ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ
Μακαριώτατε,
Μὲ τὴν χθεσινὴν ἀπόφασιν (26/8/2021) τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου γιὰ παραπομπὴ σὲ ἀνακριτὰς τῶν Σεβ. Μητροπολιτῶν Αἰτωλίας καὶ Κυθήρων γιὰ «ἀπειθαρχία καὶ ἔλλειψη σεβασμοῦ πρὸς τὴν ὁμόφωνη ἀπόφαση τοῦ συλλογικοῦ ὀργάνου διοικήσεως τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος [σσ. τῆς ΔΙΣ ‒ ἡ Ἱεραρχία ποῦ ἦταν ἆραγε;] ὡς πρὸς τὴν ἔκτακτη διαδικασία τελέσεως τῶν Ἱερῶν Ἀκολουθιῶν ἐξαιτίας τῶν ὑγειονομικῶν περιορισμῶν» (τί διατύπωσις κι αὐτή! οὐαὶ τοῖς νομικοῖς! μὲ ἁπλᾶ ἑλληνικά, ἐπειδὴ ἀνέστησαν τὸν Κύριο τριήμερον ὅπως ἔπρεπε, καὶ ὄχι διήμερον ὅπως ἀπαίτησεν ὁ Καίσαρας), λίαν εὐφράνατε τοὺς κακοδόξους καὶ κατῃσχύνατε τοὺς Ὀρθοδόξους!
Καὶ ὁποία εἰρωνεία: ὡρίσατε ὡς ἀνακριτὰς τοὺς Μητρ. Δημητριάδος Ἰγνάτιο καὶ Ἀλεξανδρουπόλεως Ἄνθιμο (!), ἀνθρώπους δηλαδὴ ποὺ ἔχουν κατασκανδαλίσῃ τὸν λαὸ τοῦ Θεοῦ μὲ τὶς κακοδοξίες τους· ὁ μὲν πρῶτος μὲ τὶς μεταπατερικές του μποῦρδες καὶ τὴν «Ἀκαδημία» Βόλου1 (ποῦ πῆγε ἆραγε ὁ ἀγαπημένος ἀρχιμανδρίτης παπα-Ἰγνάτιος, ποὺ καμαρώναμε στὰ παιδικά μας χρόνια στὸ «Ἀρχονταρίκι»;), ὁ δὲ ἕτερος μὲ τὶς οἰκουμενιστικὲς ἀσχημίες καὶ διάφορες αἱρετικὲς θέσεις ποὺ διατυπώνει εὐκαίρως – ἀκαίρως (λ.χ. «ἀκόμα κι ἂν αὐτὸ ποὺ οἱ Χριστιανοί μας θεωροῦν σωστὸ εἶναι ἀντίθετο ἀπὸ τὸ Εὐαγγέλιο, ἐγὼ θὰ ὑπερασπιστῶ αὐτὸ ποὺ λένε οἱ Χριστιανοί μας»2 ‒ φρῖξον ἥλιε!). Ἀνακριτὲς τίνων; Τῶν ὀρθοτομούντων τὸν Λόγον τῆς ἀληθείας, δύο ἁγίων κατὰ κοινὴν ὁμολογίαν ἀνδρῶν! Τοῦ ἡσυχίου καὶ διακριτικοῦ τῆς Αἰτωλίας ποιμένος π. Κοσμᾶ καὶ τοῦ θεοφιλῶς διαποιμαίνοντος τὴν ἐλαχίστην τῶν ἐν Ἑλλάδι μητροπόλεων, τοῦ γλυκυτάτου τῆς Μυρτιδιωτίσσης θεράποντος π. Σεραφείμ. Ὁ πιστὸς λαὸς θὰ ἀνέμενε τὸ ἀντίστροφο: οἱ Αἰτωλίας καὶ Κυθήρων νὰ ἀνακρίνουν τοὺς Δημητριάδος καὶ Ἀλεξανδρουπόλεως! Ποῦ φτάσαμε!
