγνωρίζω ως
Ποιμένα και «τρόπων μέτοχο» των Αγίων Αποστόλων –όπως και όλους
που κοινωνούν μαζί
σας και με τον διευθυντή της αίρεσης κ. Βαρθολομαίο– έχοντας την
βεβαιότητα που μου δίνει η Ορθόδοξη Διδαχή ότι έτσι θα γλιτώσω από
την συναρίθμηση μου με όσους ο Κύριος, οι Άγιοι Ομολογητές, οι Σύνοδοι
και Ιεροί Κανόνες καταδίκασαν
ως κοινωνούντες με τους κακοδόξους.
Διακόπτω κάθε εκκλησιαστική
κοινωνία με αυτούς που δικαιώνουν έργω ή λόγω ή
σιωπηρά τους Άρείους, τους
Νεστορίους, τους Ακακίους, τους Μητροφάνηδες, τους
Βέκκους, τους Καλέκες, και προσχωρώ στην Εκκλησία των αποτειχισμένων του
Μ. Αθανασίου, του Αγίου Μελετίου, του
Αγίου Ευσταθίου, του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου, του Αγίου Ιωάννου
Δαμασκηνού, του Αγίου Μαξίμου, του Αγίου Μάρκου, του Αγίου Γρηγορίου Παλαμά.
Σαφή εντολή μας δίνει ο
Κύριος μας ότι τα δικά Του πρόβατα δεν πρέπει να ακούν φωνή ξένου ποιμένα άλλα
να φεύγουν.[4] Και οι
Απόστολοι και οι Σύνοδοι και οι Άγιοι να ξεχωρίσουμε τους εαυτούς μας από τα άτιμα σκεύη [τους ψευδοδιδασκάλους],[5] μας
ορίζουν.
«Εὰν ο επίσκοπος ή ο πρεσβύτερος οι όντες οφθαλμοὶ της Ἐκκλησίας κακώς αναστρέφωνται καὶ
σκανδαλίζωσι τὸν λαόν, χρὴ αυτοὺς εκβάλλεσθαι. Συμφέρον γάρ εστίν άνευ αυτών συναθροίζεσθαι εἰς ευκτήριον οίκον, ή
µετ΄ αυτοὺς εμβληθήναι ὡς μετὰ Άννα καὶ Καϊάφα εἰς τὴν γέενναν του πυρός»,
ερμηνεύει ο Μ.Αθανάσιος.[6]
«Ούτε για λίγη ώρα δεν δεχόμαστε σχέση με αυτούς που κουτσαίνουν στην
πίστη… ακόμα κι αν αυτοί μας φαίνονται πολύ γνήσιοι και επίσημοι, εμείς πρέπει
να τους σιχαινόμαστε. Όσοι αγαπάμε τον Κύριο», ορίζει ο Μ.Βασίλειος.[7]
«Κάθε κληρικό του οποίου η πίστις, οι λόγοι και τα έργα δεν συμφωνούν
με τις διδασκαλίες των Αγίων πατέρων να τον αποστρεφόμεθα και να τον μισούμε ως
δαίμονα, έστω κι αν ανασταίνει νεκρούς και κάνει άλλα μύρια θαύματα.»,[8] επιτάσσει ο Άγ. Συμεών.
«Όχι μόνο αν κάποιοι λένε συνολικά αντίθετα πράγματα που ανατρέπουν τα
πάντα άλλα και το παραμικρό αντίθετο να
διδάξουν να είναι αναθεματισμένοι», διασαφίζει ο
Ιερός Χρυσόστομος.[9]
«Από αυτούς πρέπει να πεταγόμαστε μακρυά όπως πεταγόμαστε όταν
συναντάμε ένα φίδι, και να διακόπτουμε κάθε κοινωνία και να φεύγουμε με όλη μας
την δύναμη, ακόμα κι αν μας φαίνονται σεβάσμιοι και πράοι», προειδοποιεί ο Μ.Φώτιος.[10]
«Ούτε οι προσευχές, ούτε οι
ελεημοσύνες, ούτε οι Λειτουργίες, ούτε άλλη αρετή είναι αποδεκτή από τον Θεό άν
ο άνθρωπος έχει λανθασμένες αντιλήψεις για τον Θεό»,[11] γιατί ο Θεός φανερώθηκε στον
άνθρωπο κι άνθρωπος διαστρέφει την
εικόνα Του εξ΄αιτίας της υπερηφάνειας του.
Λοιπόν, «Έξελθε εξ αυτών ο λαός μου, ίνα μη συγκοινωνήσετε ταίς αμαρτίαις αυτής
και ίνα εκ των πληγών αυτής μη λάβητε».[12]
Εργαστήκατε αγαπητέ κύριε Θεόκλητε πάνω από μισό αιώνα για την Εκκλησία
και τους ανθρώπους. Πλουτίσατε το καράβι του βίου σας με θεάρεστους θησαυρούς.
Ο διάβολος όμως δεν κουρσεύει τα καράβια που κουβαλούν σκουπίδια, άλλα αυτά που
κουβαλούνε χρυσάφια και διαμάντια.
Μην σας ξεγελούν τα
χειροφιλήματα και οι οσφυοκαμψίες. Εκείνη την φριχτή ώρα δεν θα έχετε απέναντι
σας κάποιο Συνοδικό δικαστήριο με φίλους
και συλλειτουργούς στην σύνθεση του, άλλα τα εκατομμύρια των Αγίων
Ομολογητών που μαρτύρησαν για αυτά που εσείς οι Επίσκοποι ξεπουλάτε δωρεάν.
«Τοις
κοινωνούσιν εν γνώσει [τοις
αιρετικοίς] ανάθεμα».
Ζ΄ Οικουμενική Σύνοδος
Ιωάννης Ρίζος
[1] Λουκ.ιβ΄48.
[2] Γεν. α΄4.
[3] Ιερ. να΄9.
[4] Ιω. ι΄5.
[5] Β΄Τιμ.β΄17.
[7] Όροι κατ΄ επιτομή, ερωτ. ριδ΄.
[8] Άγιος Συμεών ο
Νέος Θεολόγος, Λόγος ΣΤ΄.
[9] Ερμηνεία εις
την Προς Γαλάτας.
[10] Ε.Π.Ε 12, 400,
31
[11] Αγ. Ιωάννου
Δαμασκηνού, Ιερά παράλληλα.
