Οι Επίσκοποι ανευθύνως μεταβιβάζουν ίδιες αρμοδιό­τη­τες στόν Προκαθήμενο

ΟΙ ΣΙΒΥΛΛΕΣ ΑΙΤΟΥΝ ΕΠΕΙΓΟΥΣΑ ΒΟΗΘΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΥΘΙΑ

Ο Προκαθήμενος, εκβιαζόμενος, αποπειράται νά “σερφάρη” σέ “Δανεισμένο Χρόνο”

Μαθηταί: «(Κύριε)Διασάφησον ἡμῖν τὴν παραβολὴν τῶν ζιζανίων τοῦ ἀγροῦ» (Ματθ. ιγ’ 36). (Ήτοι, οι Μαθηταί ερωτούν: Κύριε, εξήγησέ μας μέ σαφήνεια τήν παραβολή τών ζιζανίων τού αγρού, τά οποία ξεφύτρωσαν μαζί μέ τό σιτάρι).
Α. “ΑΠΟΦΑΣΙΣ” ΑΝΤΙΚΑΝΟΝΙΚΗ
Επανάληψις μιάς αινιγματικής αποφάσεως 

Εις την ιστοσελίδα τής Εφημερίδος «Ορθόδοξος Τύπος», στίς 28/8/19, κατεγράφη πώς η απόφασις τής ΔΙΣ του Αυγούστου ήτο Σιβυλλική, δηλαδή λίαν ασαφής καί πάνυ γριφώδης.
http://orthodoxostypos.gr/ η σιβυλλικη αποφαση της ΔΙΣ
Η ιδία απόφασις επανελήφθη καί στήν ΙΣΙ τής Εκκλησίας τής Ελλάδος στίς 12/10/19 γιά τό Ουκρανικό.
Τό επίσημο ανακοινωθέν καταλήγει:
(Σ.Σ., οι υπογραμμίσεις ημέτερες) «... Επηκολούθησε εποικοδομητικός διάλογος και τοποθετήσεις πολλών Σεβασμιωτάτων Ιεραρχών και η Ιεραρχία απεφάσισε όπως
αποδεχθεί την απόφαση της παρελθούσης Διαρκούς Ιεράς Συνόδου και την εισήγηση του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου, ήτοι αναγνωρίζει «το κανονικό δικαίωμα του Οικουμενικού Πατριαρχείου για την παραχώρηση του Αυτοκεφάλου, καθώς και το προνόμιο του Προκαθημένου της Εκκλησίας της Ελλάδος να χειρισθή περαιτέρω το ζήτημα της αναγνωρίσεως της Εκκλησίας της Ουκρανίας», ενώ επτά Μητροπολίτες εζήτησαν την αναβολή λήψης Αποφάσεως».
Δέν υφίσταται “απόφασις”, καθότι δέν πραγματοποιήθη ψηφοφορία Στό συγκεκριμένo ανακοινωθέν αναφέρονται δύο προβληματικές αντικανονικές ατεκμηρίωτες θέσεις:
· «... αναγνωρίζει «το κανονικό δικαίωμα του Οικουμενικού Πατριαρχείου για την παραχώρηση του Αυτοκεφάλου».
· «...καθώς και το προνόμιο του Προκαθημένου της Εκκλησίας της Ελλάδος να χειρισθή περαιτέρω το ζήτημα της αναγνωρίσεως της Εκκλησίας της Ουκρανίας».
Εν προκειμένω, ΧΩΡΙΣ καμιά διαδικασία, διατυπώνονται αντικανονικές Εκκλησιολογικές θέσεις καί αρχές, δίχως νά κατατίθεται μία ψηφοφορία καί κατ’ αυτόν τόν τρόπο νά λαμβάνεται οιαδήποτε ισχυρά “Απόφασις”. Διότι ουδέποτε ουδαμού δύναται νά ισχύη απόφασις συλλογικού τινός οργάνου, άνευ κανονικής καί ελευθέρας ψηφοφορίας καί ψηφοθεσίας.
Ειδικά κατά τόν Καταστατικό Χάρτη τής Εκκλησίας τής Ελλάδος, δέν υφίσταται ουδεμία ισχυρά καί κανονική απόφασις ΔΙΧΩΣ κανονική, μυστική ή φανερή ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ (Άρθρο 6, παράγραφος 3).

