Του Μανώλη Κείου


Πριν από δύο εβδομάδες με αφορμή το περίφημο «Jaffagate» με τις περίεργες αγοραπωλησίες γης του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων στους Αγίους Τόπους και την κραυγή αγωνίας προς την διεθνή κοινότητα το ΠΕΝΤΑΠΟΣΤΑΓΜΑ σε ρεπορτάζ του αποτύπωσε τις προθέσεις εκείνων που κινούν τα νήματα παγκοσμίως και επιζητούν διακαώς μια παγκόσμια εκκλησία.
Συγκεκριμένα σε δήλωση που δημοσιεύθηκε τότε από τους Πατριάρχες και τους Αρχηγούς των δογμάτων στην Ιερουσαλήμ αναφερόταν ότι “η επιβολή φόρων στις Εκκλησίες υπονομεύει τον ιερό χαρακτήρα της Ιερουσαλήμ και θέτει σε κίνδυνο την ικανότητα
της Εκκλησίας να διεξάγει τη διακονία της σε αυτή τη γη για λογαριασμό των κοινοτήτων της και της Παγκόσμιας Εκκλησίας!”
Το άρθρο έθετε τον προβληματισμό για το ποια είναι η «Παγκόσμια Εκκλησία» στην οποία αναφέρονταν οι εκπρόσωποι των δογμάτων και τελικά τι μας ετοιμάζουν.
Κατά πως φαίνεται όμως το σχέδιο είναι μεγαλύτερο και εν πλήρη εφαρμογή! Κι αυτό αποδεικνύεται από την πληροφορία που προέρχεται από το Βατικανό και σύμφωνα με την οποία ο Πάπας Φραγκίσκος θα επισκεφθεί την έδρα του Παγκόσμιου Συμβουλίου Εκκλησιών στη Γενεύη αυτή την άνοιξη!
Ο ποντίφικας θα επισκεφθεί το Συμβούλιο μετά από πρόσκληση της ηγεσίας αυτής της μεγαλύτερης οικουμενιστικής οργάνωσης. Σύμφωνα με τα ιταλικά μέσα ενημέρωσης, η επίσκεψη θα πραγματοποιηθεί τον Απρίλιο ή τον Μάιο του τρέχοντος έτους.
Το Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών, που ιδρύθηκε το 1948 στο Άμστερνταμ και εδρεύει στη Γενεύη, σήμερα περιλαμβάνει περίπου 350 δόγματα, από περισσότερες από 110 χώρες, πλην όμως οι Ρωμαιοκαθολικοί δεν είναι μέλος του, αλλά πολλοί Ρ/Καθολικοί θεολόγοι συμμετέχουν ενεργά στο έργο αυτής της οργάνωσης.
Τι δουλειά έχει λοιπόν η αλεπού στο παζάρι;

Αν κρίνει κανείς από τα τελευταία κηρύγματά του, ο Πάπας φορτσάρει για την ενότητα!
Χθες σε κήρυγμά του ανέφερε πως “η Εκκλησία μας καλεί να αλλάξουμε τον τρόπο σκέψης μας”. “Μπορεί κανείς να απαγγέλλει «ολόκληρο το Σύμβολο της πίστης, ακόμη και όλα τα δόγματα της Εκκλησίας, αλλά αν δεν το κάνει «με χριστιανικό πνεύμα», δεν εξυπηρετεί κανένα σκοπό” σχολίασε.
Είπε ακόμη πως πρέπει να αναρωτηθούμε : “Με ποιο πνεύμα πιστεύω; με το πνεύμα του Κυρίου ή με το ίδιο το πνεύμα της κοινότητας στην οποία ανήκω ή της μικρής ομάδας ή της κοινωνικής τάξης στην οποία ανήκω ή του πολιτικού κόμματος στο οποίο ανήκω;”
Στο μεταξύ και η “αλεπού” του Βατικανού καρδινάλιος Βάλτερ Κάσπερ , επικεφαλής του ποντιφικού συμβουλίου και γνωστός για τις στενές σχέσεις του με εκπροσώπους τόσο του Φαναρίου όσο και της Μόσχας, σε συνέντευξή του αντιτάχθηκε κατά της παράδοσης και ζήτησε διάλογο!
“Η παράδοση δεν είναι μια στάσιμη λίμνη, σαν μια πηγή, ή ένα ποτάμι: είναι κάτι ζωντανό. Η Εκκλησία είναι ένας ζωντανός οργανισμός και έτσι πρέπει πάντα να μεταφράζει έγκυρα την παράδοση στις παρούσες καταστάσεις.” είπε και συμπλήρωσε πως ο διάλογος στην Εκκλησία είναι απαραίτητος. “Δεν υπάρχει λόγος να φοβόμαστε το διάλογο! Αλλά υπάρχει μια πολύ πικρή συζήτηση, πολύ ισχυρή, με κατηγορίες για αίρεση. Μια αίρεση είναι μια επίμονη διαφωνία με το επίσημο δόγμα. Πριν να πούμε όμως ότι κάτι είναι αίρεση, το ερώτημα θα πρέπει να είναι τι θέλει να πει το άλλο πρόσωπο με αυτό που έχει αναφέρει” τόνισε.