Παρασκευή 10 Μαρτίου 2023

Ὑπόκλιση στό μεγαλεῖο τῆς πίστης: Ἡ οἰκογένεια τοῦ Κυπριανοῦ μας ἔδειξε πῶς ὁ σταυρός τοῦ πένθους γίνεται ἐλπίδα ἀνάστασης!


Γράφει ὁ Ἐλευθέριος Ἀνδρώνης
Ἡ Ἀναστάσιμη εἰκόνα στήν κηδεία τοῦ Κυπριανοῦ πού ἔχασε τή ζωή του στά Τέμπη, εἶναι μιά δυνατή «σφαλιάρα» σέ ὅσους μᾶς καταπλάκωσε ἡ σκιά τοῦ θανάτου.
Τραγωδία στά Τέμπη: Μέσα σέ αὐτές τίς μαῦρες μέρες γιά τόν λαό μας, ἀξιωθήκαμε νά γίνουμε μάρτυρες ἑνός μεγάλου θαύματος πού μᾶς γέμισε ἀναστάσιμη ἐλπίδα. Τό νά θεραπεύεται θαυματουργικῶς τό σῶμα ἀπό μιά σοβαρή ἀρρώστια, μπορεῖ νά μοιάζει μέ μεγάλο θαῦμα στό κοσμικό πνεῦμα, ἄλλα δέν εἶναι μεγάλο θαῦμα στή συνείδηση τῆς ἐκκλησίας. Τά μεγαλύτερα θαύματα εἶναι τά θαύματα τῆς πίστης. Τό νά σηκώνει ἕνας γονιός τόν βαρύ σταυρό τοῦ... χαμοῦ τοῦ παιδιοῦ του μέ δοξολογία πρός τόν Θεό, αὐτό εἶναι θαῦμα θαυμάτων. Μιά ὄαση ἀναστάσιμης εὐφροσύνης, μέσα σέ μιά ἔρημο ἀπιστίας καί ὀλιγοπιστίας. Μιά σταυροαναστάσιμη ἀχτίνα ἐλπίδας πού ξεπάγωσε τίς ψυχές μας.

Αὐτοῦ τοῦ ὑπερκόσμιου θαύματος γίναμε μάρτυρες, στήν ἐξόδιο ἀκολουθία τοῦ Κυπριανοῦ. Μιά ἀκολουθία πού περισσότερο ἔμοιαζε μέ γάμο, παρά μέ κηδεία. Γάμος μιᾶς ἁγνῆς ψυχῆς μέ τόν Νυμφίο Χριστό, πού βρῆκε τόν Κυπριανό γρηγοροῦντα καί τόν στεφάνωσε ὡς ἀθλητῆ,ἀθλητή τῆς πίστης.

Ὁ 23χρονος Κυπριανός Παπαϊωάννου μέ καταγωγή ἀπό τήν Κύπρο ἦταν ἕνας ἀπό τούς φοιτητές πού ἔχασαν τή ζωή τους στό φρικτό δυστύχημα στά Τέμπη. Ἄριστος μαθητής, ἀφοσιωμένος ψάλτης καί λαμπρός φοιτητής τῆς Νομικῆς, πού ἐπρόκειτο νά παντρευτεῖ τήν ἀγαπημένη του στίς 27 Αὐγούστου. Ἦταν ἕνα ἀπό τά ἕξι παιδιά τοῦ πατέρα Χριστόδουλου, ἑνός ἱερέα μέ πύρινη πίστη πού μαζί μέ μιά πανάξια πρεσβυτέρα γαλούχησαν τήν οἰκογένεια τους στά ἀστείρευτα νάματα τῆς Ὀρθοδοξίας.

Σύσσωμος ὁ κλῆρος τῆς Κύπρου βρέθηκε στήν ἐκκλησία Πέτρου καί Παύλου τοῦ Αὐγόρου Κύπρου γιά νά στηρίξει τήν οἰκογένεια τοῦ ἀδικοχαμένου Κυπριανοῦ. Καί τελικά αὐτή ἡ ἁγιασμένη οἰκογένεια λιγότερο ἔλαβε στήριξη καί ἀσυγκρίτως περισσότερο στήριξε ὅλους ἐμᾶς, ἀνοίγοντας τά θολωμένα μάτια μας πού τά ἔχει σκιάξει τό κράτος τοῦ θανάτου.

