Κυριακή 8 Νοεμβρίου 2015

Συνεχίζονται οι αντιδράσεις στην επιμονή του Πατριάρχη να παραχώρηση Ορθόδοξο Ναό στους Παπικούς!

Για να φορέσεις φουστανέλα χρειάζεται «μπόι» και «μέση».

(Καὶ μιὰ ἀναπάντεχη ἀπάντηση γιὰ τὸ θέμα Παραχωρήσεως Ναοῦ ἀπὸ τὸν π. Γεώργιο Μεταλληνό).
AGIA-EIRHNH2
Συνεχίζονται οἱ ἀντιδράσεις στὴν ἐπιμονὴ τοῦ Πατριάρχη Βαρθολομαίου νὰ ἐφαρμόσει τὰ συμφωνηθέντα μὲ τὸν Πάπα γιὰ παραχώρηση Ὀρθόδοξου Ἱεροῦ Ναοῦ πρὸς χρήση τῶν Παπικῶν στὴν νῆσο Πάτμο.

Τὰ γεγονότα, ἔστω μὲ τὴ δική τους κάθε φορὰ δυναμική, ἐπαναλαμβάνονται. Αὐτὰ ποὺ δρομολογήθηκαν τώρα στὴν Πάτμο, τὰ ζήσαμε στὸ Αἴγιο καὶ στὴν Καλαμάτα, ὅταν ὁ Καλαβρύτων Ἀμβρόσιος (τιμητὴς κατὰ τὰ ἄλλα τῶν πάντων) προσπάθησε νὰ παραχωρήσει ἐκκλησιαστικὸ χῶρο ἢ Ναὸ σὲ δυὸ δεκάδες Παπικοὺς τοῦ Αἰγίου καὶ ὁ Μεσσηνίας Χρυσόστομος σὲ κάποιους τῆς Καλαμάτας.
Βλέπουμε (ὅσοι ζήσαμε ἀπὸ κοντὰ τὰ γεγονότα ἐκεῖνα) ὅτι τὸ σκηνικὸ εἶναι τὸ ἴδιο, τὰ ἐπιχειρήματα σχεδὸν πανομοιότυπα, μόνο ποὺ τώρα οἱ Οἰκουμενιστές, ποὺ τότε προχωροῦσαν δοκιμαστικά, τώρα προχωροῦν φανερά, ἀποφασιστικὰ καὶ ἐξουσιαστικά, μιᾶς καὶ ὁ Οἰκουμενισμὸς βρίσκεται στὸ τελικὸ στάδιο καὶ βιάζεται, τὸ ἀφεντικὸ δὲ τώρα δὲν εἶναι ἕνας ψιλικατζῆς Ἐπίσκοπος, ἀλλὰ ἕνας οἰκουμενικὸς Ἔμπορος τῶν Ἐθνῶν Πατριάρχης.
Παραθέτουμε
1) μιὰ νέα δημοσίευση γιὰ τὸ θέμα τῆς Παραχώρησης Ὀρθόδοξου Ναοῦ στὴν Πάτμο καὶ
2) τὴν ἀπάντηση ποὺ ἔδωσε ὁ π. Γεώργιος Μεταλληνὸς τὸ 2006 στὸν ἅγιο Ἀντύπα στὴν Ἀθήνα, μετὰ ἀπὸ ἐρώτηση ἀκροάτριας ἐξ Αἰγίου γιὰ τὴν προσπάθεια τοῦ Καλαβρύτων νὰ παραχωρήσει Ναὸ σὲ Παπικούς.
[Ὑπ’ ὄψιν ὅτι αὐτὴ τὴν ἀπάντηση θεώρησε ἀνεπίτρεπτη ἀπὸ ὀρθόδοξο κληρικό (καὶ μάλιστα ἀντι-Οἰκουμενιστῆ) ὁ ἀείμνηστος π. Κωνσταντῖνος Παλαιολογόπουλος, ποὺ πρωτοστάτησε τότε στὸ Αἴγιο, ὥστε νὰ μὴ δοθεῖ οὔτε ἐκκλησιαστικὸς χῶρος οὔτε Ἱ. Ναὸς σὲ Παπικούς, καὶ ἀνάγκασε τὸν Καλαβρύτων Ἀμβρόσιο νὰ ὑποχωρήσει καὶ νὰ καλέσει σὲ ἀπολογία τὸν π. Κωνσταντῖνο, ταλαιπωρώντας τον καὶ ἐπιδεινώνοντας τὴν κλονισμένη ὑγεία του!].
Για να φορέσεις φουστανέλα χρειάζεται «μπόι» και «μέση».
Γράφτηκε από τον Νίκο Μελιανό