Β. ΑΝΑΛΥΣΙΣ ΑΝΤΙΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΩΝ
Αντικανονική υπέρβασις αρμοδιοτήτων από την ΙΣΙ 

Προσέτι, οι αναφερόμενες στήν ανωτέρω ανακοίνωσι θέσεις, καί ΄ΜΗ ληφθείσες “Αποφάσεις”, αντιβαίνουν σέ κάθε απλό λογικό έλεγχο καί οποιαδήποτε Ιερο-Κανονική διερεύνησι.
· Η ανακοίνωσις προβαίνει, σέ υπέρβασι αρμοδιοτήτων. Δωρίζει Υπερ-Εξουσίες στό Πατριαρχείο, οι οποίες ουδόλως υφίστανται εις οποιονδήποτε Ι. Κανόνα τών Αγίων Πατέρων μας. “Παπίζουσες” δικαιοδοσίες ανύπαρκτες, πλήρως αντικανονικές καί αντιευαγγελικές. Γι’ αυτό τό λόγο δέν μνημονεύεται ουδείς Ιερός Κανών. Διότι απλούστατα υπάρχει μόνον στή φαντασία μερικών “Σκλαβο-Φρόνων” δημοσιογραφούντων κονδυλοφόρων.

· Αυθαιρετεί, η ανακοίνωσις, παρέχοντας ανύπαρκτο Υπερ-Αρμοδιότητα στό “Φανάρι”, τήν οποία απορρίπτουν διαρρήδην καί δέν αποδέχεται ουδεμία Αυτοκέφαλος Εκκλησία ανά τήν Οικουμένη.
Ως “Θείω Δικαίω” Οικουμενική Σύνοδος χαρίζουν αρμοδιότητες Οικουμενικής Συνόδου Καί τό ακόμη πιό φοβερό μέ τήν διατύπωσι παρομοίων θέσεων καί εκφράσεων.
· Στήν πραγματικότητα, η ΙΣΙ, καταπίπτει στό έσχατο ατόπημα καί όριο “Αντι-Εκκλησιολογίας”. Θεσμοθετεί “Νεο-Παπικές” δικαιοδοσίες γιά τό “Φανάρι”, οι οποίες ισοδυναμούν μέ πραγματικές καί ισχυρές εξουσίες Οικουμενικής Συνόδου.
· Καί γιά νά καταστούμε πλέον σαφείς. Η ΙΣΙ τής Εκκλησίας τής Ελλάδος, λαμβάνει θέσι καί ύφος Οικουμενικής Συνόδου καί “Θείω Δικαίω”, τοποθετεί τό “Φανάρι” εις τόπον καί Θρόνον Οικουμενικής Συνόδου.
· Οι ογδοήκοντα (80) Επίσκοποι αγνοούν πώς θέσεις καί αποφάσεις Οικουμενικής Συνόδου αναλαμβάνουν ΜΟΝΟΝ οι Χίλιοι (1000) Ορθόδοξοι Ιεράρχες τής Παν-Ορθοδοξίας. Καί αυτοί συνερχόμενοι εις Οικουμενική Σύνοδο μέ Ισότιμο ψήφο καί ελεύθερο λόγο. Ουδείς έτερος.
· Ούτε φυσικά οι παραστάντες άφωνοι εις τήν περίφημο γεγονός τού “Κολυμβαρίου”, τό 2016, όπου οι Επίσκοποι υπέστησαν τόν έσχατο εξευτελισμό νά παρίστανται χωρίς κανένα λόγο ούτε ψήφο, ούτε ίδια ισχυρά υπογραφή.

Επίσκοποι μεταβιβάζουν, εκ δειλίας, τίς ατομικές αρμοδιότητες 

 Τό δεύτερο επίσης άτοπο, στό οποίο αναφέρεται τό ανακοινωθέν είναι ότι, εκ δειλίας, μεταφέρεται η ευθύνη τών Ιεραρχών στόν Προκαθήμενο τής Εκκλησίας τής Ελλάδος καί μόνον σ’ αυτόν.
Γιατί οι Συνοδικοί Σύνεδροι δέν αποτολμούν μία άμεσο καί σαφή δική τους “απόφασι αναγνωρίσεως” τών καθηρημένων καί αυτοχειροτονήτων, ως κανονικών “Επισκόπων”;
Τί είδους διπλωματικούς “χειρισμούς” νά ενεργήση ο Προκαθήμενος τής Ελλάδος, εν προκειμενω;
Τά πραγματα θάπρεπε νά είναι ολοκάθαρα. Εάν η “απόφασις” ήτο υπέρ τής αναγνωρίσεως, αυτή υποχρεωτικώς έπρεπε, μετά από ψηφοφορία, νά διατυπωθή μέ κάθε σαφήνεια καί εκκλησιολογική διαύγεια.
Προφανώς, εδώ προβάλλει ως ισχυρά μία ΑΡΝΗΤΙΚΗ θεώρησι μιάς “αναγνωρίσεως” καί μία σκαιά “Ψευτο-Θετική” καί “Εικονική” “αναγνώρισις”.

