
“Προσωπικός Ἀριθμός”, “Ἀριθμοποίησις τοῦ Προσώπου” = Νόμος Μεν. Κουτσόγιωργα. Αἰσχρός θάνατος νομοθέτου
“ΒΑΡΔΑΣ-ΣΟΣ”, ΠΑΓΙΔΕΥΕΙ: ΥΠΟΣΧΕΣΙΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΑΣ, ΤΟΥΣ ΔΕΛΕΑΖΟΥΝ ΚΑΙ ΕΞΑΠΑΤΟΥΝΤΑΙ
Ἐξαγίασε “τά Μπόλια”, Ἐγκαθιστῶ σε
Προκαθήμενο
Γράφει ο θεολόγος Παναγιώτης Κοσμίδης
{Ἰούδας αὐτοβούλως
προσέρχεται νά προδώση}
[Πληρῶστε με, νά προδώσω]: «Τότε
πορευθεὶς εἷς τῶν δώδεκα͵ // ὁ λεγόμενος Ἰούδας Ἰσκαριώτης͵
// πρὸς τοὺς ἀρχιερεῖς 26.15 εἶπεν͵ // Τί θέλετέ μοι δοῦναι // κἀγὼ
ὑμῖν παραδώσω αὐτόν; // οἱ δὲ ἔστησαν αὐτῷ
// τριάκοντα ἀργύρια. //
26.16 καὶ ἀπὸ τότε ἐζήτει εὐκαιρίαν // ἵνα αὐτὸν παραδῷ.» (Ματθ. κστ 14-16)
[Αὐτοπροαιρέτως]: «Μόνος, ἑκουσίως, ἕνας ἀπό τόν ἀριθμό τῶν δώδεκα, ὁ λεγόμενος Ἰούδας ὁ Ἰσκαριώτης, προςῆλθε στούς Ἀρχιερεῖς καί εἶπεν: Τί θέλετε νά μοῦ δώσετε καί ἐγώ θά παραδώσω σέ σᾶς αὐτόν (τόν Κύριο); // Οἱ δέ ἐτοποθέτησαν μπροστά του τριάντα ἀργύρια. // καί ἀπό τότε ζητοῦσε εὐκαιρία νά προδώση τόν Κυριο».
|
Α. ΔΟΥΛΙΚΟΙ ΦΙΛΟΔΟΞΟΙ ΕΠΙΣΚΟΠΟΙ
i.
Στρατηγός
Βάρδας: «Σέ Χρίω Πατριάρχη»
Κατὰ τὰ χρόνια
τοῦ Βυζαντίου, τὸ 858 μ.Χ., ὁ παντοδύναμος στρατηγὸς καὶ Καῖσαρ Βάρδας, ἐκ Παφλαγονίας,
ἀδελφὸς τῆς αὐτοκράτειρας Θεοδώρας, παραδυναστεύων
τοῦ ἀνεψιοῦ του, αὐτοκράτορος Μιχαὴλ Γ΄, ἐξεδίωξε τὸν Πατριάρχην Ἰγνάτιον, διὰ λόγους
πολιτικοὺς καὶ ἠθικούς.
Ἡ ἀφορμὴ ἐδόθη
κατὰ τὰ Θεοφάνια τοῦ 858, ὅτε ὁ Ἰγνάτιος ἠρνήθη νὰ μεταδώσῃ τὴν Θείαν Κοινωνίαν
εἰς τὸν Βάρδαν, ἐπειδὴ ἐκεῖνος εἶχεν ἐκδιώξει τὴν νόμιμον σύζυγόν του καὶ συζοῦσε μὲ τὴν γυναῖκα ἑνὸς γιοῦ του, παρά τὰς ἐπανειλημμένας
νουθεσίας τοῦ Πατριάρχου.
