Νεκτάριος Δαπέργολας
Ὁ πατρο-Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, πού ἑορτάσαμε χτές, δέν εἶναι ἁπλῶς ἕνας μεγάλος ἅγιος τῆς Ἐκκλησίας μας, ἀλλά καί ἕνας πραγματικός μέγας ἰσαπόστολος, πού κράτησε ὄρθιο τό καθημαγμένο Γένος μας σέ ζοφερούς καιρούς ἀσφυκτικά βάρβαρης τούρκικης σκλαβιᾶς. Καί πρέπει νά θυμόμαστε ὅτι αὐτός εἶναι πού πραγματικά ἐνσαρκώνει τόν ἀληθινό Νεοελληνικό Διαφωτισμό μας καί ὄχι οἱ θλιβεροί ψευτοκοραῆδες τῶν ἀντίχριστων φραντσέζικων μαύρων σκοταδιῶν, πού ἡ βασική τους «εἰσφορά» ἦταν ἡ ἀποκοπή τοῦ Ἑλληνισμοῦ ἀπό τίς πραγματικές ρίζες του μέσα ἀπό γελοῖες, σχιζοφρενικές καί ψευτοϊστορικές θεωρίες.
Πρέπει ὅμως νά μήν ξεχνᾶμε καί κάτι ἀκόμη (καί βασικά νά μήν τό ξεχνοῦν κάποιοι ἐκεῖ στά λίγα ἐναπομείναντα ὄρθια μοναστήρια μας, ἀλλά καί κληρικοί ἐν τῷ κόσμῳ, πού λένε ὅτι δέν εἶναι καιρός γιά λόγια ἀλλά μόνο γιά προσευχή): νά μήν ξεχνᾶμε ὅτι θά μποροῦσε καί ὁ πατρο-Κοσμᾶς νά κάτσει τότε στήν ἀσφάλεια τοῦ ἁγιορείτικου μοναστηριοῦ του καί νά κάνει μόνο προσευχές, ἀντί νά καταναλώσει τήν μισή ζωή του σέ τόσες ταλαιπωρίες καί τόσους ἀμέτρητους κίνδυνους, φτάνοντας τελικά καί στό μαρτύριο, προκειμένου νά ξυπνήσει τούς πνευματικά ἐξαθλιωμένους ραγιᾶδες. Καί δυστυχῶς σήμερα τό Γένος μας βρίσκεται καί πάλι σέ τραγική πνευματική κατάσταση, ἔχοντας ἄμεση καί ζωτική ἀνάγκη κατήχησης καί σχεδόν ὁλοκληρωτικοῦ ἐπανευαγγελισμοῦ (καί φυσικά μή μπορώντας νά βασίσει τήν παραμικρή σχετική ἐλπίδα στό καθεστωτικό δεσποτοπαπαδαριό, πού μόνο πηγή καί αἰτία ἀποπροσανατολισμοῦ, σύγχυσης καί πλάνης εἶναι στήν πραγματικότητα).
Ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς νά εἶναι ὁδηγός μας, νά φωτίζει τά βήματα ὅλων μας καί νά μᾶς ἐμπνέει μέ τόν βίο καί τήν διδασκαλία του…