ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΠΙΣΤΩΝ Ι.Μ. ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΟΥ
Σταματημό στο κύλισμα του βορβόρου της βλασφημίας δεν έχει ο κρίμασιν οἷς οἶδε Κύριος μητροπολίτης Περιστερίου. Οι πιστοί στο Περιστέρι βρίσκονται σε αναβρασμό. Δεν μπορούν να βρούν ειρήνη με τον ανοικτό πόλεμο κατά της Εκκλησίας που διεξάγει μητροπολίτης.
Ύστερα από την δημοσίευση της «αισχρόν εστί και λέγειν» Εγκυκλίου 2/2025 που ενσωμάτωσε στα νέα εγκόλπια ημερολόγια, και μοιράζει αθρόως στους πιστούς, εξέδωσε νέα Ποιμαντορική Εγκύκλιο Επί Τη Εορτή Των Χριστουγέννων που διαβάστηκε και διενεμήθη ανήμερα της κοσμοχαρμόσυνης Εορτής.
Πολλοί πιστοί αντέδρασαν, μη ανεχόμενοι να υβρίζεται η Εκκλησία, σχίζοντας την τελευταία, ενώ υπήρξαν και έντονες φωνές διαμαρτυρίας ενόσω διαβαζόταν από άμβωνος.
Στην εν λόγω εσχάτη φυλλάδα ο μητροπολίτης, με πρόσχημα την χρήση φατνών που περιέχουν αγαλμάτινα ομοιώματα του Θείου Βρέφους, τις εξομοιώνει -χωρίς να κατονομάζει- με την ιερά Εικόνα του Εσταυρωμένου (βλ. «ομοιώματα του Χριστού στην Σταύρωση»)
Και ασφαλώς μεν η χρήση αγαλμάτινων βρεφών που υποδηλώνουν τον γεννηθέντα Χριστόν δεν αρμόζει στην ορθόδοξη λατρευτική παράδοση του λαού μας, αλλά το να καταγγέλεται εξ΄ αυτής σύσσωμη η Ορθόδοξη Εκκλησία ως λατρεύουσα «ομοιώματα και είδωλα» και με «ειδωλολατρικό τρόπο», υπερβαίνει τα εσκαμμένα!
Κακή όντως η αγαλμάτινη φάτνη μέσα στις Εκκλησίες (αν υπάρχουν κάποιες ελάχιστες τέλος πάντων). Όχι όμως και να καταγγέλεται το πλήρωμα της Εκκλησίας σαν εκεί που προσκυνά και λατρεύει την φάτνη και το αγαλμάτινο βρέφος και όχι τον αληθινό Θεό εν πνεύματι και αληθεία.
Λατρεύουμε φάτνες και αγαλμάτινα βρέφη οι ορθόδοξοι;
Και όμως. Οι ορθόδοξοι «καταντήσαμε ειδωλολάτρες» στην νοσηρά αντίληψη του μητροπολίτη που συμφύρεται και κοινωνεί προσευχητικά με όλο τον συρφετό των αιρετικών της Δύσεως, και τώρα δήθεν ενοχλείται από μιμητισμό τάχα της «διολισθαίνουσας σ’ αυτό το θέμα Δυτικής Χριστιανοσύνης». Εφόσον το θεωρεί μεγάλο και θεολογικό θέμα, ώστε να ταλαιπωρεί την Τοπική του Εκκλησία, τους συνεπισκόπους του, τη Σύνοδο και όλη την Ελλαδική Εκκλησία, γιατί σε όλους τους διαλόγους και τις επιτροπές που συνομιλεί με Παπικούς, Προτεστάντες και λοιπούς δεν το βάζει στο τραπέζι των συζητήσεων για να τους διορθώσει;
Πώς με όλους τους αιρετικούς είναι ανεκτικός σε κάτι που για αυτόν είναι τόσο σημαντικό ;
Είναι «αντίθεο ομοίωμα Σώματος του Χριστού» η ιερά Εικόνα του Εσταυρωμένου;
Και τι λέει με το ακόλουθο, νέο φιλοσοφικό εφεύρημα, που χρησιμοποιεί ως εφυέστατο επιχείρημα κατά του Εσταυρωμένου και που καταλήγει σε βλασφημία του Παναγίου Σώματος του Χριστού;
«Ο Χριστός», γράφει, «μέσω του Μυστικού Δείπνου και της Θ. Ευχαριστίας, μας χάρισε ταυτόχρονα και μαζί το Σώμα Του και το Αίμα Του. Γι’ αυτό, αδελφοί μου, δεν υπάρχει Σώμα Χριστού χωρίς να είναι μαζί και το Αίμα Του. Αυτά είναι αχώριστα! Αυτό όμως σημαίνει ότι όπου υπάρχει Σώμα χωρίς Αίμα, αυτό το μόνον Σώμα του είναι είδωλο και ομοίωμα.»
Πώς να μη φρίξει κανείς;
Ενώ και μία σταγόνα του Θείου Αίματος έφθανε να λυτρωθεί ο κόσμος, ο Χριστός από την άπειρη αγάπη Του για μας τους αμαρτωλούς, εκκένωσε ΟΛΟ το Αίμα του στον Σταυρό.
Ρωτούμε τον μητροπολίτη: Μετά τον καθαγιασμό των Τιμίων Δώρων στην Θεία Λειτουργία, όπου το Πανάγιο Σώμα του Χριστού βρίσκεται μόνο Του πάνω στο άγιο Δισκάριο, ξεχωριστά από το Πανάγιο Αίμα Του, που βρίσκεται μέσα στο άγιο Ποτήριο, τι είναι;; Είδωλο και ομοίωμα; ΑΠΑΓΕ ΤΗΣ ΒΛΑΣΦΗΜΙΑΣ!