Ἀναρωτιέμαι, Μακαριώτατε. Ἀργὰ ἢ γρήγορα, θὰ συναντήσετε τὸν Κύριο ‒ ὅπως ὅλοι μας. Τί θὰ ἀπολογηθῆτε γιὰ αὐτὴ τὴν ἀδικία; Μὰ εἶναι δυνατὸν ἐσεῖς, ποὺ τόσο ἄδικα συκοφαντηθήκατε παλαιότερα, νὰ ἐπιδεικνύετε τέτοιαν ἀνάδελφον συμπεριφορά; Καὶ ἐνῷ καὶ ἄλλοι ἅγιοι ἀρχιερεῖς ἑώρτασαν τὸ Πάσχα, ὅπως διακελεύουν οἱ Ἅγιοι Πατέρες, ἀντιστεκόμενοι στὸν ἐμπαιγμὸ τοῦ Κυρίου καὶ τῶν Χριστιανῶν ἀπὸ τὴν ἄθεη ἀκυβερνησία (Μέγα Σάββατο ἀπαγόρευση κυκλοφορίας στὶς 22:00 – ἔλα Χριστέ μου, νὰ Σὲ ἀναστήσουμε μὲ τὸ ζόρι! ‒ μέχρι τὶς 22:00 ποὺ συνέρρευσαν ἀπίστευτα πλήθη ὁ ἰὸς δὲν κολλοῦσε, στὶς 2:00 τὸ πρωὶ ποὺ θὰ ἀπέμεναν ἐλάχιστοι πιστοὶ κολλοῦσε!), ἐσεῖς διώκετε μόνον αὐτοὺς τοὺς δύο! Φαίνεται πὼς αὐτῶν τὰς κεφαλὰς σᾶς ἐζήτησεν ἐπὶ πίνακι, ὡς ἄλλη Ἡρωδιάς, ὁ Καίσαρας, γιὰ νὰ τρομοκρατήσῃ καὶ τοὺς ὑπολοίπους. Ἤδη ἐφίμωσαν τὸ πρώην λιοντάρι τοῦ Πειραιῶς, τὸν ἄλλοτε βροντοφωνάζοντα Μητρ. Σεραφείμ (ποιός ξέρει μὲ τί τὸν ἀπείλησαν καὶ ἔκαμε στροφὴν 180 μοιρῶν!). Καὶ βρέθηκαν οἱ πλέον ἄσημοι καὶ μικροὶ τῆς Ἱεραρχίας νὰ ὀρθώνουν ἀνάστημα ἀπέναντι στὸ αἶσχος («καὶ σὺ Βηθλεέμ [σσ. Ἀγρίνιο καὶ Κύθηρα], γῆ Ἰούδα, οὐδαμῶς ἐλαχίστη εἶ ἐν τοῖς ἡγεμόσιν Ἰούδα· ἐκ σοῦ γὰρ ἐξελεύσεται ἡγούμενος, ὅστις ποιμανεῖ τὸν λαόν μου τὸν ᾿Ισραήλ!», Ματθ. β’ 6). Καὶ γιὰ αὐτὸ σᾶς ζητοῦν τὰς κεφαλάς των. Ἀλοίμονο! Πάλιν Ἡρωδιὰς μαίνεται, πάλιν ταράττεται! Ἄν μποροῦσαν, θὰ σᾶς ζητοῦσαν καὶ τοῦ Ἁγίου Μόρφου (ἴσως καὶ ἄλλων), ἀλλὰ αὐτὸν θὰ τὸν «περιποιηθοῦν» ἄλλοι «ἀδελφοί». Ἤ μήπως σᾶς τὸ ἀπαίτησεν ἡ Κίρκη τοῦ Φαναρίου (ποὺ κάνει ὅποιον πλησιάζει, νὰ χάνῃ τὰ λογικά του, καὶ δύναται πλανῆσαι καὶ τοὺς ἐκλεκτούς), ἐπειδὴ δὲν συναίνεσαν στὸ Οὐκρανικὸν ἀνοσιούργημα καὶ τὴν διόγκωσιν τοῦ ἐκεῖσε σχίσματος; Ὅποιος καὶ ἂν σᾶς τὸ ζήτησε, Μακαριώτατε, εἶναι πολὺ κρῖμα νὰ φερθῆτε ὡς ἄλλος Ἡρώδης καὶ νὰ συνδέσετε τὸ κύκνειον ᾆσμα τῆς ἀρχιεπισκοπείας σας μὲ τέτοιον ἄγος. Ἐπιλέξατε πῶς θέλετε νὰ σᾶς θυμοῦνται οἱ Χριστιανοί: ὡς γνήσιον Ἀρχιερέα τοῦ Χριστοῦ, ἢ ὡς ἄλλο Μελέτιο Μεταξάκη; ὡς Ὀρθόδοξον Ἱεράρχην, ἢ ὡς ὑφιστάμενον τῶν κοσμικῶν ἀρχόντων; ὡς πατέρα, ἢ ὡς δυνάστη;
