Ὅλα
δείχνουν πώς τελικά τά κατάφερε ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος· ἔχει πυγμή,
ἔχει δύναμη, μπορεῖ νά φέρει εἰς πέρας ὁτιδήποτε θελήσει καί
ὑποτάσσονται σ’ αὐτόν (σχεδόν) πάντες οἱ Ἀρχιερεῖς. Ἡ δύναμή του αὐτή,
εἶναι ἐπίκτητη· ἀποτέλεσμα ἐντατικῆς καί κοπιαστικῆς ἐργασίας πλέον τοῦ
ἑνός αἰῶνα ἀλλά καί κάποιας ἐσωτερικῆς Μυστικῆς δυνάμεως, ἡ ὁποία
ἐμφανίστηκε καί ἐκπηγάζει ἀπό τό Φανάρι! Ἐκεῖ ἔχει τήν ἔδρα της, ἡ Μήτηρ
Ἐκκλησία, Μητέρα ὅλων τῶν Τοπικῶν Ἐκκλησιῶν, Ὁλόκληρης τῆς Οἰκουμένης!
Ἔτσι, μ’ ἕνα ὑπερφυσικό τρόπο, ὅλοι οἱ Πατριάρχες τοῦ Φαναρίου, κυρίως
ἀρχῆς γενομένης ἀπό τοῦ νῦν, ἀποκτοῦν αὐτήν τήν ἐσωτερική δύναμη, τοῦ
Πρώτου τῆς Ὀρθοδοξίας!
Ὑπάρχουν
βέβαια, καί κάποια Ἀρχαία Βιβλία, τά ὁποῖα ὁμιλοῦν γιά κάποιον Ἰησοῦ
Χριστό, ἀλλά αὐτά εἶναι ξεπερασμένα. Ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός, ἦταν
καλός, ἀλλά μόνο γιά τήν ἐποχή του, γιά «τῷ καιρῷ ἐκείνῳ»· ἀλλά,
ξαναλέμε, τότε ἦταν διαφορετική ἐποχή, καί ὁ Ἴδιος φοροῦσε ταπεινά
ροῦχα, δέν εἶχε πού νά κοιμηθεῖ καί δίδασκε κάτι ἀλλόκοτα πράγματα.
Ἔλεγε παραδείγματος χάριν· «πᾶς ὁ ὑψῶν ἑαυτὸν ταπεινωθήσεται, ὁ δὲ ταπεινῶν ἑαυτὸν ὑψωθήσεται», «Εἰ τὶς θέλει πρῶτος εἶναι, ἔσται πάντων ἔσχατος καὶ πάντων διάκονος».
Φθάσαμε
ὅμως, στό σήμερα καί ὅλα αὐτά ἔχουν ἀλλάξει· ἔχουν ἀλλάξει οἱ ΚΑΙΡΟΙ
καί ὁ Ἀρχηγός τῆς Ὀρθοδοξίας πρέπει νά ξεχωρίζει. Τί θά πεῖ νά εἶναι
τελευταῖος ὅλων καί διάκονος ὅλων. Ὄχι, ὁ Πρῶτος ὄχι μόνο θά εἶναι
κορυφαῖος σέ ὅλα, ἀλλά καί θά φαίνεται! Θά ἀποφασίζει καί θά διατάζει,
θά λύνει καί θά δένει, θά εἶναι Ὁ Ἀλάθητος, πάνω ἀκόμα καί ἀπό τόν Πάπα,
τί λέμε Πάπα, θά εἶναι πάνω καί ἀπό τόν Ἴδιο τόν Θεό!
