ΑΓΩΝΑΣ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ: Η «αποκατάσταση» των μασόνων από τους μασόνους και ένα σημερινό παράδειγμα δράσεως μασόνου στους κόλπους της Εκκλησίας.

Τετάρτη 27 Φεβρουαρίου 2019

Η «αποκατάσταση» των μασόνων από τους μασόνους και ένα σημερινό παράδειγμα δράσεως μασόνου στους κόλπους της Εκκλησίας.

σ.σ. Στο παρόν δημοσίευμα παραθέτω ένα ενδιαφέρον απομαγνητοφωνημένο απόσπασμα από την ομιλία του π. Σεραφείμ Ζήση με θέμα: «Οι Μασόνοι Πατριάρχες Ιωακείμ Γ΄ και Μελέτιος Μεταξάκης (Α΄)» και παρουσιάζω ένα σημερινό μικρό δείγμα της δράσεως ενός μασόνου μέσα στους κόλπους της Εκκλησίας.

***

…Η μασονία αυξάνει την παρουσία της πια πολύ φανερά μέσα στους χώρους της Εκκλησίας. Θα έπρεπε να αφιερώσουμε στο μέλλον κάποια ειδική συνάντηση εδώ ώστε να τα αναπτύξουμε. Είναι φοβερά. Ήδη πρόσφατα απεκάλυψε το ιστολόγιο Κατάνυξις με το οποίο συνεργαζόμαστε ότι ένας πολύ γνωστός μασόνος, ο ισόβιος διεθνής πρόεδρος των ιλλουμινάτων κ. Νικόλαος Λάος -Έλληνας και επίσης εκλεκτό μέλος της μεγάλης στοάς της Αγγλίας- έχει γράψει ένα βιβλίο καινούριο, την ‘Νοοπολιτική‘,η οποία προλογίζεται από τον Μητροπολίτη Προύσης κ. Ελπιδοφόρο που είναι από τους άμεσους συνεργάτες του Οικουμενικού Πατριάρχου.

Επίσης παλαιότερα σε διάφορες άλλες περιστάσεις έχουμε τέτοια σημάδια συνεργασίας και αποδοχής της μασονίας εκ μέρους της Εκκλησίας. Ο Μοναχός Αβέρκιος έχει γράψει πάρα πολλά εκλεκτά στον Ορθόδοξο Τύπο. Σας μεταφέρω εδώ ένα δημοσίευμα από τον Ορθόδοξο Τύπο … είναι επίσκεψη μιας ομάδος μασόνων στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, οι οποίοι ανήκουν στον ‘μεικτό’ μασονικό τύπο -ανδρών και γυναικών μαζί- υπό τον αρχηγό τους τον κ. Πάτκα. Και λέει αυτή η διήγηση των μασόνων:

«Ανήμερα της εορτής του Αγίου Ανδρέου, 30 Νοεμβρίου του 1994, καταλάβαμε από νωρίς [στο Φανάρι] τις επίσημες θέσεις που μας υπεδείχθησαν στην Εκκλησία. Η μακρά πατριαρχική Λειτουργία με την Βυζαντινή της λαμπρότητα μένει ανεξίτηλη στην μνήμη μας, ενώ επίσης με ιδιαίτερη συγκίνηση μεταλάβαμε όλοι των Αχράντων Μυστηρίων από τον πατριάρχη Βαρθολομαίο.»

Βέβαια αυτά συνεχίζονται. Ο ίδιος ο κ. Λάος τον οποίον ανέφερα προηγουμένως, παρουσιάζοντας το 2011 ένα άλλο βιβλίο του «Η δύναμη της θρησκείας και η θρησκεία τη δύναμης», είχε ανάμεσα σε αυτούς που πήραν μέρος στην βιβλιοπαρουσίαση εκπρόσωπο του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας, τον Αρχιμανδρίτη Μακάριο, όπως επίσης και βυζαντινή χορωδία της οποίας προεξήρχε ο επίσημος πρωτοψάλτης της Ιεράς Μονής Ασωμάτων Πετράκη. Βλέπουμε λοιπόν ότι διεισδύουν, και οι αντιστάσεις της Εκκλησίας έχουν ατονίσει -της επισήμου Εκκλησίας, όχι ημών.

