Ο στίχος 15 τώρα εδώ θα κατέβει στο Μυστήριον της κυήσεως, και θα πει:
οὐκ ἐκρύβη τὸ ὀστοῦν μου ἀπὸ σοῦ, ὃ ἐποίησας ἐν κρυφῇ,
Δεν στάθηκε κρυφό το κόκκαλό μου, η σπονδυλική μου στήλη. Δηλαδή, η κατασκευή μου που αποτελεί το θεμέλιόν της.
Όπως θα ξέρετε η σπονδυλική στήλη αποτελεί το θεμέλιον της σωματικής μας κατασκευής. Όπως βάζουμε κάποια αγκωνάρια μες στα θεμέλια, σίδερα, ξέρω ‘γω τσιμέντα κλπ, τα οποία δεν φαίνονται αλλά πάνω στα οποία στηρίζεται μετά η ύπαρξις. Βλέπετε στηρίζονται όλα αυτά, οι σάρκες, τα πάντα, όλα πάνω σε κάποια θεμέλια. Για να κινώ τα χέρια μου, τη γλώσσα μου, τα μάτια μου… είναι από μέσα τα θεμέλια. Τα θεμέλια είναι τα κόκκαλα, είναι ο σκελετός.
Ωραία λοιπόν έκφρασις αυτή ότι το οστούν μου, δηλαδή ο θεμέλιος της υπάρξεώς μου, η σπονδυλική μου στήλη δεν σου είναι κρυφή.
Πότε;
Όταν την κατέθετες εκεί στα σπλάχνα της μητέρας μου για να αρχίσω την ύπαρξή μου. Όπως ένα σπίτι ξεκινάει καταθέτοντας τον θεμέλιον λίθον.
Αυτό το οστούν, δηλαδή την σπονδυλική μου στήλη ὃ ἐποίησας ἐν κρυφῇ που την έκανες, την σπονδυλική μου στήλη,ἅμα σύλληψη, ἅμα ἄνθρωπος Πρώτον: κρυφά. Δεύτερον: σε τόπον κρυφό, δηλαδή σε τόπο αφανή.
Μόλις ξεκινάει η ζωή του εμβρύου μέσα στην κοιλιά της μητέρας υπάρχει τίποτε το φανερό; Φαίνεται τίποτε; ἐν κρυφῇ Τόσο ο τρόπος, όσο και ο τόπος.
Και ο τρόπος και ο τόπος, ἐν κρυφῇ. Εισέρχεται το σπέρμα, συναντάει το ωάριον και αρχίζει η σύλληψις. ἅμα σύλληψη, ἅμα ἄνθρωπος. Και εκεί αρχίζει παρακαλώ την ζωή του το έμβρυο.
Εκεί λοιπόν όταν κατετέθη ο θεμέλιος λίθος… Η κατάθεση του θεμέλιου λίθου είναι, ευθύς, ΕΥΘΥΣ ΜΕΤΑ… άμα θα έλεγα καλύτερα, την συνάντηση του ωραίου και του σπερματοζωαρίου.
ἐν κρυφῇ Ο ΤΡΟΠΟΣ ΚΑΙ Ο ΤΟΠΟΣ
Εκεί μέσα λοιπόν όταν ξεκίνησα εγώ την ύπαρξή μου, εσύ με έβλεπες. Αυτό και ο Άγγελος μπορεί να το δει. Διότι είναι υλική υπόστασις. Την βλέπει την υλική υπόσταση ο Άγγελος. Γι’ αυτό, επισκεφθείς ο Αρχάγγελος Γαβριήλ την Θεοτόκον και αναγγέλλοντάς της ότι θα γεννήσει Υιόν, μόλις η Θεοτόκος είπε γένοιτό μοι κατὰ τὸ ρῆμά σου, τότε..
Ἄγγελος πρωτοστάτης, οὐρανόθεν ἐπέμφθη, εἰπεῖν τῇ Θεοτόκῳ τό, Χαῖρε· καὶ σὺν τῇ ἀσωμάτῳ φωνῇ,
ενώ δηλαδή ο ασώματος έλεγε την ασώματη φωνή του, δηλαδή έλεγε το μήνυμα στην Θεοτόκο,
σωματούμενόν σε θεωρῶν Κύριε, ἐξίστατο, καὶ ἵστατο
ενώ στεκόταν εξίστατο, δηλαδή εξεπλήσσετο βλέποντας εκείνο που είπε στην Θεοτόκο να πραγματοποιείται στα σπλάχνα της.
