Πέμπτη 29 Απριλίου 2021

Ἀπογοητευτικές καί ἀποκαλυπτικές οἱ παρεμβάσεις Μητροπολιτῶν ὑπέρ τῆς ἀπαραδέκτου καί ἀδικαιολογήτου ἀλλαγῆς εἰς τόν ἑορτασμό τοῦ Πάσχα

Μήπως καί μες, ο σύγχρονοι Ποιμένες νεχόμενοι τίς λλεπάλληλες λλοιώσεις τς Πίστεως καί τς Παραδόσεως ουδαΐζετε, πό τήν ννοιαν τι τιμτε καί σέβεσθε μέν τό νομα τν γίων Πατέρων, διά τν ποίων μς δήγησε Χριστός Θεός πρός τήν ληθινή Πίστη, πλήν μως, διαφοροποιούμενοι κ τς ναλόγου στάσεως καί συμπεριφορς τν γίων Πατέρων, οσιαστικς δέν ναγνωρίζετε τόν Χριστόν ς αωνία Κεφαλή τς κκλησίας καί κατ' πέκταση κηρύττετε ναν λλον Θεό;πογοητευτικές καί ποκαλυπτικές ο παρεμβάσεις Μητροπολιτν πέρ τς παραδέκτου καί δικαιολογήτου λλαγς ες τόν ορτασμό το Πάσχα 

το Δημ. Κ. ναγνώστου, Θεολόγου

Λυπούμεθα διότι ναγκαζόμεθα τέτοιες γιες μέρες νά σχοληθομε μέ τίς πογοητευτικές λλά καί ποκαλυπτικές παρεμβάσεις ρισμένων Μητροπολιτν, ο ποοι μάλιστα θεωρονται (μλλον πιπολαίως, ς κ τν πραγμάτων προκύπτει) παραδοσιακοί, πέρ τν δικαιολογήτων ρυθμίσεων τς Πολιτείας σέ βάρος τουλάχιστον νευ το στοιχειώδους σεβασμο πρός τήν Παράδοση τς ρθοδόξου κκλησίας καί τς Πατρίδος μας.

Δέν θά σχοληθομε μέ τίς λαφρότητες τν σχετικν δηλώσεων το κπροσώπου Τύπου τς Διαρκος Συνόδου. Θά ντιπαρέλθουμε κόμη καί τίς σύντομες καί χαρακτηριστικές γιά τήν πλουστευτική καί ν τέλει μή σοβαρή προσέγγιση σχετικές δηλώσεις το Μητροπολίτου Γόρτυνος κ. ερεμίου, κτός πό να σημεο ατν. Θά πικεντρωθομε στήν νδεικτική καί χαρακτηριστική παρέμβαση το Μητροπολίτου δέσσης κ. ωήλ, ποος τυχς σπευσε νά ποστηρίξει τή σχετική Συνοδική πόφαση, μέ τήν ποία "νομιμοποιεται" αθαιρεσία, πρόκληση καί σέβεια νός πί τς οσίας λιβάνιστου Καίσαρος ναντι το λαμπρότερου ορτασμο γιά τόν ρθόδοξο λληνισμό, το ορτασμο το γίου Πάσχα!

Πρίν λθουμε στίς δηλώσεις το κ. ωήλ, λοιπόν, ς σταθομε στό προαναφερθέν "να σημεο" τν δηλώσεων το κ. ερεμίου, τό ποο (καί δέν εναι τό μόνο) ντως εναι ξιο ερεμιάδος (δηλαδή θρήνου)! Εελπιστομε βεβαίως τι γνωστός γιά τίς παλινωδίες του πί σοβαρν θεμάτων Πίστεως Μητροπολίτης διετύπωσε κ παραδρομς  τήν ν συνεχεία παρατιθεμένη τοποθέτησή του. πειδή μως προφανς τήν εδε δημοσιευομένη καί μέχρι στιγμς δέν σπευσε νά τήν νακαλέσει, φείλουμε καθηκόντως νά τήν πισημάνουμε καί στιγματίσουμε, ς παράδεκτη καί δικαιολόγητη.