Αυτό στο οποίο αποσκοπούμε με την διαπραγμάτευση αυτή είναι να δείξουμε ότι το πρόβλημα του οικουμενισμού δεν είναι παροδικό και δεν είναι πρόβλημα προσώπων. Υπάρχει αυτή η μεγάλη πλάνη και σε πολύ εκλεκτούς ανθρώπους της Εκκλησίας, ότι όταν φύγουν από την ζωή συγκεκριμένα πρόσωπα ο οικουμενισμός θα καταλαγιάσει και θα πάψει. Είναι αδύνατον. Ο οικουμενισμός δεν θα σταματήσει όπως και δεν θα σταματήσει και η παγκοσμιοποίηση. Και οι ίδιοι μοχλοί και οι ίδιες δυνάμεις οι οποίες οδηγούν την ανθρωπότητα στην ενοποίησή της στο πλαίσιο της παγκοσμιοποιήσεως οικονομικά και πολιτικά, οι ίδιες δυνάμεις καλλιεργούν και την θρησκευτική παγκοσμιοποίηση και αυτή είναι ο οικουμενισμός.

Μελετώντας λοιπόν τις ιστορικές αυτές φυσιογνωμίες όπως σήμερα, τον Ιωακείμ τον Γ και τον Μελέτιο Μεταξάκη, θα δούμε αυτήν την οργάνωση που βρίσκεται πίσω από αυτά, το οργανωτικό πνεύμα, αυτήν την συνέχεια, αυτήν την συνέπεια, αυτό το πνεύμα ομαδικής συνεργασίας και τα δίκτυα που δημιουργούνται εντός της Εκκλησίας. Δεν μιλούμε τώρα για πράγματα εκτός της Εκκλησίας, εκεί πια έχει ξεφύγει εντελώς σε καλπασμό η μασονία και η νέα εποχή. Ομιλούμε για τα εντός της Εκκλησίας.

Και με βάση τα ιστορικά αυτά παραδείγματα θα μπορέσουμε ίσως να κατανοήσουμε και το τι γίνεται σήμερα. Πραγματικά για την σημερινή κατάσταση της μασονίας μες στην Εκκλησία δεν μπορούμε να έχουμε στοιχεία. Αυτά αποκρύπτονται. Θα τα μάθουμε ενδεχομένως, αν θα ζούμε πρώτα ο Θεός, σε κάποιες δεκαετίες, όπως μαθαίνουμε τις τελευταίες δεκαετίες γι’ αυτά που έγιναν πριν έναν αιώνα -όπως με τον Μεταξάκη και νωρίτερα με τον Ιωακείμ.

Αυτό το οποίο μπορούμε να καταλάβουμε είναι ότι αφού αυτά γίνονταν τότε, τι γίνεται σήμερα που έχει ενδυναμωθεί η μασονία πολύ περισσότερο και που βλέπουμε ακριβώς τα ίδια συμπτώματα που βλέπαμε τότε. Δηλαδή, την καταστρατήγηση βασικών δογμάτων, βασικών τύπων, βασικών θεσμών της Εκκλησίας από τους ίδιους τους εκκλησιαστικούς. Πόσο περισσότερο γίνονται αυτά σήμερα και ποιοι βρίσκονται από πίσω.

…..Προ 8 ετών επέστρεψα από το εξωτερικό, το 2011, και αμέσως έκανα μία διαπίστωση για ένα περίεργο όπως μου φάνηκε γεγονός. Έβλεπα διαδοχικά από χρόνο σε χρόνο να γίνεται προσπάθεια καθάρσεως ουσιαστικά κάποιων μεγάλων μασονικών μορφών. Μια προσπάθεια εκκλησιαστικοποιήσεως κάποιων από αυτούς, απαλείψεως γενοκτονίας της μνήμης της ορθοδόξου περί αυτών, ώστε να γίνει μία αναθεώρηση, μια ρεβιζιονιστική προσπάθεια γι’ αυτούς και να αναδειχθούν ως άνθρωποι φιλόθεοι, ορθόδοξοι και κατά πάντα καλοί.

