ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΟΣ :ΑΓΩΝΑΣ Εφημερίδα
Αγωνιζομένων
Χριστιανών
Λαρίσης Ιούλιος Αύγουστος α.φ.218-219
2015-http://www.agonas.org/
(αυτή είναι η
4η συνέχεια. Η 5η δημοσιεύτηκε
στο
προηγούμενο φύλλο )
Από τα
μέσα Ιανουαρίου 2010 ο Πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου, βγήκε στη γύρα για δανεικά
ταξιδεύοντας σε διάφορες πρωτεύουσες του κόσμου. Στις 16/2/2010 βρίσκεται στην
Μόσχα, στις 18/2/2010 στο Λονδίνο και ακολούθησε το Παρίσι, η Ουάσιγκτον και
άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Σ’ όλες αυτές και όπου αλλού βρέθηκε συκοφαντούσε τους
Έλληνες λέγοντας ότι η διαφθορά τους κυρίευσε ολοκληρωτικά.
Λίγο
μετά την κατάθεση του προϋπολογισμού (20/11/2009) από την Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ
άρχισε η υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας της Ελλάδας από τους οίκους
αξιολόγησης Fitch, Standard and Poor’s, Moody’s… και από τον Ιανουάριο (άρχισε)
η άνοδος των spreads – άγνωστη λέξη μέχρι τότε στους Έλληνες – με αποτέλεσμα,
ενώ στις 21η Ιανουαρίου το 10τές ομόλογο βρίσκονταν στις 300 μονάδες, τον
Απρίλιο ξεπερνούσε τις 1.000 μονάδες.
Παρεμπιπτόντως
να αναφέρουμε ότι οι οίκοι αξιολόγησης και το ΔΝΤ κηδεμονεύονταν από τις
Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής και ήταν επόμενο να συμβαδίζουν με τις επιδιώξεις
και την γενικότερη παγκόσμια πολιτική που εφαρμόζουν οι ΗΠΑ. Για του λόγου το
αληθές, το 2011 η Standard and Poor’s τόλμησε να αφαιρέσει τα “τρία Α” από τις
ΗΠΑ – αυτό δεν το είχε κάνει κανείς από το 1970 μέχρι το 2011 – με αποτέλεσμα
το Υπουργείο Δικαιοσύνης να κάνει “έρευνα” στέλνοντας το σαφές μήνυμα… «μαζέψτε
τα γιατί αλλιώς σας φορτώνουμε ακόμα και την παγκόσμια κρίση…». Μέσα σε
ελάχιστο χρονικό διάστημα οι πανικόβλητοι μέτοχοι καθαιρούν τον πρόεδρο και τον
αντικαθιστούν με ένα στέλεχος της Citibank. Έκτοτε έχουμε τον χορό υποβαθμίσεων
σε χώρες της Ε.Ε. (Ιταλία, Ισπανία, Πορτογαλία, Κύπρο, Αυστρία, Γαλλία) αφού
είχε προηγηθεί η Ελλάδα και άλλες.
Ενώ ο
Παπανδρέου δήλωνε ότι: «Kyverna mia dieftharmeni chora», οι υπουργοί διαμήνυαν
πως «δεν υπάρχει σάλιο στα ταμεία» και ότι η ελληνική οικονομία ήταν, σαν τον
Τιτανικό, έτοιμη να βουλιάξει! Δικαιολογημένα ο Σαμαράς τότε κατηγόρησε τον
Παπανδρέου ότι μετέτρεψε το πρόβλημα του ελλείμματος σε κρίση δανεισμού,
αφήνοντας όμως να εννοηθεί πως το έκανε από ανικανότητα, ενώ πολλοί πίστευαν
ότι το έκανε σκόπιμα και συνειδητά.
Στις
13/1/2010 ο Παπανδρέου δίνει συνέντευξη τύπου στην οποία αναφέρει: «Ένα ζήτημα στο οποίο θα μπορούσε να υπάρξει ένα
μέτωπο δημοκρατικών δυνάμεων, όχι μόνο εντός Ελλάδας αλλά και στην Ευρωπαϊκή
Ένωση, για την έκδοση ευρωπαϊκών ομολόγων, για την έκδοση πράσινων ομολόγων,
όπως λέγονται, για την υποστήριξη της οικονομίας, όχι μόνο της ελληνικής αλλά
και της ευρωπαϊκής, στην πράσινη οικονομία, με νέες τεχνολογίες, με
εκπαίδευση…».
