Κομμουνίστριες αντάρτισσες διαπομπεύουν Ορθόδοξο Ιερέα και τον υποβάλλουν σε φρικτά Βασανιστήρια στον εμφύλιο

ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΟΥ ΕΜΦΥΛΙΟΥ ΟΙ ΑΔΙΚΩΣ ΠΑΡΑΓΚΩΝΙΣΜΕΝΟΙ ΑΓΙΟΙ Γ΄

Του Κωνσταντίνου Αθ. Οικονόμου

=====

Β. ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΡΙΧΩΝΙΔΑ

      Την ιστορία διηγήθηκε ένας ηλικιωμένος βοσκός έξω απ’ το ξωκλήσι του αγίου Δημητρίου, κοντά στη μονή Μυρτιάς, περιοχή Τριχωνίδας Αιτωλοακαρνανίας. “Ένα απομεσήμερο έφτασαν εδώ μπροστά που μιλούμε τώρα ομάδα ανταρτών. 
    Είχαν μαζί τους ένα παπά. Το τι τον βασάνιζαν δεν μπορώ να σου περιγράψω...

    Μου ’ρθε να βάλω φωτιά στον τόπο, αλλά φοβήθηκα.

   Το πιο τρομερό απ’ όλα ήταν πως τα βασανιστήρια τα ’φτιαχναν γυναίκες!! 

   Στο τέλος τον έγδυσαν, τον διαπόμπευσαν, τον έδεσαν κάτω στην αυλή του Αγίου Δημητρίου και οι άσπλαχνοι άντρες έκαναν χάζι. Μια σκύλα τού απέκοψε με τσεκούρι τα γεννητικά όργανα και έβαψε με το αίμα τους παραστάτες της εκκλησίας! 

  Δεν είναι, παιδί μου, χρώμα αυτό που θωρείς.          

  Είναι αίμα μαρτυρικό και μάλιστα λευϊτικό. 

  Διάβασα όλους τους βίους των Αγίων εδώ που βόσκω τα πρόβατά μου. 

  Τέτοιο μαρτύριο δεν βρήκα στα συναξάρια. 

  Από τότε κανείς δεν άσπρισε ούτε έβγαλε αυτό το βάψιμο”. Ο αφηγητής άρχισε να κλαίει και άπειτα πρόσθεσε: “Δεν κλαίω τον μάρτυρα, αλλά τους ανθρώπους, που χωρίς το Θεό γίνονται των θηρίων αγριότεροι.

    Αλλά γιατί, δέσποτα, η Εκκλησία δεν τους τιμά τους μάρτυρες αυτούς ως Αγίους; Λένε: “Για να μην ανάβουν τα μίση”. Αυτοί άναψαν και έκαψαν και τώρα που θα δροσίσουν την Εκκλησία, αφήνουμε τη μαρτυρία και τα μαρτύρια και καταπιανόμαστε με χωρατά και παραμύθια; Αλλοίμονό μας, πάτερ, όποιος και να είσαι!”, είπε ο γέροντας κι έφυγε.

ΠΗΓΗ:

Ακτίνες

(Συνεχίζεται)