Ἡ Ἀνάσταση «ἔσβησε» τόν θάνατο
Ἕνα φωτογραφικό στιγμιότυπο, πού ἀντιστοιχεῖ σέ χιλιάδες νοήματα παρηγοριᾶς καί οὐράνιας ἐλπίδας. Μιά εἰκόνα πού μοσχοβολᾶ αἰωνιότητα, πού ζωντανεύει συναξάρια ἁγίων, πού ἰσοπεδώνει τό κοσμικό φρόνημα καί πλημμυρίζει τίς καρδιές μέ τό μήνυμα τῆς Ἀνάστασης. Χαμόγελα! Φωτεινά πρόσωπα! Πουθενά ἡ ἀντάρα τοῦ θανάτου!

Παραφροσύνη μοιάζει στό κοσμικό μάτι μιά τέτοια παράδοξη εἰκόνα. «Ἀπρέπεια» θά ἔλεγε κανείς! Παράταιρη! Ἀφύσικη! Καί πράγματι, μοιάζει πολύ μακρινή κοιτῶντας τήν μέσα ἀπό τό φάσμα τῆς ἐλεεινότητας μᾶς. Ἡ πίστη στήν ἀνάσταση, ἡ βεβαιότητα γιά τόν παράδεισο πού βρίσκεται πέρα ἀπό τό κατώφλι τοῦ θανάτου, εἶναι βίωμα. Εἶναι προσωπική ἀποκάλυψη. Δέν μεταφέρεται μέ λόγια. Ἀντανακλᾶ τό μεγαλεῖο της ὅμως σέ τέτοιες στάσεις ζωῆς, ἀνεκτίμητες γιά ὅποιους διαβάζουν τά νοήματα τούς.

Ποτέ ἡ ἁγιότητα δέν ἦταν ἐκ τοῦ κόσμου τούτου. Οἱ πραγματικοί χριστιανοί εἶναι κατεξοχήν ἀκατανόητα ὄντα, στά μάτια τοῦ κόσμου.

Μήπως ἡ χοϊκή ἀντίληψη μᾶς μπορεῖ νά «χωνέψει» τίς θυσίες τῶν μαρτύρων τῆς Ὀρθοδοξίας, πού ἔπεφταν στή φωτιά καί στό σπαθί καί στά ἄγρια θηρία, δοξολογῶντας τόν Θεό;

Μήπως τό κοσμικό πνεῦμα τῆς ἐποχῆς μας μπορεῖ νά «χωνέψει» τούς ἡρωικούς θανάτους τῶν ἐθνομαρτύρων μας, πού ἔστηναν γιορτές καί πανηγύρια πρίν ἀνταμωθοῦν μέ τόν Χάρο;

Ἄλλα καί ἀπό τόν ἴδιο τόν Χριστό οἱ Ἰουδαῖοι δέν ζητοῦσαν κοσμική δικαιοσύνη; Καί Ἐκεῖνος τούς ἐξόργιζε γιατί ἀντιπαρέθετε τόν δρόμο τῆς μακροθυμίας καί τῆς συγχώρεσης.

Δέν εἶναι αὐτά ἀκατανόητα γιά τήν ὑλιστική ἐποχή μας; Δέν φαντάζουν παράλογα; Κι ὅμως ἔγιναν. Καί τό αἷμα τῶν μαρτύρων ἄλλαξε τόν κόσμο. Ἡ πίστη ἀλλάζει τόν κόσμο καί δίνει λόγο ὕπαρξης στήν γῆ γιά νά συνεχίσει νά γυρίζει. Πέρα καί πάνω ἀπό τή κοσμική δικαιοσύνη ὑπάρχει τό ὑπερκόσμιο μήνυμα τοῦ «ἐσφαγμένου ἀρνίου», τοῦ πάναγνου Χριστοῦ πού θυσιάστηκε γιά ἐμᾶς. Καί μέ τήν ἐπανάσταση τοῦ ἀπέναντι στούς ἀνθρώπινους κώδικες ὑπερέβη τή λογική τοῦ κόσμου καί μετουσίωσε τόν ἑκούσιο θάνατο σέ πηγή ἀτελεύτητης ζωῆς. Εἴτε μποροῦμε νά τό κατανοήσουμε - εἴτε ὄχι, αὐτή ἡ Θεία ἀρχή ὑφίσταται καί παραμένει στό κέντρο τῶν πνευματικῶν νόμων.