Συνεδρίασε το Δημοτικό συμβούλιο στις 6 Νοεμβρίου με 5 θέματα στην ημερήσια διάταξη και ως συνήθως συμβαίνει υπήρχαν και 2 θέματα εκτός ημερήσιας διάταξης με σοβαρότερο το ένα εξ αυτών, που δεν ήταν άλλο από τον θόρυβο που έχει δημιουργηθεί με αφορμή την παραχώρηση ορθόδοξου ναού στους καθολικούς.
 Ως συνήθως για το συγκεκριμένο θέμα υπήρξε άγνοια και όπως φάνηκε καθόλου προετοιμασία. Δεν αναφέρθηκαν οι επιπτώσεις – κάποιοι νομίζουν ότι θα τρώνε με χρυσά κουτάλια, αφού ο πεινασμένος καρβέλια ονειρεύεται – και όπως φαίνεται κάποια συντεχνιακά και όχι μόνο συμφέροντα εξυπηρετούνται στο βωμό πάντα του κέρδους.
Και ήδη είναι γνωστό ότι ο ηγούμενος υφίσταται φορτικές πιέσεις από πλευράς Πατριαρχείου να κάνει κάτι που δεν επιθυμεί.
Άραγε ο πρόεδρος του Δ.Σ το γνωρίζει αυτό: Πως λοιπόν εισηγήθηκε στο σώμα το οποίο πήρε κατά πλειοψηφία απόφαση να στηρίξει την όποια θέση του ηγουμένου; Δεν είναι αόριστο και επικίνδυνα δεσμευτικό; Και εν πάσει περιπτώσει αφού θέλει άγνωστο γιατί να παρέμβει ο Δήμος, γιατί δεν προσκαλούσε εκπρόσωπο της Ιεράς Μονής για τα περαιτέρω; Ή γιατί δεν έβαζε το θέμα σε τακτική συνεδρίαση; Μήπως γνωρίζει ότι με αυτή την πίεση του Πατριαρχείου, ξαναμπαίνει πόδι στην Πάτμο και στην Ορθοδοξία μετά το σκάνδαλο των αγοραπωλησιών και την εκβιαστική αλλαγή του κανονισμού της Μονής για την οποία ούτε ο λαλίστατος κ. πρόεδρος ούτε οι υπόλοιποι Δημοτικοί σύμβουλοι πήραν θέση;
Άραγε δεν αντιλαμβάνονται αυτές τις συνέπειες των πράξεων τους;
Συμφωνούν ή όχι με αυτές τις παρεμβάσεις. Φαίνεται ότι περνώντας τα χρόνια δεν μπορεί κάποιος να φορέσει φουστανέλα επειδή η σωματική του διάπλαση δεν το επιτρέπει . Με λίγη γυμναστική όμως όλα είναι πιθανά.
Θα ακολουθήσει εκτενέστερο άρθρο με το παρασκήνιο αυτών των δοσοληψιών. Και θεωρείται σωστή η άποψη του δημάρχου που εκφράστηκε ότι σε αυτή τη φάση δεν έχει δουλειά ο Δήμος να ασχοληθεί με τα θέματα της Μονής γιατί ούτε και η Mονή ασχολείται με του Δήμου. Οι ρόλοι είναι διακριτοί τόνισε.
Και αν θέλουν να κάνουν τις λατρευτικές τους ανάγκες γιατί ο Δήμος δεν δίνει οικόπεδο να φτιάξουν οι καθολικοί εκκλησία παρά μόνο θέλουν σώνει και καλά ορθόδοξο ναό;
patmostimes, 8/11/2015
Δείτε και:
Πηγή: "Ἀκτίνες"


