Ἀκόμη καὶ οἱ «Ἡρακλεῖς» τοῦ Προκαθημένου τῆς Κων/λεως καὶ σφοδροὶ ἐπικριταὶ τοῦ Πατριάρχου Μόσχας ἀναγνωρίζουν ὅτι ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος ἔχει διαπράξει ἐγκληματικὰ λάθη. Διὰ τοῦτο τὸν προειδοποιοῦν διὰ τὴν τραγικὴν συνέχειαν…, ἐκεῖνος ὅμως ἀκολουθεῖ προδιαγεγραμμένην πορείαν. Ὡς ἀναφέρει ἡ ἱστοσελὶς «ekirikas.com» τῆς 11ης Μαρτίου 2023:
«Τὴν Κυριακὴ 5 Μαρτίου ποὺ ἦταν ἡ Κυριακὴ τῆς Ὀρθοδοξίας, ὁ νεοεκλεγεὶς Ἀρχιεπίσκοπος Κύπρου Γεώργιος ἐπισκέφθηκε τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο πραγματοποιώντας τὴν εἰρηνική του ἐπίσκεψη κατὰ τὰ κρατοῦντα θέσμια καὶ εἰωθότα, ὅπως λέγεται στὴν ἐκκλησιαστικὴ γλώσσα. Συλλειτούργησε μὲ τὸν Πατριάρχη Βαρθολομαῖο καὶ τὰ μέλη τῆς περὶ αὐτὸν Συνόδου, πράγμα τὸ ὁποῖο συνιστᾶ φανέρωση τῆς ἑνότητας τῶν δύο Ἐκκλησιῶν Κύπρου καὶ Κωνσταντινουπόλεως ἐν τῇ Θείᾳ Εὐχαριστίᾳ.
Τὴν ἴδια μέρα, ὁ Μητροπολίτης Κιέβου καὶ πάσης Οὐκρανίας Ἐπιφάνιος πραγματοποίησε τὴ δική του εἰρηνικὴ ἐπίσκεψη στὸ Δευτερόθρονο Πατριαρχεῖο Ἀλεξανδρείας, συλλειτούργησε μὲ τὸν Πατριάρχη Θεόδωρο καὶ τὴν περὶ αὐτὸν Σύνοδο καὶ κατεδείχθη Εὐχαριστιακῶς ἡ ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας Ἀλεξανδρείας μὲ τὴν Αὐτοκέφαλη Ἐκκλησία τῆς Οὐκρανίας.
Ἀμφότερες οἱ ἐπισκέψεις καὶ οἱ συλλειτουργίες συνιστοῦν γεγονότα μείζονος ἐκκλησιαστικῆς σημασίας, ὄχι ἁπλῶς συμβολικῶς ἀλλὰ καὶ ὀντολογικῶς, διότι ἐκεῖνο τὸ ὁποῖο συνιστᾶ τὴν Χριστοκεντρικότητα τῆς Ἐκκλησίας εἶναι τὸ χάρισμα τῆς ἀλήθειας καὶ τῆς ἑνότητάς της καὶ ἡ μετοχὴ καὶ συμμετοχὴ στὸ Πασχάλιο Δεῖπνο τοῦ Χριστοῦ καὶ ἐν τῷ κοινῷ Ποτηρίῳ.
Ὅλα αὐτὰ καλὰ καὶ εὐλογημένα καὶ σύμφωνα μὲ τὰ ἐκκλησιολογικὰ καὶ κανονικὰ θέσμια τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας μας, πλὴν ὅμως ὀφείλουμε νὰ παραδεχθοῦμε πὼς ἐξακολουθεῖ νὰ διέπει τὶς σχέσεις τῶν Ὀρθόδοξων Ἐκκλησιῶν ἕνα πνεῦμα καὶ καθεστὼς διαιρετικὸ ἀναφορικὰ μὲ τὸ Οὐκρανικὸ Αὐτοκέφαλο, τὸ ὁποῖο ἔχει δημιουργήσει ἕνα ὑπενάντιο «τόξο» ἀπομόνωσης τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου δυστυχῶς. Ἐκτὸς ἀπὸ τὶς τρεῖς Ἑλληνόφωνες Ἐκκλησίες τῆς Ἑλλάδος, τῆς Κύπρου καὶ τῆς Ἀλεξάνδρειας, οἱ ὑπόλοιπες κατὰ τόπους Σλαβόφωνες Ἐκκλησίες ἀλλὰ καὶ δύο Ἑλληνόφωνες τῆς Ἀλβανίας καὶ τῶν Ἱεροσολύμων κρατοῦν στάση «ἀναμονῆς» ἀναφορικὰ μὲ τὴν ἀναγνώριση τοῦ Οὐκρανικοῦ Αὐτοκέφαλου, ἐνῶ δὲν διαφαίνεται κάποια διάθεση νὰ ἐξομαλυνθεῖ αὐτὴ ἡ ἐναντίωση.