Ποιά ἄλλη δύναμη στόν κόσμο μπορεῖ νά σοῦ δώσει λόγο εὐφροσύνης μπροστά στό σκότος τοῦ θανάτου; Κανένας πλοῦτος, καμία δόξα, καμία κοσμική ἰδεολογία δέν εἶναι ἱκανή νά σοῦ προσφέρει ἐλπίδα καί χαρά μπροστὰ σέ ἕνα παγωμένο φέρετρο. Ὅλοι οἱ μεγάλοι τῆς γῆς μπροστά στό σαρωτικό χτύπημα τοῦ θανάτου, γίνονται ἕνα ταπεινωμένο κουρέλι, μιά δυστυχισμένη ὕπαρξη γεμάτη ἀγωνία καί ἐρωτηματικά. Μόνο ἡ πίστη, καί συγκεκριμένα ἡ Ὀρθόδοξη πίστη μπορεῖ νά φυσήξει σέ ἕναν πενθοῦντα πνοή ἀνάστασης καί ζωῆς αἰώνιας.

Αὐτή τήν ὑπερκόσμια αὔρα, νοιώσαμε νά χαϊδεύει λίγο τίς ψυχές μας, βλέποντας τήν πίστη αὐτῆς τῆς οἰκογένειας. Ἕνα γραμμάριο ἄν εἴχαμε ἀπό τήν πίστη αὐτῶν τῶν ἀνθρώπων, θά εἶχε δοξαστεῖ ἡ Ἑλλάδα στά πέρατα τῆς οἰκουμένης.

Αὐτό πού βλέπουμε ἐμεῖς, εἶναι μόνο ἕνα στιγμιότυπο ἀπό τόν σταυρό πού σηκώνουν αὐτοί οἱ ἄνθρωποι, ὅπως καί οἱ δεκάδες οἰκογένειες πού βιώνουν ἕναν πόνο πού ἐμεῖς δέν μποροῦμε οὔτε κατά διάνοια νά ψηλαφίσουμε. Μήπως αὐτοί οἱ ἄνθρωποι δέν πόνεσαν ἐπειδή τούς βλέπουμε ἐμεῖς νά χαμογελοῦν; Καί πόνεσαν καί ἔκλαψαν καί ἔνιωσαν μέσα τους τό σαράκι τῆς ἀδικίας, ἀναρωτώμενοι τό ἀμείλικτο «γιατί». Βάρος φοβερό θά σηκώνουν σέ ὅλη τή ζωή τους. Ἐπέλεξαν ὅμως νά μετατρέψουν αὐτό τό πένθος σέ ἀμόνι γιά νά σφυρηλατήσουν τήν πίστη τους, τώρα πού εἶναι τόσο καυτός ὁ πόνος. Ἀσύλληπτο καί ὅμως τό καταφέρνουν, μέ τή δύναμη τοῦ Θεοῦ. Μόνο ἔτσι γίνεται.

Ἐμεῖς ζητοῦμε δικαιοσύνη - Ἐκεῖνοι συγχωροῦν
Ὁ πατέρας Χριστόδουλος ἐμπιστεύτηκε τόν γιο του στήν ἑλληνική πολιτεία γιά τίς σπουδές του καί ἡ ἑλληνική πολιτεία του ἐπέστρεψε ἕνα φέρετρο μέ ἕνα μαρτυρικό σῶμα. Ἦταν ἕνας ἀπό τούς δεκάδες μάρτυρες πού ἔχασαν τήν ζωή τους, ἐπειδή ὁ δρόμος τους διασταυρώθηκε μέ τά γρανάζια μιᾶς διεφθαρμένης πολιτείας.

«Εἶναι δύσκολο γιά ἕναν γονιό νά χάνει τό παιδάκι του πού τό μεγαλώνει ὥρα τῆς ὥρας, μέρα τή μέρα. Ὁ χειρότερος ἐφιάλτης τῆς ζωῆς μου ἦταν νά χάσω παιδί. Κι ὅμως τό βιώνω τώρα, καί δέν μπορῶ νά ἀκούω αὐτό τό κυνηγητό πού γίνεται. Ἄνθρωποι εἶναι ὅλοι. Ὅλοι μπορεῖ νά κάνουμε λάθη. Ἄν τούς συγχωροῦμε, ἐκεῖ βρίσκω μέσα μου στήριγμα»εἶπε ὁ πατέρας Χριστόδουλος.