Γι’ αυτό το λόγο η ιερατική πράξη κατά την Θεία Λειτουργία όπου ο ιερέας βάζει μερίδα εκ του παναγίου Άρτου στο άγιο Ποτήριο λέγεται «Ἕνωσις», λέγοντας «Πλήρωμα Πνεύματος Αγίου». Ακριβώς, διότι μέχρι εκείνη την στιγμή τα δύο βρίσκονται ξέχωρα. Η πράξη συμβολίζει την Ανάσταση του Χριστού, καθώς ο χωρισμός του Τιμίου Αίματος από το Πανάγιο Σώμα του Κυρίου συμβολίζει προδήλως την σφαγήν και την θυσίαν Αυτού. Η ένωσις λοιπόν και πάλιν τούτων υπενθυμίζει την εκ νεκρών Ανάστασιν, κατά τον Τρεμπέλα.
«Σήμερα οι Χριστιανοί διαφωνούν σε αρκετά πράγματα μεταξύ τους, αλλά έχουν όλοι έναν κοινό τρόπο λατρείας: οι μεν Ρωμαιο-καθολικοί και οι Προτεστάντες με είδωλα και αγάλματα, οι δε Ορθόδοξοι με ομοιώματα και αγάλματα, που σημαίνει ότι όλοι οι Χριστιανοί σήμερα λατρεύουν τον Θεό με ειδωλολατρικό τρόπο!»
Ειδωλολάτρες είμαστε οι Ορθόδοξοι για τον μητροπολίτη Περιστερίου!
Συγκρίνει την αγιογράφηση με τα τρισδιάστατα αγάλματα και με αντικείμενα εκτός λατρευτικής χρήσης, όπως η φάτνη του εμπορίου.
Με την (παρά)λογική του Περιστερίου συνεπάγεται ότι και ο Τίμιος Σταυρός αποτελεί ομοίωμα και άγαλμα του «ιστορικού» Σταυρού· άρα θα έπρεπε να τον έχουμε μόνο δισδιάστατο σε αγιογραφική απεικόνιση και όχι τρισδιάστατο, όπως τώρα στους ναούς και στο λαιμό μας…!
Επίσης, αν το θέμα του Μητροπολίτη ήταν το «ομοίωμα», θα είχε προχωρήσει στην αγιογράφηση του Εσταυρωμένου πάνω στον Σταυρό, κάτι που δεν έκανε.
Αντίθετα μετά την απόφαση της Συνόδου, δαπάνησε ένα όχι ευκαταφρόνητο ποσό, για να κατασκευάσει καινούργιους Σταυρούς όπου δε μπορούν να αγιογραφηθούν.
Οπότε αφιερώνει ολόκληρη την Χριστουγεννιάτικη εγκύκλιο για να γράψει για ομοιώματα και αγάλματα, ενώ από τη συνολική επιχειρηματολογία του, που αλλάζει ανά καιρούς, διαπιστώνει κανείς ότι άλλο είναι το «πρόβλημά του» με τον Εσταυρωμένο.
«Εάν ερχόταν», λέει πάλι, «ξανά σήμερα ο Απόστολος Παύλος στην Ελλάδα και στην Αθήνα, θα επαναλάμβανε, με θλίψη αλλά και αγανάκτηση αυτήν την φορά ότι «είδε κατείδωλο (=γεμάτη είδωλα) την πόλη (των Αθηνών… αλλά κυρίως και πρωτίστως θα έλεγε πως είδε «κατείδωλο» και την Εκκλησία του Χριστού, και στο Ιερό Βήμα και στον κυρίως Ναό!»
Συνεχής σαφής υπαινιγμός κατά της ιεράς εικόνας του Εσταυρωμένου με χρήση των ρήσεων της Αγίας Γραφής που αφορούν τα είδωλα, όπως και με την υπόμνηση της εντολής «οὐ ποιήσεις σεαυτῷ εἴδωλον, οὐδὲ παντὸς ὁμοίωμα… οὐ προσκυνήσεις αὐτοῖς, οὐδὲ μὴ λατρεύσεις αὐτοῖς» (Εξ. 20,4-5)
Τι λέει όμως το Συνοδικόν της Ορθοδοξίας στον απόηχο της Ζ΄ Οικουμενικής Συνόδου γι’ αυτήν ακριβώς την περίπτωση;
«Τοῖς ἐκλαμβάνουσι τὰς παρὰ τῆς θείας Γραφῆς ῥήσεις κατὰ τῶν εἰδώλων, εἰς τὰς σεπτἁς εἰκόνας Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ ἡμῶν καὶ τῶν Αγίων αὐτοῦ, ἀνάθεμα».
Σε όσους ερμηνεύουν τις ρήσεις της θείας Γραφής που στρέφονται κατά των ειδώλων ως εφαρμοζόμενες στις σεπτές εικόνες του Χριστού, του Θεού μας, και των Αγίων Του, ανάθεμα.
Εμείς πιστεύουμε ότι εάν ερχόταν ξανά σήμερα ο Απόστολος Παύλος στην Ελλάδα θα μας υπενθύμιζε τον λόγο που είπε κάποτε στους πρεσβυτέρους της Εφέσου: «ἐγὼ γὰρ οἶδα τοῦτο, ὅτι εἰσελεύσονται μετὰ τὴν ἄφιξίν μου λύκοι βαρεῖς εἰς ὑμᾶς μὴ φειδόμενοι τοῦ ποιμνίου» (Πρξ. 20,29)
ΚΑΛΑ ΚΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΕΝ ΕΙΡΗΝΗ