ναφέρει, λοιπόν, μεταξύ λλων κ. ερεμίας τι  "Κανείς δέν ξέρει, δελφοί μου, ποιά ρα ναστήθηκε Χριστός, κανείς δέν τόν εδε ναστάντα μετά τήν νάστασή του. Τά Εαγγέλια σιωπον στό θέμα ατό." Γράμματα γνωρίζει κ. ερεμίας, ς πρώην Πανεπιστημιακός Δάσκαλος, καί πομένως δέν δικαιολογεται νά διατυπώνει ατή τή θέση. Νά ννοοσε κάτι λλο; Νά θελε νά διατυπώσει διαφορετικά ατά πού ννοοσε; Δηλαδή τι οδείς εδε τόν Κύριο νά νίσταται; Προφανς! λπίζουμε τουλάχιστον. Διότι λα τά χουμε κούσει πό τούς συγχρόνους ρχιερες καί δυστυχς λα πρέπει νά τά περιμένουμε! Πάντως τόν Κύριο "ναστάντα μετά τήν νάστασή του" τόν εδαν πολλοί! Περισσότερα πό πεντακόσια συνολικς πρόσωπα, πως μαρτυρεται στό ερό Εαγγέλιο εδαν τόν ναστάντα καί μεταξύ ατν πρτες ο γιες Μυροφόρες γυνακες, πρώτη δέ τν πρώτων μεταξύ ατν Κυρία Θεοτόκος!

Καί ρχόμεθα τώρα στόν κ. ωήλ, ποος φαίνεται τι μιμεται ντιγράφει  κολουθε τό κακό παράδειγμα το Μητροπολίτου Ναυπάκτου, σον φορ στήν ατόκλητη περάσπιση καινοτομιν καί αθαιρεσιν τς κκλησιαστικς διοικήσεως. τσι, βλέπουμε τόν ν λόγω, συνετό κατά τά λλα, Μητροπολίτη νά ναλαμβάνει ρόλο περασπιστο τς διαβοήτου ποφάσεως τς Διαρκος Συνόδου τς κκκλησίας τς λλάδος, διά τς ποίας νεδύθη συνοδικό νδυμα κκλησιαστικς ποφάσεως σεβής "συμψηφισμός", πως χαρακτήρισε διος ρχιεπίσκοπος τήν ποδοχή κ μέρους του τς ποφάσεως το Καίσαρος (λληνος Πρωθυπουργο). Συμψηφισμός, ποος προέκυψε πό τήν προσωπική συνάντηση καί διαπραγμάτευσή των, καί δηλώνει τήν ποχώρηση δηλαδή τόν συμβιβασμό τς κκλησίας ναντι τς παραχωρήσεως το Κράτους νά "νοίξουν" ο Ναοί γιά τούς πιστούς (πό δρακόντεια γειονονικά μέτρα)  μέ («νταλλαγή») τήν λλαγή στήν ρα ορτασμο το Πάσχα δηλαδή τήν ρνηση κ μέρους το λληνικο Κράτους νά σεβαστε τόν καθιερωμένο καί πατροπαράδοτο κκλησιαστικό ορτασμό το Πάσχα, δθεν λόγ τς σοβούσης πιδημίας.

Δέν θά προβομε στήν ναλυτική ξέταση τν σων διαλαμβάνει παρέμβαση το κ. ωήλ, ποία δημοσιεύθηκε ς διαφωτιστική πρός τό χριστεπώνυμο πλήρωμα περί το χρόνου ορτασμο τς ναστάσεως. καθένας λλωστε μπορε νά τήν διαβάσει καί μελετήσει σέ γνωστό θρησκευτικό στολόγιο, που εναι ναρτημένη. Τοτο δέ, διότι δέν χουμε στόχο νά ντιλέξουμε στήν κρίβεια τν περισσοτέρων (ν καί πάρχει ζήτημα) πό σα ναφέρει καί πικαλεται σεβαστός εράρχης.

νσταση καί διαφωνία μας καί συνάμα πογοήτευσή μας σον φορ στήν παρέμβαση το κ. ωήλ εναι βαθύτερη καί πί τς οσίας ν προκειμέν. γκειται στόν σκοπό, τό πνεμα καί τή συλλογιστική τς παρεμβάσεώς του. Δηλαδή, σέ ,τι προκύπτει καί διακρίνεται σέ ατήν ς θεώρηση καί στάση το ν λόγ Μητροπολίτου ναντι μις προκλητικς καί δικαιολογήτου ρνήσεως τν κυβερνώντων νά πιτρέψουν τόν καθιερωμένο καί παραδοσιακό ορτασμό τς ναστάσεως, πως τουλάχιστον τόν γνωρίζουμε λοι ο ν ζω ρθόδοξοι λληνες. λλά καί ναντι τς σχετικς Συνοδικς ποφάσεως, ποία πεδέχθη (καί) ατή τήν σεβή πέμβαση το Κράτους στή ζωή τς κκλησίας καί τήν νέκρινε Συνοδικς!