Δηλαδή, ποίον να πραγματοποιείται;
Να σωματούται ο Ασώματος Λόγος. Καταλάβατε;
καὶ ἡ ὑπόστασίς μου (η ύπαρξίς μου) ἐν τοῖς κατωτάτοις τῆς γῆς·
Εδώ παρομοιάζει την κοιλία της μητέρας με τα κατώτατα της γης. Δηλαδή, όπως η γη είναι… σκάβουμε και είναι πολύ σκοτεινή, έτσι και η κοιλία της μητέρας είναι σκοτεινή. Κι όπως ακριβώς άμα σπέρνομε το σιτάρι πέφτει εις τα κατώτατα της γης. Όταν λέμε κατώτατα μην πάει το μυαλό σας εις το κέντρο της γης. Κάτω από την επιφάνεια. Αυτό εννοεί με το κατώτατα της γης. Όπως και ο τάφος που βάζομε τον άνθρωπο είναι τα κατώτατα της γης. Όπως λέμε ο Χριστός κατέβη εις τα κατώτατα της γης. Δεν κατέβη εις τον πυρήνα της γης. Μέσα στον τάφο. Αυτό εννοεί.
Μέσα σε εκείνο το σκοτάδι, κάτω από την επιφάνεια του χώματος βλέπομε να αναπτύσσεται ο σίτος και όλα τα άλλα σπέρματα. Έτσι κι εγώ κατέβηκα σαν σε άλλη γη, σκοτεινή, εις τα σπλάχνα της μητέρας μου. Είναι ωραιότατο! Ωραιότατο!
τὸ ἀκατέργαστόν μου εἶδον οἱ ὀφθαλμοί σου, καὶ ἐπὶ τὸ βιβλίον σου πάντες γραφήσονται·
ΤΟ ΑΚΑΤΕΡΓΑΣΤΟΝ ΜΟΥ. Εδώ, ωραία ΕΚΦΡΑΣΙΣ ΤΟΥ ΕΜΒΡΥΟΥ. Επειδή ο άνθρωπος δεν έχει ακόμη σχηματοποιηθεί σε τέλειον βαθμόν, αποκαλεί το έμβρυον ακατέργαστη ύπαρξις, η οποία τυχαίνει κατεργασίας.
Τι ωραία έκφρασις! Το ακατέργαστόν μου, δηλαδή την εμβρυακή μου κατάστασή είδον οι οφθαλμοί σου. Την έχουν δει τα μάτια σου.
καὶ ἐπὶ τὸ βιβλίον σου πάντες γραφήσονται·
ΕΔΩ ΤΩΡΑ ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΡΟΣΕΞΕΤΕ. ΑΝΟΙΞΤΕ ΚΑΛΑ ΤΑ ΑΥΤΙΑ ΣΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΧΕΤΕ ΚΑΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑ ΑΥΤΟ. ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ, ΟΛΟΙ ΠΡΟΣΕΞΑΤΕ ΕΔΩ ΠΕΡΑ.
Και εις το βιβλίο σου όλοι θα γραφούν.
Ποιό βιβλίο;
Των υπάρξεων. Των μητρώων των υπάρξεων. Που σημαίνει ότι το έμβρυο ήδη γράφεται εις το μητρώο των υπάρξεων, ΑΡΑ ΤΟ ΕΜΒΡΥΟΝ ΕΧΕΙ ΥΠΑΡΞΗ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ.
Δεν ξέρω αν πρέπει να πω το όνομά του, γιατί το ξέρετε. Κάποιος από εσάς μου έφερε σε ένα φιαλίδιο ένα έμβρυο ενός μηνός. Πλήρες. Τόσο δα, σε ένα μπουκαλάκι των 50 γραμμαρίων. Τόσο δα το έμβρυο. Πλήρης σχηματισμός χεριών, ποδιών, κεφαλιού. Τα χέρια με όλα τα δάχτυλα, θα ΄λεγα και τα νύχια ακόμα. Τα χεράκια έτσι, σ’ αυτό το στυλ. Τα πόδια και αυτά εκεί. Ήτανε αγόρι. Φαίνονται και τα γεννητικά όργανα. Αγόρι. Στην προσπάθεια φαίνεται να μπει στο μπουκάλι αποκεφαλίστηκε και το κεφάλι ήτανε ριγμένο δίπλα με δύο μαύρα στίγματα. Τα μάτια.
Πλήρης άνθρωπος. Και λέγουν οι γιατροί. Και πιστεύουν οι γυναίκες και οι άντρες όταν κάνουν έκτρωση με την δικαιολογία «μα ήτανε ενός μηνός πάτερ...».
