π.Θ.Ζήσης,"Η ψευδοένωση στην Φερράρα-Φλωρεντία στα "Απομνημονεύματα"του Σιλβέστρου Συροπούλου"(IΑ΄)
20 Νοε 2025
" Ἡ ψευδοένωση τῶν " ἐκκλησιῶν" στήν σύνοδο Φερράρας-Φλωρεντίας (1438-1439) στά "Ἀπομνημονεύματα" τοῦ Σιλβέστρου Συροπούλου" (IΑ΄ - νέα περίοδος)
"Περί τοῦ πότε γίνεται ὁ καθαγιασμός τῶν Τιμίων Δώρων καί περί ἄλλων ζητημάτων, περί τῆς συντάξεως καί ὑπογραφῆς τοῦ ἑνωτικοῦ Ὅρου καί περί τῆς ἑνωτικῆς λειτουργίας, καί τῆς ἀπαίτησης τοῦ Πάπα νά δικάσει τόν Ἅγιο Μᾶρκο".
Τήν Κυριακή, 16 Νοεμβρίου 2025, ὁ πρωτοπρεσβύτερος καθηγητής π. Θεόδωρος Ζήσης στήν αἴθουσα τῆς Ἑταιρείας Ὀρθοδόξων Σπουδῶν (Σούτσου 3) καί στό καθιερωμένο κυριακάτικο μάθημα (ὧρες 11:30 - 13:00) συνέχισε τήν σειρά τῶν μαθημάτων ὑπό τόν γενικό τίτλο: " Ἡ ψευδοένωση τῶν "ἐκκλησιῶν" στήν σύνοδο Φερράρας-Φλωρεντίας (1438-1439) σύμφωνα μέ τά "Ἀπομνημονεύματα" τοῦ Σιλβέστρου Συροπούλου" (ΙΑ΄), παραδίδοντας τό 11ο (κατ' ἀρίθμηση) μάθημα τῆς σειρᾶς.
Μετά τόν θάνατο τοῦ Πατριάρχη Ἰωσήφ ὁ Αὐτοκράτωρ ἀπέμεινε μόνος, μέ μοναδικούς καί κακούς συμβούλους τούς Βησσαρίωνα Νικαίας, Ἰσίδωρο Ρωσσίας καί τόν Μέγα Πρωτοσύγκελλο, οἱ ὁποῖοι τόν παρέσυραν σέ πολλά πού ὁ ἴδιος δέν ἀποδεχόταν. Ἔτσι τελικά δέχθηκε καί μπῆκαν στόν " Ὅρο" ἐκτός ἀπό τήν ἐκπόρευση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος "καί ἐκ τοῦ Υἱοῦ" (Filioque) καί ἄλλες καινοτομίες καί πλάνες τῶν Λατίνων.
Ὁ Ἅγιος Μᾶρκος διαμηνύει στόν Βασιλέα μέσῳ τοῦ δεσπότη Δημητρίου, ὅτι ὡς ἀμοιβή μέν γιά τό ὅτι δέχθηκε νά γίνει Ἐπίσκοπος καί νά μετάσχει στήν Σύνοδο, κατά παράκλησιν τοῦ Βασιλέως, ἀλλά καί ἔναντι τῶν κόπων καί ἀγώνων δέ, πού κατέβαλε ὁμιλώντας σχεδόν μόνος, ζητεῖ δύο πράγματα: "(α) Νά μή πιεσθεῖ νά ὑπογράψει τόν "Ὅρο", διότι δέν θά τό πράξει ποτέ, ὅ τι καί ἄν πάθει "κἄν εἴ τι καί γένηται" καί (β) νά ἐπιστρέψει στήν πατρίδα ὑπό τήν προστασία τοῦ Βασιλέως". Ἀποδέχθηκε καί τά δύο ὁ Βασιλεύς καί τά ἐτήρησε.
Στίς 5 Ἰουλίου τοῦ 1439, ἡμέρα Κυριακή, ὑπογράφτηκε ὁ προδοτικός "Ὅρος" ἀπό Ἕλληνες καί Λατίνους, καί στίς 6 Ἰουλίου, ἡμέρα Δευτέρα, ἔγινε ἡ ἑνωτική λειτουργία. Διηγεῖται ὁ Συρόπουλος ὅτι, παρά τίς ἀντιδράσεις καί τίς προσπάθειες πού ὁ ἴδιος ἔκανε, οἱ ὁποῖες πράγματι συγκινοῦν, ἀναγκάσθηκε νά ὑπογράψει τόν Ὄρο καί νά μετάσχει στήν ἑνωτική λειτουργία, ἐνῷ μέσα του στέναζε καί ἐδάκρυζε, καί αὐτός καί ἄλλοι.
Κατά τήν ὑπογραφή τοῦ Ὅρου ἀπό τόν Πάπα στό παλάτι του, παρόντων ὅλων, Ἑλλήνων καί Λατίνων, ἐρώτησε ὁ Πάπας ἄν ὑπέγραψαν ὅλοι. Καί ὅταν πληροφορήθηκε ὅτι ὁ Ἐφέσου, ὁ Ἅγιος Μᾶρκος, δέν ὑπέγραψε, εἶπε: "Λοιπόν ἐποιήσαμεν οὐδέν". Ἡ ψῆφος καί ἡ ὑπογραφή τοῦ Ἁγίου Μάρκου ἄξιζαν περισσότερο ἀπό τίς ὑπογραφές ὅλων τῶν ἄλλων, καί τοῦ ἰδίου τοῦ "ἀλάθητου" Πάπα: " Ἡ πλειοψηφία τοῦ ἑνός"· ὁ ἕνας καί ἡ ἀλήθεια ἀποτελοῦν πλειοψηφία.
Μετά ἀπό ἐπανειλημμένα πιεστικά αἰτήματα τοῦ Πάπα νά στείλει ὁ Βασιλεύς τόν Ἀρχιεπίσκοπο Ἐφέσου, τόν Ἅγιο Μᾶρκο, γιά νά τόν δικάσει, καί μέ προτροπή τοῦ Βασιλέως, ὁ Ἐφέσου πῆγε μέν, ἀλλά ἀντί νά τόν δικάσουν, τούς "ἐδίκασε" αὐτός μέ τήν ἀπάντησή του καί ἔφυγε ἀνενόχλητος.
Δέν ἔγινε δεκτό τό αἴτημα τοῦ Πάπα νά γίνει ἐκεῖ, στήν Φλωρεντία, ἐκλογή νέου Πατριάρχη. Ἀνεχώρησαν ὅλοι στήν Βενετία γιά τήν ἐπιστροφή, γνωρίζοντας ὅτι αὐτό πού ἔγινε δέν ἦταν ἕνωση ἀληθινή, ἀφοῦ τίποτε δέν ἄλλαξαν οἱ Λατῖνοι, παρά τίς ἀρχικές ἐλπίδες τῶν Ἑλλήνων, οὔτε ἡ Σύνοδος ἦταν ἀληθινή Οἰκουμενική Σύνοδος, ἀλλά εἶχε μόνον τό σχῆμα, τήν ἐμφάνιση, Οἰκουμενικῆς Συνόδου, σάν τήν ψευδο-σύνοδο τοῦ Κολυμπαρίου τῆς Κρήτης (2016).