Τά σα ναφέρονται πό το κ. ωήλ εναι νδιαφέροντα, ν καί ν πολλος γνωστά. στόσο ξενίζει τό γεγονός τι δι' ατν ντί νά πικρίνεται πεύθυνη γιά τήν λη ναστάτωση κοσμική ξουσία, τελικά μμέσως πλήν σαφς πικρίνονται καί μάλιστα μέ ξες χαρακτηρισμούς (ς νεργοντες «ν ζύμ» κακίας, λληλοκατηγορίας κα φαρισαϊκς τυπολατρείας) σοι Χριστιανοί  ελόγως σκανδαλίστηκαν πό τίς περιττές καί παράδεκτες πεμβάσεις καί μεθοδεύσεις.

μως, κοινή λογική λλά καί διαμορφωμένη κκλησιαστική συνείδηση καί παράδοση θεωρε καί ναγνωρίζει τι ορτασμός πού μέχρι τώρα γνωρίσαμε εναι χι μόνον δανικότερος, λλά μλλον καί κριβέστερος πό κάθε ποψη. ν κούσουμε τόν Σεβ/το καί συντονιστομε στή συλλογιστική του θά πρέπει χι μόνο νά μή διαμαρτυρόμαστε γιά τήν κατ' οσίαν πιβαλλομένη λλαγή καί δή ξωθεν, λλά καί νά χρεωστομε καί χάρη στήν Κυβέρνηση καθώς καί τήν συμμορφωθεσα πρός τίς μεθοδεύσεις τς τελευταίας Διαρκή Σύνοδο πού μς παναφέρουν στήν...αθεντική Παράδοση!

ρκε μως σύγχυση, ταραχή, σκανδαλισμός καί ο ντιδράσεις πού προκλήθηκαν στούς πιστούς, λλά καί στούς ελαβες Κληρικούς καί τούς μοναχούς νά τήν λλάδα καί που γς γιά νά ννοήσει κανείς τι τό δένδρο ατς τς «ποφάσεως» εναι σαπρό, φ’ σον τέτοιοι εναι καί ο καρποί του!

πιπλέον, μέ τήν προσέγγισή του Σεβ/τος ξάγει δηγεται σέ κάποια προσωπικά καί μλλον πιπόλαια συμπεράσματα πικαλούμενος ποσπασματικά κάποιες Πατερικές διατυπώσεις. ποφεύγει, μως, κάποιες λλες προφανς καταλληλότερες καί ναλυτικότερες σχετικές πηγές καί παραπομπές, ο ποες προσφέρουν μία συνολικότερη εκόνα περί τν ζητουμένων. Καί μία τέτοια ποτελε ξαιρετική συνδυαστική ρμηνεία το γίου Γρηγορίου Παλαμ πί τν σχετικν μέ τήν νάσταση το Κυρίου διηγήσεων λων τν ερν Εαγγελιστν, σέ μιλία του περί τν πρώτων μαρτύρων τς ναστάσεως πού εναι ο Μυροφόρες.

Βάσει ατς, τς ξαιρετικς καί Γραφικς μπεριστατωμένης ρμηνείας το Θεοφόρου Πατρός, προκύπτει μόνον μία βεβαιότης σον φορ τήν ρα τς ναστάσεως το Κυρίου καί ατή εναι τι γινε πρό τς 3ης πρωϊνς ρας («νάτη ρα τς νυκτός»). πομένως, δύση του λίου συνιστ μέν ριο νάρξεως τς μέρας, πό κκλησιαστικς πόψεως, μως δέν συνιστ ( δύση το λίου) τό μόνο παραίτητο καί ναγκαο ριο γιά τόν ορτασμό, μέσως μετά πό ατό, τς ναστάσεως, πό χρονικς πόψεως, οτε βεβαίως γιά τήν κατάλυση τς νηστείας, πως φήνει νά ννοηθε κ. ωήλ.