Βέβαια τὸ παρήγορο καὶ ἐνθαρρυντικὸ εἶναι ὅτι οἱ προαναφερθεῖσες «ἐνιστάμενες» Ἐκκλησίες, πλὴν τῆς Ρωσίας, δὲν ἔχουν διακόψει τὴν Εὐχαριστιακὴ κοινωνία καὶ τὴ μνημόνευση τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη. Εὐτυχῶς διότι τὸ ἀντίθετο θὰ ἦταν ὄχι ἁπλῶς τραγικό, ἀλλὰ καταστροφικὸ γιὰ τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία.
Δὲν λανθάνουν τῆς γνώσης μου τὰ παίγνια, στὰ ὁποῖα ἐπιδίδεται τὸ Πατριαρχεῖο τῆς Μόσχας καὶ τὴν ἐπιρροὴ ποὺ ἀσκεῖ στὶς Σλαβικὲς Ἐκκλησίες μὲ τρόπους καὶ μέσα «ἐκκλησιολογικοῦ ἰμπεριαλισμοῦ», γιὰ νὰ μὴ πῶ γκανγκστερισμοῦ, ὅπως προκύπτει ἀπὸ τὴν «εἰσβολὴ» στὸ Πατριαρχεῖο Ἀλεξανδρείας μὲ τὴ δημιουργία ἐκεῖ Ἐξαρχίας. Μία κίνηση τιμωρητική, ἐπειδὴ ὁ Θεόδωρος ἀναγνώρισε τὸ Οὐκρανικὸ Αὐτοκέφαλο. Πρωτόγνωρες Μοσχοβίτικες συμπεριφορὲς ἄκριτου πολιτικαντισμοῦ καὶ χουλιγκανισμοῦ.
Γιὰ νὰ μὴ μακρηγοροῦμε ὅμως εἶναι ἐναργὲς ὅτι ὑπάρχει σοβαρὸ πρόβλημα κατακερματισμοῦ καὶ διαίρεσης τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, πληγὴ χαίνουσα ἡ ὁποία χρήζει ἄμεσης ἴασης, διότι λιμὸς ἐπερχόμενος, ἀφοῦ οἱ καιροί μας βοοῦν.
Καὶ κάτι ἄλλο ἀκόμα, ἡ κατάσταση θὰ ἐπιδεινωθεῖ ἀκόμα πιὸ πολὺ ἂν ὁ Βαρθολομαῖος τελικὰ ἐνδώσει στὶς εἰσηγήσεις ποὺ δέχεται ἀπὸ μερικὰ μέλη τῆς Αὐλῆς του καὶ χορηγήσει στὰ Σκόπια Αὐτοκεφαλία. Μέχρι τώρα κρατᾶ μία στάση ἀναμονῆς τοῦ εἴδους νὰ περιμένουμε, νὰ δοῦμε, πῶς θὰ ἐξελιχθοῦν τὰ πράγματα, δὲν βιαζόμαστε. Ἂν τελικὰ προβεῖ σὲ χορήγηση Αὐτοκεφαλίας στὰ Σκόπια, θὰ σημάνει καὶ τὴν περαιτέρω διεύρυνση τῆς διαίρεσης στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, ἀλλὰ καὶ τὴν ἐπιπλέον ἀμαύρωση τῆς ὑστεροφημίας του ἔπειτα ἀπὸ μία τριακονταετῆ εὐκλεῆ γενικῶς Πατριαρχία, κι εἶναι κρῖμα. Ἀλήθεια τί Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία θέλει νὰ ἀφήσει πίσω του;
Νὰ ποῦμε καὶ τοῦτο: Πέρα ἀπὸ τὸ δημιουργηθὲν γενικὸ κλῖμα ἀνὰ τὴν Ὀρθοδοξία, εἶναι καὶ τὰ καθ’ ἡμᾶς τοπικὰ καὶ ἐσωτερικὰ ὀδυνηρά. Μὲ τὴν εὐκαιρία τῆς ἀναφορᾶς μας στὸ θέμα τῆς ὑστεροφημίας νὰ ὑπενθυμίσουμε ὅτι ἡ παταγώδης ἀτελεσφορία καὶ ἡ ὀλιγότητα ποὺ ἀποδείχθηκε αὐτὰ τὰ περασμένα τέσσερα χρόνια μὲ τὸν Ἐλπιδοφόρο στὴν Ἀμερική, ἔχουν ἀντίκτυπο στὸ γόητρο τοῦ Πατριάρχη καὶ κατ’ ἐπέκταση δυστυχῶς καὶ στὸ σεπτὸ Κέντρο τῆς Ὀρθοδοξίας».