“Αναγνώρισις” σημαίνει Συλλειτουργία εν τοις Μυστηρίοις 

Γιά νά αποφανθή οποιοσδήποτε ότι, συνετελέσθη “Αναγνώρισις” αχειροτονήτων ως “Επισκόπων”, επιβάλλεται νά πραγματωθούν μόνον συγκεκριμένα βήματα καί Κανονικές Εκκλησιαστικές ενέργειες.
· Νά αποτολμήση ο Προκαθήμενοςτής Ελλάδος νά αποστείλη “Eιρηνικά Γράμματα” “Αναγνωρίσεως” τών Αχειροτονήτων καί καθηρημένων ως “Επισκόπων”.
· νά μνημονεύση εις τή Θ. Λειτουργία-Χειροτονία Επισκόπου κατά τήν επομένη ημέρα, στίς 13-10-19, καθώς καί στίς επόμενες πού έπονται, τούς αχειροτονήτους, ως “Ιεράρχες”
· καί, πρό πάντων νά Συλλειτουργήση μέ λαϊκούς αχειροτονήτους, μά ενδεδυμένους μέ φανταχτερές Αρχιερατικές Αυτοκρατορικές Μίτρες καί Βασιλικούς σάκκους.
Νομίζουμε πώς ΟΧΙ. Δέν θά τό πράξη. Δέν θά ενεργήση κάτι τέτοιο στό άμεσο καί ορατό μέλλον τής Αρχιερατείας του.
Επίσκοποι αγνοούν εάν θά μνημονευθή ο “Ψευδ-Επίσκοπος” Ουκρανίας Στήν Ιστοσελίδα Βήμα Ορθοδοξίας, αμέσως μετά τήν συνεδρίασι τής ΙΣΙ, τήν 12-10-19, ζωντανά στίς κάμερες, ερωτώνται οι Μητροπολίτες Δημητριάδος κ. Ιγνάτιος καί Ιωαννίνων κ. Μάξιμος,
-«Εάν καί πότε ο Αρχιεπίσκοπος θά μνημονεύση στήν Θ. Λειτουργία τόν υποτιθέμενο “Προκαθήμενο τής Ουκρανίας”».
https://www.vimaorthodoxias.gr/ekklisia-tis-ellados/ektakto-i-ekklisia-tis-ellados-anagnorise-tin-oukraniki-aftokefalia/
Τότε, αμφότεροι οι εν λόγω Σύνεδροι, “μασάνε” τά λόγια τους καί, δηλώνουν ότι «δέν γνωρίζουν». Μήπως δέν παρίσταντο μέσα στήν κρίσιμο συνεδρίασι; Τότε, γιατί δέν αντελήφθησαν σαφώς τί πραγματικά “αποφάσισαν”, εάν βέβαια κάτι “απεφάσισαν”;
-«Θά ... αποφασίση ο Αρχιεπίσκοπος», απεκρίθησαν, τόσο ο παλαιότερος, όσο καί ο νεώτερος εξ αυτών, μέ πλήρη ασάφεια. Ενεφανίσθησαν μέ μία εύγλωττο ταλάντευσι, πού φανερώνει ανυπαρξία πραγματικής Ιεροσυνοδικότητος, εν Πνεύματι Αγίω.
Δηλαδή, «άς κάνη ότι θέλει, ότι νομίζει, ότι κρίνη, όταν τό αποφασίση».
Καί εμείς ελπίζουμε καί πιστεύουμε, πώς,
«δέν θά τό αποτολμήση νά ξεπεράση τά εσκαμμένα, δέν θά εφαρμογή τά αντικανονικά, κοινωνώντας μέ “Ψευτο-Επισκόπους”, αλλά θά διαχειρίζεται έναν “Δανεισμένο Χρόνο”». 