Τό πυκνό σκοτάδι, τό ποο ο Μυροφόρες περίμεναν γιά νά πιχειρήσουν στή συνέχεια τήν πίσκεψη στόν Τάφο το Κυρίου στε συγχρόνως νά μή δώσουν στόχο στούς τότε κρατοντες, δέν μπορε νά προσδιορίζεται χρονικά ς μέσως μετά τή δύση το λίου χρόνος, πως φαίνεται νά κλαμβάνει κ. ωήλ στήν ρμηνευτική προσέγγισή του. Καί ν σαφς καί ρθς θεωρεται πίσκεψη τν Μυροφόρων (τς πρώτης μάδος ατν) ς τό χρονικόν ριον τό ποο προσδιορίζει τήν νάσταση ς δη γενομένη, μως ατό τό χρονικό ριο ερίσκεται χρονικς μακράν τς δύσεως το λίου. Εναι δέ σημαντικό τό τι στραπόμορφος λευκοφόρος γγελος τότε εαγγελίζεται τήν νάσταση καί παραγγέλει στίς γυνακες πατε τος μαθητας ατο τι γέρθη πό τν νεκρν"(Ματθ. κη΄, 7)![Σημείωση: Ελόγως λοιπόν τότε, χρονικς, μπορομε νά πομε τι ρμόζει καί ο πιστοί νά κονε τό χαρμόσυνον γγελμα καί νά πανηγυρίζουν.]

Πρός τί, λοιπόν, ο ναφορές το κ. ωήλ καί ο ποσπασματικές πικλήσεις περί  τέλος τς μέρας κα  ρχ τς πομένης ταυτίζονται μ τν δύση το λίου κα τν ρχ τς νύχτας", "μετ τν δύση το λίου [τν σπέρα] το Σαββάτου ταν  ρα τς ναστάσεως", καί μάλιστα νά προσθέτει πρός πλήρη σύγχυση τν πιστν τι "π τν ρα ατ σταματομε κα τν νηστεία";! στω καί ν δέν ταν στίς προθέσεις το κ. ωήλ, ποσπασματικός τρόπος παραθέσεως τν πικλήσεων πού κάνει σέ κείμενα τν Πατέρων καί κυρίως προφανής "κβίαση" συμπερασμάτων, μάλιστα πί τς οσίας πρός στήριξη μις πρωτοφανος αθαιρεσίας καί σεβείας τν κυβερνώντων, καταντ καί ποδεικνύεται παραπειστική!

στόσο, τελικς, ποιος διακρίνει τά νωτέρω καί νατρέχει στά κείμενα τν Γραφν καί τν Πατέρων καταλήγει σέ ντελς διαφορετικά συμπεράσματα πό κενα το κ. ωήλ. πιβεβαιώνεται δέ περισσότερον τι  καθιερωμένος τρόπος καί ο ρες πού μέχρι σήμερον ορτάζουμε τήν κοσμοχαρμόσυνη ορτή τν ορτν εναι   πλέον νδεδειγμένος, μέ δεδομένο βεβαίως πάντοτε τό γνωστον τς κριβος ρας τς ναστάσεως. ναλλακτικς, δανικός θά ταν καί τρόπος ορτασμο ποος τηρεται στό γιον ρος καί βεβαίως χι τό νέο "Τυπικό" τς συμφορς, τό ποο προέκυψε κ τς συνεργασίας Καίσαρος καί ΔΙΣ.

Ατή καινοτομία, ποία θά μείνει στήν νεώτερη κκλησιαστική στορία ς μελανό στίγμα, πέραν τς ναστατώσεως πού προκάλεσε, νευ λογικο λόγου καί ατίας, ν καί δέν χωρε σέ τέτοια θέματα καμμία δικαιολογία, προσβάλλει τήν εσέβεια μέ μία νέας κοπς σχετικοποίηση τν πάντων. Καί, δυστυχς, δέν φαίνεται νά πάρχει καμμία συναίσθηση τς εθύνης τν μπλεκομένων, στε τουλάχιστον κκλησιαστική διοίκηση νά πέσειε τήν τρομακτική εθύνη της γιά τό σκάνδαλο πού δημιουργε! Θά εναι δέ ναπολόγητη καί δικαιολόγητη άν πιμείνη στά γνωστά «περί οκονομίας» καί «λόγ κτάκτου νάγκης», διότι δέν εχε τήν παρρησία καί τήν εθύτητα τουλάχιστον νά ποφασίσει, πρός λεγχο τς διαλλαξίας καί σεβείας τν κυβερνώντων, τήν κανονική πιλογή τς τελέσεως τς Πασχαλινς Θείας Λειτουργίας τήν Κυριακή το Πάσχα τό πρωΐ. [Σημείωση: Πληροφορούμαστε τι κάτι νάλογο συνέβη κατά τήν περίοδο τς Γερμανικς Κατοχς.]