Έτσι έχουμε ένα συνέδριο που έκανε η Φιλόπτωχος Αδελφότης Ανδρών το 2010 σχετικά με τον Νικόλαο Λούβαρη, που έχω γράψει σε κάποιο κείμενο ότι ήταν μεγάλος μασόνος, θεοσοφιστής και διδάσκαλος πολλών οικουμενιστών.

Αργότερα, μάλλον τον ίδιον καιρό, επειδή είχαν κλείσει τα 50 χρόνια από τον θάνατο του Καζαντζάκη το 2007, γίνεται αφιέρωμα σε ειδική έκδοση της Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος για τον Καζαντζάκη

και τον ίδιο καιρό αρχίζει και εκπονείται διπλωματική εργασία από την κυρία Μαρία Χατζηαποστόλου, υπό την καθοδήγηση του καθηγητή Χρυσοστόμου Σταμούλη -μεγάλου οικουμενιστή- για τον Καζαντζάκη, όπου απαλείφονται εντελώς τα εκατοντάδες κείμενα που έχουν γραφτεί κατά του Καζαντζάκη και προσπαθεί να αναδειχθεί το εκκλησιαστικό του φρόνημα. Η εργασία αυτή είχε τίτλο «Το πρόσωπο του Χριστού στον Νίκο Καζαντζάκη», ο οποίος ήταν μεγάλος βλάσφημος βέβαια.

Ανάμεσα στα πολλά άλλα συνέδρια που έγιναν από τότε μέχρι σήμερα, αναφέρουμε ένα του 2013 στο Βαφοπούλειο Πνευματικό Κέντρο, το οποίο διοργανώθηκε από την Διεθνή Εταιρεία Φίλων Νίκου Καζαντζάκη και καθηγητές της Θεολογικής Σχολής, μεταξύ αυτών και του κ. Ανδρέα Νανάκη, καθηγητή της εκκλησιαστικής ιστορίας και Μητροπολίτη Αρκαλοχωρίου στην Κρήτη.

[σ.σ. Ενδιαφέρον!! προκαλεί το γεγονός ότι ο Μητροπολίτης Αρκαλοχωρίου Ανδρέας Νανάκης έχει πάρει θέση υπέρ της πατριαρχικής αυθαιρεσίας του Βαρθολομαίου στην Ουκρανία και υπέρ της προδοτικής συμφωνίας Κοτζιά-Δημητρώφ.]

Αμέσως μετά γίνεται συνέδριο περί του Ιωακείμ του Γ, στον οποίον θα αναφερθούμε εκτενώς σήμερα, πάλι ουσιαστικά από την διοργάνωση και την αιγίδα της Φιλοπτώχου Αδελφότητος Ανδρών Θεσσαλονίκης.

[σ.σ. Σε αυτό το συνέδριο που είχε και την στήριξη του Οικουμενικού Πατριαρχείου συμμετείχαν και οι καλεσμένοι ομιλητές: ο πρόεδρος της Αδελφότητας Δαρδαβέσης, ο Γιάννης Μπουτάρης, ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Άνθιμος, 2 καθηγητές και κοσμήτορες της θεολογικής και φιλοσοφικής σχολής ΑΠΘ αντίστοιχα, και πάλι ο Μητροπολίτης Αρκαλοχωρίου Ανδρέας. Ενδιαφέρον παρουσιάζει και η παρουσία του Νίκου Μέρτζου στην εκδήλωση ο οποίος ως γνωστόν «τα γύρισε» στο Σκοπιανό. Δείτε περισσότερα από την εκδήλωση εδώ.]

Αργότερα πιάνουνε τον Μεταξάκη για να τον αθωώσουν. Έτσι έχουμε ένα συμπόσιο που γίνεται στην Κύπρο, διοργανωμένο από τον Δήμο Λάρνακας, την Μητρόπολη Κιτίου και το Πανεπιστήμιο Κύπρου τον Οκτώβριο του 2014.