Ο Προκαθήμενος ΔΕΝ εμνημόνευσε τόν “Ψευτο-Κιέβου” 

Ιδού, στή συνέχεια έχουμε νεωτέρα εξέλιξι καί τουλάχιστον προσωρινή επιβεβαίωσι τών προβλέψεών μας.
Κατά τήν πρώτη μετά ταύτα Πολυαρχιερατική Θ. Λειτουργία (μέ 40 περίπου Έλληνες Επισκόπους) καί χειροτονία Επισκόπου, στίς 13-10-19, ο Έλλην Προκαθήμενος ΗΡΝΗΘΗ μέ σταθερότητα νά μνημονεύση τόν “Ψευτο-Κιέβου” καί “Ψευδ-Επίσκοπο” κ. Επιφάνιο.
Τά πράγματα παρέμειναν ως είχον, παρά τίς θριαμβευτικές φωνασκίες τών στρατευμένων κονδυλοφόρων ή μικροφώνων, ως καί τών “Δούλων” τού “Δούλου” τών Αμερικανών. 

Γ. ΤΑ ΕΚΒΙΑΣΤΙΚΑ ΕΡΓΑ ΤΟΡΠΙΛΙΖΟΝΤΑΙ
Οι αναγκαστικές πράξεις πολεμούνται εσωτερικώς 

Υπενθυμίζουμε πώς, οι αποφάσεις τής διαβοήτου “Συνόδου τής Φεράρας-Φλωρεντίας” (1438-1439), οι οποίες ελήφθησαν υπό εκβιαστική πίεσι πραγματικής Τουρκικής προελάσεως. Ακόμη καί μέσα στά επίσημα κείμενα, τής υποταγής στόν Πάπα καί τής “Ψευτο-Ενώσεως”, τορπιλιζόταν καταλυτικώς καί ακυρωνόταν οι αποφάσεις από τούς Έλληνες Ιεράρχες, μέ τίς κατάλληλες καί λεπτές καί “διφορούμενες” εκφράσεις.
Γιά παράδειγμα, εσημειούτο, τό πανευφυέστατο καί περίφημο, «... Διαφυλασσομένων τών αρχαίων Δικαίων τών Πατριαρχείων τής Ανατολής ...», «...τότε μόνον φέρει τό “Πρωτείον” ο Πάπας τής Ρώμης». Τουτέστιν, ουδέν “Πρωτείον” κατέχει αναφορικά μέ τίς παλαίφατες Εκκλησίες τής Ανατολής.
Κάθε αναγκαστική δουλική πράξις, πολεμείται από εσωτερικές μεθοδεύσεις καί διαδικασίες μυστικής ελευθερίας. Διότι, παράγονται κινήσεις ακυρώσεώς της μέσα τό χώρο καί κυρίως μέ τό “ξεπέταγμα” τού χρόνου. Επιπροσθέτως, με τήν επικειμένη απομάκρυνσι τών προσώπων, ακόμη καί μέ τόν φυσιολογικό βιολογικό αφανισμό. Εν προκειμένω, ενίων ή καί όλων τών πρωταγωνιστών τού κυοφορουμένου τρομερού “Ελληνο-Σλαβικού” Σχίσματος.
Εδώ αποκαλύπτουμε τήν αλήθεια, αναλύοντας τά πράγματα. Ιδού, ποίος είναι ο βαθύτερος αφανής, μά πραγματικός λόγος τής ασαφούς καταλήξεως τής συνεδρίας τής ΙΣΙ. Οι Σύνεδροι είναι ως νά κραυγάζουν μέσα στήν πίεσί τους:
-«Μάς επιέσατε καί μάς εκβιάσατε;»
-«Τότε καί εμείς, “αποφασίζουμε”, MH “αποφασίζοντας”, ουδεμία ενέργεια, αλλά προσμένετε στό ακουστικό σας καί βλέπουμε. ... αναμείνατε στόν αόριστο χρόνο. ...».
Είναι σαφής ο Θεοφόρος μας Πατήρ, «Μὴ δὴ φίλει τὸν ὄλβον͵ ὃν λύει χρόνος· Ἃ γὰρ χρόνος δόμησε͵ καὶ λύσει χρόνος» (Γρηγόριος Θεολόγος). (Δηλαδή, μή στηρίζεσαι καί μήν αγαπάς τήν ευτυχία καί τά γεγονότα πού δύναται νά τά καταστρέψη ο χρόνος. Διότι, όσα ο προσωρινός χρόνος καί οι σκοπιμότητες εδημιούργησαν, ο ίδιος ο χρόνος θά τά διαλύση καί θά τά αφανίση).