Το
οικονομικό αδιέξοδο ήταν προ των πυλών. Τον Φεβρουάριο του 2010, στο Νταβός της
Ελβετίας, κορυφώνονται οι πολιτικές και οικονομικές πιέσεις που ασκούνται στον
Παπανδρέου. Επιστρέφοντας από την Ελβετία – είχε διαπιστώσει το βαρύ κλίμα που
υπήρχε σε όλα τα μέλη της Ε.Ε. – ανακοινώνει πρόσθετα δημοσιονομικά μέτρα. Αν και
παρατηρείται μια σχετική ηρεμία στις αγορές, η κατάσταση δεν αλλάζει.
Στις 7
Μαρτίου 2010 ο Πρωθυπουργός Παπανδρέου, μετά την συνάντηση που είχε με τον
Πρόεδρο Σαρκοζί, δήλωσε: «Εμείς
θέλουμε ευρωπαϊκή λύση. Δεν είναι επιλογή μας να πάμε στο Διεθνές Νομισματικό
Ταμείο… Νομίζω ότι μετά από τις συναντήσεις μου διαμορφώνεται όχι μόνο η
πολιτική βούληση η ποία υπήρχε – όπως ακούσατε από τον Πρόεδρο της Γαλλίας –,
αλλά και πιο συγκεκριμένοι τρόποι, με τους οποίους θα αντιμετωπίσουμε ένα
πιθανό πρόβλημα – αν υπάρξει – δανειοδότησης της χώρας μας».
Στις
αρχές Απριλίου ανακοινώνονται νέες υποβαθμίσεις της Ελλάδας από τους οίκους
αξιολόγησης. Τα επιτόκια εκτοξεύονται. Η αγορά κατακλύζεται από αρνητικά νέα,
διακινείται έντονα το σενάριο πιθανής χρεοκοπίας της Ελλάδας.
«Τελειώστε…
Μην επιμένετε άλλο» ήταν η προειδοποίηση πολλών πρωθυπουργών και υπουργών
Οικονομικών που τηλεφωνούσαν στον Παπανδρέου και Παπακωνσταντίνου υπουργό
Οικονομικών. Το επιχείρημα κατ’ αυτούς ήταν στερεότυπο: «Όσο αργείτε,
κινδυνεύουμε κι εμείς». Το ότι η κρίση εμπιστοσύνης μεταδίδονταν στις αγορές ως
ιός και ήθελε γρήγορη αντιμετώπιση και δραματικές λύσεις, ήταν γεγονός.
ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ
ΚΡΙΣΗΣ
Η πιο
δύσκολη ημέρα για το ΠΑΣΟΚ ήταν η 22α Απριλίου, παραμονή του διαγγέλματος του
Παπανδρέου στο Καστελόριζο… Στον πρώτο όροφο της Βουλής συνεδρίασε το Υπουργικό
Συμβούλιο. Η συνεδρίαση ήταν μαραθώνια και οι τόνοι δραματικοί. Ο Παπανδρέου
φέρεται να είπε: «Είναι δύσκολη η κατάσταση
διότι οι αγορές δεν πείθονται από τα μέτρα που λάβαμε… Είναι μονόδρομος η σωτηρία
της Πατρίδας». Μίλησαν αρκετοί υπουργοί, προβάλλοντας διάφορα επιχειρήματα, όπως να
υπάρξει ένα δίχτυ ασφάλειας για τους πολίτες να μπούνε κόκκινες γραμμές σε
μισθούς και συντάξεις. Και η φόρτιση ήταν τόση ώστε ο Π. Μπεγλίτης μόλις
τελείωσε την παρέμβασή του έκλαψε, ζητώντας να ειπωθεί όλη η αλήθεια στο λαό.
Ο
Παπανδρέου ήταν ατάραχος – σε αντίθεση με τους υπουργούς του – και ούτε έδωσε
σαφές στίγμα όσον αφορά τις προθέσεις και το πότε θα γίνει η ένταξη της χώρας
στο Μηχανισμό Στήριξης. Έμειναν όλοι με την εντύπωση ότι αυτό θα συνέβαινε μετά
τις Γερμανικές εκλογές που προορίζονταν για τις 9 Μαΐου 2010.
Την
επομένη ημέρα, 23 Απριλίου, ο Παπανδρέου ευρισκόμενος στο Καστελόριζο απευθύνει
ένα δραματικό διάγγελμα, ξαφνιάζοντας τους πάντες, προαναγγέλλοντας την ένταξη
της χώρας στο Μηχανισμό Στήριξης. Και στις 24 Απριλίου καταθέτει αίτημα
ενεργοποίησης του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Στήριξης με συμμετοχή και του Δ.Ν.Τ.
Την Κυριακή 2 Μαΐου ανακοίνωσε ο Πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου τα μέτρα που είχαν
αποφασίσει και προέβλεπαν:
•
Αντικατάσταση του 13ου και 14ου μισθού με επίδομα 500 ευρώ και πλήρη κατάργηση
των δύο μισθών.
