Ἐπειδή πήξαμε πάλι στίς προετοιμασίες καρναβαλικῶν ἐκδηλώσεων (δέν μᾶς ἔφτανε ἡ κατάντια τῶν ἄλλων πόλεων, τήν ὑφιστάμεθα πλέον καί ἐδῶ στήν Κομοτηνή) καί ταυτόχρονα πήξαμε καί σέ δηλώσεις περί τοῦ πόσο σημαντική εἶναι ἡ ἐπιτυχία τους γιά τό...καλό τοῦ τόπου, ἀποδεικνύεται δυστυχῶς γιά μία ἀκόμη φορά ὅτι κάποιοι ἐπιμένουν στήν πεισματική ἄρνησή τους νά ἀντικρίσουν τή σκληρή πραγματικότητα. Εἴτε εἶναι δήμαρχοι καί λοιποί αὐτοδιοικητικοί παρατρεχάμενοι, εἴτε σωματεῖα αὐτοφερόμενα ὡς πολιτιστικά, εἴτε μαγαζάτορες πού ἐπείγονται νά πουλήσουν μερικούς καφέδες καί σουβλάκια παραπάνω, εἴτε πολῖτες πού συνεχίζουν νά παρεπιδημοῦν ἀμέριμνοι καί τραγικά ἀμετανόητοι στόν θλιβερό ἀνάποδο κόσμο τους.
Ἀρνοῦνται ὅλοι αὐτοί νά ἀντιληφθοῦν σέ ποιόν ἀποτρόπαιο πνευματικό βοῦρκο βουλιάζουμε, ποιά λαίλαπα ἔρχεται κατά πάνω μας καί ποιός εἶναι ὁ μόνος δρόμος πού μπορεῖ νά μᾶς βγάλει ἀπό τό σκοτάδι. Καί φυσικά ἀρνοῦνται πεισματικά νά ἀντιληφθοῦν ὅτι τό «καλό τοῦ τόπου» δέν εἶναι οἱ ἐξαχρειωμένες νεοπαγανιστικές κραιπάλες καί τά κάθε λογῆς σιχαμένα νεοεποχίτικα ξεσαλώματα, πού τό μοναδικό τους ἐπίτευγμα εἶναι νά φορτώνουν τόν βόρβορο καί μέ νέες πηγές δυσωδίας.
Νεκτάριος Δαπέργολας