Οι βίαιοι εκβιασμοί επέφεραν μηδενικό αποτέλεσμα 

Κατά συνέπειαν, δυνάμεθα νά αποφανθούμε ως ακολούθως:
· Οι απαράδεκτες πιέσεις, πού έπρεπε νά επιστραφούν μέ τό ίδιο εισιτήριο, προσδιορίζονται ως εμφανείς καί κατέστησαν πασίγνωστες εις όλους τούς νοήμονες.
· Οι απάνθρωποι εκβιασμοί από αλλοθρήσκους εξουσιαστές, κατέστησαν προφανείς καί ξεκάθαροι.
· Και γιά νά καταστούμε πιό σαφείς, οι “Ψευτο-Αποφάσεις” θεωρούνται ανίσχυρες, διότι ενεργοποιήθησαν κάτω από τόν εκβιασμό ενός “Ελληνο-Τουρκικού Πολέμου” καί δήθεν, μιάς μή “Αμερικανικής” βοηθείας ή προστασίας.
Καί επεκτείνουμε έτι περαιτέρω τήν ανάλυσί μας,
· Η αποκρυπτομένη δειλία τών υπευθύνων Επισκόπων γίνεται καταφανής καί δημοσιοποιείται.
· Εκ τής ανανδρίας δέ, καθίσταται πασιφανές τό τέχνασμα τών Αρχιερέων νά φορτώσουν τή δική τους Αρχιερατική ευθύνη καί συνείδησι στίς πλάτες τού Προκαθημένου τής Ελλάδος.
· Αλλά καί τό απαντητικό τεχνούργημα τού Προκαθημένου. Παριστάνει πώς, αποδέχεται τήν ευθύνη, αλλά μή λαμβάνων καμιά τελική καί σαφή ενεργό απόφασι. Μεθοδικά καί διαρκώς αναβάλλοντας, συνεχίζει τό κρυφτούλι πού “παίζει” εδώ καί εννέα μήνες καί δέκα “τέρμινα” (αόριστο χρονικό διάστημα).

Απαιτείται θεία φώτισις γιά τήν αποκρυπτογράφησι
  
Κάποιος Σύνεδρος Αρχιερεύς, ο οποίος ερωτήθη σχετικώς μέ τά διαδραματισθέντα στήν συνεδρίασι τής ΙΣΙ, ωμολόγησε καί δέν αρνήθηκε κάτι τό συγκλονιστικό. Υποτιμητικό καί επικίνδυνο γιά μιά τόσο εκρηκτική Εκκλησιαστική καί Εθνική τραγωδία:
-«ΔΕΝ αντελήφθην, ούτε τί συνέβη, αλλά ούτε καί τί “Απεφασίσαμε”, άν κάτι “Απεφασίσαμε”, σ’ αυτή τήν Σύναξι!».
Παρά τά όσα καταγράφουμε, αναγνωρίζουμε ταπεινώς πώς, απαιτείται τεράστια φαντασία, καί κυρίως φώτισις από τόν Θεό, γιά νά αναλύσουμε εμβριθώς καί νά “αποκρυπτογραφηθούν”, εν προκειμένω, τά πραγματικά δεδομένα καί τίς κινητήριες βαθύτερες σκέψεις τών Ιεραρχών καί τού Προκαθημένου τής Ελλάδος.
Επικαίρως, δικαιώνονται ξεκάθαρα οι Αρχαίοι μας Πρόγονοι, μέ τήν διαχρονική δικολαβική τους ρήσι:
«Ἥξεις ἀφίξεις(,) οὐκ(,) ἐν πολέμῳ θνήξεις» (Διφορουμένη έκφρασις, αναλόγως τής θέσεως τού κόμματος, η οποία αποδίδεται στή Σίβυλλα). [Τουτέστιν, θα μεταβής θα επιστρέψης(,) δεν(,) θα αποθάνης στόν πόλεμο].
[1] Ἐδημοσιεύθη εἰς τήν Ἐφημερίδα Ὀρθόδοξος Τύπος τῆς 18/10/19

ΑΠΌ ΤΟΝ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΤΥΠΟ

18/10/19

Οδυσσεύς Μακρυγιάννης