•
Αντικατάσταση 13ης και 14ης σύνταξης με επίδομα 800 ευρώ.
•
Περαιτέρω περικοπή επιδομάτων των δημ. υπαλλήλων.
•
Αύξηση του συντελεστή ΦΠΑ.
•
Αύξηση στον ειδικό φόρο κατανάλωσης σε καύσιμα, τσιγάρα και ποτά.
•
Αύξηση στις αντικειμενικές τιμές ακινήτων.
•
Αύξηση ενός επιπλέον 10% στους φόρους των εισαγόμενων αυτοκινήτων.
•
Αλλαγές στα εργασιακά, με μείωση του κατώτατου μισθού.
•
Αύξηση στα όρια συνταξιοδότησης των γυναικών από το 2011, κ.ά.
Την
ανακοίνωση των μέτρων ακολούθησε πανελλαδική απεργία και ογκωδέστατη διαδήλωση
στις 5 Μαΐου με σοβαρότατα επεισόδια και τον θάνατο τριών ανθρώπων (ανάμεσά
τους και μιας εγκύου εργαζομένης από πυρκαγιά στην Τράπεζα Μαρφίν επί της
Σταδίου στην Αθήνα).
Το
νομοσχέδιο υπερψηφίστηκε την επόμενη ημέρα (6/5/2010) από τη Βουλή με 172
ψήφους. Η πρώτη αυτή δανειακή σύμβαση εγκρίθηκε από την Ε.Ε. (Ευρωπαϊκή Ένωση),
την Ε.Κ.Τ. (Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα) και το Δ.Ν.Τ. (Διεθνές Νομισματικό
Ταμείο) - αποκαλούμενες ΤΡΟΪΚΑ - και υπογράφηκε στις 8 Μαΐου 2010, φέροντας την
κατ’ ευφημισμό ονομασία «Σύμβαση Δανειακής Διευκόλυνσης» (Σ.Δ.Δ.). Σ’ αυτήν
αποφασίστηκε να χορηγηθεί στην Ελλάδα δάνειο 80 δις ευρώ και σε συνδυασμό με
αντίστοιχη χρηματοδότηση από το Δ.Ν.Τ. άλλων 30 δις ευρώ. Πρόκειται για το
μεγαλύτερο δάνειο που χορηγήθηκε ποτέ σε χώρα ή διεθνείς οργανισμούς ή
κρατικούς πιστωτές.
Οι όροι
της δανειακής αυτής σύμβασης ήταν επαχθείς και αντιλαϊκοί διότι είχαν καθαρά
αποικιακό χαρακτήρα, καθόσον εφαρμόστηκε αυθαίρετα το αγγλικό δίκαιο, παρότι
κανένας από τους συμβαλλόμενους δεν ήταν Άγγλος. Και αυτό το κάναν οι δανειστές
γιατί αυτό υπερασπίζεται κυρίως τα δικαιώματα του δανειστή, και είναι σκληρό
απέναντι στον οφειλέτη.
Η Ελλάδα
δεσμεύθηκε από αυτή τη σύμβαση έτσι ώστε: Να μην μπορεί να συνάψει άλλο δάνειο
από καμιά χώρα μέχρι την αποπληρωμή του συγκεκριμένου. Να πληρώνει τις δόσεις
αυτού του δανείου, ως και των άλλων δανείων από παλαιότερα δάνεια. Να
απαγορεύεται η νομική αμφισβήτηση αυτής της σύμβασης. Να παραιτηθεί αμετάκλητα
και άνευ όρων από κάθε ασυλία που έχει ή πρόκειται να αποκτήσει. Με απλά λόγια
το δάνειο είναι ενυπόθηκο, καλυμμένο με την εγγύηση της εθνικής περιουσίας.
Είναι γνωστή η φράση του Στρος Καν στον Παπανδρέου: «Εάν υλοποιήσεις αυτό το πρόγραμμα, θα
καταστρέψεις το έθνος σου». Η συνέχεια είναι γνωστή. Ο Στρος Καν καρατομήθηκε, και την θέση του
αναλαμβάνει η Λαγκάρντ που ελέω λίστα κρατούσε στο χέρι τον Παπανδρέου,
Παπακωνσταντίνου και πολλούς άλλους βαρόνους τις πολιτικής, και μπορούσε να
εκβιάζει περνώντας τα σχέδια των τοκογλύφων.
Είναι τυχαίο ότι το πρώτο
πράγμα που έκανε ως Πρωθυπουργός ο κ. Παπανδρέου ήταν να καταμετρήσει και να
κοστολογήσει την κρατική περιουσία που, - ω τι ειρωνεία - ήταν όση και το έλλειμμά μας(!!!);
