(Οσίου Ιγνατίου Μπριαντσανίνωφ)
… Γιατί τώρα οι δοκιμασίες και οι πειρασμοί συνδέονται με τον αυτoέλεγχο; Επειδή κάθε δοκιμασία ξεσκεπάζει τα πάθη, που είναι κρυμμένα στην καρδιά και τα ενεργοποιεί.
Ωσότου έρθει η δοκιμασία, ο άνθρωπος έχει την ψευδαίσθηση πως είναι ήρεμος, γαλήνιος. Μόλις φτάσει η δοκιμασία όμως, τα πάθη που ως εκείνη τη στιγμή αγνοούσε, ξεσηκώνονται, φανερώνονται. Αυτό γίνεται κυρίως με τα πάθη του θυμού, της θλίψης, της απόγνωσης, της υπερηφάνειας και της απιστίας. Το ότι αποκαλύπτονται τα πάθη που φωλιάζουν κρυφά μέσα στον άνθρωπο, είναι απαραίτητο και πολύ ωφέλιμο για τον χριστιανό. Γιατί οι δοκιμασίες που δέχεται ο άνθρωπος και τις υπομένει καρτερικά, χωρίς γογγυσμό, αυξάνουν την πίστη του. Δείχνουν στον άνθρωπο τις αδυναμίες του, τον ταπεινώνουν και μειώνουν την αυτοπεποίθησή του.
Γράφει στους Κορινθίους ο απόστολος Παύλος για κάποια δοκιμασία που είχε αντιμετωπίσει: «Οὐ γὰρ θέλομεν ὑμᾶς ἀγνοεῖν, ἀδελφοί, ὑπὲρ τῆς θλίψεως ἡμῶν τῆς γενομένης ἡμῖν ἐν τῇ Ἀσίᾳ, ὅτι καθ᾿ ὑπερβολὴν ἐβαρήθημεν ὑπὲρ δύναμιν, ὥστε ἐξαπορηθῆναι ἡμᾶς καὶ τοῦ ζῆν·ἀλλὰ αὐτοὶ ἐν ἑαυτοῖς τὸ ἀπόκριμα τοῦ θανάτου ἐσχήκαμεν, ἵνα μὴ πεποιθότες ὦμεν ἐφ᾿ ἑαυτοῖς, ἀλλ᾿ ἐπὶ τῷ Θεῷ τῷ ἐγείροντι τοὺς νεκρούς· ὃς ἐκ τηλικούτου θανάτου ἐρύσατο ἡμᾶς καὶ ῥύεται, εἰς ὃν ἠλπίκαμεν ὅτι καὶ ἔτι ῥύσεται». (Β΄Κορ. α΄8-10). Αδελφοί μου, τους γράφει, δεν θέλω να αγνοείτε την θλίψη που μας βρήκε στην Ασία. Ταλαιπωρηθήκαμε πάρα πολύ. Το βάρος των θλίψεων και των ταλαιπωριών ήταν πάνω από τη δύναμή μας, φοβηθήκαμε και για την ίδια τη ζωή μας. Όλα αυτά όμως, καθώς και ο κίνδυνος του θανάτου, έγιναν για να μην εμπιστευόμαστε τον εαυτό μας, αλλά όλη μας την πίστη να την στηρίζουμε στο Θεό, που ανασταίνει και τους νεκρούς. Αυτός μας γλίτωσε από τον μεγάλο κίνδυνο, εξακολουθεί να μας βοηθάει κι ελπίζουμε πως θα μας γλιτώσει και από μελλοντικούς κινδύνους».
Από το βιβλίο: ΟΣΙΟΥ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΜΠΡΙΑΝΤΣΑΝΙΝΩΦ «Η ΣΤΕΝΗ ΠΥΛΗ» (σελ.33-34)
Μετάφραση – Επιμέλεια: ΠΕΤΡΟΥ ΜΠΟΤΣΗ, Αθήνα 2014
Για την αντιγραφή: Σάββας Ηλιάδης