Τον Αύγουστο του 2015 διοργανώνεται πάλι βιβλιοπαρουσίαση υπέρ του Μελετίου Μεταξάκη από την Ιερά Μητρόπολη Ιεραπύτνης και Σητείας [Εκκλησία Κρήτης] και τον Πολιτιστικό Σύλλογο Μεταξοχωρίου που ήταν η πατρίδα του Μεταξάκη. Το Μεταξοχώρι μετονομάστηκε έτσι προς τιμήν του Μεταξάκη ενώ λεγόταν Παρσάς. Και εκεί η βιβλιοπαρουσίαση αφορούσε στο βιβλίο του Λουκά Παπαδάκη «Ο Δέκατος Τρίτος Απόστολος – Πράξεις Μελετίου Μεταξάκη». Αυτόν τον, επιτρέψτε μου, παλιάνθρωπο τον Μεταξάκη -και το λέω όχι ως κατάκριση, έχω μία οικειότητα γιατί κι αυτός κι εγώ είμαστε αγιοταφίτες- προσπαθούν εδώ να τον παρουσιάσουν σαν 13ο Απόστολο.

Μετά από λίγους μήνες ο Δήμος Λάρνακας και η Μητρόπολη Κιτίου τον Οκτώβριο του ’15 κάνουν βιβλιοπαρουσίαση του ίδιου βιβλίου και μετά από έναν μήνα γίνεται ημερίδα στην Πατριαρχική Ακαδημία της Κρήτης πάλι για τον Μεταξάκη.

Τώρα επειδή οι μασόνοι δίνουν πολύ μεγάλη σημασία στους αριθμούς αναφέρω και ένα περίεργο γεγονός. Ακριβώς 13 μήνες, ακριβώς, μετά την διοργάνωση από την Ιερά Μητρόπολη Ιεραπύτνης και Σητείας της βιβλιοπαρουσιάσεως «Ο 13ος Απόστολος», φεύγει από την ζωή ο Μητροπολίτης κ. Ευγένιος ο οποίος ήταν και προσωπικός μας γνωστός.

Και βέβαια σκέφτηκα έτσι όπως πάνε φυσικά δεν θα αφήσουν έξω και τον Αθηναγόρα. όπως και πράγματι έγινε. Πέρυσι τον Απρίλιο είχαμε το γνωστό συνέδριο εδώ στην Θεσσαλονίκη περί του Αθηναγόρου για τον οποίον βέβαια έγιναν και άλλες εκδηλώσεις αλλού.

Και έτσι ολοκληρώθηκε όλη αυτή η κίνηση ώστε οι πρωτεργάτες του οικουμενισμού και της διαδόσεως στους κόλπους της Εκκλησίας μασονικών και θεοσοφικών δογμάτων να αθωωθούν και να προαχθούν.

Το περίεργο ποιο είναι; Μέσα σε όλη αυτήν την κίνηση, μέσα σε όλα αυτά τα δημοσιεύματα, μέσα σε όλα αυτά τα συνέδρια η μασονία είναι απούσα εντελώς. Δεν αναφέρεται καν. Κι ενώ όπως θα δούμε υπάρχουν πάμπολα στοιχεία από μασονικές πηγές για την μασονική ιδιότητα αυτών των προσώπων, ουσιαστικά συμπεριφέρονται όλοι κατά την αγγλική παροιμία σα να υπάρχει ο ελέφαντας μες στο σαλόνι. Όλοι περιφέρονται γύρω-γύρω και κανείς δεν το αναφέρει. Και είναι πολύ περίεργο και ύποπτο και άσχημο.

Διότι εμείς σαν πραγματικοί επιστήμονες, και ο άγιος Αρκαλοχωρίου ο κ. Νανάκης, και ο σχεδόν συμφοιτητής μου ο Ευάγγελος Υφαντίδης, Πρωτοσύγκελος στην Ιταλία και ο κ. Σταμούλης ο καθηγητής και άλλοι, έπρεπε να αντιμετωπίσουν αυτά τα θέματα και είτε να τα δεχτούν είτε να τα απορρίψουν. Πάρτε τις μασονικές πηγές, ελέγξτε τες, υπάρχει πια μεγάλη διαφάνεια σ’ αυτόν τον τομέα και πείτε, ήταν μασόνοι ή δεν ήταν;

Αυτό προκύπτει βέβαια και από την ποιμαντική και θεολογική μέριμνα, διότι αν ήταν μασόνοι πρέπει να αφορισθούν μετά θάνατον ως όντες εκτός Εκκλησίας. Διότι υπάρχουν σαφείς εκκλησιαστικές αποφάσεις εναντίον της μασονίας.