Ὅλοι ἐμεῖς, ἀκόμη καί ἐνῶ δέν χάσαμε κάποιο στενό πρόσωπο μᾶς στά Τέμπη, διψᾶμε γιά ἀνθρώπινη δικαιοσύνη, βράζει τό αἷμα μᾶς ἀπό ἀγανάκτηση καί ἀπαιτοῦμε δικαίωση γιά ὅλα αὐτά τά θύματα. Ἐκεῖνος καίτοι ἔχασε τό σπλάχνο του, εἶναι προσηλωμένος στόν δρόμο τοῦ Σταυροῦ, τῆς αὐταπάρνησης καί τῆς συγγνώμης. Σέ αὐτούς πού τοῦ στέρησαν τό παιδί του, ἔδωσε ἔλεος ἀπό τό περίσσευμα τῆς ἀστείρευτης ἀγάπης του. Μιμήθηκε ἄξια αὐτόν τόν οὐράνιο λόγο πού ἀκούστηκε πρίν ἀπό δύο χιλιάδες χρόνια στόν Γολγοθᾶ: «Συγχώρεσε τους γιατί δέν ξέρουν τί κάνουν».

Τί νά πεῖ κανείς γι' αὐτό τό ἄφταστο μεγαλεῖο ψυχῆς; Ἁπλά σαστίζει καί τό ἀτενίζει μέ δέος. Εἶναι πέρα ἀπό τή σαρκική λογική μας. Μοιάζει βγαλμένο ἀπό τόν βίο τοῦ Ἁγίου Διονυσίου, πού συγχώρεσε τόν φονιᾶ τοῦ κατά σάρκα ἀδερφοῦ του.

Τί θά λέγατε στόν γιο σας ἄν μπορούσατε νά τοῦ πεῖτε μιά τελευταία κουβέντα, ρώτησε ἕνας δημοσιογράφος τόν πατέρα Χριστόδουλο. «Καλή ἀνάσταση, αὐτό θά τοῦ ἔλεγα», ἀπάντησε. Ἐκεῖ ξεκινοῦν, ἐκεῖ καί τελειώνουν ὅλα. Στό «προσδοκῶ ἀνάσταση νεκρῶν καί ζωήν τοῦ μέλλοντος αἰῶνος». Στό μεγάλο ἀντάμωμα τῆς ἀνθρωπότητας, πού θά ἔρθει νά συμπληρώσει τό παιάνισμα τοῦ «Χριστός Ἀνέστη».

Θά ἀναρωτηθεῖ κανείς, μέ τή συγχώρεση τελειώνουν ὅλα σέ αὐτόν τόν κόσμο; Οἱ ὑπεύθυνοι θά μείνουν ἀτιμώρητοι; Δέν θά ζητήσουμε ἀποκατάσταση αὐτῆς τῆς ἀβάσταχτης ἀδικίας; Δέν θά ζητήσουμε δικαιοσύνη; Ἀσφαλῶς καί θά ζητήσουμε, δεδομένου ὅτι δέν ἔχουμε ἐκείνη τήν πίστη νά ἀφεθοῦμε στούς πνευματικούς νόμους, θά καταφύγουμε στή σκιά τους, τούς ἀνθρώπινους νόμους. Ἤ μᾶλλον ὅτι ἔχει ἀπομείνει ἀπό αὐτούς, δηλαδή τή σκιά τῆς σκιᾶς.

Ἡ λύπη, ἡ κραυγή, ἡ ὀργή καί το πένθος εἶναι ἀπολύτως ἀνθρώπινα καί ἡ κάθε οἰκογένεια περνᾶ διαφορετικά τόν σταυρό της, μετά ἀπό αὐτήν τήν ἐθνική τραγωδία. Ἰδιαίτερα ἡ λύπη χωρίς Θεό εἶναι ἡ πιό ἀβάσταχτη. Καί κάθε λύπη, ὅπως καί ἄν βιώνεται αὐτή, ὀφείλουμε νά τήν βλέπουμε μέ συντριβή, μέ σιωπή καί μέ δέος.

Ὅμως μέ τήν στάση αὐτῆς τῆς ἁγιασμένης οἰκογένειας, θά θυμόμαστε πώς κάπου πέρα ἀπό τά ἀνθρώπινα ὅρια, μᾶς καρτερεῖ τό ὑπέρλογο. Αὐτό πού φωτίζει τίς ζωές μας, ὅσο ἐμεῖς κοιτοῦμε χαμηλά, στή γῆ.
=================================================================================
Σχετικό

Τέμπη: Γιατί χαμογελούσαν στην κηδεία του Κυπριανού Παπαϊωάννου -Μήνυμα για την ελπίδα της Ανάστασης
Μήνυμα για την ελπίδα της Ανάστασης τα χαμόγελα στην κηδεία του Κυπριανού Παπαϊωάννου  
 IEFIMERIDA.GR
09/03/2023  
Ο Κυπριανός Παπαϊωάννου, ο Κύπριος φοιτητής που σκοτώθηκε στη σύγκρουση των τρένων στα Τέμπη, κηδεύτηκε προ ημερών στο Αυγόρου της Μεγαλονήσου.

