Πραγματικό περιστατικό που συνέβη προ δύο ετών
Αδελφοί, το μεγάλο βλάσφημο ερώτημα της εποχής μας είναι το κάτωθι:
«Μολύνει η Θεία Κοινωνία;».
Εδώ δεν αμφισβητείται κάποια αξία, ο άνθρωπος ή η ελευθερία του .
Αμφισβητείται ο ίδιος ο Χριστός.
Όχι το δημιούργημα αλλά ο Δημιουργός
Θα διασκευάσω το ερώτημα στο παρακάτω :
H «Θεία Κοινωνία είναι κρασί και άρτος»;
Αδελφοί σας αναφέρω την εμπειρία του ιερέως της ενορίας μου προ 2 ετών.
Την εξομολογήθηκε στο εκκλησίασμα –με δήλωση μετανοίας- την πρώτη Κυριακή μετά το περιστατικό.
Αναφέρεται το περιστατικό χωρίς ονόματα και τοπωνύμια (για ευνόητους λόγους), μετά και από προσωπική περιγραφή κι εξιστόρηση του συμβάντος , του ιερέως στον γράφοντα.
Σε μια αγρυπνία που δεν είχε και πολύ κόσμο, στο τέλος, ο πατήρ Γ. κατέλυσε όλο το περιεχόμενο του Αγίου Ποτηρίου .
Στη διαδρομή προς την οικία του (και δεν ήταν και μικρή) «έπεσε» σε μπλόκο τροχαίας 1:30 τα χαράματα.
Διενεργούσαν αλκοτέστ.
Ο ιερέας έντρομος , δεδομένου ότι είχε καταλύσει μεγάλη ποσότητα Θείας Κοινωνίας, περιμένει το αλκοτέστ σταθμευμένος .
-Αστυνομικός: πάτερ τέτοια ώρα έξω;
-Ιερέας: αγρυπνία είχα παιδί μου.
-Αστυνομικός: παρ’ όλα αυτά πρέπει να σας υποβάλλω σε αλκοτέστ , όπως όλο τον κόσμο.
-Ιερέας: να ‘ναι ευλογημένο παιδί μου.
Για μια στιγμή σκέφτηκε ο πατήρ Γ. να εξηγήσει ότι είχε καταλύσει Θεία Κοινωνία, για να προφυλαχθεί από δυσμενή αποτελέσματα –πιθανόν – του αλκοτέστ. Δηλαδή να αμφισβητήσει τη Θεία Κοινωνία.
Και τότε ευθύς σκέφτηκε : «Μα τι σκέφτομαι . Συγχώρα με Χριστέ μου» (η προδοσία του Πέτρου, η δυσπιστία του Θωμά)
-Αστυνομικός: πάτερ φυσήξτε.
-Ιερέας: τι δείχνει παιδί μου;
-Αστυνομικός: τίποτα , μηδέν. Φυσήξτε δεύτερη φορά.
-Ιερέας: τώρα, τι δείχνει παιδί μου;
-Αστυνομικός: πάλι τίποτα .
-Αξιωματικός: τι γίνεται εδώ ;
Και το «όργανο» αφηγείται την άκαρπη προσπάθεια , θεωρώντας ότι η συσκευή του τεστ ήταν χαλασμένη.
-Αξιωματικός: να πάρε την άλλη συσκευή που σίγουρα δουλεύει . Μόλις κάναμε σε άλλους αλκοτέστ.
-Αστυνομικός: πάτερ φυσήξτε. (τρίτη φορά)
-Ιερέας: τώρα, τι δείχνει παιδί μου;
-Αστυνομικός: πάλι τίποτα πάτερ. Μπορείτε να πηγαίνετε.
Και ο άνθρωπος του Θεού έκανε το σταυρό του και συνέχισε το δρόμο του. Ήξερε ότι αρνήθηκε στιγμιαία το Χριστό . Ο Χριστός όμως σε κάθε φύσημα τον ρωτούσε «ἀγαπᾷς με πάτερ» ;
Όπως τότε με τον Απόστολο Πέτρο:
« Ὅτε οὖν ἠρίστησαν, λέγει τῷ Σίμωνι Πέτρῳ ὁ Ἰησοῦς· Σίμων Ἰωνᾶ, ἀγαπᾷς με πλεῖον τούτων; Λέγει αὐτῷ· ναί, Κύριε, σὺ οἶδας ὅτι φιλῶ σε. Λέγει αὐτῷ· βόσκε τὰ ἀρνία μου.
Λέγει αὐτῷ πάλιν δεύτερον· Σίμων Ἰωνᾶ, ἀγαπᾷς με; Λέγει αὐτῷ· ναί, Κύριε, σὺ οἶδας ὅτι φιλῶ σε. Λέγει αὐτῷ· ποίμαινε τὰ πρόβατά μου.
Λέγει αὐτῷ τὸ τρίτον· Σίμων Ἰωνᾶ, φιλεῖς με; Ἐλυπήθη ὁ Πέτρος ὅτι εἶπεν αὐτῷ τὸ τρίτον, φιλεῖς με, καὶ εἶπεν αὐτῷ· Κύριε, σὺ πάντα οἶδας, σὺ γινώσκεις ὅτι φιλῶ σε. Λέγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· βόσκε τὰ πρόβατά μου.»
H απιστία του Πέτρου ήταν έργο της Θείας Οικονομίας του Θεού. Ο Κύριος επιτρέπει την άρνηση. Και ύστερα θεραπεύει.
Έτσι και ο απλός ιερουργός του Κυρίου , αν και πίστευε , Τον αρνήθηκε, έστω και στιγμιαία .Και ο Κύριος του απάντησε με αγάπη , συγχωρώντας τον στα τρία «φυσήματα» του αλκοτέστ.
Κι ο ιερέας σταυροκοπήθηκε. «Σύ εἰ ὁ Χριστός ὁ υἱός τοῦ Θεοῦ τοῦ ζῶντος».
Αυτό το περιστατικό το δημοσιοποιώ γιατί είναι χρέος . Χρέος να ενδυναμώσουμε την πίστη μας , σε αυτούς τους χαλεπούς καιρούς. Χρέος να γκρεμιστούν τα είδωλα αυτού του μάταιου κόσμου .
Χρέος να καταδικαστεί το υβριστικό ανθρώπινο κοσμοείδωλο του τεχνολογικού ανθρώπου.
Χρέος να τραπούν σε φυγή οι άθεοι , οι αιρετικοί και οι «ψευτο-ορθόδοξοι» σπόνσορές τους .
Αδελφοί, το Σὠμα και Αίμα του Κυρίου δεν μολύνει . ΘΕΡΑΠΕΥΕΙ.
Εάν το αποστραφούμε στο όνομα οποιασδήποτε πανδημίας , αρνούμαστε τον Σωτήρα Χριστό και συντασσόμαστε με τον αντίδικο.
Μη γένοιτο!
(11.3.21 Αριστείδης Δασκαλάκης)