Δεν δικαιολογείται αδιαφορία λοιπόν για το θέμα, δεν δικαιολογείται άγνοια. Σε τέτοιες θέσεις θεολογικές και εκκλησιαστικές δεν δικαιολογείται άγνοια γι’ αυτό το θέμα. Η μόνη άλλη λύση που μας μένει θα είναι ο φόβος έναντι της μασονίας ή το ότι είναι οι ίδιοι μασόνοι. Και βέβαια ο φόβος και πάλι δεν δικαιολογείται. Οι επίσκοποι και οι καθηγητές οι οποίοι κάνουν τον γενναίο έναντι των Ορθοδόξων και των αντιοικουμενιστών, γιατί φοβούνται την μασονία; Εφόσον είναι διακηρυγμένα εχθρός της Εκκλησίας η μασονία, όπως φαίνεται από τα κείμενά της. Μήπως είναι λοιπόν μασόνοι; Δεν μπορούμε να πούμε. Κάποιοι από αυτούς όμως είναι μασόνοι.

Σας ανέφερα ότι η Φιλόπτωχος Αδελφότης Ανδρών Θεσσαλονίκης διοργάνωσε δύο από αυτά τα συνέδρια. Το ένα ήταν για τον Νικόλαο Λούβαρη και δύο χρόνια μετά για τον Ιωακείμ τον Γ’ τον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως. … Λοιπόν νομίζω ότι δεν είναι τυχαίο, παρά την κάποια σχέση που είχε και ο Ιωακείμ ο Γ’ με την Φιλόπτωχο Αδελφότητα πίσω στα 1878 και ο Νικόλαος Λούβαρης αργότερα, δεν είναι τυχαίο το ότι επελέγησαν αυτά τα πρόσωπα μόνο για να γίνουν αυτά τα συνέδρια, χάρη στο γεγονός ότι ο πρόεδρος της Φιλοπτώχου Αδελφότητος Ανδρών Θεσσαλονίκης αυτήν την περίοδο είναι ο ίδιος μασόνος.

Ο κοσμήτωρ της Σχολής Επιστημών Υγείας τώρα στην Θεσσαλονίκη και καθηγητής βέβαια της ιατρικής, ο κ. Θεόδωρος Δαρδαβέσης είναι επισήμως μασόνος. Και αυτό προκύπτει και από δημοσιεύματα του Μαΐου του 2017, σχετικά με την αλλαγή ηγεσίας στην μασονική μεγάλη στοά της Ελλάδος στην Αθήνα. Λόγω οικονομικών ατασθαλιών η μεταβατική διακυβέρνηση της στοάς η οποία προήλθε από δικαστική παρέμβαση, είχε μέσα ως μέλος τον κ. Δαρδαβέση αλλά και ο ίδιος στους εορτασμούς της εκατονταετηρίδος της μασονικής στοάς «Μέγας Φίλιππος» -οι γείτονές μας στον Άγιο Αντώνιο- υπήρξε ομιλητής και ανέπτυξε σχετικό θέμα με τους εορτασμούς που σύμφωνα με τα τυπικά της μασονίας γίνεται μόνο από μασόνους. Δεν ήταν συνεδρίαση ανοιχτή σε όλους.

Βλέπουμε λοιπόν ότι υπάρχει η σταθερή μασονική πρακτική να προβάλλονται μασονικές προσωπικότητες εντελώς θετικά από τους ιδίους τους μασόνους. ….

***

σ.σ. Με αφορμή την παραπάνω ομιλία και κάνοντας μία μικρή έρευνα, έπεσε στην αντίληψή μου τυχαίως ένα βίντεο μιας συνέντευξης του Θεόδωρου Δαρδαβέση στο κανάλι TV100 Thessaloniki. Το υλικό που παρατίθεται παρά κάτω θα μπορούσε να αποτελέσει ένα καλό παράδειγμα του τρόπου με τον οποίον κινούνται και διεισδύουν σήμερα οι μασόνοι όχι μόνο στον ακαδημαϊκό χώρο και στον χώρο των διάφορων συλλόγων και οργανώσεων αλλά και στην Εκκλησία.