Η κηδεία του 23χρονου φοιτητή τελέστηκε στον Ιερό Ναό Αποστόλων Πέτρου και Παύλου.

Αντί στεφάνων, η οικογένεια ζήτησε να δοθούν εισφορές για την αποπεράτωση των έργων συντήρησης του Ιερού Ναού και είχε καλέσει όσους θα παρευρίσκονταν στην εξόδιο ακολουθία να φορούν λευκά ρούχα.

Μια φωτογραφία, ωστόσο, από την κηδεία έκανε τον γύρο του διαδικτύου. Σε αυτή, συγγενείς και φίλοι χαμογελούν δίπλα από το φέρετρο του Κυπριανού Παπαϊωάννου. Η στάση τους έκανε πολλούς να αναρωτηθούν γιατί δείχνουν χαρούμενοι σε μια ημέρα οδύνης. Η απάντηση έχει να κάνει με την πίστη στην Ανάσταση.

«Το μόνο που μπορούμε να υποσχεθούμε σε κάποιον είναι ότι θα είμαστε δίπλα σου αλλά τον τρόπο και τον χρόνο μπορεί να μας το πει ο παντοκράτωρ Κύριος. Τώρα ο Θεός είναι δίπλα σου γιε μου, δίπλα στην πολυμαρτυρική σορό σου αλλά και στην όλο φως ψυχή σου. Η Αγία Μαρίνα, οι Άγιοι Απόστολοι, ο Απόστολος Βαρνάβας και η μάνα μας η Παναγία θα είναι μαζί σου λεβέντη μου», είχε πει στον επικήδειο ο πατέρας του 23χρονου.

Ο Κυπριανός ήταν παιδί μιας βαθιά θρησκευόμενης οικογένειας στην Κύπρο και ο πατέρας του, ιερέας, από την πρώτη στιγμή δήλωσε ότι θα συγχωρήσει τους υπεύθυνους της τραγωδίας.

«Θα συγχωρώ τους αίτιους για να παρηγορηθεί η ψυχή μου και η ψυχή αυτού που έχει φύγει. Όταν εκνευρίστηκα κάποια στιγμή για τα λάθη, ένιωσα μέσα μου ότι προδίδω τον Κυπριανό. Γιατί εάν εγώ τώρα είχα κάτι με τον γιο μου, αν είχαμε μαλώσει και έφευγε "έτσι ξαφνικά", δεν θα μπορούσα να ησυχάσω. Καλή Ανάσταση. Αυτό θα του έλεγα», είχε πει ο πατέρας του Κυπριανού.

Η ανάρτηση για την κηδεία του Κυπριανού που σκοτώθηκε στα Τέμπη
Ο Παναγιώτης Δημόπουλος, ο οποίος δημοσίευσε τη συγκεκριμένη φωτογραφία, έγραψε στην ανάρτησή του.

«Ούτε έχω ξαναδεί, ούτε έχω ξανακούσει για ανάλογη κηδεία νέου παιδιού όπως του Κυπριανού… Κι ούτε ποτέ φανταζόμουν πως ένα φωτογραφικό στιγμιότυπο από κηδεία θα μου δημιουργούσε αίσθημα αγαλλίασης κι ελπίδας…

Επίσης, δε θυμάμαι να έχω ποστάρει ξανά και να μιλώ σε πρώτο πρόσωπο λες και κόφτει κανέναν τι σκέφτομαι…