Διὰ τὴν ἀσέλγειαν
ταύτην τῆς αἱμομιξίας, ὁ Βάρδας ἐπίεζε τοὺς ἐπισκόπους νὰ
καθαιρέσουν τὸν Ἰγνάτιον. Ἐπειδὴ ὅμως πολλοὶ ἀρχιερεῖς ἔλαβον τὸ μέρος τοῦ
Πατριάρχου, ὁ Βάρδας ἐπενόησε δόλιον τέχνασμα. “Δόλωμα Βάρδα”:
Ὑπεσχέθη εἰς
ἕκαστον μητροπολίτην τὸν πατριαρχικὸν θρόνον, προτρέπων
δολίως ὁ ἴδιος νὰ ἀποποιηθῇ ἀρχικῶς τὴν θέσιν, ἐπικαλούμενος μετριοφροσύνην,
ἵνα φανῇ ὅτι δέχεται μετὰ ἀπὸ ἐπίμονον πρόσκλησιν τοῦ βασιλέως. Ἔτσι καὶ
ἔπραξαν πάντες· ὅλοι ἀρνήθησαν, ἀλλ᾿ ἔχοντες ἤδη καί παγιδευθεῖ καί προδώσει τὸν Ἰγνάτιον.
Ὁ Βάρδας, τέλος,
ἐπέλεξε τὸν λαϊκὸν Φώτιον, πανεπιστήμονα
καὶ ἐνάρετον καθηγητήν, τὸν μέλλοντα Ἅγιον καὶ Μέγαν Φώτιον. Ἐκεῖνος ὅμως
ἠρνεῖτο ἐπιμόνως νὰ ἀποδεχθῇ τὸ πρόκριμα. Ὁ στρατηγὸς τότε τὸν ἐνέκλεισε εἰς τὴν φυλακήν,
στὰ ὑπόγεια τοῦ παλατίου· ἀλλ᾿ ὁ Ἅγιος παρέμεινε ἀκλόνητος εἰς
τὴν ἄρνησίν του.
Ὅτε δὲ ἐπεβλήθη
ἀναγκαστικὴ ἀσιτία, ὁ Φώτιος, μὲ
ὀδύνην καρδίας, τελικῶς ἀπεδέχθη τὴν ἀθρόαν χειροτονίαν του εἰς Ἐπίσκοπον καὶ
Πατριάρχην.
ii.
Μ.
Φώτιος: Ὄχι στόν Παπισμό,
Ὁ Μέγας Φώτιος, πολλαπλῶς, ἀντιπαρῆλθε ὑπερβατικῶς τήν ἰσχύ τοῦ Βάρδα. Θρηνεῖ καὶ ὀδύρεται ἐκ βαθέων διὰ τὰς πολιτικὰς
διώξεις, ἃς ὑπέστησαν οἱ Ἰγνατιανοί. Ὁ ἴδιος, ὑπερβαίνων τὸν παλαιὸν διχασμόν, ὑπηρέτησε
τὸν Ἅγιον Ἰγνάτιον κατὰ
τὰ τελευταία ἔτη τῆς ζωῆς του, μὲ ἀληθινὴν ἀγάπην καὶ ταπεινοφροσύνην. Ἀποδεικνύεται, ὅτι ἡ ἁγιότης δύναται νὰ καταβάλῃ τὰ ἀνθρώπινα
πάθη καὶ τὰς ἐκκλησιαστικὰς ἔριδας.
Συγκλονιστικὰ καὶ μεγαλειώδη παραμένουν τὰ ἀνδραγαθήματα
τοῦ Μεγάλου Φωτίου. Πρῶτιστα, οὔτε ἐνέδωκε οὔτε συνεφώνησε νὰ ὑποτάξῃ τὴν Ἐκκλησίαν
τῆς Ἀνατολῆς εἰς τὸν Παπισμόν, παρά τὰς διαρκεῖς πιέσεις τῶν αὐτοκρατόρων καὶ τῶν
πολιτικῶν ἀνδρῶν. Ἐστάθη ἀκλόνητος, ὡς στῦλος τῆς Ὀρθοδοξίας
καὶ φύλαξ τοῦ Ἀνατολικοῦ Πνεύματος.
Β. ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΙ ΡΑΒΙΝΙΚΟΙ ΛΕΒΕΙΑΘΕΙΟΙ
iii.
Ἐπίσκοποι
ἐξαγοράζονται μέ 30+ Ἀργύρια