Η μασονική πρακτική να προβάλλονται οι μασονικές προσωπικότητες εντελώς θετικά ισχύει βεβαίως και για τους εν ζωή μασόνους όπως θα διαπιστώσετε. Τα βραβεία, οι αναγορεύσεις, οι συμμετοχές σε επιτροπές και οργανώσεις δίνουν και παίρνουν.

Παρατηρήστε ‘το δίκτυο’ του Δαρδαβέση από το φωτογραφικό υλικό που παρατίθεται και πάρτε μία γεύση της ‘ανοδικής’ του πορείας και ‘εξέλιξης’ από το απομαγνητοφωνημένο απόσπασμα. Όλο αυτό το υλικό που θα δείτε προέρχεται από τα πρώτα λεπτά ενός βίντεο για έναν μόνο μασόνο. Φανταστείτε τι γίνεται αυτήν την στιγμή εκεί έξω και από πόσους άλλους μασόνους πολιορκείται αυτήν την στιγμή η Εκκλησία μας.

Από την εκπομπή του TV100 Thessaloniki (δημοσιεύτηκε στο youtube στις 20 Απριλίου του 2018)

Ο Θεόδωρος Δαρδαβέσης γεννήθηκε στην Φλώρινα. Ολοκλήρωσε τις σπουδές του στη μέση εκπαίδευση στο Βαλταδώρειο Γυμνάσιο Αρένων Κοζάνης και φοίτησε στην ιατρική σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Έλαβε το πτυχίο του το 1986 και στην συνέχεια υπηρέτησε την στρατιωτική του θητεία ως οπλίτης ιατρός.

Την περίοδο 1987-1988 εισήλθε μετά από εξετάσεις στην Υγειονομική Σχολή Αθηνών, νυν Εθνική Σχολή Δημόσιας Υγείας. Φοίτησε στο τμήμα υγειονολόγων ιατρών και έλαβε τον μεταπτυχιακό τίτλο του υγειονολόγου ιατρού.

Στην συνέχεια διετέλεσε επί τριετία ειδικός μεταπτυχιακός υπότροφος στο ΑΠΘ με γνωστικό αντικείμενο προληπτική και κοινωνική ιατρική. Και το 1991 αναγορεύτηκε διδάκτορας της ιατρικής σχολής ΑΠΘ με βαθμό άριστα και θέμα διατριβής ιατροκοινωνικοί παράγοντες που επηρεάζουν την διασπορά λοίμωξης από HIV στους τοξικομανείς. Ακολούθως, εκπλήρωσε την δωδεκάμηνη υποχρεωτική υπηρεσία υπαίθρου και ειδικεύτηκε στην ιατρική βιοπαθολογία, μικροβιολογία, εργαζόμενος παράλληλα ως επιστημονικός συνεργάτης στο εργαστήριο υγιεινής της ιατρικής σχολής ΑΠΘ.

Από το 1999 έως το 2015 εξελέγη παμψηφή αντίστοιχα λέκτορας επίκουρος καθηγητής επί θητεία, μόνιμος επίκουρος καθηγητής, αναπληρωτής καθηγητής και καθηγητής με γνωστικό αντικείμενο υγιεινή και κοινωνική ιατρική. Στην βαθμίδα του καθηγητή υπηρετεί σήμερα ως μέλος του ΔΕΠ, του εργαστηρίου υγιεινής κοινωνικής και προληπτικής ιατρικής και ιατρικής στατιστικής του τμήματος ιατρικής ΑΠΘ.

Το 2016 εξελέγη διευθυντής του τομέα βιολογικών επιστημών και προληπτικής ιατρικής του τμήματος ιατρικής ΑΠΘ και το 2017 κοσμήτορας της σχολής επιστημών υγείας ΑΠΘ για την περίοδο 2017-2020.

Τα επιστημονικά του ενδιαφέροντα αφορούν στα πεδία της υγιεινής, της κοινωνικής και προληπτικής ιατρικής. Το επιστημονικό του έργο περιλαμβάνει εργασίες που έχουν δημοσιευτεί σε Ελληνικά και διεθνή επιστημονικά περιοδικά. Επίσης, έχει διεκπεραιώσει την επιμέλεια επιστημονικών εκδόσεων, έχει συγγράψει κεφάλαια σε επιστημονικά συγγράμματα καθώς και 14 βιβλία.