Οπότε (σκέφτομαι δυνατά) είτε "πέλλανα", είτε η κηδεία αυτού του παιδιού, αυτό το παιδί, ήταν τόσο, μα τόσο, ξεχωριστό… Μακάρι να καταφέρω κάποτε να σε πλησιάσω και να σε ανταμώσω Κυπριανέ μου, γιατί εδώ δεν τα κατάφερα…».<p>Πηγή: <a target="_blank" href="https://www.iefimerida.gr">iefimerida.gr</a> - <a target="_blank" href="https://www.iefimerida.gr/kosmos/tempi-hamogela-kideia-kyprianoy">Τέμπη: Γιατί χαμογελούσαν στην κηδεία του Κυπριανού Παπαϊωάννου -Μήνυμα για την ελπίδα της Ανάστασης - iefimerida.gr</a></p>
========================================================================
======================================================================
Έτερον Σχετικόν 
Λαοθάλασσα προσέρχεται από το πρωί στον Ιερό Ναό Πέτρου και Παύλου Αυγόρου Κύπρου για να αποχαιρετήσουν τον Κυπριανό Παπαϊωάννου που έχασε τη ζωή του στο τραγικό δυστύχημα των Τεμπών.

Η συγκίνηση του κόσμου και η προσέλευση δεν περιγράφονται. Η αλληλεγγύη του τοπικού πληθυσμού προς την οικογένειά του Κυπριανού, που ξεσήκωσε ο άδικος χαμός του, δεν έχει προηγούμενο.



«Η Ελλάδα για άλλη μια φορά αποδεικνύει πως μπορεί να βλάπτει ακόμη την Κύπρο με την προχειρότητά της και την ανευθυνότητα της. Ο ιερέας πατέρας του Κυπριανού, μας τον έστειλε να τον σπουδάσουμε κι εμείς του τον γυρίσαμε χθες μέσα σε φέρετρο. Τί να του πεις τώρα αυτού του του πατέρα, πείτε μου. Ο Κυπριανός, φοιτητής Νομικής ΑΠΘ, μας έδειξε στη γενιά του τι θα πει υπευθυνότητα, τι θα πει καθήκον που δεν πρέπει να παίζουμε με αυτό και τι θα πει ευθύνη τελικά. Την αναλαμβάνουμε στο ακέραιο», λέει στο makthes.gr ο Παναγιώτης Γκλαβίνης, Κοσμήτορας της Νομικής Σχολής του ΑΠΘ.

Ο ίδιος, που βρίσκεται στην κηδεία του αδικοχαμένου φοιτητή από την Κύπρο, περιγράφει πως η αξιοπρέπεια που επιδεικνύει ο κόσμος που κατέκλυσε την εκκλησία Πέτρου και Παύλου σήμερα στο Αυγόρου Κύπρου δεν περιγράφεται.

Ο πατέρας Χριστόδουλος, πατέρας του φοιτητή που έφυγε τόσο άδικα και βίαια από τη ζωή, συμμετέχει στην εξόδιο ακολουθία του γιο του. Σύσσωμος ο κλήρος της Κύπρου βρίσκεται σήμερα στην εκκλησία Πέτρου και Παύλου του Αυγόρου Κύπρου για να στηρίξει τον πατέρα Χριστόδουλο.

Η κηδεία του αδικοχαμένου φοιτητή, πραγματοποιείται παρουσία του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, Νίκου Χριστοδουλίδη.

Νομική Σχολή ΑΠΘ: Θεσπίζει υποτροφία στο όνομα του Κυπριανού Παπαϊωάννου


Τη θέσπιση υποτροφίας στη μνήμη του 23χρονου φοιτητή της Νομικής Σχολής του ΑΠΘ, Κυπριανού Παπαϊωάννου, που έχασε τη ζωή του στο σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη, θα προτείνει η Σχολή στο Ίδρυμα Κρατικών Υποτροφιών.


Στο ψήφισμά της για την τραγική απώλεια, η Κοσμητεία της Νομικής Σχολής του ΑΠΘ, αναφέρει ότι δικαιούχος της υποτροφίας θα είναι ένας Κύπριος ή μια Κύπρια που θα φοιτήσει το επόμενο ακαδημαϊκό έτος 2023-2024 στη Σχολή.

Μεταξύ άλλων, η Κοσμητεία αποφάσισε να συνδράμει την οικογένειά του στη νομική της υποστήριξη ενώπιον των Ελληνικών Δικαστηρίων για τη διεκδίκηση της αποζημίωσης που δικαιούται. Η Κοσμητεία θα συμμετάσχει στην εξόδιο ακολουθία που θα γίνει τη Δευτέρα, στο ναό Αποστόλων Πέτρου και Παύλου του Αυγόρου Κύπρου. Αντί στεφάνου, κατά την επιθυμία της οικογένειάς του, θα καταθέσει 300 ευρώ για την αποπεράτωση των έργων συντήρησης του ναού.