Σκέφτομαι το χθες και το σήμερα της μητροπόλεως Λαρίσης...

Δωροδοκία και προδοσία….

Σκέφτομαι το χθες και το σήμερα στην Λάρισα .Πόσοι ήταν παρά τω Θεολόγω τον οποίον υπερασπίζονταν λυσσωδώς, εκκλησιαστικοί Λεωνίδες που θα υπερασπίζονταν μέχρι θανάτου την κανονικότητα στην εκκλησία, που ακόμα και στην κηδεία του εξέφραζαν την ευχή να έρθει  «ένας άξιος δεσπότης στη Λάρισα» ενώ γύριζε σαν χασαπόσκυλο ο μοιχεπιβάτης..

Αλλά…άνθρωποι κι αυτοί τι να κάνουν;!!!

    Έπαιρνε ο καθένας το δωράκι του και λούφαξαν,. Εξαφάνισαν τα αντίτυπα των βιβλίων για τον  Μακαριστό

      Βέβαια δεν έλαβαν αργύρια ,αφού έπεσαν σε τσιφούτη και δεινό φιλάργυρο, αλλά πήραν προνόμια όπως χειροτονίες, τοποθετήσεις σε ναούς –μαγαζιά γωνία, άδειες, οφίκια, διευκολύνσεις, μεταθέσεις,  προβολή από το ραδιόφωνο, και φωτογραφίες (πολλές φωτογραφίες!!), αλλά και μεταπτυχιακά.

Τους μπούκωσε, δεν μιλούν πλέον…

   Ο Λογγίνος αντιστάθηκε κόλλησε στον Χριστό και κανείς δεν μπόρεσε να τον αποσπάσει από κει…

   Οι σημερινές πνευματικές περικοκλάδες με την κοίμηση του Θεολόγου, έχασαν το υποστήριγμα και αγωνιωδώς αναζητούσαν ένα κάποιο άλλο στήριγμα. Το εύκαμπτο πνευματικό τους «ανάστημα» χωρίς την στήριξη του Επίσημου ,θα σερνόταν κατά γης…

    Πνευματικά ακάρεα και παράσιτα που για την επιβίωση χρειάζονται κάποιον με την ζωντάνια της εξουσίας να κολλήσουν πάνω του ας είναι άπλυτος και βρωμερός αρκεί νάχει εξουσία.…

Πρ.Μ.