κόμη καί εσεβής παράδοση τν 33 ρν, σον φορ στήν παραμονή το Κυρίου στόν Τάφο σωματικς,  παξιώνεται πό τόν κ. ωήλ, διότι δέν συνάδει στήν στρατευμένη πιχειρηματολογία του πέρ τς ποδοχς καί τς κανονικότητος νός λλοιωμένου ορτασμο τς ναστάσεως το Κυρίου καί στήν πεγνωσμένη προσπάθειά του νά δικαιολογήσει (καί) κκλησιαστικς-κανονικς τά δικαιολόγητα. Κρίμα, μως, διότι  κ. ωήλ προτίμησε (καί) δι' λων τν νωτέρω, φ' νός μέν, νά «νοχοποιήσει» καί ψέξει οσιαστικά τόν πιστό λαό ς θεολόγητο, γνοοντα τήν Παράδοση καί δίκως διαμαρτυρόμενο, φ' τέρου δέ νά "καλύψει" τήν Σύνοδο ποστηρίζοντας τήν πόφασή της, ποία μέ τή σειρά της φρόντισε και προτίμησε νά σεβαστε ντί τς Παραδόσεως μία οτως λλως ντισυνταγματική, ς καταχρηστικά περιοριστική τν λευθεριν καί δικαιωμάτων τν πολιτν, ΚΥΑ.

λλά κ. ωήλ δέν παρέλειψε νά "ποδομήσει" καί "καταρρίψει" ς σφαλμένη, πως πίσης φελς καί αθαιρέτως θεωρε, (καί) τήν πίκληση πολλν πιστν γιά τό παράδεκτο το χρονικο συνεορτασμο το δικο μας Πάσχα, φ' σον γίνει δεκτή λλαγή το ορτασμο του, κατά τά συμπεφωνημένα Κρατικς καί κκλησιαστικς διοικήσεως, μέ τό συμπίπτοντα κατά τό Μέγα Σάββατο Νομικόν Φάσκα (δηλαδή τό Πάσχα τν βραίων). π' ατο, Μητροπολίτης γκαταλείπει τίς πικλήσεις του σον φορ στόν πολογισμό τς μέρας πό κκλησιαστικς πόψεως καί καταφεύγει στό διαδεδομένο σαθρό πιχείρημα περί το δη ορτασθέντος πό τν βραίων Πάσχα. Καί δ μως κτίθεται!

Βάσει το παραδοσιακο πολογισμο το ορτασμο το βραϊκο Πάσχα ατό φέτος ντως συμπίπτει τό Μέγα Σάββατο. Τό πότε τό ώρτασαν ο βραοι δέν πρέπει νά μς πασχολε, διότι λόκληρος πολογισμός καί προσδιορισμός το μετέρου Πάσχα δέν λαμβάνει π' ψιν τούς νεωτερισμούς τν συγχρόνων βραίων, λλά τόν πολογισμό βάσει το ποίου προσδιορίζεται τό Πάσχα πού ώρτασε Κύριος πί γς πρό το πάθους καί τς ναστάσεώς Του καί τόν ποο λαβον π’ ψιν των ο Θεοφόροι Πατέρες τς Α΄ Οκουμενικς Συνόδου.

κτός άν (καί) κ. ωήλ ποδέχεται καί νδίδει στή συλλογιστική τν οκουμενιζόντων ο ποοι στήν προσπάθειά τους νά προχωρήσουν στόν κοινό ορτασμό το Πάσχα μαζί μέ λους τούς αρετικούς, τίς σύμφωνα μέ τήν σύνοδο το Κολυμπαρίου "Χριστιανικές κκλησίες", δέν διστάζουν νά κάνουν λόγο κόμη καί περί δθεν πανόδου στόν κριβή καί ρθό προσδιορισμό το Πάσχα σύμφωνα μέ τήν γία Πρώτη Οκουμενική Σύνοδο!