Τί
καί ἄν φωνάζουν κάτι ἀνθρωπάρια, πού νομίζουν ὅτι εἶναι πιστοί
Ὀρθόδοξοι, θεωροῦν ὅτι ἔχουν δίκαιο ἐπειδή ἀκολουθοῦν τόν Χριστό καί
τούς Ἁγίους Του. Πρέπει νά τό ξαναποῦμε; Αὐτά ἔχουν ΞΕΠΕΡΑΣΤΕΙ! Ἀνήκουν
στήν ἀρχαία ἐποχή, ἔχουν καταργηθεῖ ὅλα, ΌΛΑ· καί τό ἀρχαῖο Ἅγιο Βιβλίο
τῶν Ὀρθοδόξων καί κάτι Κανόνες, πού οἱ Ὀρθόδοξοι τούς ἀποκαλοῦν Ἱερούς.
Τό Φανάρι τά ἔχει καταργήσει ΌΛΑ, πλήν κάποιων Κανόνων, πού ἀναφέρονται
σέ δικαιώματα τοῦ Πατριάρχου· ἱερό τώρα, σύμφωνα μέ τόν Ἀλάθητο
Πατριάρχη, εἶναι τό κοράνιο.
Ἡ
ἀνωτερότητα καί ἡ ἀναμφισβήτητη ἐξουσία τοῦ Πατριάρχου, θά πρέπει νά
εἶναι ὁρατή καί διά γυμνοῦ ὀφθαλμοῦ. Ἔτσι, ἐπί παραδείγματι, ὅταν
συλλειτουργεῖ μέ ἄλλους Ἀρχιερεῖς, θά φορά Μόνο αὐτός τήν δεσποτική
μίτρα, ἐνῶ οἱ ἄλλοι τό καλυμμαύχι τους· ἤ ὅταν βρίσκεται στό σύνθρονο θά
τοποθετεῖται πρόσθετο σκαλοπάτι σέ αὐτό, ὅπως σέ αὐτό τῆς φωτογραφίας (http://fanarion.blogspot.com/2019/10/o.html),
γιά νά ὑψώνει τόν ἑαυτό του ὁρατά πάνω ἀπό ὅλους! Ταπείνωση καί ἀηδίες,
ὁ Πατριάρχης ξέρει καλύτερα. Φανάρι εἶναι αὐτό, τό ΦΩΣ τῆς Οἰκουμένης!
Βέβαια, ἴσως νά αἰσθάνεται ἐκεῖ ψηλά ὁ Πατριάρχης κάπως ἀπομονωμένος·
εἶναι αὐτή ἡ μοναξιά τοῦ Πρώτου, πού φέρει στίς πλάτες του τό βάρος τῆς
εὐθύνης ὅλων τῶν Ὀρθοδόξων.
Κλείνοντας,
δέν ξέρω πιά, τί νά εὐχηθῶ. Ἐάν ζούσαμε σέ ἄλλες, παλιές ἐποχές, θά
ἔλεγα «καλή μετάνοια», αὐτό ἄλλωστε ζητᾶ καί ὁ Χριστός. Τώρα ὅμως, τί νά
εὐχηθῶ, στήν προοδευμένη κοινωνία μας καί στόν Ἀλάθητο Ἀρχηγό τῆς
Ὀρθοδοξίας; Προφανῶς καί δέν χρειάζεται εὐχές ἀπό ἕνα ἀνθρωπάριο σάν
ἐμένα. Τί νά εὐχηθῶ στούς Ἀρχιερεῖς πού ὑποτάσσονται «τυφλά» σέ αὐτόν,
τόν Πρῶτο τῆς Ὀρθοδοξίας; Τί νά τούς πῶ, ἐγώ ὁ ἀνάξιος; Ξέρουν αὐτοί γιατί ἐμπιστεύονται τόν Ἀλάθητο καί
δέν εἶναι δυνατόν νά δεχθοῦν ὑποδείξεις ἀπό ἕναν ἁμαρτωλό χριστιανό.
Εἶμαι πραγματικά μπερδεμένος, μοῦ ’ρχονται στό μυαλό παρωχημένα μηνύματα
του τύπου· «ὃ γὰρ ἐὰν σπείρῃ ἄνθρωπος, τοῦτο καὶ θερίσει»…
Ὁ Κύριός μου Ἰησοῦς Χριστός, ἄς μοῦ δίνει μετάνοια…
