..Πιστεύω,
αν θέλει και ο Θεός, να φύγω γρήγορα. Πρέπει και να φύγω, γιατί, όπως
βλέπω, ο κόσμος όλος όλον εις το πονηρόν τρέχει, σαν αμαρτωλός εις την
αμαρτία. Ακράτητοι είναι οι άνθρωποι και λαός και κλήρος, σαν τα
αχαλίνωτα άλογα, τρέχουν εις την αμαρτία – ούτε συλλογίζονται Θεό,
θάνατο, κρίση, ανταπόδοση, τίποτε – τίποτε, μόνο για την ύλη, για το
σώμα, για τις ηδονές, για τις τιμές. Για την ψυχή, για τον Θεό, για την
αρετή; τίποτε.
Πολύ ολίγοι είναι εκείνοι που έχουν αληθινά ενδιαφέροντα και ίσως χάριν αυτών των ολίγων κρατεί ο Θεός τον κόσμο.
..Ο Σατανάς κάνει την τελευταία έφοδο και
εις αυτά τα χρόνια που ευρισκόμεθα μεγάλη θλίψη και μεγάλη οργή θα έρθει εις τον κόσμο..Στην
εποχή του Προφήτου Ιερεμίου ο Θεός απεφάσισε να τιμωρήσει τους
Ισραηλίτες πολλές φορές και ο Ιερεμίας παρακαλούσε τον Θεό να λυπηθεί το
πλάσμα του, τον λαό του και να μην τους τιμωρήσει, για τις αμαρτίες
του. Μια φορά. όμως, λέγει του Ιερεμίου θα την καταστρέψω την
Ιερουσαλήμ.