Εναι κπληκτικό τό γεγονός τι σέ κάθε λλαγή, παναπροσδιορισμό καί κσυγχρονισμό σέ ζητήματα καί θέματα πού πτονται τς Παραδόσεως καί τς Τάξεως τς κκλησίας, ο θιαστες τους καί ο φελες ποστηρικτές συνοδοιπόροι τους, ποτέ δέν μολογον, οτε παραδέχονται εθέως καί ελικρινς τήν πραγματική πρόθεση καί τόν ντικειμενικό σκοπό τους. τσι, ν νδιαφέρονται γιά τήν νωση, σύμφωνα μέ τήν λογική το Οκουμενισμο, μετά τν αρετικν, πιχειρηματολογία τους εναι, γιά ενόητους λόγους ξαπατήσεως, κ δαιμονικς πλάνης, ντελς διαφορετική καί σφαλς παραπειστική. 

Εναι χαρακτηριστικό τι γιά τήν προβλεπομένη πό τήν αρετική Πατριαρχική «γκύκλιο το 1920» λλαγή το μερολογίου "πρός κοινό ορτασμό τν μεγάλων ορτν τς Χριστιανοσύνης φ' λων τν Χριστιανν" (δηλαδή τν παδν λων τν Δογμάτων καί "μολογιν") ντ' ατο το πραγματικο λόγου προπαγανδίστηκε καί πιβλήθηκε λλαγή ς δθεν νάγκη διορθώσεως το σφαλμένου ουλιανο μερολογίου, ν ταυτοχρόνως κατηγορονταν ο πορρίπτοντες τήν λλαγή πιστοί ς χρονολάτρες!

Οσιαστικς, μως, κενο πού σχύει, πως τό παινιχθήκαμε νωτέρω, εναι μία δαιμονική πλάνη, ποία προέρχεται πό τό πονηρό πνεμα, τό ποο δέν νέχεται, πως λέγουν ο Πατέρες, τά ρχαα, δηλαδή τά παραδεδομένα, λλά ναπαύεται στίς καινοτομίες και, βεβαίως, στά σκάνδαλα καί τίς διαιρέσεις τν πιστν. Ατό πιβεβαιώνεται καί στήν προκειμένη περίπτωση καί, πως συνήθως γίνεται, ο ντιδρντες καλονται νά ταπεινωθον καί πακούσουν δθεν χάριν τς νότητος, ν οσιαστικς  πακοή τους ατή ποβαίνει πέρ τς λλοιώσεως τν παραδεδομένων, διά τς νοχς καί νόχου σιωπς των.

Μητροπολίτα ωήλ, Κύριος ναφερόμενος στούς βραίους καί τήν ρνησή τους νά τόν ναγνωρίσουν ς ληθινό Μεσσία καί Υό το Θεο καί νά τόν κολουθήσουν επε τό περίφημο κενο  γρ πιστεύετε Μωϋσε, πιστεύετε ν μοί· περ γρ μο κενος γραψεν." (ω. ε΄, 46), παρότι στήν Πεντάτευχο το Μωϋσέως δέν πάρχουν, ς γνωστόν, Μεσσιανικά χωρία. Τό επε, διότι ατός ταν ποκαλυπτόμενος, ς σαρκος Λόγος, Θεός τν Προφητν, Πατριαρχν καί Δικαίων.

Μήπως καί μες, ο σύγχρονοι Ποιμένες νεχόμενοι τίς λλεπάλληλες λλοιώσεις τς Πίστεως καί τς Παραδόσεως ουδαΐζετε, πό τήν ννοιαν τι τιμτε καί σέβεσθε μέν τό νομα τν γίων Πατέρων, διά τν ποίων μς δήγησε Χριστός Θεός πρός τήν ληθινή Πίστη, πλήν μως, διαφοροποιούμενοι κ τς ναλόγου στάσεως καί συμπεριφορς τν γίων Πατέρων, οσιαστικς δέν ναγνωρίζετε τόν Χριστόν ς αωνία Κεφαλή τς κκλησίας καί κατ' πέκταση κηρύττετε ναν λλον Θεό;

Βαρύς λόγος, λλά βαρέα καί σα πολλά συμβαίνουν καί δέν πρέπει οτε εναι πλέον δυνατόν νά γίνονται νεκτά! λλωστε, «Παρ' μν οτε Πατριάρχαι οτε Σύνοδοι δυνήθησαν ποτ εσαγαγεν νέα, διότι περασπιστς τς Θρησκείας στ ατ τ σμα τς κκλησίας τοι ατς λαός, στις θέλει τ θρήσκευμα ατο αωνίως μετάβλητον κα μοειδς τν Πατέρων ατο» (πάντηση τν ρθοδόξων Πατριαρχν τς νατολς πρς τν Πάπα Πον τν Θ΄ τ 1848).

 πηγή