Παλιὰ κόλπα ὁλοκληρωτισμοῦ μὲ φρέσκο περι-τύλιγμα
Στὴν κατακλεῖδα τοῦ βιβλίου του «Ὁ νόμος τῆς δύναμης στὴν παγκόσμια τάξη»1, μὲ ἀφορμὴ τὸ πέρασμα ἀπὸ τὴν περίπου εἰκοσαετῆ «χρυσῆ ἐποχή» τοῦ συστήματος τοῦ Μπρέτον Γοὺντς στὴν «μολύβδινη ἐποχὴ» τῆς ἐγκατάλειψής του, ὁ «παλιός-ἀλλιῶς Τσόμσκυ» ἀναφέρεται ἐπικριτικὰ στὴν Νέα Τάξη Πραγμάτων, ἀφήνοντας ἄφωνο τὸν ἀναγνώστη, στὰ ἀφτιὰ τοῦ ὁποίου ἠχοῦν ἐντελῶς παράφωνα τὰ νεοταξίτικα-φιλοεμβολιαστικὰ λόγια ποὺ ἐκστόμισε πρὸ ὀλίγων μηνῶν ὁ «νέος Τσόμσκυ», ὄψιμος λάτρης τῆς κωλοτούμπας στὴν προκεχωρημένη ἡλικία τῶν 93 ἐτῶν (σὲ συνέντευξη ποὺ παρεχώρησε στὸν Kurt Gödel, ὅταν τοῦ ἐτέθῃ τὸ ἐρώτημα ποιὲς εἶναι οἱ σκέψεις του σχετικὰ μὲ τὴν ὑποχρεωτικότητα τῶν ἐμβολίων, ἐτάχθῃ ὑπὲρ τῆς ἀπομόνωσης τῶν ἀπρόθυμων νὰ ἐμβολιασθοῦν2).