Είναι μέλος συντακτικών επιτροπών πλήθος περιοδικών. Έχει διατελέσει μέλος της επιτροπής αναθεώρησης του Ελληνικού κώδικα ιατρικής δεοντολογίας καθώς και επιστημονικών επιτροπών, συνεδρίων οργανωτικών επιτροπών, διεθνών και πανελλήνιων επιστημονικών συνεδρίων.

Είναι μέλος σε πολυάριθμες επιστημονικές εταιρείες με συμμετοχή στα διοικητικά συμβούλια.

Το 2010 ο Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας και Πάσης Αφρικής κ.κ. Θεόδωρος ο Β του απένειμε το οφίκιο του άρχοντος υπομιμνήσκοντος του Πατριαρχείου.

Συμμετέχει στην διοίκηση του Πατριαρχικού Ιδρύματος Πατερικών Μελετών από το 2010 έως το 2019 [σ.σ. Tο Πατριαρχικό Ίδρυμα Πατερικών Μελετών ιδρύθηκε με τον Πατριαρχικό και Συνοδικό Τόμο της 6ης Απριλίου 1965, από τον Οικουμενικό Πατριάρχη Αθηναγόρα και αποτελεί Θεολογικό Επιστημονικό Ίδρυμα του Οικουμενικού Πατριαρχείου.] και του Ιδρύματος Μελετών Χερσονήσου του Αίμου [σ.σ. Tο Ίδρυμα Mελετών Xερσονήσου του Aίμου (IMXA) ιδρύθηκε το Mάρτιο του 1953. Λειτούργησε για είκοσι χρόνια ως παράρτημα της Eταιρείας Mακεδονικών Σπουδών. Aπό το 1974 αποτελεί ανεξάρτητο Nομικό Πρόσωπο Iδιωτικού Δικαίου και τελεί υπό την εποπτεία του Yπουργείου Πολιτισμού.]

Το 2011 εξελέγη πρόεδρος του πειθαρχικού συμβουλίου του Ιατρικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης για την περίοδο 2011-2014.

Έχει τιμηθεί από εταιρείες και συλλόγους για την επιστημονική και ιατροκοινωνική του προσφορά μεταξύ των οποίων συγκαταλέγονται η Ακαδημία Αθηνών, Ροταριανοί Όμιλοι και ο Δήμος Θεσσαλονίκης.

Το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας και Πάσης Αφρικής του απένειμε το παράσημο του «ταξιάρχη του τάγματος του λέοντος» της Αλεξανδρείας το 2011. [σ.σ. Το ίδιο παράσημο έχει απονεμηθεί στον Σύρου Δωρόθεο Β’ από τον Πατριάρχη Αλεξανδρείας Θεόδωρο Β’ όπως και σε πολλούς άλλους που αξίζει να ερευνηθούν εις βάθος οι δραστηριότητές τους]

Ενώ ο Σύνδεσμος Ελληνο-Αιγυπτιακής Φιλίας το μέγιστο μετάλλιο του Μέγα Αλέξανδρου το 2011.

Τιμήθηκε από το Σώμα Ελλήνων Προσκόπων με το μετάλλιο υπηρεσιών προς τον προσκοπισμό το 2012.

Έχει αναγορευθεί επίτιμο μέλος διαφόρων συλλόγων και εταιρειών, μεταξύ άλλων, Σύλλογος Μοναστηριωτών, Σύλλογος Φλωρινιωτών Θεσσαλονίκης, Επιστημονική Εταιρεία Φοιτητών Ιατρικής Ελλάδος, Ομάδα Διαχείρισης Κρίσεων κ.α.

Είναι παντρεμένος από το 1993 με την γιατρό ειδικό πνευματολόγο Μαρία Ευσταθίου, διδάκτορα της Ιατρικής Σχολής του ΑΠΘ… Πατέρας του είναι ο τέως νομίατρος Θεσσαλονίκης Ιωάννης Δαρδαβέσης και μητέρα του η οδοντίατρος Άννα Στρατηγού Κατσούλη.