Καὶ ἐπειδὴ θίξατε τὸ θέμα τῆς ὑπακοῆς γιὰ τοὺς δύο Ἀρχιερεῖς, γνωρίζετε κάλλιον ἐμοῦ, α) ὅτι ἡ ὑπακοὴ δὲν εἶναι ἀπροϋπόθετος, καὶ β) ὅτι «πειθαρχεῖν δεῖ Θεῷ μᾶλλον ἢ ἀνθρώποις» (Πράξ. ε’ 29). Πῶς νὰ κάνουν ὑπακοὴ στὴν ΔΙΣ, ὅταν αὐτὴ δὲν κάνῃ ὑπακοὴ στὸν Χριστό, ἀλλὰ στὸν Καίσαρα; Σιγὰ νὰ μὴ ἔκαναν ὑπακοὴ στοὺς ἀθεόφοβους κυβερνητικοὺς νὰ ἀναστήσουν τὸν Κύριο Μεγαλοσαββατιάτικα! Ἀλήθεια, πόσο μελάνι χύθηκε (ἀκόμη καὶ ἀπὸ προσφιλῆ καὶ σεβάσμια σὲ μᾶς πρόσωπα), γιὰ νὰ δικαιολογηθοῦν τὰ ἀδικαιολόγητα! Ἐσεῖς, ὡς ἄνθρωπος, λυγίσατε στὶς πιέσεις. Σᾶς καταλαβαίνω ὥς ἕνα βαθμό. Τουλάχιστον ὅμως μὴ τὰ βάζετε μὲ ὅσους ἄντεξαν ὄρθιοι!
Δὲν ἀντιλαμβάνεσθε ὅτι ὁδηγεῖτε τὰ πράγματα, μὲ μαθηματικὴ ἀκρίβεια, σὲ νέο σχίσμα; Ἀδειάσατε τὶς ἐκκλησίες συναινώντας στὶς ἀπαιτήσεις τῶν κυβερνητικῶν (δεῖτε τί ἐδήλωσεν ὁ θαρραλέος Μητρ. Καρπενησίου π. Γεώργιος στὸν Κυβερνητικὸ Ἐκπρόσωπο3 – εὖγε γιὰ τὴν παρρησία του, κι ἂς εἶναι ἀπὸ τοὺς νεώτερους Ἀρχιερεῖς!). Τοὺς μὲν φοβήσατε ὅτι θὰ κολλήσουν («Πάντων προστατεύεις Ἀγαθή… πλὴν τῶν νοσούντων ἐκ κορωνοϊοῦ!», ἔγραψε κάποιος εὔστοχα στὸ διαδίκτυο). Παναγία μου Δέσποινα, ὁποία ὀλιγοπιστία, ὁποία βλασφημία δεσποτάδες νὰ λειτουργοῦν μασκοφοροῦντες (ἐνῷ τοὺς ἐξαιρεῖ ὁ «νόμος») καὶ καλογριὲς νὰ προσκυνοῦν τὴν χαριτόβρυτον εἰκόνα Σου, Βαρνακοβίτισσά μου, μὲ μάσκα! Νὰ δῶ μὲ τὶ μοῦτρα θὰ μιλήσουν μετὰ στὸν κόσμο γιὰ τὴν «ἰαματικὴ χάρη» τῶν ἁγίων εἰκόνων καὶ τῶν ἁγίων λειψάνων! Τοὺς δέ, τοὺς ἀηδιάσατε μὲ τὴν συμπεριφορά σας. Στὴν ἀρχὴ τοὺς «χρυσώνατε τὸ χάπι» τῆς στερήσεως τοῦ ἐκκλησιασμοῦ καὶ μάλιστα τῆς Θείας Κοινωνίας (!) μὲ τὰ περὶ τῆς «κατ’ οἶκον ἐκκλησίας».4 Στὴν συνέχεια βάλατε πλάτη σὲ ὅ,τι σᾶς ἐζήτησεν ὁ Καίσαρας, καὶ ἐπιφανειακὰ «ἡσύχασαν» τὰ πράγματα. Κι ἐκεῖ ποὺ βλέπαμε πενῆντα ἀστυνομικοὺς νὰ κυνηγᾶνε (μὲ ὑπουργικὴ ἐντολή ἀπὸ τηλεοράσεως!) ὡς ἄλλο κακοῦργο, τὸν π. Γεώργιο στὸ Κουκάκι, τὸν «Παπᾶ τῶν Φτωχῶν», γιατὶ κοινώνησε δύο παιδάκια ἀπὸ τὴν πλαϊνὴ θύρα τοῦ Ἱεροῦ (!), φτάσαμε νὰ ἀκοῦμε ἀπὸ τὰ πλέον ἐπίσημα χείλη: «Ὁ ἀρχιεπίσκοπος, ἡ Ἱερά Σύνοδος, οἱ ἱεράρχες καὶ οἱ ἁπλοὶ παπάδες ἐπέδειξαν μιὰ θαρραλέα, τολμηρὴ καὶ εἰλικρινῆ στάση [σσ. γιὰ τὸ θέμα τῶν ἐμβολίων], χωρίς «ἐάν» και «ἐφόσον». Τὸ ζητήσαμε καὶ τὸ ἔκανε ἡ ἑλληνική Ἐκκλησία».5 Ποιοί εἶναι αὐτοὶ ποὺ ζητᾶνε καὶ κάνετε; Ποιός εἶναι αὐτὸς ποὺ ὑποδεικνύει σὲ Μητροπολίτη «νὰ πεῖτε στὸ ἑπόμενο κήρυγμά σας, ὅτι δὲν θέλετε κανέναν ἀνεμβολίαστο [σσ. στοὺς ναούς]»6 κι ἐκεῖνος νὰ μὴ σηκώνεται νὰ τοῦ πῇ τὸ «οὐκ ἔξεστί σοι!»;. Δὲν εἶναι ἄλλοι ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ σᾶς/μᾶς ἔκλεισαν τοὺς ναοὺς διακόσια χρόνια μετὰ τοὺς Τούρκους! Καὶ φτάσαμε ‒ ἄκουσον, ἄκουσον ‒ νὰ συντάσσουν ἐκκλησιαστικὴ ἐγκύκλιο λοιμωξιολόγοι (!) καὶ νὰ κηρύσσεται στοὺς ἄμβωνες ὅτι «οἱ ἐμβρυικὲς κυτταρικὲς σειρές [σσ. ποὺ χρησιμοποιοῦνται γιὰ τὴν προετοιμασία κάποιων ἐμβολίων] προέρχονται ἀπὸ ἱστοὺς ἐμβρύων ἀπὸ θεραπευτικὴ διακοπὴ τῆς κύησης».7 Ἄν εἶναι δυνατόν! Θεραπευτικὴ διακοπὴ τῆς κύησης ἡ ἔκτρωση! (εὐτυχῶς ποὺ δὲν προέβησαν σὲ «θεραπευτικὴ διακοπή» οἱ προβεβηκυῖες τῇ ἡλικίᾳ Ἁγία Θεοπρομήτωρ Ἄννα καὶ Ἁγία Ἐλισάβετ!). Ἀπορῶ πῶς δὲν ἔπεσαν οἱ τροῦλλοι τῶν ἐκκλησιῶν στὰ κεφάλια μας καὶ πῶς δὲν ἄνοιξε ἡ γῆ νὰ μᾶς καταπιῇ ‒ δόξα τῇ μακροθυμίᾳ Σου, Κύριε! Εὐτυχῶς, πολλοὶ παπάδες μας δὲν ἀνέγνωσαν αὐτὸ τὸ αἶσχος, καὶ μάλιστα καὶ κάποιοι ἀρχιερεῖς μας (ἀκόμη καὶ οἱ λιγώτερο θερραλέοι βρῆκαν «τρόπους» νὰ μεταφέρουν στὸ ποίμνιό τους τὴν δυσαρέσκειά τους γιὰ τὴν ἐγκύκλιο τῆς ντροπῆς). Ἄν συνεχίσετε ἔτσι, πολύ φοβᾶμαι ὅτι δὲν θὰ ἀπομείνῃ κανείς· «ἰδοὺ ἀφίεται ὑμῖν ὁ οἶκος ὑμῶν ἔρημος!» (Ματθ. κγ’ 38).