ΟΧΙ ΕΝΟΣ ΜΗΝΟΣ, ΕΝΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΟΥ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΣΥΛΛΗΨΗ, ΕΥΘΥΣ ΜΕΤΑ ΕΑΝ ΓΙΝΕΙ ΤΕΧΝΗΤΗ ΑΠΟΒΟΛΗ, ΕΚΤΡΩΣΗ ΜΕ ΑΛΛΑ ΛΟΓΙΑ, ΤΟΤΕ ΕΚΑΝΕΣ ΦΟΝΟ. Η ΕΚΤΡΩΣΙΣ ΕΙΝΑΙ ΦΟΝΟΣ. ΑΥΤΟ ΤΟ ΕΜΒΡΥΟ ΜΕΣ ΣΤΟ ΜΠΟΥΚΑΛΑΚΙ ΘΑ ΑΝΑΣΤΗΘΕΙ ΕΝ ΗΜΕΡΑ ΚΡΙΣΕΩΣ. ΘΑ ΑΝΑΣΤΗΘΕΙ. ΕΙΝΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ. ΕΔΩ ΤΟ ΒΛΕΠΕΤΕ ΚΑΘΑΡΑ. ΟΛΟΙ, ΛΕΕΙ, ΘΑ ΓΡΑΦΟΥΝ ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΣΟΥ. ΚΑΙ ΟΜΙΛΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΜΒΡΥΑΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ.
Είναι ένα θαυμάσιο χωρίο που έρχεται να επικυρώσει και να αποδείξει ότι το έμβρυο είναι πλήρης άνθρωπος, είναι φόνος συνεπώς, και ότι το έμβρυον ήδη κατεγράφη ως ύπαρξις ανθρωπίνη εις την μνήμη του Θεού και συνεπώς θα αναστηθεί.
Είναι φοβερό!
Αγαπητοί μου να σας φυλάξει ο Θεός εάν ποτέ σκεφθείτε να κάνετε μίαν έκτρωση στη ζωή σας. Συνένοχοι φυσικά και ο άντρας και η γυναίκα. Συνένοχοι. Μην το ξεχνάτε αυτό. Ακόμη, αν έχει σημειωθεί έκτρωσις ποτέ, να μετανοήσετε. Όχι να μετανοήσετε και να κλάψετε και να εξομολογηθείτε, ΝΑ ΜΕΤΑΝΟΕΙΤΕ, ΜΕΧΡΙ ΠΟΥ ΝΑ ΠΕΘΑΝΕΤΕ ΠΑΝΤΑ ΝΑ ΜΕΤΑΝΟΕΙΤΕ. ΠΑΝΤΑ ΝΑ ΛΕΤΕ ΕΤΣΙ ΜΕ ΚΑΠΟΙΟΝ ΑΝΑΣΤΕΝΑΓΜΟΝ… ΘΕΕ ΜΟΥ ΣΥΓΧΩΡΕΣΕ ΜΕ.
Ναι. Μήπως ο Θεός δώσει έλεος.
Και ακόμη κάτι άλλο.
Μην πείτε ποτέ στο νου σας ότι εγώ δεν θα κάνω ποτέ έκτρωση. Μην το πείτε αυτό διότι μπορεί η σύζυγός σας να βρεθεί σε μία τόσο δύσκολη περίπτωση που να βρεθείτε σε δίλημμα και σας λέγει ο γιατρός, ή το παιδί σου σώζεις ή την γυναίκα σου. Κι εσύ τώρα τί θα πεις; Προτιμώ την γυναίκα μου να σωθεί παρά το παιδί μου -δηλαδή το παιδί στο μέλλον- και τότε να αποφασισθεί μία έκτρωσις. Μην το πείτε λοιπόν ότι εγώ ποτέ δεν θα κάνω, γιατί θα είναι αλαζονεία. Και ο Θεός θα επιτρέψει να πάθει κανείς κακό εάν το σκεφθεί αυτό το πράγμα. Αλλά να λέτε, Θεέ μου, μη εσενέγκεις ημάς εις πειρασμόν. Εγώ ποτέ δεν θα επιθυμούσα τέτοιο αμάρτημα. Φύλαξέ με όμως εσύ να μην βρεθώ σε δύσκολη θέση να πραγματοποιηθεί ένα τέτοιο αμάρτημα.
Πάντως, εκείνο που θέλω ιδιαιτέρως να τονίσω είναι ότι εδώ πέρα έχομε ένα θαυμάσιο χωρίο που αναφέρεται η ύπαρξις του εμβρύου ως ανθρώπου που κατεγράφη εις το βιβλίο του Θεού ως ύπαρξη, εις τα μητρώα του Θεού, και θα αναστηθεί εν ημέρα Κρίσεως, εν ημέρα αναστάσεως νεκρών. Βεβαίως. αυτό που έχουμε στο μπουκαλάκι μέσα ΘΑ ΑΝΑΣΤΗΘΕΙ. Είναι φρικώδες.