Απόσπασμα από ομιλία του π. Γ. Δ. Μεταλληνού, κοσμήτορα της Θεολ. σχολής του Πανεπ. Αθηνών, στην Εκκλησία του Αγ. Αντύπα, στο Γουδί, στις 09-02-06
Ερώτηση: Ποια είναι η θέση της Ορθόδοξης Εκκλησίας σχετικά με την παραχώρηση ορθοδόξων ναών για τέλεση λατρευτικών πράξεων σε ετεροδόξους; Κι αν επιχειρείται κάτι τέτοιο ποια πρέπει να είναι η θέση του λαού;
Απάντηση: Εάν δεν γίνεται, αυτό, με προδοτική διάθεση και γίνεται απλώς για να εξυπηρετηθούν. Π.χ.: οι Αρμένιοι δεν είναι Ορθόδοξοι. Είναι αιρετικοί. Είδατε να καβγαδίζουμε ποτέ με τους Αρμενίους, εδώ στην Ελλάδα; Όχι, γιατί είναι αδερφοί μας. Ανθρωπάκια το Θεού είναι κι αυτοί και δεν δημιουργήθηκε πρόβλημα. Δεν θέλουνε να καταλύσουνε την Ορθοδοξία. Οι Εβραίοι, όμως, οι αιρετικοί, οι παπικοί, οι προτεστάντες, θέλουν να χτυπήσουν την Ορθοδοξία. Εάν εγώ, ο δεσπότης, πω στους παπικούς να πάρουν τον ναό, για να δείξω ότι είμαστε όλοι το ίδιο κ.τ.λ., τότε βλασφημώ τη πίστη μου. Εάν όμως, ο άλλος ο άνθρωπος, θέλει κι αυτός να μπει κάπου δεν θα του δώσω την εκκλησία! Θα του δώσω έναν άλλον χώρο, μιαν αίθουσα της εκκλησίας και να κάνουν τη λατρεία τους μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο. Διότι δεν υπάρχει περίπτωση, αυτός ο άνθρωπος, να εκμεταλλεύεται την αγάπη που θα του δείξω.
Πρόσφατα ήμουν στη Στουτγκάρδη... Βέβαια πάω συχνά στην Γερμανία, αρχικά την εγκατέλειψα το ’75, όπου τελείωσε ο πρώτος κύκλος επαφής μου με τη Γερμανία Από τότε, λοιπόν, μέχρι σήμερα απέκτησαν (οι ορθόδοξοι) χώρους. Τότε εγώ δεν είχα χώρους. Πού θα λειτουργούσα; Κάτω από μια γέφυρα, με 16 βαθμούς υπό το μηδέν; Πήγαινα λοιπόν, κυρίως σε προτεστάντες (πήγαινα σ’ αυτούς γιατί είναι ρεμπέτ ασκέρ, είναι ακίνδυνοι δηλαδή, ενώ οι παπικοί που είναι ογκόλιθος είναι πραγματικά επικίνδυνοι) και τους έλεγα: «Έχετε καμιά αίθουσα γυμναστηρίου;». Μας δίναν κάποια αίθουσα κι εμείς πηγαίναμε μέσα. Κι αν ποτέ πήρα κάποια εκκλησία δεν λειτουργούσα ποτέ στην Αγία Τράπεζα. Είχα ένα τραπέζι, έβαζα το αντιμήνσιον (είναι φορητή η Αγία Τράπεζα) και επάνω εκεί λειτουργούσα. Διότι έχουμε ανάγκη. Αυτοί τι μου λέγανε βέβαια; «Ελάτε την προσεχή εβδομάδα να συλλειτουργήσουμε». Τους έλεγα, εγώ, ότι δεν έχουμε συλλειτουργίες. Τότε, λέγανε, «να συμπροσευχηθούμε». «Θα έλθει η ένωση και θα συμπροσευχηθούμε», έλεγα. Και τότε μας έλεγαν ότι «η αίθουσα μας χρειάζεται» ή «ο ναός μας χρειάζεται». Εγώ, τα έζησα όλα αυτά!
Το ίδιο είχε γίνει στη σύνοδο Φερράρας-Φλωρεντίας το 1438. Έλεγε ο πάπας στους δικούς μας «Ξέρετε, ζητούσαμε ναό για να λειτουργήσουμε». Και τότε ο Μάρκος ο Ευγενικός ζητούσε ναό, να βάλει ένα τραπέζι για να λειτουργήσει. Το χώρο ζητούσε. Και ξέρετε, αν το δούμε ορθόδοξα, δεν υπάρχει μεγαλύτερη ευλογία μέσα σε παπικό ναό να κηρύττεις κατά του παπισμού! Μη το πάτε φανατικά. Πας τόπος είναι αγιασμένος! Άμα βάλεις το αντιμήνσιον που είναι Αγία Τράπεζα, γίνεται του Χριστού.
Προσέξτε όμως: οι παπικοί τους λέγανε «Οι μεγάλες εκκλησίες είναι πολύ μεγάλες και δεν σας κάνουν. Οι μικρές εκκλησίες είναι πολύ στενές και δεν σας κάνουν. Δεν μπορούμε, λοιπόν, να σας δώσουμε ναό». Έτσι τους λέγανε. Τα ζήσαμε κι εμείς στη Δύση.
Όταν εδώ όμως, ένας Δεσπότης μας (σ.σ. ἐννοεῖ τὸν Καλαβρύτων Ἀμβρόσιο) που γνωρίζετε, που λέει ότι δεν είναι αίρεση και είναι σχίσμα ο Παπισμός, από ’κει φαίνεται ότι είναι αιρετικός αυτός ο Δεσπότης. Δεν ξέρει τι του γίνεται, ή μάλλον, ξέρει και τα καταπατεί. Κι ο Θεός να τον συγχωρήσει και να τον φωτίσει! Όταν ο Δεσπότης θέλει να δώσει τον ναό για να φανεί ότι είμαστε μία εκκλησία, τότε είναι του διαβόλου, βέβαια.
Αλλά όταν ο άλλος το έχει ανάγκη και σου το ζητάει ειλικρινά να του δώσεις ένα χώρο; Πρώτα απ’ όλα δεν είναι σατανιστική ομάδα για να πω ότι είναι σατανισμός για να μη το δώσω σε σατανιστές. Αλλά αν είναι ένας, όπως οι Αρμένιοι που δεν έχουν που να πάνε και ζητήσουν να λειτουργήσουν εδώ, θα τους πω «Εδώ μπορείτε να λειτουργήσετε αλλά όχι στην Αγία Τράπεζα». Και η Χάρις του Θεού να τους φωτίσει. Αλλά εκείνο γίνεται με σκοπιμότητα! Άλλο η σκοπιμότητα και άλλο η ανάγκη και η εξυπηρέτηση των ανθρώπων. Και μη πάμε σε φανατισμούς, είτε προς τη μία πλευρά είτε προς την άλλη.