Γράφει ἡ κ. Nadia Bazuk,
δημοσιογράφος, Οὐκρανία
Ὅπως εἶναι γνωστό, ὑπάρχουν δύο Αὐτοκέφαλες «Ἐκκλησίες» στὴν Οὐκρανία: αὐτὴ
ποὺ ἀναγνωρίζεται ἀπὸ τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο, τὴν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδας καὶ
τὸ Πατριαρχεῖο τῆς Ἀλεξάνδρειας, δηλαδὴ ἡ «Ἐκκλησία τῆς Οὐκρανίας» (ὑπὸ τὸν
«Κιέβου» Ἐπιφάνιο), καὶ ἡ λεγόμενη «Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τῆς Οὐκρανίας - Πατριαρχεῖο
Κιέβου» (UOC-KP) μὲ ἐπικεφαλῆς τὸν ὁμότιμο Πατριάρχη Φιλάρετο (Denisenko), ὁ ὁποῖος
ἐγκατέλειψε τὴν «Ἐκκλησία τῆς Οὐκρανίας» ἕξι μῆνες μετὰ τὴ δημιουργία της.
Αὐτὸ ποὺ ἔχουν κοινὸ αὐτοὶ οἱ ὀργανισμοὶ εἶναι ὁ τρόπος στελέχωσης. Γιὰ
παράδειγμα, ἡ πρώην Ἡγουμένη Κλεοπάτρα τῆς κανονικῆς Οὐκρανικῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας
(ὑπὸ τὸν Μητροπολίτη Κιέβου Ὀνούφριο), ποὺ στὰ τέλη τοῦ 2018 ἔλαβε μὴ νόμιμα στὴν
κυριότητά της τὸ θησαυροφυλάκιο τῆς Ἱ. Μονῆς τοῦ Ἁγίου Νικολάου καὶ ἀπέκτησε τὸν
ἔλεγχο τῆς ἱστοσελίδας του καὶ τῶν διαδικτυακῶν δωρεῶν, ἔγινε δεκτὴ στὴ
μητρόπολη Ζαπορίζια τῆς «Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας» τὴν ἄνοιξη τοῦ 2019. Ἐξαιτίας
αὐτοῦ τοῦ γεγονότος ἡ γυναικεία Ἱ. Μονὴ ἔπρεπε νὰ ἀναστείλει ἀκόμα καὶ τὶς
φιλανθρωπικές της δραστηριότητες.
Γιὰ πρώτη φορά ξανὰ ἡ Κλεοπάτρα ἐθεάθη σὲ φωτογραφία μὲ ἄλλους κληρικοὺς τοῦ
«Ἐπισκόπου» Φωτίου (Davydenko) τῆς «Μητροπόλεως» Ζαπορίζια καὶ Μηλιτοπὸλ τὸν Ἀπρίλιο
τοῦ 2019. Λέγεται ὅτι ὑπηρετοῦσε ἐκεῖ ὡς πωλήτρια κεριῶν στὸν καθεδρικὸ ναὸ τῆς
Ἁγίας Τριάδος, καθὼς ὁ Φώτιος δὲν τῆς εἶχε ἐμπιστοσύνη μετὰ τὴν ὑπεξαίρεση τῶν
χρημάτων ἀπὸ τὴν Ἱ. Μονὴ τῆς κανονικῆς Οὐκρανικῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας καὶ δὲν ἤθελε
νὰ τὴν τοποθετήσει σὲ ὑπεύθυνες θέσεις. Φυσικά, ὅμως, αὐτὸ δὲν ἦταν ἱκανοποιητικὸ
γιὰ τὶς φιλοδοξίες της.