Εἰλικρινά, Μακαριώτατε, καὶ μὲ ὅλα αὐτὰ ποὺ μᾶς ἔχετε πικράνει, ἔνιωθα καὶ νιώθω ἀγάπη μέσα μου γιὰ σᾶς. Ἄλλωστε, μέχρι πρό τινος ὁ λόγος σας μὲ ἠρεμοῦσε καὶ μὲ ἀνέπαυε (τί μεσολάβησε ἆραγε καὶ ἀλλάξατε ἔτσι;). Ἡ ἀδικία ὅμως σὲ βάρος τῶν Μητροπολιτῶν Αἰτωλίας καὶ Κυθήρων κάνει τὸ ποτήρι τῆς θλίψεως νὰ ξεχειλίσῃ. Εἶναι χιλιάδες οἱ πικραμένοι Χριστιανοί, ποὺ ἀπόψε ξενυχτοῦν προσευχόμενοι γιὰ τὸν π. Κοσμᾶ καὶ τὸν π. Σεραφείμ. Προσέξατε: ὅπου στείλετε τοὺς καλοὺς ποιμένας, ἐκεῖ θὰ ἀκολουθήσουν καὶ τὰ πρόβατα! («καὶ τὰ πρόβατα αὐτῷ ἀκολουθεῖ, ὅτι οἴδασι τὴν φωνὴν αὐτοῦ· ἀλλοτρίῳ δὲ οὐ μὴ ἀκολουθήσωσιν, ἀλλὰ φεύξονται ἀπ᾿ αὐτοῦ, ὅτι οὐκ οἴδασι τῶν ἀλλοτρίων τὴν φωνήν» Ματθ. ι’ 4-5). Γιὰ τὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ δὲν ὑπάρχουν ἀδιέξοδα. Νά ’ναι καλὰ οἱ τωρινοί μας διῶκτες γιὰ τὸ πολύτιμο δῶρο τους: ξανάνοιξαν τὶς κατακόμβες! Ὅσο χτυπᾶνε τὸ καρφί, τόσο θὰ μπαίνῃ στὸν τοῖχο!
Ἐλπίζω ὅτι τὴν ὑστάτη θὰ σᾶς φωτίσῃ ὁ Θεὸς καὶ θὰ παύσετε τὴν ἄδικη δίωξίν τους. Τὸ ἄδικον δέν εὐλογεῖται! Ἄς ἰσχύσῃ γιὰ σᾶς τὸ «ἔλεγχε σοφόν, καὶ ἀγαπήσει σε. δίδου σοφῷ ἀφορμήν, καὶ σοφώτερος ἔσται· γνώριζε δικαίῳ, καὶ προσθήσει τοῦ δέχεσθαι» (Παροιμ. θ’).
Μετὰ βαθυτάτης θλίψεως,
ὡς ὄνος τοῦ Βαλαάμ,
Ἀνδρέας Ἀντωνόπουλος
Πάτρα
Σημειώσεις:
1. impantokratoros.gr 2. youtube.com 3. romfea.gr 4. ant1news.gr 5. orthodoxia.info 6. ekklisiaonline.gr 7. ecclesia.gr/greek/holysynod/prostolao/53.pdf, καθὼς καὶ τὴν πλήρη ἀποδόμηση τῆς ἐγκυκλίου ἀπὸ τὸν ἔγκριτο ἰατρό-θεολόγο π. Στυλιανὸ Καρπαθίου: romfea.gr
ΟΧΙ ΕΙΣ ΤΟΝ ΑΔΙΚΟΝ ΔΙΩΓΜΟΝ ΤΩΝ ΔΥΟ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΩΝ! - Ορθόδοξος Τύπος (orthodoxostypos.gr)